UGC Panel

UGC panel asks people for suggestions on med edu fee

TIMES NEWS NETWORK

Chennai:

The 11-member committee constituted by the University Grants Commission (UGC) to regulate fees charged by deemed universities for medical and dental courses, following directions of the Madras high court, has invited suggestions from members of the public — in not more than 200 words — which can be mailed to dufeeregulation.ugc@gmail.com on or before September 15.

“The committee has decided to seek feedback comments/ suggestions from stakeholders/ members of the public on the current fee structure of deemed universities and the proposed fee structure,” a notification from the UGC said.

In June, the high court directed the committee to finalise the fee payable to medical institutions run by deemed universities by October 31. The UGC later informed the court that the 11-member committee would work on the fee structure. The committee will be headed by former AIIMS director R C Deka and will consist of other members, including vice-chancellors of state universities, former government officials, senior members to be nominated by MCI and health department officials.

Other Universities

STEM THE ROT

DVAC begins questioning accused profs in cash-for-marks scandal

600 Questions To Be Asked, Uma Will Be Quizzed Next

Siddharth.Prabhakar@timesgroup.com

Chennai:

The Directorate of Vigilance and Anti Corruption (DVAC) has started questioning the accused in the re-evaluation scam uncovered in Anna University.

While former controller of exams G V Uma is an accused, the DVAC has prepared a set of 600 questions to be posed to assistant professors R Sivakumar and P Vijaykumar, co-accused in the case. In the re-evaluation/ paper-chasing scam, many students are alleged to have paid a bribe of up to ₹10,000 each to artificially boost their marks during reevaluation.

The questionnaire will delve into the basic modus operandi of the scam. For instance, a student who got seven marks in the first evaluation, managed 55 in the re-evaluation.

In both instances, however, the answer script was checked by the same examiner. “This is a clear administrative lapse by those in charge of the re-evaluation. The two will be questioned on how the same examiner was given that particular candidate’s answer sheet,” a DVAC source said.

Sivakumar was the zonal officer and Vijaykumar the zonal co-ordinator of the re-evaluation centre at University College of Engineering, Tindivanam, where the scam happened last year, in relation to the April/ May 2017 exams. Questioning them could give key inputs to the DVAC, as the two were in charge of appointing examiners for re-evaluation at the centre. It was also their responsibility to give the chosen examiners answer scripts that were not previously assessed by them.

The questioning, which started on Friday, will go on for at least a week, DVAC sources said. A team of investigators and experts would continuously question the two, and the answers given by them will be recorded.

Uma is likely to be questioned after this, but she will be given a different questionnaire which will be equally exhaustive, the source said. “Some of the questions to be posed to Uma will be framed based on the answers given by these two professors,” the source added.

During the April/ May 2017 exams, 3.02 lakh students had applied for re-evaluation (by paying ₹700 each as fee to the university). Out of this, 73,733 obtained pass marks after re-evaluation, while the scores of 16,636 students improved.

Investigators say even if 50% of the students who applied for re-evaluation had paid a bribe of up to ₹10,000, the net worth of the scam around this exam alone would be around ₹40 crore. Sivakumar, Vijaykumar and Uma are also alleged to have destroyed a number of incriminating answer sheets for which the enhanced marks were awarded. They would be grilled about that as well, DVAC sources said.

Other States

3,700 PhD holders apply for messenger’s job in UP

POST WITH CLASS V ELIGIBILITY GETS 93K APPLICANTS

Pathikrit.Chakraborty@timesgroup.com

Lucknow:

More than 50,000 graduates, 28,000 PGs and 3,700 PHDs have applied for 62 posts of messengers — for which minimum eligibility is Class V — at the telecom wing of the UP police. The undergraduate and and postgraduate applicants also include MBAs and BTechs. Out of 93,000 applicants, only 7,400 have studied between Class V and Class XII.

