இணையதள முன்பதிவு டிக்கெட்களுக்கு சேவை கட்டணம் 100 சதவீதம் உயர்வு: ரயில் பயணிகள் கடும் அதிருப்தி

ரயில்களில் பயணம் செய்ய இணையதளம் மூலம் முன்பதிவு செய்யப்படும் ‘இ’ மற்றும் ‘ஐ’ டிக்கெட்களுக்கான சேவைக் கட்டணம் 100 சதவீதம் உயர்த்தப்பட்டுள்ளது. இதனால் பயணிகள் அதிருப்தி அடைந்துள்ளனர்.

ரயில்களில் பயணம் செய்வதற்கு வழக்கமாக ரயில் நிலையங்களில் உள்ள கணினி முன்பதிவு மையங்களுக்கு சென்று முன்பதிவு செய்யப்பட்டு வருகிறது. கூட்ட நெரிசலை தவிர்க்கவும் பயணிகளின் வசதிக்காகவும் கணினி மூலம் முன்பதிவு செய்யும் வசதியை ரயில்வே நிர்வாகம் அறிவித்தது. இதன்படி, ஐஆர்சிடிசி இணையதளம் மூலம், இ-டிக்கெட் (எலக்ட்ரானிக் டிக்கெட்), ஐ-டிக்கெட் (இன்டெர்நெட் டிக்கெட்) என 2 வகையான டிக்கெட்களை முன்பதிவு செய்யலாம்.

ஐ-டிக்கெட் எடுத்தால் நம் வீட்டுக்கே வந்து சேரும். ஆனால், பயணம் செய்வதற்கு குறைந்தது 4 நாட்களுக்கு முன்பு இந்த டிக்கெட்டை எடுக்க வேண்டும். இ-டிக்கெட் எடுத்தால் அது நமது மின்னஞ்சல் முகவரிக்கோ அல்லது செல்போனுக்கு குறுந்தகவலாகவோ வந்துவிடும். இந்த வசதிகளால், சிறப்பு ரயில்களுக்கான முன்பதிவு, தொடங்கிய சில நிமிடங்களிலேயே முடிந்துவிடுகிறது.

இந்நிலையில், இணையதளம் மூலம் எடுக்கப்படும் டிக்கெட்களுக்கான சேவைக் கட்டணம் நூறு சதவீதம் உயர்த்தப்பட்டுள்ளது. இப்புதிய நடைமுறை ஏப்ரல் 1-ம் தேதி முதல் நடைமுறைக்கு வந்துள்ளது.

இதன்படி, இரண்டாம் வகுப்பு படுக்கை மற்றும் இருக்கை வசதி கொண்ட இ-டிக்கெட்களுக்கு சேவைக் கட்டணம் ரூ.10-ல் இருந்து ரூ.20 ஆக உயர்த்தப்பட்டுள்ளது. ஏ.சி. வகுப்புகளுக்கு ரூ.20-ல் இருந்து ரூ.40 ஆக அதிகரிக்கப்பட்டுள்ளது. அதேபோல, இரண்டாம் வகுப்பு படுக்கை மற்றும் இருக்கை வசதி கொண்ட ஐ-டிக்கெட்களுக்கு சேவைக் கட்டணம் ரூ.40-ல் இருந்து ரூ.80 ஆகவும் ஏ.சி. வகுப்புகளுக்கு ரூ.60-ல் இருந்து ரூ.120 ஆகவும் அதிகரிக்கப்பட்டுள்ளது.

இந்த சேவைக் கட்டணத்தில் 10 சதவீத அளவுக்கு மேல் சேவை வரியாக செலுத்த வேண்டும். உதாரணமாக, இரண்டாம் வகுப்பு டிக்கெட்டுக்கு ரூ.20 சேவைக் கட்டணத்துடன் சேர்த்து ரூ.2.47 சேவை வரியாக வசூலிக்கப்படுகிறது. மேலும், எந்த வங்கியின் கணக்கை பயன்படுத்தி கட்டணத் தொகை செலுத்துகிறோமோ, அந்த வங்கிக்கு ஒரு பரிவர்த்தனைக்கு சுமார் ரூ.10 சேவைக் கட்டணமாக செலுத்த வேண்டும்.

எனவே, ஆன்லைன் வசதி மூலம் இரண்டாம் வகுப்பு இ-டிக்கெட் எடுக்கும்போது ரூ.33-க்கு மேல் கூடுதல் செலவு செய்ய வேண்டியுள்ளது. சேவைக் கட்டண உயர்வு, பயணிகள் மத்தியில் கடும் அதிருப்தியை ஏற்படுத்தியுள்ளது.

