A tragic story that made judges rethink homicide

TIMES OF INDIA

CHENNAI: Road accidents are but a mere data for government, but how a mishap could ruin people's lives and wreck families is best explained by this tragic story of A Steepen.

Born into a poor family and completed engineering course with great difficulty, Steepen landed a decent job and fell in love with Sangeetha. Fortunately, both the families supported their relationship and they got married soonafter. They were blessed with a child.

A fraction of a moment on October 22, 2008, when Steepen's car dashed against a roadside tree, changed his life upside down, forever.

Rushing back to his office in Chennai after visiting ailing father in Vellore district, Steepen's car hit a roadside tree, killing his young wife on the spot and leaving himself and his five year old son badly injured. Steepen was crippled by serious injuries and could not move around without crutches, and, consequently, lost his job as well. By the time he recovered, all the jewellery and cash kept at his home in Chennai had been cleaned out by his in-laws who demanded more 'refund' of the expenses incurred after Sangeetha's death.

With medical bills and debts mounting and family struggling to meet even basic needs of the child, depression set in. Less than a year after the accident - on July 8, 2009, to be precise - Steepen gave 'some unidentified poison' to his son and he himself attempted suicide by hanging. The child died, whereas Steepen survived, only to face murder charge. He was convicted for murder, and sentenced to undergo imprisonment for life in June 2010.

It was when the criminal appeal against his conviction was taken up for hearing by a bench of Justice M Jaichandren and Justice S Nagamuthu, that all these details tumbled out. His counsel and chairman of Bar Council of Tamil Nadu and Puducherry D Selvam narrated the tragic sequence of events, and pointed out that Steepen was under immense stress and depression and hence he did not deserve life imprisonment.

To test his claim, the bench summoned two psychiatrists - Dr Ranjani and Dr Mythili - who treated Steepen to the court and re-examined their earlier statements. Their reply was that Steepen suffered from a major depressive disorder, and said they had even warned hospital staff to keep a close vigil on the patient as there was every likelihood that he might attempt to commit suicide due to the illness.

Convinced that the circumstances were peculiar and Steepen had a grave mood disorder during commission of the crime, the judges said: "It is not every homicide which is made punishable under IPC. It is only culpable homicide which is punishable...Fundamentally what is required is that the accused should have had the intention or knowledge which are traceable to the cognitive faculty of the accused. A person, who is of unsound mind, who does not know the consequences of the act that he does, cannot be attributed with either intention or knowledge as required under Section 299 IPC."

So saying, the bench set aside Steepen's conviction and ordered his immediate release.

சோகத்தால் மனவேதனை: மகனை கொன்ற தந்தைக்கு விடுதலை

DINAMALAR

சென்னை:'அடுத்தடுத்த சோகத்தால் பாதிக்கப்பட்டு, மனவேதனைக்கு ஆளான தந்தை, தன் மகனுக்கு துாக்க மாத்திரை கொடுத்தது, கொலை குற்றம் ஆகாது' என, சென்னை உயர் நீதிமன்றம், பரபரப்பு தீர்ப்பு வழங்கி உள்ளது. மேலும், தந்தைக்கு விதிக்கப்பட்ட ஆயுள் தண்டனையையும் ரத்து செய்தது.சென்னை, மேற்கு மாம்பலத்தில் வசித்து வருபவர், ஸ்டீபன். தனியார் நிறுவனத்தில் பொறியாளராக பணியாற்றிய இவர், சங்கீதா என்பவரை காதல் திருமணம் செய்தார். இவர்களுக்கு, ஐந்து வயதில், ஒரு ஆண் குழந்தை இருந்தது.

வேலுார் அருகில், ஸ்டீபனின் பெற்றோர் வசித்து வருகின்றனர். தந்தைக்கு உடல் நலம் சரியில்லை என தகவல் கேள்விப்பட்டு, மனைவி, மகனுடன், வேலுார் புறப்பட்டு சென்றார். அதன்பின், பணியாற்றும் நிறுவனத்தில் இருந்து அழைப்பு வரவே, உடனடியாக, மனைவி, மகனுடன் சென்னை புறப்பட்டார்.காரில் வரும்போது, மரத்தில் மோதி விபத்து ஏற்பட்டது. சம்பவ இடத்தில், மனைவி சங்கீதா இறந்தார். ஸ்டீபனுக்கு, இரண்டு கால்களிலும் எலும்பு முறிந்தது.