According to police department sources, the 62 posts of peon-messenger have fallen vacant after 12 years. “The job is like that of a postman’s and the person has to deliver police telecom department’s messages from one office to the other,” they say.

Traditionally, the selection for the job requires a selfdeclaration that the applicant knows how to ride bicycle. However, with such a large number of ‘over-qualified’ applicants, now we are chalking out plan to hold a selection test, says an official.

Senior officials in the department told TOI that till the last day of application on August 16, they have received 93,500 applications for 62 posts. The main reason they attributed to this trend is lack of jobs in the market, while this job is full-time government job and also starting salary is ₹20,000.

ADG (telecom) P K Tewari told TOI that it was good that over-qualified candidate would be working in the department. “We would take work from them in other works also, technical candidates will also get faster promotion and will be asset to the department,” he said. “We are contemplating to change the pattern of the examination. As per the current standards of operation, the messenger peon must know how to ride a bicycle, but from this time we are also thinking of conducting a written examination to test the basic skills of candidates.”

Med 2018

TN, 5 others have more doctors than WHO norm of 1:1k people

Despite Good Figures, Rural Areas Remain Underserved

Rema.Nagarajan@timesgroup.com

Even as governments cite shortage of doctors to allow more private medical colleges, six states — Delhi, Karnataka, Kerala, Tamil Nadu, Punjab and Goa — have more doctors than the WHO norm of one for 1,000 people. Yet, some can’t find enough doctors for the rural public health system. Also, most doctors from these states are unwilling to move to states like Bihar or UP that suffer from an acute shortage of doctors. This again raises the question of whether merely producing more doctors can address the shortage in public health and in rural areas.

The density of doctors per 1,000 people in Tamil Nadu is as high as 4, almost at the same level as countries like Norway and Sweden, where it is 4.3 and 4.2 respectively. In Delhi, the density is 3, higher than the UK, US, Canada and Japan, where it ranges from 2.3 to 2.8. In Kerala and Karnataka, the density is about 1.5 and it is about 1.3 in Punjab and Goa.

TOI calculated these densities after deducting 20% from the number of registered doctors, as is done by the Medical Council of India to estimate the number of doctors actually available, since many state councils have not updated their registries. In states that have updated them through periodic reregistration, as in Delhi, the 20% reduction was not applied.

Since India’s doctors are largely concentrated in urban areas, it is possible that even some states with doctor population ratios better than 1:1,000 may have shortages in rural areas. However, Tamil Nadu and Kerala boast that they have no vacancies in their rural public health systems.

According to Dr Prabhakar DN, former president of the Karnataka branch of the Indian Medical Association, 40% of doctors in Karnataka are in Bangalore. “In rural areas, there is still a shortage. Bangalore is totally saturated, even for specialists. So they don’t get jobs. Doctor salaries are coming down. Suppose one hospital is doing well in an area. If three more come up in the same area, they will resort to unethical practices to get more patients. We need to focus on producing doctors for the periphery,” said Dr Prabhakar.

“Unlike engineers, who typically need to find jobs, doctors can be self-employed. If there are too many in a geographical area, they resort to unethical practices on the few patients they get to make ends meet,” said Dr N Sulphi, secretary of the Kerala IMA.

The problem also is that many of the states with high doctor-population ratios have the largest number of MBBS seats. As a result, this ratio tends to just keep getting better as more batches graduate.

Tamil Nadu IMA president Dr J A Jayalal agreed that there was a glut of doctors in cities with even consultants getting low pay. “For one post, more than 10 apply for non-clinical disciplines. In clinical, it is now one is to one. But with every passing year, the numbers are increasing, a cause for concern. Government colleges are increasing seats. Poor quality private colleges will have to shut down,” said Dr Jayalal.

Othet States

குஜராத்: தேர்வில் 50க்கு 80 மார்க் பெற்ற மாணவன்

ஆமதாபாத் : குஜராத் மாநில கல்வி வாரியத்தால் நடத்தப்பட்ட தேர்வில், மொத்தம் 50 மதிப்பெண் தேர்விற்கு, ஆசிரியர் 80 மதிப்பெண் வழங்கிய சம்பவம் அரங்கேறியுள்ளது.