Varsities can recruit solely on the basis of interviews: HC

Government universities can recruit employees solely on the basis of interviews, without giving weightage to marks obtained in qualifying examinations or conducting written tests, if their statutes provide for such a procedure, the Madras High Court Bench here has said.

Justice V.M. Velumani made the observation while dismissing a writ petition filed by Bharathidasan University Backward Class and Most Backward Class Employees Association to restrain the varsity from regularising the services of 16 non-teaching staff recruited on consolidated pay.

The Association alleged that it had become common practice for the university to recruit drivers, junior assistants and lab assistants on consolidated pay and then regularise their services after a few years for extraneous considerations by flouting the rules related to direct recruitment.

Denying the allegations, Special Government Pleader V.R. Shanmuganathan contended that the statute governing the recruitment procedures in Bharathidasan University states that direct recruitment should be made by calling for names from the Employment Exchange concerned.

If the employment exchange could not sponsor the names of eligible candidates, then the university could call for applications by issuing advertisements in newspapers. Such applicants could be recruited only on the basis of interviews since the statute does not prescribe any other mode.

All the 16 staff, whose regularisation of service had been challenged in the present writ petition, were appointed after newspaper publication and hence there was no irregularity in their recruitment as alleged by the petitioner association, the SGP claimed.

Accepting his submissions, the judge pointed out that even the State government had dropped further proceedings in the matter on June 11, 2013 after an in-house enquiry found allegations of the appointments having been made for extraneous considerations to be false.

Ms. Justice Velumani also said that the petitioner association cannot maintain a writ petition on behalf of its members since the latter could not be termed as “poor, disabled or disadvantaged” to approach the court individually.

Rape is a crime, not medical diagnosis: HC

Rape is a crime and not medical diagnosis. Therefore, doctors entrusted with the responsibility of examining victims do not have the right to conclude whether an individual had been raped or not, the Madras High Court Bench here has said.

A Division Bench of Justices A. Selvam and T. Mathivanan made the observation while confirming the conviction and punishment of 12-year rigorous imprisonment imposed on a youngster for having raped an eight-year-old schoolgirl in Tiruchi on October 28, 2013.

The judges expressed surprise over a woman doctor, who subjected the victim to medical examination at the request of police, having made a written statement that there was no evidence to suggest sexual intercourse just because the girl’s hymen was intact and there were no external injuries.

Authoring the judgement, Mr. Justice Mathivanan said: “To constitute the offence of rape under criminal law, it is not necessary that there should be complete penetration of the penis with the emission of semen and rupture of hymen.

“Partial penetration within the labia majora or the vulva or pudenda, with or without the emission of semen, or even an attempt at penetration is quite sufficient for the purpose of law. It is therefore quite possible to commit the offence of rape without producing any injury to the genitals or leaving any seminal stains.”

He went on to state: “We would like to point out that… the only statement that can be made by the medical officer, who examines a rape victim, is whether there is evidence of recent sexual activity or not. Whether the rape has occurred or not is a legal conclusion and not a medical one.”

Rejecting the convict’s contention that the rape case had been foisted against him by the child’s parents, the judges said such an argument was nothing but an “illogical imagination” since no parent would use their eight-year-old child to take vengeance on their enemy.

Further stressing the need for courts to decide such cases with utmost sensitivity, the Bench quoted the Supreme Court to have said: “What is lost by a rape victim is face. The victim loses value as a person…. A murderer destroys the physical body of his victim but a rapist degrades the very soul of a helpless female.”

“Doctors entrusted with the responsibility of examining victims do not have the right to conclude whether an individual had been raped or not”

No minutes of MCI ethics panel's meets since May 2013

NEW DELHI: The missing minutes of ethics committee meetings of the Medical Council of India (MCI) is an enduring mystery. No minutes of meetings held since May 2013 have been uploaded for reasons the council chooses not to explain. Even right to information (RTI) applications for making public the minutes have been met with total silence. The ethics committee meetings are where important disciplinary action is decided against errant doctors and cases of medical negligence are taken up.

The website has minutes of the meetings of every other committee, executive committee, post graduate committee, board of governors and general body meetings. It also has minutes of ethics committee meetings up to May 2013. Repeated mails to the MCI president, Dr Jayashree Mehta regarding making public the ethics committee meeting minutes have elicited no response. However, she responds to queries about many other issues reinforcing the notion that it's a deliberate decision to not respond on the issue of ethics committee meeting minutes.