வேலுார் சி.எம்.சி., மருத்துவமனையில், ஸ்டீபன் சேர்க்கப்பட்டார். மகனுக்கும் சிகிச்சை அளிக்கப்பட்டது. 2008, அக்டோபரில், சம்பவம் நடந்தது.

ரூ.2.5 லட்சம்:விபத்துக்கு பின், சங்கீதாவின் உடல், சென்னை கொண்டு வரப்பட்டு, கணவன் இல்லாமலே இறுதி சடங்கு நடந்தது. அப்போது, ஸ்டீபன், மருத்துவமனையில் சிகிச்சை பெற்று வந்தார். சிகிச்சை செலவு, 2.5 லட்சம் ரூபாய் ஆனது.சிகிச்சை முடிந்து, சென்னை திரும்பிய ஸ்டீபனுக்கு, அதிர்ச்சி காத்திருந்தது. பீரோவில் இருந்த, 50 சவரன் நகையை காணவில்லை. விசாரித்தபோது, மாமனார் எடுத்து சென்றது தெரியவந்தது. மகளின் இறுதி சடங்குக்கு, 80 ஆயிரம் ரூபாய் செலவானதாகவும், அந்த பணத்தை தரும்படி, மருமகனிடம் கேட்டார்.

வேலையும் இல்லாமல், குடும்ப செலவுக்கும், சிகிச்சைக்கும் கையில் பணமும் இல்லாமல், ஸ்டீபன் தவித்தார்; வாழ்க்கையில், விரக்தி ஏற்பட்டது. மகனுக்கு, துாக்க

மாத்திரைகளை கொடுத்தார்.


மேற்கு மாம்பலத்தில் வசிக்கும், மாமனார் வீட்டுக்கு, மகனுடன் சென்றார். அங்கு, மாமியார் மட்டும் இருந்தார். வீட்டுக்குள் சென்று, கதவை பூட்டி கொண்டார்; துாக்கு மாட்டினார்; எடை தாங்காமல், கம்பி அறுந்து கீழே விழுந்தார். துாக்க மாத்திரை சாப்பிட்ட, மகன் இறந்தான். இது, 2009 ஜூலையில் நடந்தது.மாமியாரின் அலறல் கேட்டு, அருகில் இருந்தவர்கள் வந்தனர்; கதவை உடைத்து உள்ளே சென்றனர். இருவரையும், மருத்துவமனைக்கு கொண்டு சென்றனர். மகன், இறந்து விட்டான்; சிகிச்சையினால், ஸ்டீபன் உயிர் பிழைத்தார்.


இதையடுத்து, ஸ்டீபன் மீது, கொலை வழக்கு மற்றும் தற்கொலை முயற்சி வழக்கு பதிவு செய்யப்பட்டன. வழக்கை விசாரித்த, சென்னை, விரைவு நீதிமன்றம், ஸ்டீபனுக்கு ஆயுள் தண்டனை விதித்தது. இதை எதிர்த்து, சென்னை உயர் நீதிமன்றத்தில், மேல்முறையீடு செய்தார். மனுவை, நீதிபதிகள் ஜெய்சந்திரன், நாகமுத்து அடங்கிய, 'டிவிஷன் பெஞ்ச்' விசாரித்தது. ஸ்டீபன் தரப்பில், வழக்கறிஞர் டி.செல்வம், அரசு தரப்பில், கூடுதல் குற்றவியல் வழக்கறிஞர் மகாராஜா ஆஜராகினர்.


குற்றமாகாது:மேல்முறையீட்டு மனுவை விசாரித்த, 'டிவிஷன் பெஞ்ச்' பிறப்பித்த உத்தரவு:

சிகிச்சை அளித்த டாக்டரின் விளக்கம் மற்றும் அவரது கருத்தில் இருந்து, 'ஸ்டீபன், சுய கட்டுப்பாட்டில் இல்லை; அவரது செயலால் ஏற்படும் விளைவுகள் பற்றி, அவர் அறிந்திருக்கவில்லை' என்பது தெரிகிறது.மருத்துவ சாட்சியத்தை பார்க்கும்போது, சம்பவம் நடக்கும் போது, ஸ்டீபனின் மனநிலை சரியில்லாமல் இருந்தது தெளிவாகிறது. எனவே, அவரது செயல், கொலை குற்றமாகாது. விடுதலை பெற, ஸ்டீபனுக்கு உரிமை உள்ளது. தண்டனையில் இருந்து, ஸ்டீபனை விடுதலை செய்கிறோம். இவ்வாறு, 'டிவிஷன் பெஞ்ச்' உத்தரவிட்டுள்ளது.