குஜராத் கல்வி வாரியத்தால், இந்தாண்டின் முற்பகுதியில் 10ம் வகுப்பிற்கான தேர்வுகள் நடத்தப்பட்டன. கணித தேர்வில், மொத்த மதிப்பெண்களே 50 என்று நிர்ணயிக்கப்பட்டிருந்த நிலையில், மாணவர் ஒருவர் அத்தேர்வில் 80 மதிப்பெண் பெற்றிருந்தார்.

உண்மையில் அந்த மாணவன் 8 மதிப்பெண்கள் மட்டுமே பெற்றிருந்தார். பின்னர் தான் இந்த குளறுபடி கண்டுபிடிக்கப்பட்டது

3 ஆயிரம் ஆசிரியர்களுக்கு சம்மன் :

10 மற்றும் 12ம் வகுப்பு விடைத்தாள்கள் திருத்தலில், இதுபோன்ற குளறுபடிகளை செய்ததாக 3 ஆயிரத்திற்கு மேற்பட்ட ஆசிரியர்கள் விளக்கம் அளிக்க குஜராத் கல்வி வாரியம் சம்மன் அனுப்பியுள்ளது.

Dental

Not many takers for seats in private dental colleges

R. Sujatha

CHENNAI, SEPTEMBER 02, 2018 00:00 IST

UPDATED: SEPTEMBER 02, 2018 04:30 IST

High fee structures keep students away from self-financing institutions

High scores in NEET have resulted in tougher competition this year.

The Hindu had indicated (‘Rise in pass percentage could see competition intensify’ published on June 5) that the competition was likely to be tougher in the MBC category.

Tougher competition has not, however, led to more students seeking admission to self-financing colleges. Though medical seats under management category were filled, the same did not happen for dental seats.

Vacant seats

At the end of counselling for government quota seats in self-financing dental colleges on Thursday, 284 seats remained vacant.

Last year, 265 seats remained vacant in management quota even after the second mop-up round. Counselling for management quota seats ended on Saturday with a total of 569 seats remaining vacant. There will be another mop-up round to fill the vacancies next week, officials said.

High fee structures, sometimes double of what has been stipulated by the fee fixation committee and the prospectus, have left students stranded, despite having good score in NEET.

Harrowing experience

Kantesh Kumar Singh, father of a medical aspirant, who after a harrowing experience in a self-financing college last year, approached the DME and the Health department for reprieve, but got none. He termed the mention of “tuition fee” in the State’s MBBS prospectus as ambiguous.

Despite seeking details under the Right to Information Act, no response was forthcoming, he added.

The fee fixation committee has determined Rs. 6 lakh as tuition fee, but colleges routinely flout the norms and demand as much as Rs. 8 lakh per annum.

Poor response has forced at least one college to announce that it would charge government-stipulated fee only.

But it has probably come too late.

The Directorate of Medical Education has also proposed to conduct one more mop-up round in the first week of September.

The Dental Council of India has given time till September 15 to complete the admission process.

There will be another mop-up round to fill the vacancies next week, officials said

காற்றில் கரையாத நினைவுகள் 24: எது பொற்காலம்!

