மிரட்டும் 'லிங்கா' டிக்கெட் விலை!

தமிழகத்தின் ஹாட் டாக் இப்போது 'லிங்கா' தான். இன்னும் சில தினங்களில் வெளியாக இருக்கும் 'லிங்கா' திரைப்படத்தின் ஆடியோவின் உரிமை இத்தனை கோடி.. வெளிநாட்டு உரிமை இத்தனை கோடி... தொலைக்காட்சி உரிமை இத்தனை என கோடி...என இந்த படத்தின் வியாபாரங்கள் மக்களிடம் முக்கிய விவாதப் பொருளாகி உள்ளது.

வரலாறு காணாத அளவுக்கு 'லிங்கா' படம் விற்றுவிட்டதாக சுவாரஸ்யத்துடன் பேசிவருகின்றோம். ஆனால் அது கடைசியில் படம் பார்க்க செல்பவர்களின் தலையில்தான் விடியும் என்பதை வசதியாய் மறந்து விட்டோம்.

'லிங்கா' படத்தின் இந்த விற்பனை நம்மை எப்படி பாதிக்கும்? என்பதை பார்க்கலாம்.

வெளியீட்டு தேதியை அறிவித்துவிட்டாலே விறுவிறுப்பு தானாக தொற்றிக்கொள்ளும். டிசம்பர் 12-ம் தேதி ‘லிங்கா' படத்தின் வெளியீடு உறுதியாகிவிட்டதால் பணிகள் படு தீவிரமாக நடைபெற்று வருகின்றன. படம் தணிக்கை செய்யப்பட்டு ‘யு’ சான்றிதழும் கிடைத்துவிட்டது. பின்னணி இசை, கிராபிக்ஸ் என பல்வேறு இடங்களில் வேலைகள் நடைபெற்று வருகின்றன. இதற்கிடையில் ‘லிங்கா' குறித்து சேகரித்த சிறப்புத் தகவல் துளிகள் இவை...

விற்பனையில் இதுவரை இல்லாத சாதனை

ஒரு படத்தின் வணிக ரீதியிலான வெற்றி, தோல்வி என்பது, இப்போதெல்லாம் ரசிகர்களால் நிர்ணயிக்கப்படுவதில்லை. அது அந்தக்காலம். படம் வெளியாவதற்கு முன்னரே வேறு பல வழிகளில் முழு செலவையும் தாண்டி லாபம் பார்த்து விடலாம் என்பதுதான் இன்றைய நிலை. இதன் உச்சம் தான் 'லிங்கா'. படத்தின் ஆடியோ உரிமை, வெளியீட்டு உரிமை, வெளிநாட்டுக்கான உரிமைகள், சாட்டிலைட் உரிமை என படத்தின் உரிமைகள் கிட்டத்தட்ட 200 கோடி வரை விற்பனையாகிவிட்டதாக வெளிப்படையாகவே பேசத்துவங்கிவிட்டனர் திரைத்துறையினர். கூட்டி கழித்து பார்த்தால் எப்படியும் சில நூறு கோடிகளை எட்டிவிடும் என்பது தான் 'லிங்கா' வின் கணக்கு.



இவ்வளவு பெரிய தொகைகளுக்கு படத்தின் உரிமைகள் விலைபோனது 'லிங்கா'வுக்குத்தான். ரஜினியின் முந்தைய படங்கள் கூட ரிலீசுக்கு முன் இவ்வளவு பெரிய தொகைக்கு விற்பனையாகவில்லை.

படத்தின் விற்பனைத் தொகை ஒரு சாதனை என்றால், மற்றொரு சாதனை படம் வெளியாகும் தியேட்டர்களின் எண்ணிக்கை. கிட்டத்தட்ட 5 ஆயிரம் திரையரங்குகளில் 'லிங்கா' வின் படத்தை வெளியிட திட்டமிடப்பட்டுள்ளதாம். இந்த அளவை யாரும் நெருங்கியது கூட இல்லை.

தமிழகத்தில் '700 தியேட்டர்கள் லட்சியம். 600 தியேட்டர்கள் நிச்சயம்' என்ற முழக்கத்துடன் களமிறங்கியுள்ளது படத்தரப்பு. வெளிநாடுகளில் 200 தியேட்டர்களிலும் வெளியாகிறதாம் 'லிங்கா'.



அள்ளிக் கொடுக்கப்படும் ஊதியம்

தமிழகத்தின் உச்ச நட்சத்திரமான ரஜினிகாந்த், மோஸ்ட் வான்டட் இசையமைப்பாளர் ஏ.ஆர்.ரகுமான், ஜனரஞ்சக இயக்குனர் கே.எஸ்.ரவிக்குமார் என உச்சத்தில் உள்ளவர்களை கொண்டு தயாராகியுள்ளது 'லிங்கா'. இப்படி உச்சத்தில் உள்ளவர்களுக்கு அள்ளித்தரும் ஊதியம்தான் 'லிங்கா'வின் படத்தின் தயாரிப்பு செலவை கடுமையாக உயர்த்தியுள்ளதாம். எனவே அதில் இருந்து லாபம் வைத்து படத்தின் உரிமைகள் விற்பனை செய்யப்படுகின்றன. எனவே சில நூறு கோடியில் இந்த படத்தை விற்பனை செய்ய வேண்டிய கட்டாயச் சூழல் ஏற்பட்டுள்ளது.

படத்தின் வெளியீட்டு உரிமை நூறு கோடியை கடக்கும் போது, அதற்கேற்ப ஒரே நாளில் ஆயிரத்துக்கும் அதிகமான தியேட்டர்களில் வெளியிட வேண்டிய நிர்பந்தம் வினியோகஸ்தர்களுக்கு ஏற்படுகிறது. அப்படித்தான் 'லிங்கா' படம் 5 ஆயிரம் திரையரங்குகளில் ரிலீசாக ஏற்பாடுகள் நடக்கின்றன. ரஜினி எனும் மூன்றெழுத்து மந்திரம் இந்த இமாலய விற்பனைக்கும், இத்தனை ஆயிரம் திரையரங்குகளில் 'லிங்கா' வெளியாகவும் காரணமாய் அமைந்து விட்டது.

வினியோகஸ்தர்களிடம் இருந்து தியேட்டர்களுக்கு

தமிழகம் முழுவதும் 2 நிறுவனங்கள் 'லிங்கா' படத்தை வெளியிடுகின்றன. கோவை ஏரியாவில் ஒரு நிறுவனமும், கோவையைத் தவிர தமிழகத்தின் மற்ற பகுதிகளில் ஒரு நிறுவனமும் 'லிங்கா' படத்தை வெளியிடுகிறது. ஒவ்வொரு ஏரியாவும் கோடிகளில் விற்பனையாகியுள்ளது. இதில் இருந்து குறிப்பிட்ட சதவீதம் லாபம் வைக்கப்பட்டு, தியேட்டர்களுக்கு விற்கப்படுகிறது. மினிமம் கியாரண்டி அடிப்படையில், ஒவ்வொரு தியேட்டர்களுக்கும் லட்சங்களில் இந்த படம் விற்பனை செய்யப்படுகிறது.



அதிக தியேட்டர்களில் வெளியானால்தான் போட்ட பணத்தை எடுக்க முடியும் என்பதால், தியேட்டர்களின் எண்ணிக்கை தாறுமாறாக உயர்த்தப்படுகிறது. அப்படித்தான் தமிழகத்தில் 650 தியேட்டர்களில் 'லிங்கா' வெளியாக ஏற்பாடுகள் நடந்து வருகிறது. தமிழகத்தில் இருக்கும் மொத்த திரையரங்குகளே 950 தான். இதில் புதிய படங்கள் வெளியிடும் திரையரங்குகள் 800க்கும் குறைவு. இதில் 650 தியேட்டர்களில் 'லிங்கா' வெளியாக வாய்ப்புகள் உள்ளன. அப்படியானால் 80 சதவீதத்துக்கும் அதிகமான தியேட்டர்களில் 'லிங்கா' தான் ஓடும்.

தியேட்டர்களுக்கு நெருக்கடி தரும் 'எம்.ஜி.'

தியேட்டர்களில் திரைப்படங்கள், 'டேர்ம்ஸ்' அடிப்படையில்தான் திரையிடப்பட்டு வருகின்றன. திரைப்படங்களை திரையிடுவதால் கிடைக்கும் வசூலை, சதவீத அடிப்படையில் தயாரிப்பு தரப்பும், தியேட்டர் உரிமையாளரும் பிரித்துக்கொள்வதுதான் டேர்ம்ஸ் முறை.

ஆனால் 'லிங்கா' இந்த முறையில் வெளியாகவில்லை. 'லிங்கா' படம் தியேட்டர்களுக்கு எம்.ஜி. முறையில், அதாவது மினிமம் கியாரண்டி அடிப்படையில் விற்கப்படுகிறது. மினிமம் கியாரண்டி அடிப்படையில் வெளியாவதுதான் தியேட்டர்களுக்கு சிக்கல். அப்படி என்ன சிக்கல் என்கிறீர்களா?

மினிமம் கியாரண்டி அடிப்படையில் வெளியாகும் படங்களுக்கு, அந்த படத்துக்கு வினியோகஸ்தர்கள் நிர்ணயிக்கும் தொகையை முன்கூட்டியே வழங்க வேண்டும். உதாரணத்துக்கு 'லிங்கா' படம் ஒரு தியேட்டருக்கு 20 லட்ச ரூபாய் நிர்ணயிக்கப்பட்டால், படம் வெளியாவதற்கு முன்னர் பணத் தை செலுத்தி, படத்தை பெற்றுக்கொள்ளலாம். அதன் பின்னர் அந்த தொகையை வசூல் செய்து கொள்ள வேண்டியது தியேட்டர்களின் பொறுப்பு.