செல்போன் மூலம் ரயில் டிக்கெட் ரத்து செய்யும் வசதி

ரயில்கள் புறப்படும் முன்பு முன்பதிவு செய்த டிக்கெட்டை ரத்து செய்ய வேண்டுமென்றால் ரயில் நிலையத்துக்கு செல்ல வேண்டும். இணையதளம் மூலம் முன்பதிவு செய்திருந்தால், அவர்கள் ஆன்லைன் மூலம் வங்கி கணக்கில் பணம் வந்துவிடும். ஆனால், கவுன்ட்டர்களில் டிக்கெட் முன்பதிவு செய்வோர் மீண்டும் கவுன்ட்டருக்கு சென்று விண்ணப்பித்து பணத்தை திருப்பப் பெற வேண்டும். இந்த நிலைதான் தற்போது இருக்கிறது.

இந்நிலையில், கவுன்ட்டர்களில் டிக்கெட் பெறும் பயணிகளின் வசதியை கருத்தில் கொண்டு செல்போன் மூலம் 139 என்ற எண்ணுக்கு தொடர்பு கொண்டு டிக்கெட் ரத்து செய்யும் புதிய திட்டம் அடுத்த மாதம் 2-வது வாரத்தில் தொடங்கப்படவுள்ளது. இத்திட்டத்துக்கான மென்பொருள் தயாரிக்கும் பணிகள் முடிந்துள் ளன.

இது தொடர்பாக தெற்கு ரயில்வே அதிகாரிகளிடம் கேட்டபோது, ‘‘கவுன்ட்டர்களில் டிக்கெட் பெறுவோர் அதை ரத்து செய்ய வசதியாக இத்திட்டம் கொண்டுவரப்படவுள்ளது. இதன்மூலம் பயணிகளின் வீண் அலைச்சலை தவிர்க்க முடியும். உடனடியாக செல்போன் மூலம் ரத்து செய்வதால், திரும்பப் பெறும் கட்டணமும் பெரிய அளவில் இழப்பில்லாமல் கிடைக்க வாய்ப்புள்ளது. 139 எண்ணுக்கு தொடர்பு கொண்டு பேசி முழுவிவரங்களையும் அளித்த பின்னர், உங்கள் செல்போன் எண்ணுக்கு ஒரு முறை பயன்படுத்தும் கடவுச்சொல் (ஒன் டைம் பாஸ்வோர்டு) வரும். இதை உறுதி செய்த பின்னர், டிக்கெட் ரத்தாகும். பயணிகள் காலம் தாமதிக்காமல் அதே தினத்திலேயே அருகில் உள்ள கவுன்ட்டருக்கு சென்று, பணத்தை பெற்றுக்கொள்ளலாம்’’ என்றனர்.

குறள் இனிது: அன்பு கொண்டா, ஆற்றல் கண்டா..? சோம.வீரப்பன்

குறள் இனிது: அன்பு கொண்டா, ஆற்றல் கண்டா..? சோம.வீரப்பன்

எனது நண்பர் ஒருவர் ஒரு பெரிய தனியார் நிறுவனத்தில் மனிதவளத் துறையின் மேலாளர். நேர்மையானவர், திறமையானவர். சமீபத்தில் அவரது தூரத்து உறவுப் பையன் குமார் (இந்தப் பெயர் பிடிச்சிருக்கா..) அவரிடம் வேலை கேட்டு வந்தார். வயது 23, படிப்பு பிளஸ்டூ. நிறையப் பேசினார். வெட்டிப் பேச்சென்பது சட்டெனப் புரிந்துவிட்டது. 4 ஆண்டுகளில் 5 வேலைகள் மாறியிருந்தார். நண்பருக்கு தர்மசங்கடம். தனக்குத் தெரிந்தவர்களிடம் சொல்லிப் பார்த்தார். முதலில் சம்மதிப்பவர்கள் குமாரைப் பார்த்ததும் பயந்து மறுத்து விடுவார்கள். வேறு வழியின்றி தனது அலுவலகத்திலேயே எடுபிடி வேலைக்கு வைத்துக் கொண்டார். குமார் எதையும் ஒழுங்காய்ச் செய்யாவிட்டாலும் நண்பரின் பதவி காரணமாக மற்றவர்கள் சகித்துக்கொண்டனர்.