Published : 14 Aug 2018 09:11 IST
 
வெ.இறையன்பு



மனம் பழையவற்றை வசந்தகாலமாக எண்ணிப் பார்க்கும் விசித்திரம் கொண்டது. சிலநேரங்களில் விடு பட்டவைகூட மகிழ்ச்சியானதாக தோன் றும். விடுதலையானவன் சிறைச்சாலையைக் கடக்கும்போது சோகப்படுவதுபோன்ற ஒருவித மயக்கம் அது. சமூக அளவில் இந்த 50 ஆண்டுகளில் எத்தனையோ விரும்பத்தக்க மாற்றங்கள் நிகழ்ந்திருக் கின்றன. கல்லூரியில் கிராம முகாம் சென்றபோது, அங்கிருந்த தேநீர் கடைகளில் இரட்டைக் குவளைகள் இருப்பதைப் பார்த்து வேதனைப் பட்டோம். ஒருவரை ‘ஒதுக்கிவைக்கப்பட்டவர்’ எனக் குத்திக் காட்டு வதற்கு அதனினும் வேறு முத்திரை இல்லை. இன்று எல்லா இடங் களிலும் காகிதக் குவளைகள் அந்த அவலத்தை அறவே நீக்கி விட்டன. மனிதர்கள் செய்ய முடியாததை தொழில்நுட்பம் சாதித்துவிட்டது.

இந்திய ஆட்சிப் பணி என்பது கனவாக இருந்த காலம் மாறி எண்ணற்ற சிற்றூர்களில் இருந்து தமிழில் படித்தவர்கள் எழுதித் தேர்ச்சி பெற்று இந்தியாவெங்கும் உயர்ந்த பணிகளில் உட்கார்ந்திருப்பதைப் பார்க்கிறோம். மாதிரித் தாள்கள் எப்படி இருக்கும் என்று அறிந்து கொள்ள சென்னையில் ஒரு வாரம் தங்கியிருந்து நடையாக நடந்து அவற்றைப் பெற்ற அனுபவம் எனக்கு உண்டு.

இன்று விரலைச் சொடுக்கினால் விவரங்கள் குவியல் குவியலாக வந்துவிழும் இணைய வசதி. அரிய புத்தகங்களை எளிதில் பெறும் வசதி. உலகின் எந்த மூலையில் கிடைக்கும் புத்தகத்தையும் கணினியில் பதிவிறக்கம் செய்து விடலாம். அறிவு ஒரு சாராருக்கே சொந்தம் என்பதை அடித்து ஒடித்த விஞ்ஞான முன்னேற்றம். எந்த நாட்டுக்கும் ஒரு விநாடியில் மின்னஞ்சல் அனுப்ப முடியும் என்ற அதிவேக தகவல் பரிமாற்ற வசதி.

நிறைய குழந்தைகள் பெரிய வயிற்றுடன். வெளிறிய முகத்துடன். குழி விழுந்த கண்களுடன் போஷாக்குக் குறைவுடன் இருந்த நிலை மாறி இன்று ‘ஊளைச் சதையை குறைப்பது எப்படி?’ என்கிற கவலையில் பெற்றோர். அன்று கோழிமுட்டை என்பது ஒரு சில கடைகளில் இரும்புக் கூடையில் உறியில் தொங்கும் அபூர்வ வஸ்து. பால் காலையில் மட்டுமே கிடைக்கும் அரிய பண்டமாக இருந்த நிலை மாறி, 24 மணி நேரமும் பாக்கெட்டில் வாங்கி வரும் பொருள்.

வதவதவென பிள்ளைகளைப் பெறுவது வாடிக்கையாக இருந்தது. பெண்கள் உடல்நலம் குறைந்து, ஆண்கள் கவலைகள் நிறைந்து அப்போதெல்லாம் கதைகளில் ‘40 வயதுப் பெரியவர்’ என்று எழுதும் வழக்கம் இருந்தது. இன்று 60 வயது நிறைந்தவர்களும் 20 வயதுபோல இருக்க முனைகிறார்கள். வயது என்கிற வரையறை இன்று எடுபடுவதில்லை.