However, the MCI suddenly uploaded the minutes of the ethics committee meeting of July 2014 in which the case of nine diagnostic centres in Delhi being caught paying commissions to doctors was taken up. As soon as queries were sent to the MCI president asking why these minutes were selectively uploaded, she did not respond but the July meeting minutes were soon taken off the website. 

Dr Sudhir Thakur had filed a case of medical negligence in the death of his brother in a Kolkata hospital. His case was taken up in the June 28-29, 2013, ethics committee meeting. He filed an RTI query in the MCI seeking the minutes of the meeting. But the MCI claimed that the minutes of the June 2013 ethics committee meeting was put up in the board of governors' (BoG) meeting of October 2013 and that the BoG had raised objection to items 11 and 27 in the minutes. However, this appears to be a false statement made by the MCI as a look at the minutes of the BoG meeting available on the MCI website shows that the minutes did not come up for consideration during the October BoG meeting.

The MCI's RTI reply also claimed the new ethics committee (of the current MCI dispensation) reconsidered the two items and also item number 23 (which was not mentioned as being asked for review by BoG) and placed it for further decision in the next meeting. But since no minutes of any further ethics committee meets have been uploaded no one knows what happened in the meetings to reconsider these issues.

Dr Thakur, when informed by the MCI that the June ethics committee meeting had exonerated all the accused doctors, filed a case in the high court against this decision. On November 26, 2011, the high court ordered the MCI to produce the minutes of the ethics committee meetings of June 2013 and January 2014. But the minutes are yet to come up in the public domain on the MCI website.

செல்லிடப்பேசி - பெருகும் தொல்லைகள்

தகவல் தொழில்நுட்பத்தின் உன்னத கண்டுபிடிப்பான செல்லிடப்பேசிகள் இப்போது தொல்லைபேசிகளாக மாறிவருகின்றன.

1990-களில் தரைவழித் தொலைபேசி இணைப்புக்குப் பதிவு செய்து நீண்ட காலம் காத்திருக்கும் நிலை இருந்தது. அதன்பின் செல்லிடப்பேசி சேவை அறிமுகப்படுத்தப்பட்டது.

அப்போது செல்லிடப்பேசியில் இருந்து அழைக்கப்படும் அழைப்புகளுக்கும் உள்வரும் அழைப்புகளுக்கும் அதிகக் கட்டணம் நிர்ணயிக்கப்பட்டிருந்தது.

இதன்பின் போட்டி அதிகமானதால், இப்போது சமுதாயத்தின் கடைசி நிலையில் உள்ளவர்களிடம் கூட செல்லிடப்பேசிகள், அதுவும் அதிநவீன செல்லிடப்பேசிகள் இருக்கும் சூழ்நிலை உள்ளது.

செல்லிடப்பேசியில் இப்போது பல்வேறு வகையான வசதிகளை செல்லிடப்பேசி நிறுவனங்கள் வழங்குகின்றன.

முகம் பார்த்துப் பேசுதல், விடியோ படங்கள் பதிவிறக்கம், குறுந்தகவல்கள் பரிமாற்றம், இணையதள சேவை, திரைப்படம், வர்த்தகம், பணப் பரிமாற்றம் உள்ளிட்ட வசதிகளால் செல்லிடப்பேசியால் உலகம் கை அளவு சுருங்கி விட்டதை இதைப் பயன்படுத்தத் தெரிந்தவர்களால் புரிந்துகொள்ள முடியும்.

ஆனால், வசதிகள் உள்ளதற்கேற்ப அதே அளவுக்கு ஆபத்துகளும் செல்லிடப்பேசிகள் மூலம் நமக்கு அழைப்பு விடுப்பதை மறுப்பதற்கில்லை.

தனக்குப் பிடிக்காத பெண்கள்/ஆண்களின் படத்தை சமூக வலைதளங்களில் ஆபாசமாக வெளியிட்டுத் தங்கள் பகையைத் தீர்த்துக் கொள்ளும் மனநோயாளிக் கயவர்கள் செய்யும் செயலால் எத்தனை குடும்பத்தினர் பாதிக்கப்பட்டுள்ளனர். அவர்களின் மன அமைதியைக் குலைத்தவர்களுக்கு என்ன தண்டனை தரப்பட்டுள்ளது?