ஆறு மாதம் கழித்து டெஸ்பாட்ச் பகுதியில் ஓர் எழுத்தர் வேலை காலியாய் இருப்பது தெரிந்ததும் குமார் நம் நண்பரை நச்சரிக்கத் தொடங்கிவிட்டார். நண்பருக்கு ‘நாம் இந்த நிறுவனத்திற்கு எவ்வளவோ உழைத்திருக்கிறோம். நமக்கு வேண்டிய ஒருவருக்கு உதவினால் தப்பில்லை' என்கிற எண்ணம் வந்து விட்டது. அலுவலகத்தில் பலரையும் சரிக்கட்டி அந்த வேலையை குமாருக்கே வாங்கிக் கொடுத்து விட்டார். ஆனால் குமார் குமாரராகவே இருந்தார். பின்னே என்ன? பிச்சைக்காரனை ராஜமுழி முழிக்கச் சொன்ன கதைதான்! அவ்வேலைக்கு வேண்டிய சுறுசுறுப்போ, மற்றவர்களிடம் வேலை வாங்கும் சாமர்த்தியமோ குமாரிடம் சுத்தமாக இல்லை! ஆவணங்கள் போய்ச் சேர தாமதமாயிற்று. பல புகார்கள் குவிந்தன.

ஆனால், கொடுமை என்னவென்றால், குமார் என்ன தவறு செய்தாலும் எல்லோருக்கும் உடனே நம்ம நண்பர் ஞாபகம் தான் வரும்! அவர்கள் குமாரைக் கண்டிப்பதை விட்டுவிட்டு நம்ம நண்பரையே சாட ஆரம்பித்து விட்டனர்! அவருக்கு நிறுவனத்தில் இருந்த மதிப்பும் மரியாதையும் போயின!

அறிய வேண்டியவற்றை அறியாதவரை அன்புடமை காரணமாக தேர்ந்தெடுப்பது எல்லா மடமையான விளைவுகளையும் உண்டாக்கும் என்கிறது குறள். உங்கள் அனுபவத்திலும் பார்த்திருப்பீர்கள். பணியமர்த்து வதற்கான, பதவி உயர்விற்கான நேர்முகத் தேர்வுகள் நடத்துபவர்களுக்குப் பல சிபாரிசுகள் வரும். கைதூக்கி விடுங்கள் என்பார்கள். ஐயா, இது என்ன தர்மகாரியமா? கொஞ்சமும் தகுதியற்றவனைத் தேர்ந்தெடுக்கலாமா? நிறுவனம் என்னவாகும்? கள்ளிச் செடியையா நடுவது?

தொழிலில் வெற்றி பெற்ற வளர்ச்சியடைந்த குடும்பங்களிலும் இதே கதை தான். எனக்குத் தெரிந்த ஒருவர் கோடிக்கணக்கில் வர்த்தகம் புரிந்து வந்தார். தனது மகனை பள்ளிப்படிப்பிற்கே ஸ்விட்சர்லாந்து அனுப்பி இருந்தார். மகன் இந்தியா திரும்பியவுடன் அவரிடம் எல்லாப் பொறுப்புக்களையும் கொடுத்தார். ஆனால் மகனுக்கோ இங்கிருந்தது ஒன்றும் பிடிபடவில்லை. அண்ணே, பிள்ளைகளை முதலாளி ஆக்குவது வேறு; நிறுவனத்தை நடத்தச்சொல்வது வேறு!

கார் ஓட்டப்பழகிக் கொண்டிருப்பவனிடம் போய் நாம் பயணிக்கும் பெரிய பஸ்ஸைக் கொடுக்கலாமா? அது அவனுக்கும் நமக்கும்கூட ஆபத்தானதாயிற்றே! அலுவலகப் பணிகள் ஆற்றலைப் பார்த்து கொடுக்கப்படவேண்டியவை. அங்கு பச்சாதாபமோ பாசமோ பார்ப்பது காலப்போக்கில் எல்லோருக்கும் தீங்காய் முடியும்!

காதன்மை கந்தா அறிவுஅறியார்த் தேறுதல்

பேதமை எல்லாம் தரும் (குறள் 507)

- somaiah.veerappan@gmail.com

Bleak future for retired staff

Bleak future for retired staff

R. SRIKANTH


There has been a delay in disbursal of pension and other retirement benefits to them

Thousands of former employees of the eight transport corporations in the State no longer have the pleasure of a ‘happy’ retired life, as they are staring at an uncertain financial future. The reason is delayed payment of pension and other retirement benefits.