எங்கு பார்த்தாலும் ஓலைக் குடிசைகள் இருந்த சிற்றூர்கள் இன்று மெல்ல மெல்ல மாறி வருகின்றன. அப்போது ஓட்டு வீடு அரிது. மாடி வீட்டை கல்வீடு என்று அழைப்பார்கள். இன்று பல வீடுகள் மச்சு வீடுகளாக மாறி வருகின்றன. அரசு கட்டித் தரும் வீடுகளும், மானியத்தால் உருவாக்கப்படும் இல்லங்களும் நிமிர்ந்து நிற்கின்றன. அன்று வசதியுள்ளவர் உபயோகித்த ஆடைகளை வாங்கி அணிந்து கொள்ள சிலர் ஆயத்தமாக இருந்தார்கள். இன்று பழைய துணிகளை யாரும் பெற விருப்பமாக இல்லை.

இன்றைய தலைமுறை சென்ற தலைமுறையைவிட உயரமாகிக்கொண்டிருக்கிறது. ஊட்டச்சத்துக்கள், புரதம் போன்றவை தாராளமாகக் கிடைப்பதும் இதற்குக் காரணம். தெளிவான முகமும், தோற்றப் பொலிவும் அனைவருக்கும் சாத்தியமாகும் நிலை உருவாகிக்கொண்டு வருகிறது. பலரது முகத்தில் படித்த களையும், கற்றறிந்த தேஜசும் காணப்படுகின்றன. கல்லூரிக் கல்வி ஒரு சில ருக்கு மட்டுமே என்பது மாறி மேனிலைப் பள்ளி களாக மூலைமுடுக்குகளிலெல்லாம் கிடைக்க ஆரம்பித்திருக்கிறது. பொறியியல் படிப்பு சிற்றூர்களிலும் கிடைக்கிறது. பள்ளிப் பக்கமே எட்டிப் பார்க்காத குடும்பங்களில் மருத்துவமும், பொறியியலும் சாத்தியமாகியிருக்கின்றன.

வாழ்க்கைத் தரம் உயர்ந்திருக்கிறது. வாங்கும் திறன் அதிகரித்திருக்கிறது. பஞ்சம், பட்டினி ஆகியவற்றின் தாக்கம் குறைந்திருக்கிறது. சோப்புகூட ஆடம்பரப் பொருள் என்று நிதிநிலை அறிக்கையில் அறிவிக்கப்பட்ட காலம் ஒன்று உண்டு. இன்று சின்னச்சின்ன ஊர்களிலும் உடல் தூய்மையை உறுதிசெய்யும் பொருட்கள் சின்னப் பொட்டலங்களாக கண் சிமிட்டி மின்னுகின்றன. ஊருக்கு ஓர் ஆங்கிலப் பள்ளி என்றிருந்த நிலை மாறி திரும்பிய பக்கமெல்லாம் ‘ஆங்கிலவழி படிப்பு’ என்று அந்நிய மொழியில் படிப்பது இப்போது சர்வசகஜமாகிவிட்டது. ஆனால், தமிழும் சரியாகப் படிக்கத் தெரியாமல் ஆங்கிலமும் முறையாக பேசத் தெரியாமல் ஆற்றில் ஒரு கால், சேற்றில் ஒரு காலாய்த் தடுமாறும் தலைமுறை ஒன்று உருவாகியிருக்கிறது.

இன்று சமூக விழிப்புணர்வு அதிகரித்திருக்கிறது. திரைத் துறையினரும் நடிப்பு மட்டுமே வாழ்வு என நினைக்காமல் மக்களின் நாடித் துடிப்புகளையும் அறிந்து களத்தில் இறங்கிப் போராடுகிறார்கள்.

ஆனால் இவற்றையெல்லாம் தாண்டி எதையோ தொலைத்த உணர்வு எங்கள் தலைமுறையில் அனைவருக்கும் இருக்கிறது. அந்த இனம்புரியாத சோகத்தை எப்படி ஆற்றுவது என்று புரியாமல் அடிக்கடி பழைய நினைவுகளில் மூழ்கி மகிழ்ச்சியாக இருந்த காலங்களை மனத்தால் வருடிப் பார்க்கின் றோம்.