மினிமம் கியாரண்டி அடிப்படையில் வாங்கும் இந்த படம், வாங்கிய விலை அளவுக்கு வசூலாகாவிட்டால், அதற்கு தயாரிப்பு நிறுவனங்களோ, வினியோகஸ்தர்களோ பொறுப்பாக மாட்டார்கள். அதனால் விற்ற தொகையை வசூலிக்க வேண்டியது தியேட்டர்களின் பொறுப்பாக மாறுகிறது.

கடைசியில் நமது தலையில்

80 சதவீதத்தும் அதிகமான தியேட்டர்களில் 'லிங்கா' தான் ஓடும் என்பதால், லட்சங்களில் வாங்கப்படும் படத்தை, தியேட்டர்களில் போட்ட சில தினங்களில் முழு வசூலையும் எடுக்க வேண்டிய கட்டாயம் தியேட்டர்களுக்கு. அதிக பட்சம் திரையிடப்பட்ட ஒரு வாரத்தில் இந்த பணத்தை எடுக்க வேண்டியது அந்த தியேட்டரின் பொறுப்பு. மிக பெரும்பாலான தியேட்டர்களில் 'லிங்கா' தான் ஓடும் என்பதால், எவ்வளவு சீக்கிரம் பணத்தை எடுக்கிறோமோ அவ்வளவுக்கு அவ்வளவு தியேட்டர் உரிமையாளர்களுக்கு நல்லது. இதனால் படத்தின் டிக்கெட் விலையை கடுமையாக உயர்த்தினால் மட்டுமே லாபம் கிடைக்கும். இல்லாவிட்டால் தியேட்டர்களுக்கு நஷ்டம் தான்.

குறிப்பாக 20 லட்சத்துக்கு கொடுத்து 'லிங்கா' திரைப்படத்தை வாங்கினால், குறைந்த பட்சம் ரூ.200 முதல் ரூ.300 வரை டிக்கெட் விலையை நிர்ணயிக்க வேண்டும். 600 பேர் அமரக்கூடிய தியேட்டரில் சராசரியாக டிக்கெட் விலை ரூ.200 என்றால், ஒரு நாளில் 4 காட்சிகளில் 4.80 லட்சத்தை எடுக்க முடியும். படம் வெளியாகி முதல் நான்கு நாட்கள் ஹவுஸ்புல்லாக ஓட்டி விட்டால், போட்ட தொகையை எடுத்து விடலாம் என்பதுதான் நிலைமை.

எனவே கடைசியில் பார்வையாளர்களாகிய நம்மிடம்தான் அடித்து பிடுங்குகின்றனர். ஹீரோ சம்பளத்தில் துவங்கி, தயாரிப்பாளர், வினியோகஸ்தர், தியேட்டர் உரிமையாளர்கள் என எல்லோருடையா லாபமும் ஒட்டுமொத்த சுமையாய் மாறி, டிக்கெட் விலையாக நமது தலையில்தான் விடிகிறது.

இத்தனை திரையரங்குகளில் வெளியாவது ஏன்?

இவ்வளவு சிரமத்துகிடையே 'லிங்கா' படத்தை அதிக விலை கொடுத்து வாங்க வேண்டியது ஏன்? என நீங்கள் கேட்கலாம். அதற்கும் காரணம் இருக்கிறது. ரஜினியின் படங்களுக்கு ரசிகர்களிடம் நல்ல வரவேற்பு என்பது கடந்த 20 ஆண்டுகளுக்கும் மேலாகவே தொடர்ந்து வருகிறது. ஓரிரு படங்களை தவிர படத்தைப் பற்றிய எந்த விமர்சனமும் படம் பார்க்க வரும் ரசிகர்களின் எண்ணிக்கையை குறைத்ததில்லை.

'லிங்கா'வுக்கு இதையெல்லாம் கடந்து ஒரு மிகப்பெரிய எதிர்பார்ப்பு உள்ளது. எனவே படத்தை வெளியிட்டால் அதிகபட்சம் முதல் ஒரு வாரத்தில் பணத்தை எடுத்து விடலாம். அதன் பின்னர் வருவதெல்லாம் லாபம் என்பது தியேட்டர் உரிமையாளர்களின் கணக்கு.

அடுத்து 'லிங்கா' வெளியாகும் டிசம்பர் 12 முதல் கிட்டத்தட்ட பொங்கல் பண்டிகை வரை வேறு எந்த படங்களும் வெளியாகவில்லை. அப்படி வெளியானால் அதை வினியோகிக்கவும், திரையிடவும் யாரும் இல்லை. எனவே லிங்காவை வெளியிட்டு லாபம் பார்ப்பது ஒன்றுதான் தியேட்டர் உரிமையாளர்களுக்கு வழி.

டிசம்பர் 12 முதல் ஜனவரி இரண்டாவது வாரம் வரை கிட்டத்தட்ட ஒரு மாதம் நீங்கள் விரும்பினாலும் 'லிங்கா'வை தவிர வேறு படங்களை பார்க்க முடியாது. அந்த அளவுக்கு தமிழகத்தில் மட்டும் 650 முதல் 700 தியேட்டர்களில் 'லிங்கா'தான் ஓடுமாம். வார வாரம் படத்துக்கு போகிறவர்கள், வார வாரம் 'லிங்கா'வை தான் தரிசிக்க முடியும். வேறு எந்த படங்களுக்கும் ஜனவரி வரை இடமில்லை.

ரூ.300க்கு விற்றாலும் ஆச்சரியமில்லை

'லிங்கா' திரைப்படத்தின் டிக்கெட் விலை குறைந்த பட்சம் ரூ.150ல் துவங்கி ரூ.300 வரை விற்கப்படும் என்கிறார்கள் திரைத்துறையினர். தமிழகத்தை பொறுத்தவரை சாதாரண தியேட்டரில் ஒரு திரைப்படத்தை வெளியிட்டால் குறைந்த பட்சமாக வகுப்பு வாரியாக ரூ10, ரூ.30, ரூ.50 என டிக்கெட் விலையை நிர்ணயிக்கலாம் என்பது விதி. ஆனால் லிங்கா வெளியாகி ஒரு சில தினங்களுக்கு எல்லா வகுப்புகளுக்கும் ரூ.150 முதல் ரூ.200 வரை டிக்கெட் விலை இருக்கும் என சொல்லப்படுகிறது. ஏற்கனவே எந்திரன் பட வெளியீட்டின் போது இதுதான் நடந்தது. ரூ.150, ரூ.200க்கு டிக்கெட் விற்கப்பட்டாலும் கொடுக்கப்பட்ட டிக்கெட்டில் ரூ.50 என்று தான் இருக்கும். இல்லாவிட்டால் டிக்கெட்டில் விலையே இருக்காது.

பல தியேட்டர்களை கொண்ட மல்டி பிளக்ஸ்கள் டிக்கெட் விலை யை உயர்த்த செய்யும் வித்தைகள் புது விதம். மல்டிபிளக்ஸ்களில் ஒரு டிக்கெட் விலை ரூ.85 முதல் ரூ.120 வரை விற்கலாம் என்கி றது சட்ட விதி. ஆனால் ஆன்லைனில் டிக்கெட் விற்பனை செய் வதன் மூலம் ரூ.200 வரை விற்க முடியும். கூடுதலாக பெறும் பணத்துக்கு, சிறிய குளிர்பான பாட்டிலோ அல்லது சிறிய பாப்கார்ன் பொட்டலமோ வழங்கப்படும். இது 100 ரூபாயா? என நீங்கள் கேட்க முடியாது. இந்த குளிர்பானத்தையோ, பாப்கார்னையோ மறுக்கும் வாய்ப்பு உங்களுக்கு வழங்கப்படாது.

நடிகரின் சம்பளத்தால் தயாரிப்பு செலவு கூடுகிறது. தயாரிப்பு செலவு அதிகரிப்பதால், கூடுதல் விலைக்கு விற்க வேண்டியுள் ளது. கூடுதல் விலைக்கு பெறுவதால் தியேட்டர்களுக்கு அதிக விலைக்கு விற்க வேண்டியது கட்டாயமாகிறது. அதிக விலைக்கு படத்தை பெறுவதால் டிக்கெட் விலையை உயர்த்த வேண்டிய சூழல் ஏற்படுகிறது. எல்லோரும் லாபம் பார்க்க கூடுதல் விலைக்கு விற்கின்றனர். ஆனால் இதில் எந்த சம்பந்தமும் இல்லாத ஒரு 3 மணிநேரம் நமது பொழுதை போக்க தியேட்டருக்குள் நுழையும் நாம் மட்டும், ஏன் வழக்கத்துக்கு மாறாக இது போன்ற சில படங்களுக்கு மட்டும் அநியாய விலை கொடுக்க வேண்டும். ரசிகர்கள் இதில் எல்லாம் கணக்கா பார்க்கிறார்கள் என்ற குருட்டு தைரியம்தான் இத்தனை பேரையும் இப்படி கூடுதல் விலைக்கு விற்க வைக்கிறது?.

ஆனால் இதைப்பற்றி எல்லாம் நமக்கென்ன கவலை?