The delayed payment of commuted pension, dearness allowance arrears and in certain cases the pension amount itself is driving employees to take desperate measures. More than 8,000 retired employees are running from pillar to post to get their pension benefits.

M. Natarajan, who worked as a driver for Tirunelveli Transport Corporation at Kovilpatti depot, distressed at having to wait for several months to get the commuted pension amount, committed suicide.

The family members of R. Jayaraman, who worked as a driver in the Metropolitan Transport Corporation (MTC) at Basin Bridge depot, were not able to save him, because of lack of funds.

Mr. Balakrishnan said except for employees of MTC and State Express Transport Corporation (SETC) the other six transport corporations — Madurai, Villupuram, Kumbakkonam, Salem, Tirunelveli and Coimbatore — have been defaulting on various retirement benefits.

Arumugam Nainar, secretary, Tamil Nadu State Transport Employees Federation, said what was disheartening was the manner in which the commuted pension (one-third amount of the total pension amount paid in advance) entitled to an employee at the time of retirement was yet to be paid, but that ‘recovery’ was being carried out.

At present the commuted pension has been proposed to be paid in 24 monthly instalments, literally making a mockery of the commutation of pension system, he also added.

Shifting of 141 MBBS students

Shifting of 141 MBBS students

Balwant Garg

Tribune News Service

Faridkot, March 28

The Department of Medical Education and Research (DMER), Punjab, Baba Farid University of Health Sciences (BFUHS) and the administration of eight medical colleges in the state today allowed adjustment of 141 MBBS final-year students of Chintpurni Medical College and Hospital (CMCH), Pathankot, subject to certain conditions.

These students will not get stipend till the Punjab government gets Rs 10 crore from the Medical Council of India (MCI).

All 141 medical students have been shifted to three government and five private medical colleges in the state.

While every MBBS students is provided stipend by its college for one-year internship after the completion of academic course, it would not be so in case of these 141 students. These students will not get any stipend from their new college unless the MCI pays Rs 10 crore of endowment funds to the state government.

This endowment of Rs 10 crore was deposited by CMCH with MCI on the directions of the Supreme Court last year after it failed to comply with the MCI norms in providing infrastructure in the medical college.

The Secretary, DMER, has written a letter to the MCI that endowment fund of Rs 10 crore should be transferred to the Punjab government and this amount will be utilised for meeting fee and other expenses for education and training of these shifted students, said Dr Raj Bahadur, vice-chancellor, BFUHS.

As these 2011-batch students have already paid their full fee to CMCH for their four-and-a-half-year academic course, their new colleges will get the fee from the endowment fund after the state government receives the same from the MCI.

Of these 141 students, 26, 26 and 15 are being shifted from CMCH to government medical colleges at Patiala, Amritsar and Faridkot, respectively.

Ludhiana-based Christian Medical College and Dayanand Medical College each will take the responsibility of 10 shifted students.

Gian Sagar Medical College, Banur; Sri Guru Ramdas Medical College, Amritsar; and Adesh Institute at Bathinda will adjust 18 students each.

Forty-six of these 141 students have already passed their academic course and have to complete one-year compulsory internship. Other 95 students will appear in their final year Part-II examinations in May 2016.

As the eight medical colleges will not be able to provide the adjusted students with hostel facilities, they will have to stay and attend the new college at their own expenses. All students who are due for internship should follow the migration procedure as laid down by BFUHS.

In a meeting attended by DMER director, vice-chancellor and registrar of BFUHS and principals and heads of eight medical colleges today, it was agreed that infrastructure and staff, including faculty, was available in all medical colleges except Gian Sagar Medical College, Banur.

The faculty of this private medical college is on strike for the last over a month after the management failed to pay them salary.

- See more at: http://www.tribuneindia.com/mobi/news/punjab/shifting-of-141-mbbs-students-of-pathankot-college-allowed-with-riders/214585.html#sthash.TRnG13AQ.dpuf

விடைபெற்றது இனோவா, வருகிறது கிறிஸ்டா

ஜப்பானின் டொயோடா நிறுவனத்தின் தயாரிப்புகளில் மிகவும் பிரபலமானது இனோவா. சொந்த உபயோகத்துக்கான வாகனம் மட்டுமின்றி வாடகைக்கார் நிறுவனங்களின் பெரும்பாலான தேர்வு இனோவா என்றால் அது மிகையில்லை.