பிள்ளைகளுக்கு எல்லாம் வாங்கித் தந்தும் அவர்கள் மகிழ்ச்சியாக இருப்பது போன்று தோன்ற வில்லை. ஆனால் அன்று எதுவுமே யாரும் வாங்கித் தராமலேயே நாங்கள் மகிழ்ச்சியாக இருந்த உணர்வு. இன்று வீட்டில் பொருட்களெல்லாம் குவிந்தும் ஒருவித வெறுமை. உறுப்பினர்கள் நிறைந்தும் ஒருவிதத் தனிமை.

மிகுந்த பாதுகாப்பான வாழ்க்கைக்கு நடுவில் ஏதோ பயம் ஊஞ்சலாடுகிறது. தூங்கி எழும்போது பொழுதை ரசித்துக்கொண்டு எழுபவர்கள் குறைவு. எதுவும் இல்லாதபோது இருந்த சுதந்தரம் எல்லாம் இருக்கும்போது பறிபோனதைப் போன்ற பரிதாபம்.

நம் உறவுகளையும், உரிமைகளையும் யாரோ வழிப்பறி செய்ததைப்போன்ற எண் ணம். ஏதோ ஒன்று குறைகிற மாதிரியே எப்போதும் இருக்கிறது. சுவர்கள் பலமாக இருந்தாலும் இதயம் பலவீனமாக இருக்கிறது.

நாகையில் கல்லார் தர்காவில் கந்தூரி விழாவின்போது அங்கு இருக்கும் இஸ்லாமிய நண்பர்கள் அக்கரைப் பேட்டை நைனியப்ப நாட்டாரை `அப்பா’ என்று அழைப்பதைப் பார்த்து பூரித்துப் போயிருக்கிறேன். சின்ன வயதில் எங்கள் வீட்டுக்கு அருகில் இருக்கும் சுபான் பாயும், விக்டர் குடும்பமும் அண்ணன், தம்பிகளாக உறவு வைத்து அழைத்துப் பழகியது நினைவுக்கு வந்தது. இப்போது அக்கம்பக்கங்களில் ஏனோ கண்ணுக்குத் தெரியாத இமயத் தடுப்புகள் பிரி வினைகளின் பெயரால் எல்லா இடங் களிலும் விரவிக் கிடப்பதைப் போன்ற வேதனை.

புதிய புதிய சந்திப்புகளில் பழைய உறவுகளையும், நட்புகளையும் தொலைத்துக்கொண்டே இருக்கிறோம். எல்லாம் மேம்போக்காக இருக்கும் பழக்கத்தில் மையத்தைத் தவற விடுகி றோம்.

இழந்தவற்றை நினைவுபடுத்த எப்போதும் இல்லாத அளவு எல்லா இடங்களிலும் பழைய மாணவர்கள் சந்திப்பு. அங்கு வழியிலேயே இடறி விழுந்தவர்கள் நினைவில் இதயம் வலிக்கிறது.

ஓய்வுக்குப் பிறகு சகோதர சகோதரிகள் ஒரே இடத்தில் ஒன்றாய்த் தங்க முடியாதா! செலவைப் பிரித்து உணவைப் பகிர்ந்து உயிரை நீட்டிக்க முடியாதா! ஒரே சமையலறையில் உள்ளங்கள் ஒன்றாக மாலையில் பழங்கதைகள் பேசி களித்திருக்க இயலாதா! அதிக நாட்கள் முடியாவிட்டாலும் ஆண்டுக்கு ஒருமுறை ஒரு வாரமாவது ஒன்றாய்க் கூடி மகிழலாமே!

அப்போது அந்தப் பொற்காலம் திரும்பலாம்.

அன்பின் ஆதிக்கம் அனைத்து சுயநலங்களையும் ஒதுக்கித் தள்ளிவிட்டு எழும்பி நிற்கும் காலம்தானே பொற்காலமாக இருக்க முடியும்!

- நிறைந்தது -