"அட 'லிங்கா' படத்துக்கு டிக்கெட் புக் பண்ணியாச்சாப்பா? எவ்வளவா இருந்தாலும் பரவாயில்லை. ரெண்டு டிக்கெட் புக் பண்ணிரு. தலைவர் படத்த முதல் நாள் முதல் ஷோ பார்க்கனும்ல! "

-ச.ஜெ.ரவி

ALL INDIA PRE-MEDICAL / PRE-DENTAL ENTRANCE TEST AIPMT - 2015 CENTRAL BOARD OF SECONDARY EDUCATION

DATE OF ENTRANCE TEST

AIPMT - 2015 
03-05-2015 (SUNDAY) 10:00 am (IST)

In compliance with the directives of the Hon'ble Supreme Court of India, the Central Board of Secondary Education, Delhi would be conducting the All India Pre-Medical/Pre-Dental Entrance Test, for the academic session 2015-16. This entrance test is being conducted for the 15% merit positions in the Medical/Dental Colleges of India as specified in the directives of the Supreme Court and will be governed by the rules and regulations specified for the same by the Ministry of Health and Family Welfare, Government of India from time to time.

There are also State Governments/Universities/Institutions voluntarily participating in the All India Pre-Medical/Pre-Dental Entrance Test - 2015 for using its merit list for admission in the Medical Colleges/Dental Colleges against seats under their control.

The responsibility of the CBSE is limited to the conduct of the entrance test, declaration of result and providing merit list to the DGHS and participating States/Universities/Institutions.

The counselling for successful candidates under 15% All India Quota seats is conducted by the DGHS and the Counselling for admission in seats under the control of other participating States/Universities/Institutions shall be conducted by their respective Authorities.

UGC hikes basic fellowship amount, scholarships

The University Grants Commission late on Monday revised fellowship and scholarship amounts for scholars of various schemes under the Ministry of Human Resource Development.

“The Expert Committee for bringing parity among all existing Fellowship and Scholarship Schemes of UGC, in its meeting held on November 17, has recommended revised rates of fellowships/scholarships amount for scholars under various schemes,” it said in a notice on its website.

The revised rates for 15 such schemes are applicable with effect from December 1.

Emeritus Fellowship has been hiked from ₹20,000 to ₹31,000 per month. Similarly, BSR-Faculty fellowship has been raised from ₹30,000 to ₹46,500 per month. Also, Swami Vivekananda Single Girl Child Scholarship for Research in Social Science has been brought up from ₹8,000 in first two years and ₹10,000 for third and fourth year to ₹12,400 and ₹15,500 respectively.

Tainted doc did MBBS in 14yrs, with 17.4% marks

Lucknow: It took 10 years extra for admission racket accused Dr K P Singh to complete his four-and-half-year MBBS course. As per marksheets available at King George's Medical University, the doctor took more than one attempt to clear 10 papers out of 13. He could clear all the papers in 35 attempts.

Dr K P Singh completed his intermediate with second division in the year 1979 from Mangal Prasad Intercollege of Bampurin, Allahabad and got admission to the MBBS course at King George's Medical University in 1980 under the ST/SC quota.

As per marksheets available with KGMU, it was in 1994 that he finally cleared MBBS with 52.4 % marks.

Dr Singh, a senior faculty member of microbiology department in KGMU, scored mere 1% in Anatomy and 2% in Physiology in 1981. It took him another two years to pass the first professional MBBS exam.

In 1985, he again scored 6% in Forensic Medicine, 7% in Pharmacology and Therapeutics and only 8% in Social and preventive medicine. It took him six years to clear the three papers of second professional MBBS exam.

For the final professional MBBS exam, it took him another three years to clear four papers of Medicine, Surgery, Opthalmology and Obstetrics and Gynaecology subjects.

Dr KP Singh's index was 17.4% after 14 years, stated the marksheet.

"Interestingly, the doctor accused in the multi-million rupee admission racket did his internship with the prestigious Hindu Rao hospital in New Delhi in 1995 and cleared his MD in the year 2000," said Chowk SHO Indra Prakash Singh. Dr K P Singh joined KGMU as faculty member in 2003.

Source: Times of India..Lucknow Edition

ஆறு மாத கால அசுர சாதனை!

உற்பத்தித் திறன், முதலீடுகளை ஈர்ப்பதற்கான சூழல், ஏற்றுமதி ஆகியவற்றில் மற்ற நாடுகளைவிட இந்தியா பின்தங்கியுள்ளது. இந்நிலை மாற வேண்டுமானால், வெளிப்படைத்தன்மை கொண்ட திறமையான மத்திய அரசு வேண்டும்.

திறமை, வெளிப்படையான நிர்வாகம் மூலமே நாட்டு மக்கள் ஆரோக்கியமாகவும், பாதுகாப்பாகவும் வாழ்வதற்கான சூழலை உருவாக்க முடியும்.

நெடுஞ்சாலைகள், மேம்பாலங்கள், அதிவேக ரயில்கள், மருத்துவ வசதிகள், தடையில்லா மின்சாரம், மனித வளம், விவசாயத்தில் வளர்ச்சி ஆகிய அடிப்படை கட்டமைப்புகள் வலுவாக இருந்தால்தான், ஒரு நாடு அனைத்துத் துறைகளிலும் வளர்ச்சிபெறும்.

விண்வெளி ஆராய்ச்சியிலும், ராணுவத்திலும் இந்தியா வளர்ச்சி பெற வேண்டும். எவ்வளவுதான் முன்னேறிய நாடாக இருந்தாலும் நாட்டின் பாதுகாப்புக்கு அச்சுறுத்தல் இருந்தால் மக்கள் நிம்மதியாக வாழ முடியாது.

மோடி, பிரதமர் பதவியில் ஆறு மாதங்களை நிறைவு செய்துவிட்டார். இந்த ஆறு மாதங்களில் அவரது செயல்பாடுகள் ஒவ்வொரு இந்தியனும் பெருமைப்படும் விதத்தில் அமைந்துள்ளன. பதவியேற்பு விழாவுக்கு பாகிஸ்தான், வங்கதேசம், இலங்கை உள்ளிட்ட சார்க் நாடுகளின் தலைவர்களுக்கு அழைப்பு விடுத்ததில் அவரது ராஜதந்திரம் வெளிப்பட்டது.

அண்டை நாடுகளுடன் மட்டுமல்ல, உலக நாடுகளுடனும் உறவை மேம்படுத்த மோடி எடுத்து வரும் முயற்சிகள் நம்மை வியக்க வைக்கின்றன. கடந்த ஆறு மாதங்களில் பூடான், நேபாளம், பிரேசில், அமெரிக்கா, ஜப்பான், மியான்மர், ஆஸ்திரேலியா என பல நாடுகளுக்கு சுற்றுப்பயணம் செய்து, உலக அரங்கில் இந்தியாவின் மதிப்பை உயரச் செய்துள்ளார்.

வெளிநாட்டுப் பயணங்களின்போது அந்தந்த நாட்டுத் தலைவர்களை மட்டுமே சந்திக்காமல், தொழிலதிபர்கள், இந்திய வம்சாவளியினர் என பல தரப்பினரையும் சந்தித்து அவர்களுக்கு இந்தியாவின் மீது நம்பிக்கையை ஏற்படுத்தி வருகிறார்.

பல நாடுகளின் நாடாளுமன்றங்கள், கூட்டங்களில் உரையாற்றிய மோடி, இந்தியாவில் குவிந்துள்ள வாய்ப்புகளை எடுத்துக் கூறி முதலீட்டாளர்களுக்கு அழைப்பு

விடுத்தது உலகத் தலைவர்களை வியக்க வைத்துள்ளது. மோடியின் பேச்சிலிருந்த அடக்கமும், எளிமையும் இந்தியாவின் பாரம்பரியத்தை வெளிப்படுத்தின.

பிரதமர் எதற்காக வெளிநாடுகளுக்குச் செல்ல வேண்டும்? பதவியேற்றது முதல் வெளிநாட்டுப் பயணத்திலேயே பிரதமர் இருக்கிறார் என்றெல்லாம் முழு விவரங்களையும் அறியாதவர்கள் பேசிக் கொண்டிருக்கிறார்கள்.

125 கோடி மக்களைக் கொண்ட நம் நாட்டில் அடிப்படைக் கட்டமைப்புகளை ஏற்படுத்தவும், வேலைவாய்ப்புகளை உருவாக்கவும் நம்மால் கற்பனை செய்து பார்க்க முடியாத அளவுக்கு முதலீடு தேவைப்படுகிறது.

கிராம ஊராட்சி முதல் மத்திய அரசு வரை பற்றாக்குறை நிதிநிலை அறிக்கை தாக்கல் செய்யும் நமது நாட்டில் தேவையான நிதியை ஒதுக்க முடியாது. உள்நாட்டு

வரிகள், உலக வங்கி உள்ளிட்ட சர்வதேச நிதியங்களிடம் கடன் பெறுவது, உள்நாட்டில் தனியார் முதலீடுகளை ஈர்ப்பது, அன்னிய முதலீடு ஆகிய நான்கு வழிகளில் நமக்குத் தேவையான நிதியைப் பெறலாம்.

சுமார் 60 கோடி இளைஞர்களைக் கொண்ட நம் நாட்டில், அனைவருக்கும் வேலைவாய்ப்புகளை உருவாக்க வேண்டியது மத்திய அரசின் தலையாய கடமையாகும்.

இந்த இக்கட்டான நேரத்தில் அன்னிய முதலீடு இல்லாமல் அனைவருக்கும் வேலைவாய்ப்பு என்பது சாத்தியமல்ல.