பெண்ணுடன் இருக்கும் காட்சியை செல்லிடப்பேசியில் விடியோ எடுத்து வைத்துக் கொள்கின்றனர். அவர்களில் பலர், சம்பந்தப்பட்ட பெண்ணை மிரட்டவும் இதைப் பயன்படுத்துகின்றனர்.

பலர் பழுதுநீக்குவதற்காகக் கடைக்குக் கொண்டு செல்லும்போது குறிப்பிட்ட செல்லிடப்பேசியில் பதிவாகியுள்ள விடியோ அல்லது புகைப்படப் பதிவுகளை சம்பந்தப்பட்ட கடைக்காரர்கள் பார்த்து விலைபேசி விற்கும் அவலச் சம்பவங்களும் நடைபெறுகின்றன.

இவ்வாறு வெளிவரும் தகவல்களால் தற்கொலைச் சம்பவங்களும் தொடர்கதையாகிக் கொண்டிருக்கின்றன.

இப்போதைய சூழ்நிலையில், செல்லிடப்பேசியைப் பயன்படுத்தாத பள்ளி மாணவ, மாணவியர்களை விரல்விட்டு எண்ணிவிடலாம்.

சேவை தரும் செல்லிடப்பேசி நிறுவனங்கள் தங்கள் வருமானத்தை அதிகரிப்பதற்காக பல்வேறு விதமான விளம்பரச் செய்திகளை செல்லிடப்பேசிகளுக்கு அனுப்புகின்றன.

டேட்டிங், பேசக் காத்திருக்கும் பெண்கள் என பல்வேறு விதமான தலைப்புகளுடன் கவரும் வார்த்தைகளுடன் அனுப்பப்படும் குறுஞ்செய்திகள் பள்ளி மாணவ, மாணவியர் வைத்திருக்கும் செல்லிடப்பேசிகளுக்கும் வருகின்றன.

இதில் தெரியாத்தனமாக ஒரு மாணவர் அல்லது மாணவி ஒருமுறை பேசிவிட்டால் மீண்டும் மீண்டும் பேசத் தூண்டும் வகையில்தான் எதிர் முனையில் இருப்பவர் பேசுகிறாராம். இதைத் தொலைபேசி ஒழுங்குமுறை ஆணையம் ஏன் தடை செய்யக் கூடாது?

குறுந்தகவல்களை அனுப்ப வேண்டாம் என்றாலும், விடாப்பிடியாகத் தொடர்ந்து அனுப்பி அனைவரையும் கஷ்டத்துக்கு உள்ளாக்கும் செல்லிடப்பேசி நிறுவனங்களுக்கு மேலும் கடும் கட்டுப்பாடுகளை விதிக்க வேண்டும்.

இவ்வாறு அனுப்புவதில் நாட்டின் ஐந்து நட்சத்திர அந்தஸ்து பெற்ற அரசு நிறுவனமான பி.எஸ்.என்.எல். உள்பட தனியார் செல்லிடப்பேசி நிறுவனங்களும் விதிவிலக்கல்ல.

செல்லிடப்பேசி இணைப்புப் பெறுவதற்கு போலி முகவரியைக் கொடுத்துள்ளவர்கள் மீதும் பெரும்பாலும் நடவடிக்கை எடுக்கப்படுவதில்லை.

முகவரியைச் சோதனையிடாமல் இணைப்புத் தந்த சம்பந்தப்பட்ட முகவர்கள் மீதும், சம்பந்தப்பட்ட செல்லிடப்பேசி நிறுவனத்தின் மீதும் எவ்வித நடவடிக்கையும் இல்லை. இதற்கு யார் பொறுப்பேற்பது?

இப்போதைய சூழ்நிலையில் செல்லிடப்பேசி இல்லாவிட்டால் ஒருவருக்கும் ஒரு வேலையும் ஓடாது என்ற நிலை ஏற்பட்டுள்ளது. ஆனால், இது தகவல் தொடர்புக்காக மட்டுமே என்பதைப் பெற்றோர்கள் தங்கள் குழந்தைகளுக்குக் கற்றுத் தர வேண்டும்.

இப்போதைய இளைஞர்கள் தங்கள் செல்லிடப்பேசியில் உள்ள கேமராக்களில் படம் எடுத்து சமூக வலைதளங்களில் பதிவேற்றம் செய்வதில் காட்டும் அக்கறையைத் தங்களைச் சுற்றி நடக்கும் சம்பவங்களின் மீது காட்டுவதில்லை என்பது வேதனை தரும் உண்மை.