எந்த ஒரு நல்ல தொடக்கமும் முடிவுக்கு வந்தாக வேண்டும் என்ற அடிப்படையில் இனோவா உற்பத்தியை நிறுத்திவிட டொயோடா இந்தியா நிறுவனம் முடிவு செய்துள்ளது. அதற்கு மாற்றாக புதிய பிராண்டான கிறிஸ்டாவை சந்தைப்படுத்த உள்ளது டொயோடா. அனேகமாக இனோவாவுக்கு பிரிவுசார விழாவே பெங்களூரில் உள்ள ஆலையில் நடத்தப்பட்டுவிட்டது என தகவல்கள் தெரிவிக்கின்றன.

ஜனவரி மாதம் டெல்லியில் நடைபெற்ற ஆட்டோமொபைல் கண்காட்சியில் இடம்பெற்ற டொயோடாவின் புதிய வரவான கிறிஸ்டா, இனி இந்தியச் சாலைகளில் வலம் வர உள்ளது.

இனோவாவுக்கு மாற்றாக வரும் கிறிஸ்டா அதைவிட பல மடங்கு மேம்பட்டது. இது இனோவாவை விட நீளமானது. அதைவிட அதிக திறன் கொண்ட இன்ஜின் மற்றும் பல்வேறு சிறப்பம்சங்களைக் கொண்டுள்ளது. தற்போது இனோவா மாடல் காரின் விலை ரூ.17 லட்சமாகும். புதிய மாடல் கிறிஸ்டாவின் விலை ரூ.20 லட்சமாக இருக்கும் என தெரிகிறது.

இனோவாவைவிட விலை சற்று அதிகமாக இருந்தாலும் கொடுக்கும் தொகைக்கு மிகவும் உண்மையான உழைப்பு மற்றும் சொகுசான பயணத்தை அளிக்கக் கூடியது என்று இத்துறை நிபுணர்கள் கூறுகின்றனர்.

கிறிஸ்டா 2.4 லிட்டர் இன்ஜின் 2ஜிடி எப்டிவி நான்கு சிலிண்டர் டீசல் இன்ஜினைக் கொண்டது. இது 142 பிஹெச்பி சக்தியும் 342 நியூட்டன் மீட்டர் டார்க் அளவையும் கொண்டது. இது லிட்டருக்கு சோதனை ஓட்டத்தின்போது 14 கி.மீ முதல் 16 கி.மீ. தூரம் ஓடியதாம். 5 கியர்களைக் கொண்டதாகவும், ஆட்டோமேடிக் மாடலில் 6 கியர்களைக் கொண்டதாகவும் இது உருவாக்கப்பட்டுள்ளது.

இதன் உள்புறம் மிகவும் உயர் ரக தோற்றத்தில் உருவாக்கப்பட்டுள்ளது. டிரைவர் சீட்டை தானியங்கி முறையில் தேவைக்கேற்ப அட்ஜெஸ்ட் செய்யும் வசதி உள்ளது. பயணிகள் சவுகர்யமாக அமர்ந்து பயணிக்க போதிய இடவசதி, 7 அங்குல தொடுதிரை மானிட்டர் மிகச் சிறந்த பொழுது போக்கு அம்சங்களை அளிக்கக் கூடியது. போதிய விளக்கு வசதி, சூழலுக்கேற்ப உள்புற குளிர் நிலையை நிர்ணயிக்கும் நுட்பம், புஷ் பட்டன் ஸ்டார்ட் வசதி உள்ளிட்டவை இதில் உள்ள கூடுதல் சிறப்பம்சமாகும்.

இதே பிரிவில் உள்ள பிற நிறுவன தயாரிப்புகளைக் காட்டிலும் இனோவாவுக்கு அதிக கிராக்கி இருந்ததற்கு அதன் செயல்பாடு மட்டுமின்றி விலையும் ஒரு காரணமாக இருந்தது. கிறிஸ்டாவும் விலை குறைவாக இருக்கும் பட்சத்தில் இது தொடர்ந்து பிற நிறுவனத் தயாரிப்புகளுக்குச் சவாலாக இருக்கும் என்பதில் சந்தேகமில்லை. டொயோடா நிறுவனம் குறிப்பிட்ட கால இடைவெளியில் புதிய மாடல்களை அறிமுகம் செய்வதோடு முந்தைய மாடலை முற்றிலுமாக நிறுத்திவிடுவதை வழக்கமாகக் கொண்டுள்ளது.

முன்பு குவாலிஸ், தற்போது இனோவா.

புதிய வரவுகள் பழையனவற்றை அடித்துச் செல்லும். கிறிஸ்டாவின் வரவு இனோவாவை ஓரங்கட்டிவிட்டது.