இதனை உணர்ந்துதான் "மேக் இன் இந்தியா' (இந்தியாவில் உற்பத்தி செய்யுங்கள்) என்ற திட்டத்தை மோடி கொண்டுவந்துள்ளார். பிரதமரின் முயற்சிக்கு பலன் கிடைக்கத் தொடங்கியுள்ளது. இந்தியப் பயணம் மேற்கொண்ட சீன அதிபர் ஜீ ஜின்பிங், மோடியின் சொந்த மாநிலமான குஜராத்துக்குச் சென்று ரூ. 2.42 லட்சம் கோடி முதலீடு செய்ய உறுதி அளித்துள்ளார்.

ஜப்பான் வரலாற்றில் முதல் முறையாக தலைநகர் டோக்கியாவுக்கு வெளியே பழமையான கியாட்டோ நகரில் பிரதமர் மோடிக்கு விருந்தளித்தார் அந்நாட்டு அதிபர். இப்படிப்பட்ட மரியாதை இதுவரை எந்த ஒரு இந்தியப் பிரதமருக்கும் கிடைத்ததில்லை. ஜப்பானும் நமது நாட்டில் லட்சக்கணக்கான கோடி ரூபாயை முதலீடு செய்ய ஒப்புக் கொண்டுள்ளது.

அதுபோல, பிரதமர் தனது வெளிநாட்டுப் பயணங்களின்போது ரஷியா, மலேசியா, ஆஸ்திரேலியா, அமெரிக்கா என பலநாட்டுத் தலைவர்களைச் சந்தித்து இந்தியாவில் உள்ள வாய்ப்புகளை எடுத்துக்கூறி முதலீடு செய்ய அழைப்பு விடுத்தார்.

அமெரிக்காவின் நியூயார்க் நகரில் இந்தியர்களிடம் மோடி ஆற்றிய உரை அவருக்கு நட்சத்திர அந்தஸ்தைப் பெற்றுத் தந்துள்ளது. அவரை அமெரிக்கப் பத்திரிகைகள் "தி வேர்ல்ட் ராக் ஸ்டார்' என வர்ணித்து எழுதின.

பிரதமர் மோடியின் வெளிநாட்டுப் பயணங்கள் குறித்து நாடு முழுவதும் ஊடகங்களிலும், பொதுத் தளங்களிலும் விவாதங்கள் நடந்து வருகின்றன. கடுமையான எதிர் விமர்சனங்களும் வந்துள்ளன. பல்வேறு அரசியல் கட்சிகள், கொள்கைகள் இருக்கும் நம் நாட்டில், மாறுபட்ட கருத்துகள் இருப்பது இயல்பானதுதான்.

மாறுபட்ட கருத்துகள் இருப்பதை தவறு எனக் கூற முடியாது.

அதே நேரத்தில், ஒரு உண்மையை நாம் ஏற்றுக் கொண்டே ஆக வேண்டும். மோடி நமது பிரதமர் என்பதை மறுக்கவோ, ஒதுக்கவோ முடியாது. நரேந்திர மோடியை பாஜகவின் பிரதமராக நாம் பார்க்கக்கூடாது.

அவர் இந்தியாவின் பிரதமர். அரசியல் என்பது தேர்தல் நேரத்தில் மட்டுமே இருக்க வேண்டும். தவறுகள், கொள்கை முரண்பாடுகள் இருந்தால் மட்டுமே விமர்சிக்க வேண்டும்.

கடந்த ஆறு மாத கால ஆட்சியில், "தூய்மை இந்தியா', "மேக் இன் இந்தியா', "100 நவீன நகரங்கள்', "அனைவருக்கும் வங்கிக் கணக்கு' உள்ளிட்ட திட்டங்கள் மக்களிடம் பெரும் வரவேற்பைப் பெற்றுள்ளன. தூய்மை இந்தியா திட்டம் அனைத்துத் தரப்பினரிடமும் விழிப்புணர்வை ஏற்படுத்தி வருவதைப் பார்க்கும்போது மகிழ்ச்சியாக உள்ளது.

தமிழக மீனவர்கள் ஐந்து பேருக்கு இலங்கையில் மரண தண்டனை விதிக்கப்பட்டது தமிழகத்தில் பெரும் கொந்தளிப்பை ஏற்படுத்தியது. மீனவர்களும், பொதுமக்களும் போராட, வழக்கு செலவுக்காக தமிழக அரசு ரூ.20 லட்சம் கொடுத்தது.

பிரதமர் மோடியும் இலங்கை அதிபர் ராஜபட்சவுடன் பேசினார். இதனைத் தொடர்ந்து ஐந்து மீனவர்களும் விடுதலை செய்யப்பட்டனர். இவ்வளவும் செய்துவிட்டு, இதற்கு நான் தான் காரணம் என ஆர்ப்பாட்ட அரசியல் செய்யாமல் தனது கடமை என அமைதியாக இருக்கிறார் மோடி.

நமது முதல் பிரதமர் ஜவாஹர்லால் நேரு இந்தியாவின் ஏழ்மையைப் போக்க நீர்ப் பாசனத் திட்டங்கள், அணைக்கட்டுகள், இரும்பு உருக்காலைகள், நிலக்கரிச் சுரங்கங்கள், ரயில் பெட்டி தொழிற்சாலை, ஆயுதத் தொழிற்சாலை என அடிப்படை கட்டமைப்புகளை உருவாக்கினார்.

இரண்டாவது பிரதமர் லால்பகதூர் சாஸ்திரி "ஜெய் ஜவான்', "ஜெய் கிசான்' என முழக்கமிட்டு ராணுவ வீரருக்கு நிகராக விவசாயிக்கு மரியாதை அளித்தார்.

வங்கிகளை தேசியமயமாக்கி, பாகிஸ்தான் போரில் வென்று வங்கதேசத்தை உருவாக்கி, முதல் அணுகுண்டை சோதனை செய்து இரும்புப் பெண்மணியாகத் திகழ்ந்தார் நமது மூன்றாவது பிரதமர் இந்திரா காந்தி.

இந்திராவுக்கு அடுத்து பிரதமரான ராஜீவ் காந்தி, இன்றைய நவீன தொலைத் தொடர்பு, கணினி யுகத்துக்கு அடித்தளமிட்டார். தங்கத்தை அடகு வைக்கும் ளவுக்கு பாதாளத்தில் இருந்த இந்தியப் பொருளாதாரத்தை மீட்டெடுத்தவர் நரசிம்ம ராவ்.

"தங்க நாற்கரச் சாலை' திட்டத்தின் மூலம் இந்தியாவை இணைத்து தகவல் தொழில்நுட்பத் துறையில் இந்தியா சாதனைப் படைக்க வித்திட்டார் வாஜ்பாய்.

இவர்களின் வரிசையில் 15-ஆவது பிரதமராகப் பதவியேற்றுள்ள மோடியும் தனது சாதனைப் பயணத்தை தொடங்கியுள்ளார். எல்லைப் பிரச்னை இருந்தாலும் சீனாவுடன் நல்லுறவு, அதிவேக ரயில் திட்டத்துக்கு தொழில்நுட்ப உதவியைப் பெறுதல் என தயக்கமின்றி இந்தியாவின் நலன் ஒன்றையே இலக்காகக் கொண்டு பயணத்தை தொடங்கியுள்ள மோடிக்கு நாட்டு மக்கள் அனைவரும் தோள் கொடுக்க வேண்டும்; துணை நிற்க வேண்டும். அப்போது தான் நமது நாடு வல்லரசாக மாறும்.

இன்று உலக நாடுகள் மத்தியில் இந்தியாவுக்கு ஒரு தனி மரியாதை உருவாகிக் கொண்டிருக்கிறது. இதற்கு பிரதமர் நரேந்திர மோடியின் செயல்பாடுகளே காரணம் என்பதை யாரும் மறுக்க முடியாது.

புல்லட் ரெயிலோடு, வசதிகளும் வேண்டும்

ஜப்பானில் புல்லட் ரெயில் எவ்வளவு வேகமாக செல்கிறது, சீனாவில் பெய்ஜிங் நகருக்கும், ஷாங்காய் நகருக்கும் இடையில் உள்ள 1,318 கிலோமீட்டர் தூரத்தை 5 மணி 30 நிமிடங்களில் சென்றுவிடமுடிகிறது. இந்த வசதிகள் மட்டுமல்லாமல், அங்குள்ள ரெயில்களில் வேகத்தோடு, ரெயில் முழுவதும் மட்டுமல்ல, பிளாட்பாரம், ரெயில்பாதை எங்கும் ஒரு குப்பைகூட இல்லாமல் பளிச்சென்று இருக்கிறது, அதுபோல இந்தியாவுக்கு என்று வருமோ? என்பதுதான் மக்களின் இப்போதைய கனவு. 