செல்லிடப்பேசியில் பேசிக் கொண்டே சென்ற பலர் மின்சார ரயிலில் அடிபட்டு உயிரிழப்பது, மாடியில் இருந்து தவறி விழுந்து இறப்பது போன்ற சம்பவங்களும் நாட்டின் பல்வேறு பகுதிகளிலும் அவ்வப்போது நடைபெறுகின்றன.

வாகனங்களில் செல்லும்போதும், நடந்துசெல்லும்போதும் பேச்சு மும்முரத்தில் நம்மைச் சுற்றிலும் நடப்பதை மறந்து தங்கள் உயிரை இனி மேலும் இழப்பதைத் தடுக்க வேண்டும்.

செல்லிடப்பேசி மூலம் குற்றங்கள் புரிந்தது நிரூபிக்கப்பட்டால், கடும் தண்டனைகளை வழங்க வேண்டும். இதேபோல, செல்லிடப்பேசி நிறுவனங்கள் அனுப்பும் விளம்பரக் குறுஞ்செய்திகளையும் தணிக்கை செய்து அனுப்ப வேண்டும்.

அந்தச் செய்திகள் சிறுவர்களுக்கோ, சிறுமியருக்கோ செல்லவில்லை என்பதை உறுதி செய்ய வேண்டும்.

இதையும் மீறிச் செய்தால் சம்பந்தப்பட்ட நிறுவனம் மீது கடும் நடவடிக்கை எடுக்க வேண்டும். இதை மத்திய அரசு உறுதி செய்ய வேண்டும்.

Revised Rates effective from 01.01.2015 – Fake Order/ Instructions – Clarification issued by Finance Ministry

Payment of Dearness Allowance to Central Government Employees – Revised Rates effective from 01.01.2015 – Fake Order/ Instructions – Clarification issued by Finance Ministry

No.1/2/2014-E.II(B)

Government of India

Ministry of Finance

Department of Expenditure

North Block, New Delhi,

Dated the 1st April 2015.

OFFICE MEMORANDUM

Subject:- Payment of Dearness Allowance to Central Government Employees – Revised Rates effective from 01.01.2015 – Fake Order/Instructions – Clarification regarding.

It has come to the notice of the Department of Expenditure, Ministry of Finance that Office Memorandum bearing F. No. 1/2/2015-E.II(B) dated 30th March, 2015 under the signature of Shri A. Bhattacharya, Under Secretary, Department of Expenditure, regarding Payment of Dearness Allowance to Central Government employees – Revised Rates effective from 01.01.2015, is being circulated amongst Government Departments/Offices.

2. It is clarified that the O.M. dated 30.03.2015, purportedly issued by the Ministry of Finance, is a fake and that no such instructions have been issued by the Department of Expenditure, Ministry of Finance. Accordingly, all Ministries/Departments and Central Government offices are hereby advised not to take cognisance of these fake instructions being circulated in Government offices.

sd/-

(Subhash Chand)

Director
Source: www.finmin.gov.in

இண்டர்நெட்டில் தேடுபவர் அறிவாளியா?

இணையத்தில் தேடலில் ஈடுபடுவதால் தகவல் கள் கிடைக்கலாம் என்பது தெரிந்த விஷயம்தான். ஆனால் இணைய தேடல் கொஞ்சம் தலைக் கனத்தையும் உண்டாக்கும் என்று சொன்னால் நம்ப முடிகிறதா? இணைய தேடல் தொடர்பான சமீபத்திய ஆய்வு இந்த தகவலைத்தான் சொல் கிறது.

இணையத்தில் தேடும் பழக்கம் கொண்டவர்கள் தங்களை அறிவாளிகளாக நினைத்துக்கொள் வதாக இந்த ஆய்வு தெரிவிக்கிறது. இதில் ஒன் றும் தவறில்லைதான். ஆனால் இணையவாசிகள் தங்கள் அறிவுத் தகுதியை விட கூடுதலான அறி வை கொண்டிருப்பதாக நினைத்துக்கொள்ள வைக்கிறது என்பதுதான் ஆய்வில் கவனிக்க வேண்டிய விஷயம்.

அதாவது இணையவாசிகள் தங்களது இயல்பான அறிவை விட கூடுதலான அறிவு தங்களுக்கு இருப்பதாக கற்பிதம் செய்துகொள்வதாக இந்த ஆய்வை முன்னின்று நடத்திய யேல் பலகலைக்கழக ஆய்வாளர் மேத்யூ பிஷர் சொல்கிறார்.