ரெயில்வே பட்ஜெட்டில் சென்னை–டெல்லி இடையே புல்லட் ரெயில், சென்னை–மைசூரு இடையே இப்போது ஓடும் ரெயிலின் வேகம் அதிகரித்தல் போன்ற அறிவிப்புகள் வெளியிடப்பட்டன. இந்த அறிவிப்புகளெல்லாம் காற்றிலே கலந்த கீதமாகிவிடாமல், அதை நிறைவேற்றுவதற்கான ஆரம்பக்கட்ட பணிகளை மத்திய அரசாங்கம் தொடங்கியுள்ளது மிகவும் வரவேற்புக்குரியதாகும். சீன அதிபர் ஜீ ஜின்பிங் கடந்த செப்டம்பர் மாதத்தில் டெல்லி வந்திருந்தார். அப்போது ஒரு ஒப்பந்தம் கையெழுத்தானது. இதன்படி, இந்தியாவில் புல்லட் ரெயில் சேவை தொடங்க சீனா ஒத்துழைப்பு அளிக்கும் என்றும், இதற்கான சாத்தியக்கூறு ஆய்வை சீனா இலவசமாக செய்துகொடுக்கும் என்று கூறப்பட்டது. இந்த சாத்தியக்கூறை ஆராயவும் தொழில்நுட்ப ஆலோசனைகளைப்பெறவும், ரெயில்வேயின் உயர் அதிகாரிகள் குழு கடந்தவாரம் சீனா சென்று, அங்குள்ள அதிவேக ரெயில் கார்ப்பரேஷன் அதிகாரிகளுடன் ஆலோசனை நடத்தினர். இதன்படி, 1,754 கிலோமீட்டர் தூரம் உள்ள சென்னையில் இருந்து டெல்லியை இந்த புல்லட் ரெயில் 300 கிலோமீட்டர் வேகத்தில் 6 மணி நேரத்தில் சென்றடையும். இதற்கு 2 லட்சம் கோடி ரூபாய் செலவாகும். இந்த திட்டம் நிறைவேற்றப்பட்டால், உலகிலேயே சீனாவுக்கு அடுத்து 2–வது நீள புல்லட் ரெயில் வழித்தடம் இந்தியாவில்தான் இருக்கிறது என்ற பெருமையை பெறுவோம்.

இந்தியாவில் இருந்து அதிகாரிகள் குழு சீனா சென்றிருந்த அதே நேரத்தில், சீனாவில் இருந்து அதிகாரிகள் குழு சென்னை வந்தது. இந்த குழு சென்னையில் இருந்து மைசூருக்கு செல்லும் ரெயிலின் வேகத்தை மணிக்கு 160 கிலோ மீட்டர் வேகத்தில் செல்லும் வகையில் அதிகரிக்கவும், சதாப்தி ரெயிலின் வேகத்தை மணிக்கு 250 கிலோ மீட்டர் என்ற வகையில் அதிகரிக்கலாமா? என்பது குறித்து ஆய்வு செய்தது. நிச்சயமாக இதையெல்லாம் நிறைவேற்றியே தீருவார்கள். ஆனால், இந்த திட்டங்களெல்லாம் நிறைவேற நிச்சயமாக சிலஆண்டுகள் ஆகும் என்றாலும், இதை நிறைவேற்ற மத்திய அரசாங்கம் எடுக்கும் அதிவேக நடவடிக்கை, மக்களுக்கு மகிழ்ச்சியைத்தருகிறது.

இதேவேகத்தை தற்போது ரெயிலில் பயணம் செய்யும் மக்களுக்கு வசதிகள் அளிப்பதிலும் காட்ட வேண்டும். ரெயில் நிலையங்களிலும், ரெயில்களிலும் பயணிகளுக்கு வசதிகள் இல்லை என்பதை பிரதமர் நரேந்திரமோடியே பட்டவர்த்தனமாக தெரிவித்துவிட்டார். சுதந்திரம் அடைந்து 67 ஆண்டுகள் ஆகியும் இதுவரை ரெயிலையே பார்த்திராத மேகாலயா மாநிலத்தில் ரெயில்பாதையை தொடங்கிவைத்தபோது, ரெயில்வே வசதிகளைப் பொருத்தமட்டில், 100 ஆண்டுகளுக்கு முன்பு உள்ள வசதிகளே இன்னமும் இருக்கிறது என்று கூறிவிட்டார். பிரதமரே சொல்லிவிட்டார், இதற்குமேல் வேறு யார் சொல்லவேண்டும்?. சீனாவில் உள்ள புல்லட் ரெயில்போல, அங்குள்ள ரெயில்களிலும், ரெயில் நிலையங்களிலும் உள்ள சுத்தமான நிலை, பயணிகளுக்கு உள்ள வசதிகள், உணவு வசதிகளை இந்தியாவிலும் அளிக்க கூடுதல் நிதியும் தேவையில்லை, காலஅவகாசமும் தேவையில்லை. ஏற்கனவே உயர் அதிகாரிகள் மக்களோடு மக்களாய் பயணம் செய்து, அவர்கள் குறைகளைக்கேட்டு நிவர்த்தி செய்யவேண்டும் என்று உத்தரவிடப்பட்டுள்ளது. அதை இன்னும் யாரும் கடைப்பிடிக்கவில்லை. பிரதமரின் ‘தூய்மை இந்தியா’ திட்டத்தின் தொடக்கவிழாவின்போது மட்டும் ரெயில் நிலையங்களை சுத்தம் செய்தனர். அந்த ஒரு நாளோடு நின்றுவிட்டது. ஒவ்வொரு அதிகாரியும், ஒரு ரெயில் நிலையத்தை தத்து எடுக்கவேண்டும் என்பதும் நிறைவேற்றப்படவில்லை. புல்லட் ரெயில் வேகத்தில் பிரதமர் கூறியதுபோல, பயணிகளுக்கு பாதுகாப்பும், வசதிகளும், சுத்தம் உள்பட உணவு வசதிகளும் முதலில் அளிக்கப்படவேண்டும்.

16.07.2012 It is not permissible for the respondents to discriminate between similarly situated persons, on the ground of their having acquired qualification from different sources.

Madras High Court

J.Denis Winston vs The Academic Officer on 16 July, 2012

       

  

  

 
 
 IN THE HIGH COURT OF JUDICATURE AT MADRAS

DATED: 16.07.2012

CORAM:

THE HONOURABLE MR.JUSTICE VINOD K.SHARMA

W.P. No.5458 of 2012 &
M.P.No.1 of 2012




J.DENIS WINSTON                                  .. PETITIONER

-vs-

1. THE ACADEMIC OFFICER,
 THE TAMIL NADU DR.MGR MEDICAL UNIVERSITY,
 NO.69, ANNA SALAI, GUINDY
 CHENNAI-600 032.

2. THE DIRECTOR OF MEDICAL EDUCATION
 KILPAUK, CHENNAI-600 010.

3. THE PRINCIPAL SECRETARY TO GOVERNMENT,
 HEALTH AND FAMILY WELFARE (MCA1) DEPT.,
 SECRETARIAT, FORT ST. GEORGE,
 CHENNAI - 600 009.

4. THE DEAN 
 STANELY MEDICAL COLLEGE,
 CHENNAI-600 001.     ..  Respondents




Prayer: Writ petition is filed under Article 226 of Constitution of India for the issuance of a writ in the nature of Certiorari, calling for the entire records relating to the impugned condition NON STIPENDIARY alone in Order No. Rc.No.ACI(1)/60556/2011 dated 23.01.2012 by the 1st Respondent and quash the condition NON STIPENDIARY alone and direct the respondents to pay stipend at the rate of Rs.7600/- per month to the petitioner every month with effect from the date on which the petitioner is undergoing CRRI training in Stanley Medical College  Chennai i.e., from 15.02.2012 till the completion of CRRI training on par with the interns of Stanley Medical College Chennai.




  For Petitioner  :    Mr.S.Joseph Selvaraj

  For R1  : Mrs.Narmada Sampath 

  For R2 to R4 : Mr.R.Vijayakumar
     Addl. Govt. Pleader


*****

O R D E R

The petitioner prays for issuance of a writ in the nature of Certiorari to quash the impugned condition "non-stipendary" in Order No. Rc.No.ACI(1)/60556/2011 dated 23.01.2012, passed by the 1st respondent with consequential relief of issuance of a writ in the nature of Mandamus, directing the respondents to pay stipend at the rate of Rs.7,600/- (Rupees Seven Thousand Six Hundred only) per month with effect from the date on which the petitioner was enrolled as CRRI trainee at Stanley Medical College, Chennai, i.e., 15.02.2012 till completion of CRRI training at par with the interns of Stanley Medical College Chennai.

2. The petitioner successfully completed M.D.(Physician) course from Stavropol State Medical Academy, Russian Federation, Russia in June 2012. This academy is a Government Medical Academy, recognized by the Medical Council of India, and successfully passed the screening test held in September 2011 in the first attempt, conducted by the National Board of Examinations.

3. The petitioner, after being enrolled by the Medical Council of India, applied for no objection certificate for undergoing CRRI training. The request of petitioner was accepted and no objection certificate was issued by the respondent no.1, but by showing him as non-stipendary intern.

4. The father of petitioner filed an application under the Right to Information Act on 23.01.2012 for disclosing reasons for imposing the impugned condition of non-stipendary. Request was also made for supply of a copy of necessary guidelines / instructions, but no reply was received to the request made by the petitioner. The petitioner did not take further steps under the Right to Information Act for non supply of information asked for.

5. The petitioner has challenged the impugned condition imposed in the no objection certificate issued by the respondent no.1, on the ground that the impugned condition is unjustified, unreasonable, therefore, violative of Article 14 of the Constitution of India.

6. The impugned condition is also challenged, on the ground of it being discriminatory, as the petitioner is performing the same duties as performed by other interns, i.e. dealing with all types of emergencies, rendering basic care, assist in major medical and surgical procedures and performing the job of Medical Officer in peripheral areas and also bridge the communication gap between residents and paramedical staff etc.

7. It is also submitted, that in spite of payment of fee of Rs.63,000/- (Rupees Sixty Three Thousand only), respondent no.1 has not issued unconditional no objection certificate to the petitioner as done in the case of other interns, rather imposed the unreasonable condition of non-stipendary.

8. The Medical Council of India's guidelines do not bar the grant of stipend to Foreign Medical Graduates, undergoing CRRI training in the Government colleges in India.

9. The respondent no.1 in the counter filed has taken a stand, that since Stavropol State Medical Academy, Russian Federation, Russia is a Government medical academy duly recognized by the Medical Council of India, based on the representation of petitioner, no objection certificate has been issued as demanded. It is the stand of respondent no.1, that non-stipendary condition was imposed in view of the Government Order (Rt) No.107 issued by the Health and Family Welfare (MCA1) Department dated 08.02.2012. The reliance is also placed on G.O.(Ms).No.319, Health and Family Welfare Department dated 30.11.2001, stipulating collection of fee in lumpsum from students from the foreign countries.

10. It is also stated in the counter, that Government of India and Director of Medical Education, Chennai are authorities to pay stipend to CRRI students and not the University, therefore, the stand of University is that the impugned condition was imposed in compliance with the Government orders.

11. The third respondent has filed counter to take a stand that the Government took a generous view, and allowed the candidates of other States / Foreign Universities to do their internship in Government Medical Colleges, falling under the purview of Tamil Nadu Dr.MGR Medical University so as to enable them to enrich their clinical skills as a non-stipendary candidate.

12. The stand of the respondent no.3 is that the candidates of other Universities, do not have the skills of the standards of the students of Tamil Nadu Dr.MGR Medical University, and that the object of the training is to give abundant clinical knowledge for excellent, voluminous clinical material, excellent teaching facilities, so as to be at par with students, who have studied in the State of Tamil Nadu.

13. It is also pleaded, that the internship is mandatory and the Medical graduates cannot practice independently without completing internship. An artificial classification is sought to be drawn in the counter by submitting, that only meritorious students including economically weaker sections of the Society are admitted in the Government colleges, whereas various students from economically wealthy families , who do not secure good marks to compete with meritorious students of the State, undergo medical education in other States / Countries, therefore, they cannot be equated with the meritorious candidates admitted in the Medical College.

14. It is also submission of respondent no.3, that the petitioner along with eight others similarly situated persons have been allowed to do internship in Government Medical colleges as non-stipendary intern.

15. The submission, therefore is that the petitioner cannot allege discrimination, as he along with foreign universities and other States students forms separate class from that of interns, who have passed their MBBS from the Colleges affiliated to Dr.MGR Medical University.

16. On consideration, this Court finds, that the stand taken by the respondents cannot be accepted. Once the petitioner is qualified from the recognized college, though in the foreign country, and also passed examination conducted by the National Board of Examinations of the Medical Council of India, he has to be treated at par with other MBBS students.

17. The petitioner therefore, is having the same qualification as other Interns, who have done their MBBS from Dr.MGR University, specially when it is not disputed, that the petitioner as well as other interns are performing the same duties as CRRI trainees.

18. It is not permissible for the respondents to discriminate between similarly situated persons, on the ground of their having acquired qualification from different sources. The students from the Foreign Universities, who have cleared the examination, conducted by the National Board of Medical Examinations and students from other States undergoing internship, i.e. CRRI training forms one class, therefore, action of the respondents in discriminating similarly situated persons cannot be sustained, being violative of Article 14 and 16 of the Constitution of India.

19. The Government orders, on which reliance has been placed are merely Government instructions, which do not have statutory force of law. It is not disputed, that the Medical Council of India does not categorize the foreign students, who have cleared examinations conducted by the Medical Board of Examinations of the Medical Council of India, to be different from the students, who have acquired their MBBS qualification from the State Universities as projected. The Government Orders on which the reliance is placed being violative of Article 14 of the Constitution, deserve to be declared as unconstitutional.

20. The contention of learned counsel for the respondent no.1, that the students, who have studied in the foreign countries are not meritorious, can safely be said to be totally misconceived, as the persons passing out from foreign country are required to pass out the exams conducted by the National Board of Examinations to prove their knowledge and competence. Once persons clear that examinations, it cannot be said that student is incompetent, nor it is permissible in law to allow incompetent persons to undertake internship training and play with the life of patients. The argument raised is thus, argument in desperation, which deserves to be noticed to be rejected.

21. Consequently, this writ petition is allowed. The impugned condition of "non-stipendary" in the order is quashed. A writ in the nature of VINOD K.SHARMA,J., vri/ar Mandamus is issued, directing the respondent nos.2 to 4 to pay stipend to the petitioner at the rate of Rs.7,600/- (Rupees Seven Thousand and Six Hundred only) per month with effect from 15.02.2012 and continue paying him the stipend till completion of CRRI training at Stanley Medical College Chennai.

22. No costs. Connected miscellaneous petitions is closed.

vri/ar To

1. THE ACADEMIC OFFICER, THE TAMIL NADU DR.MGR MEDICAL UNIVERSITY, NO.69, ANNA SALAI, GUINDY CHENNAI-600 032.

2. THE DIRECTOR OF MEDICAL EDUCATION KILPAUK, CHENNAI-600 010.

3. THE PRINCIPAL SECRETARY TO GOVERNMENT, HEALTH AND FAMILY WELFARE (MCA1) DEPT., SECRETARIAT, FORT ST. GEORGE, CHENNAI - 600 009.

4. THE DEAN STANELY MEDICAL COLLEGE, CHENNAI 600 001

05.11.2014 MADRAS HIGH COURT ... A power of exemption can be exercised by an Authority only with reference to the prescriptions made by the very same Authority. If a prescription is by another Authority, the power of exemption cannot be exercised by one Authority.

Madras High Court

Selvi Nivetha.B vs The Vice Chancellor on 5 November, 2014

 


 
 
 In the High Court of Judicature at Madras

Dated : 05.11.2014

Coram :

The Honourable Mr.Justice V.RAMASUBRAMANIAN

Writ Petition No.18623 of 2014 and MP.Nos.2 and 3 of 2014


Selvi Nivetha.B.       ...Petitioner
Vs

1.The Vice Chancellor, Tamilnadu Dr.
   MGR Medical University, No.69,
   Anna Salai, Guindy, Chennai-32.

2.The Governing Council, Tamilnadu
   Dr.MGR Medical University, No.69,
   Anna Salai, Guindy, Chennai-32.

3.The Chairman, Standing Academic 
   Board, Tamilnadu Dr.MGR Medical 
   University, No.69, Anna Salai, 
   Guindy, Chennai-32.

4.The Dean, Government Thoothukudi
   Medical College, Thoothukudi.     ...Respondents

 PETITION under Article 226 of The Constitution of India praying for the issuance of a Writ of Mandamus directing the respondents 1 to 3 herein to grant exemption to the attendance prescribed by regulation for academic year 2013-2014 to the writ petitioner to write 1st year MBBS University academic examinations to be held in August 2014 along with other students  at the 4th respondent college invoking the provisions of Section 36(2) of the Tamil Nadu Dr.M.G.R.Medical University Act, 1987.
  For Petitioner : Mr.T.P.Kathirravan
  For Respondents 1 to 3 : Mr.Sanjay Ramasamy
  For Respondent-4 : Mr.P.Sanjay Gandhi, AGP


ORDER

This is a very unfortunate case of a girl student admitted to the first year of the MBBS course in the Government Tuticorin Medical College, by virtue of the orders of this Court, after five months of the commencement of the curriculum.

2. The petitioner applied for admission to the MBBS course for the academic year 2013-14. Since she did not come within the cut off mark, she was not selected. Claiming that she was entitled to be considered under the quota reserved for special category of persons such as sports persons, the petitioner came up with a writ petition in W.P.No.16866 of 2013. The said writ petition was allowed by a learned Judge of this Court on 9.7.2013 directing the respondents to consider the claim of the petitioner under the quota reserved for eminent sports persons, on the basis of the certificate issued by the Throw Ball Federation of India in the year 2010.

3. Finding that the said certificate will not be of any help to her, the petitioner, despite partly succeeding in the writ petition, filed a writ appeal before the Division Bench in W.A.No.1775 of 2013. The writ appeal was allowed by a judgment dated 19.11.2013 directing the respondents to consider the case of the petitioner on the basis of the certificate issued later. Though the judgment of the Division Bench was made on 19.11.2013, much after the cut off date prescribed by the Supreme Court in Mridul Dhar Vs. Union of India [2013 (14) SCC 805], the Division Bench itself observed that the cut off date may not apply to the case of the petitioner.

4. Consequently, the respondents considered the case of the petitioner under the quota for sports persons and admitted her to the Tuticorin Medical College. The petitioner actually got admitted on 6.3.2014. By that time, a full period of about 5 months and more had expired from the date of commencement of the classes. Therefore, apprehending that she will not be allowed to take the examinations, the petitioner made a representation and thereafter came up with the above writ petition.

5. After ordering notice on 15.7.2014, this Court passed an interim order on 25.7.2014 in M.P.No.1 of 2014, permitting the petitioner to take the examinations. The said order dated 25.7.2014 reads as follows :

"This Court, taking into consideration of the judgment dated 19.11.2013 made in W.A.No.1775 of 2013 and that the petitioner got admission in M.B.B.S. only after moving the contempt petition in Cont.P.No.595/2014 and further that in paras 7 and 8 of the affidavit, she has averred that she had attended the model examination conducted by the department and also fully prepared for the 1st year M.B.B.S. to be conducted by the first respondent University during August 2014 and that the examination fees have also been collected from her, is of the view that the interim direction sought for by the petitioner is to be granted.

2. Accordingly, this petition is ordered as prayed for. However, the result of the examination shall not be declared until further orders from this Court."