இணையத்தில் ஒரு விஷயத்தை தேடும்போது உலகின் ஒட்டுமொத்த அறிவாற்றலும் விரல் நுனியில் கிடைக்கிறது. இது தகவல்கள் எல்லாம் இணையத்தில் இருக்கிறது என்று நினைக்க வைப்பதற்கு மாறாக தங்கள் தலைக்குள்தான் இருப்பதாக இணையவாசிகளை நினைக்க வைப்பதாக பிஷர் சொல்கிறார். நம் முடைய சொந்த அறிவை, வெளியே இருக்கும் அறிவுடன் குழப்பிக்கொண்டு ஒருவர் தன்னை தானே மிகுந்த அறிவாளியாக நினைத்துக்கொள்ளும் நிலை ஏற்படுகிறது என்கிறார் பிஷர்.



பிஷர் இதை சும்மா சொல்லவில்லை. இணையம் மூலம் தேர்வு செய்யப்பட்ட பயனாளிகள் மத்தியில் சோதனை நடத்தி அந்த ஆய்வின் அடிப்படையில் இதை உறுதியாக சொல்கிறார். இந்த ஆய்வின் முடிவு அமெரிக்க உளவியல் சங்கத்தால் வெளியிடப்பட்டுள்ளது.

ஆய்வின்போது பயனாளிகளை இரண்டு பிரிவுகளாக பிரித்து குறிப்பிட்ட கேள்வியை கேட்டுள்ளனர். ஒரு பிரிவு இணைய தேடலில் ஈடுபடுபவர்களை கொண்டது. இணைய பிரிவு சாதாரணமானவர்களை கொண் டது. இந்த கேள்விக்கான இணைய இணைப்பையும் முதல் பிரிவிடம் கொடுத்துவிட்டு அதன் பிறகு தொடர் பே இல்லாத கேள்விகளை கேட்டுள்ளனர். அப்போதும் தேடலில் ஈடுபடும் பிரிவினர் தங்களுக்கு அதிக விஷயம் தெரியும் என்பது போல கருத்து தெரிவித்துள்ளனர்.

இதனடிப்படையில் இணைய தேடலில் ஈடுபடுபவர்கள் இணையத்தின் மூலம் கிடைக்கும் தகவல்களை தங்களது மூளையில் சேமிக்கப்பட்டிருக்கும் தகவலாக நினைத்துக்கொண்டு ஓவர் அறிவாளிகளாக நினைத் துக்கொண்டு விடுகின்றனர். இதுதான் ஆய்வின் மூலம் தெரிய வரும் செய்தி.



ஆனால் இப்படி ஒரு சோதனையை மட்டும் வைத்துக்கொண்டு இணையவாசிகள் பற்றி முடிவுக்கு வரமுடி யுமா? என்ன? அதுதான் பிஷர் குழு மேலும் 8 விதமான சோதனைகளை நடத்தியிருக்கிறது. மூளையின் செயல்பாடு பற்றிய புகைப்படத்தை தேர்வு செய்ய சொல்வது உள்ளிட்ட சோதனைகளை நடத்தியுள்ளனர். ஒரு சோதனையில் சரியான முடிவுகளே இல்லாத வகையில் தேடலை அமைத்து கேள்வி கேட்டபோதும் தேடல் பிரிவு தாங்கள் அறிவாளிகள் என கூறியுள்ளது.



மாறாக சுயசரிதை சார்ந்த கேள்விகள் கேட்டபோது இரு தரப்பினருமே ஒரே மாதிரி பதில் அளித்துள்ளனர். இவை எல்லாவற்றையும் வைத்து ஆய்வு செய்துதான், பிஷர் இணைய தேடல் ஒருவரை அவருக்கு இருப் பதைவிட மேலும் அறிவாளியாக நினைத்துக்கொள்ள வைப்பதாக பிஷர் தெரிவித்துள்ளார்.

உங்களுக்கு தெரிந்தது மற்றும் உங்களுக்கு தெரிந்ததாக நினைப்பது, இரண்டுக்குமான இடைவெளி இணை யம் அதிகரித்திருப்பதே இதற்கு காரணம் என்கிறார் அவர். பிஷர் சொல்வது சரியா? உங்கள் அனுபவத்தின் படி கேட்டுப்பாருங்கள்!

- சைபர்சிம்மன்