6. In pursuance of the said order, the petitioner took the examination. But, the results have not been declared and the next examination is scheduled to commence now. Therefore, the petitioner has come up with two more miscellaneous petitions, one in MP.No.2 of 2014 and another in M.P.No. 3 of 2014. By the first miscellaneous petition, the petitioner seeks interim direction to the respondents to declare the results of the first year examination. By the second miscellaneous petition, the petitioner seeks permission to pay the examination fees for the supplementary examination tp be held from 6.11.2014.

7. However, the respondents 1 to 3 have filed a counter affidavit. Therefore, despite the fact that the fourth respondent has not filed a counter affidavit, I have taken up the writ petition itself.

8. Admittedly, the petitioner falls short of the requisite attendance for the first year. According to the petitioner, she was not responsible for the delay in her admission. The petitioner had to file a writ petition and thereafter a writ appeal and also a contempt petition to gain admission. Therefore, the petitioner contends that she cannot be penalized for the continuous mistakes committed by the respondents in first refusing to consider her under the sports quota and thereafter failing to implement the order of this Court for a long time till a contempt petition is filed.

9. I agree that the petitioner is not at fault. I also agree that the respondents are at fault. But, two faults cannot lead to another fault. The last date for admission of a student to the MBBS course is 30th September. The classes are supposed to begin in October. She admittedly joined the course only on 6.3.2014. As per the Medical Council of India Regulations, a person has to attend fixed number of hours for each subject. This is indicated in paragraph 4 of the counter filed by the University. Paragraph 4 of the counter reads as follows :

"I state that the petitioner has joined I MBBS degree course in the fourth respondent institution only on 6.3.2014 based on the allotment order of Selection Committee, Directorate of Medical Education, Chennai dated 3.3.2014. As per M.C.I. Regulations, the I MBBS degree course includes two semesters consist of 120 teaching days of 8 hours each college working time and that every I MBBS student shall undergo 240 teaching days in I MBBS degree course from the date of commencement of his study to the date of completion of examination. Further, as per M.C.I. Regulations, the minimum teaching hours is prescribed for the subjects namely Anatomy - 650 hours, Physiology - 480 hours, Bio-Chemistry - 240 hours and Community Medicine - 60 hours. Admittedly, since the petitioner has joined I MBBS degree course only on 6.3.2014, she has not even undergone the above requisite hours of study and that she is not eligible to appear for the I MBBS degree course University examination held from 1.8.2014 onwards. Attending of special classes to cover 240 days by the students who joined after the cut off date is not specified and permitted by the Medical Council of India."

10. By allowing a person to complete the course despite lack of attendance, solely on the ground that the University was at fault, this Court will only be allowing a half baked person to come out of a medicine course. The Supreme Court has actually condemned such a practice. Therefore, I cannot direct the respondents to relax the requirement of the prescribed number of hours of study.

11. Relying upon Section 36(2) of the Tamilnadu Dr.M.G.R. Medical University Act, 1987, it is contended by the learned counsel for the petitioner that the Governing Council is entitled to grant exemption, on the recommendation of the Standing Academic Board.

12. But, apart from the fact that a Court cannot direct the respondents to grant exemption, I doubt whether the University is empowered to grant exemption from the requirement of the prescription contained the Medical Council of India Regulations. A power of exemption can be exercised by an Authority only with reference to the prescriptions made by the very same Authority. If a prescription is by another Authority, the power of exemption cannot be exercised by one Authority.

13. The learned counsel for the petitioner submitted that the petitioner had attended special classes and that she had compensated.

14. But, I do not know how it is possible especially in a Government college. Therefore, the only manner in which the grievance of the petitioner can be redressed is to direct the respondents to allow her to complete the required number of classes and thereafter take the examination. At the most, the University can be penalized for their mistake and some compensation can be awarded to the petitioner. But, the petitioner cannot get relaxation from the requirement of a prescribed attendance.

15. Hence, the writ petition is dismissed. No costs. Consequently, the above MPs are also dismissed.

05.11.2014 Internet : Yes To

1.The Vice Chancellor, Tamilnadu Dr.MGR Medical University, No.69, Anna Salai, Guindy, Chennai-32.

2.The Governing Council, Tamilnadu Dr.MGR Medical University, No.69, Anna Salai, Guindy, Chennai-32.

3.The Chairman, Standing Academic Board, Tamilnadu Dr.MGR Medical University, No.69, Anna Salai, Guindy, Chennai-32.

4.The Dean, Government Thoothukudi Medical College, Thoothukudi.

RS V.RAMASUBRAMANIAN,J RS WP.No.18623 of 2014 & MP.Nos.2 and 3 of 2014 05.11.2014

26.03.2014.. HC JUDGEMENT SAVEETHA SCHOOL OF LAW..FIXING OF HIGHER PERCENTAGE OF ATTENDANCE STANDARDS OVER AND ABOVE BAR COUNCIL OF INDIA

IN THE HIGH COURT OF JUDICATURE AT MADRAS

DATED :: 26-03-2014

CORAM

THE HONOURABLE MR.JUSTICE V.DHANAPALAN

W.P.Nos.311,312 & 313 OF 2014

B.Murugan ... Petitioner in W.P.No.311 of 2014

V.Karthikeyan ... Petitioner in W.P.No.312 of 2014

M.Radhika ... Petitioner in W.P.No.313 of 2014


vs-


1.The Secretary,

The Bar Council of India,

21, Rouse Avenue, Institutional Area,

Near Bal Bhavan,

New Delhi 110 002.

2.The Secretary,

The Bar Council of Tamil Nadu,

High Court Campus,

Chennai 600 104.


3.The Principal,

Saveetha School of Law,

Saveetha University,

162, Poonamallee High Road,

Thiruverkadu,

Chennai 600 077. ... Respondents in all W.Ps.


Petitions under Article 226 of the Constitution of India.


For petitioners : Mr.S.Prabakaran

for Mr.T.P.Senthil Kumar.


For respondent 1 : Mr.S.R.Raghunathan,

for Mr.S.R.Rajagopal.




For respondent 2 : Mr.S.Y.Masood




For respondent 3 : Mr.R.Muthukumaraswamy,

Senior Counsel,

for Mr.S.Saravanan.



COMMON ORDER


The prayer in all these Writ Petitions is for a mandamus, directing the respondents to allow the petitioners to continue their 3rd year B.A.,B.L.(Hons.) course in the third respondent college.


2. According to the petitioners, they got admissions in the third respondent college in the year 2011 for the Law Course B.A., B.L.(Hons.) and now they are to join 3rd year course; their college informed them that they are short of attendance in two subjects and hence they have not been allowed to do their 3rd year course; they got above 80% attendance in all the subject classes except one or two subjects, but the college authorities have on their own fixed the minimum attendance in each subject at 80% and they were not allowed to write the examination in the subjects, which lack the required percentage of attendance. Their further case is that the minimum attendance fixed by the third respondent college is against the Bar Council of India Rules (Under the Advocates Act 1961), as per which rules, the minimum required attendance is 66%; if they are not permitted to do their third year course, they will be put to great hardship and loss and that they also submitted representations to the third respondent in this regard, but there is no response. Hence, these Writ Petitions.


3. Stand of the respondents in their counter affidavit is as under :

3.1 As per Regulation 13 of the third respondent University, no candidate shall be permitted to write any trimester examination unless he has attended the course in the subject for the prescribed period and produces the necessary certificate of study, attendance and conduct from the Head of the Institution; a candidate is required to put in a minimum of 80% attendance in all internal subjects/written, practical and clinical separately in each subject before admission to the examination; if the candidate is lacking in attendance in any one of the subjects, he/she will be detained from writing the examination in the subject in which he/she lacks attendance, but will be permitted to appear for the rest of the subjects in which the candidate is having minimum required percentage of attendance; however, the candidate cannot progress to the next academic year/semester and will be detained in the same year/semester until he/she fulfils the required attendance percentage by attending classes during the extension/detention period in the said subjects and passes the examination.

3.2. The petitioners, after getting admission by agreeing to abide by the regulations of the University, had undergone course for 1st year of the 5 year integrated B.A., B.L.(Hons.) course during the year 2011-2012; during the 2nd year of study 2012-2013, they fell short of 80% of attendance in the 6th trimester, which ended on 14.08.2013, because of which they were not allowed to write the examination of 6th trimester and to proceed to 7th trimester during the academic year 2013-2014, which commenced on 16.09.2013 and ended on 09.12.2013, as per the regulations framed by the university for law course.

3.3. Unless a student has 80% of attendance in each subject, he/she cannot get through the continuous internal assessment which includes three monthly tests, group discussion, seminar and paper presentation conducted only once on the scheduled date and each student has to obtain 18 marks out of 50 marks to make himself eligible to sit for the university examinations. Only continuous uninterrupted attendance in classes will help the students in scoring the minimum required percentage of attendance or otherwise they would find it difficult to fulfil this requirement in view of trimester pattern where students cannot waste time. If any student fails to attain 80% attendance in each subject, there is every possibility that the student may miss any one of the aforesaid tests and may not be able to secure 18 marks in the continuous internal assessment. Only after taking the said aspect into consideration, the university has prescribed minimum of 80% attendance in each subject. Accordingly, they prayed for dismissal of the writ petitions.


4. Contention of the learned counsel for the petitioner is that the shortage of attendance of the petitioners in particular subjects is neither wilful nor wanton, but only due to unavoidable circumstances, like falling ill, and further the percentage of attendance prescribed by the third respondent is against the Bar Council of India Rules and, hence, the lack of attendance in the said subjects cannot be put against the petitioners from joining the third year course.


5. On the other hand, the contention of learned Senior Counsel for the third respondent is that the rule framed by the Bar Council of India in respect of attendance is only a minimum which cannot be reduced further and the University can prescribe higher percentage of attendance to attain academic excellence and higher standards and, as such, the action of third respondent in not permitting the petitioners to third year of law course cannot be interfered with. He would cite a decision of the Supreme Court in State of T.N. v. S.V.Bratheep, (2004) 4 SCC 513, which is not on the point in issue in the present case.

6. I have heard the learned counsel for the parties.

7. On going through the records, what comes to be known is that the petitioners were admitted to third respondent college for B.A., B.L. (Hons.) course during the academic year 2011-2012 and they continued the said course for two years. However, in second year i.e., 2012-2013, for the VI trimester, the petitioners had shortage of attendance in some subjects and, therefore, they were not permitted to continue the third year course. The attendance details are as under :

Name of the candidate

Subject

Attendance for particular subject

Shortage of attendance

Overall attendance

B.Murugan

(Petitioner in W.P.311/2014)

Jurisprudence-II

0.83

-

Motor Vehicles and Consumer Protection Act

0.75

0.05

Constitutional Law-III

0.76

0.04

Special Contracts

0.76

0.04


78.70%



V.Karthikeyan (Petitioner in W.P.312/2014)

Jurisprudence-II

0.85

-

Motor Vehicles and Consumer Protection Act

0.76

0.04

Constitutional Law-III

0.81

-
Special Contracts

0.76

0.04

0.00

M.Radhika

(Petitioner in

W.P.313/2014

Jurisprudence-II

0.95

-
Motor Vehicles and Consumer Protection Act

0.84

-

Constitutional Law-III

0.76

0.04

Special Contracts

0.86

-

0.00

8. In this context, it is necessary to refer to Part-4, Chapter-2, Rule-12 of the Bar Council of India Rules , which reads as under :

Part 4 - Chapter 2 Standards of Professional Legal Education :

"12. End Semester Test. No student of any of the degree program shall be allowed to take the end semester test in a subject if the student concerned has not attended minimum of 70% of the classes held in the subject concerned as also the moot court room exercises, tutorials and practical training conducted in the subject taken together:

Provided that if a student for any exceptional reasons fail to attend 70% of the classes held in any subject, the Dean of the University or the Principal of the Centre of Legal Education, as the case may be, may allow the student to take the test if the student concerned attended at least 65% of the classes held in the subject concerned and attended 70% of classes in all the subjects taken together. The similar power shall rest with the Vice Chancellor or Director of a National Law University, or his authorized representative in the absence of the Dean of Law:

Provided further that a list of such students allowed to take the test with reasons recorded be forwarded to the Bar Council of India."

9. The above Rule makes it clear that the students must have an attendance of a minimum of 70% of the classes held in the subject concerned as also the moot court room exercises, tutorials and practical training conducted in the subject taken together, to take the end semester test in a subject. The proviso clause to the Rule also provides that if a student for any exceptional reasons fails to attend 70% of the classes held in any subject, the Dean of the University or the Principal of the Centre of Legal Education, as the case may be, may allow the student to take the test if the student concerned attended at least 65% of the classes held in the subject concerned and attended 70% of classes in all the subjects taken together. Similar power shall also rest with Vice-Chancellor or Director of a National Law University, or his authorised representative, in the absence of Dean of Law, and that a list of such students allowed to take the test with reasons recorded be forwarded to the Bar Council of India.

10. Keeping the above rule position in mind, if we see the present cases, as could be seen from the table drawn by me as above, the petitioner in W.P.No.311 of 2014, namely, B.Murugan, has 83% of attendance in Jurisprudence-II; 75% in Motor Vehicles and Consumer Protection Act; 76% in Constitutional Law-III and 76% in Special Contracts. Though this petitioner has a shortage of attendance of 5%,4% and 4% in three subjects, his overall attendance is 78.70%. With regard to the petitioner in W.P.No.312 of 2014, namely, V.Karthikeyan, he has 85% of attendance in Jurisprudence-II; 76% in Motor Vehicles and Consumer Protection Act; 81% in Constitutional Law-III and 76% in Special Contracts. While this petitioner has a shortage of attendance of 4% and 4% in two subjects, his overall attendance is 78.90%. Coming to the petitioner in W.P.No.312 of 2014, namely, M.Radhika, she has 95% of attendance in Jurisprudence-II; 84% in Motor Vehicles and Consumer Protection Act; 76% in Constitutional Law-III and 86% in Special Contracts. This petitioner has a shortage of attendance of 4% in only one subject; however, her overall attendance is 84.87%.

11. Though these petitioners have a shortage of attendance in some subjects, they fulfil the criterion of having 70% attendance overall as prescribed by Bar Council of India, in which event, as per the above rule, the Dean of the University or the Principal of the College, who is the third respondent herein, may very well allow the petitioners to take the end semester tests and also to third year course.

12. At this point, it is also relevant to have a look at Regulation 13 of the third respondent University Regulations, which enunciates as follows :

"13. Attendance required for admission to the examination :

(a) No candidate shall be permitted to write any trimester examination unless he has attended the course in the subject for the prescribed period and produces the necessary certificate of study, attendance and conduct from the Head of the Institution.

(b) A candidate is required to put in a minimum of 80% of attendance in all internal subjects/written, practical and clinical separately in each subject before admission to the examination.


(c) A candidate lacking in the prescribed attendance in theory and practical/clinical, in any one subject, in the first appearance shall not be allowed to write the entire examinations.

13. It is true, as contended by the learned Senior Counsel for the third respondent and also as per Regulation 13 of the third respondent University, the University can prescribe higher percentage of attendance to maintain academic excellence and higher standards. But, the said prescription cannot be a stumbling block to the educational career of the students.

14. Even as per Regulation 12 of the third respondent Regulations, the candidates shall not be admitted in the fourth year without clearing all the examinations of the previous three years and the students will be allowed to carry over the papers in which they have failed in the previous examinations till the end of the third year.

15. In the case on hand, the prayer of the petitioners is to permit them to continue their third year degree course and not the fourth year course. Therefore, on this score also, denial of admission for third year to the petitioners by the third respondent is against the own regulations of the third respondent university itself.


16. Indisputably, the third respondent College comes under the purview and control of the Bar Council of India. When that is so, the third respondent cannot frame the rules for its own, against the rules framed by the Bar Council of India.


17. This Court, in Vanniyar Educational Trust v. State of Tamil Nadu, 2011 (6) CTC 55, has held that legal education in India refers to education of lawyers before entry into practice. Under the Advocates Act,1961, Bar Council of India is the supreme regulatory body to regulate the legal profession in India and also to ensure the compliance of the laws and maintenance of professional standards by the legal profession in the country. Bar Council of India prescribes the minimum curriculum required to be taught in order for an institution to be eligible for grant of a law degree. BCI also carries on a periodical supervision of the institutions conferring the law degree and evaluates their teaching methodology and curriculum and, having determined that the institution meets the required standards, recognises the institution and the degree conferred by it.


18. Education has wider implication. It stands for development. Education makes men perfect. Again, legal education makes men law-abiding and socially conscious. Legal education helps in bringing and establishing socio-economic justice. Change is the law of nature and law is the regulator of social change. It is a sine qua non for the development of rule of law and a sustainable democratic order. In other words, legal education is the heart and the very soul of the society for administering rule of law in a democratic country, like ours.


19. In order that an institution achieves higher standards and academic excellence, the institution has to respond to changing social realities through the development and application of knowledge, towards creating a people-centred society. The institution has to work towards its vision of to be a respected and sought-after educational institution engaged in equipping individuals capable of building, learning and organising, through creation and provision of socially relevant and high quality professional education in a wide range of inter-disciplinary areas to a larger number of students from all sections of the society in the country. At the same time, the institution should also have a mission to develop competencies of students with good value system to face challenges of the continuously changing world. Likewise, keeping the above guidelines in mind, the institution of law, with a great vision of academics and legal luminaries of their knowledge and wisdom on legal education, has to aim to bring excellence in legal education, after heeding to the principles set out by its controlling organs.


20. Various law universities and law schools in India, after their establishment, have aimed to achieve excellence in legal education, but, they are within the parameters of the rule of law and the dictum laid down in this regard by the controlling organisations. As far as education in general and higher education in particular is concerned, it is for the University Grants Commission to formulate and fix the guidelines as to what would be the minimum of attendance for the students. Imparting teaching and learning process, including teaching hours, are the basic requirements. The experience of this Court with University Grants Commission Rules would show that they have a minimum of 75% of attendance. So far as the legal education is concerned, as already stated above, the controlling body is the Bar Council of India, whose rules contemplate a minimum of 70% of attendance, which was earlier 66%. When that is the position, the third respondent/University, under the guise of achieving higher standards and excellence, is usurping the power of BCI and insisting on certain standards beyond what is contemplated under the rules and regulations of the controlling body. Anyone can achieve excellence in the manner as he likes, but, the same should be within the rule of law. If it goes beyond that, it will result in anarchism in doing the things, which are not permissible under law.

21. In the instant case, it could be seen, that, though the third respondent/University Regulations are not under challenge before this Court, the claim made by the third respondent for fixing the higher percentage of attendance, that too subject-wise, would definitely give a clear impression that it is not within the ambit of law and, therefore, I am constrained to find fault with the act of the third respondent in applying 80 percentage of attendance to the students who are aiming to become legal practitioners after their education. Often, it is also noticed that students have been dragged on to this Court for questioning such act of the Universities and the law colleges, which is not appreciable, as it would not only affect their education but would also cause much difficulty to the parents in getting a fair approach to their wards.


22. In the given situation, if the petitioners are not allowed to continue their studies, it would be a denial of justice and also spoiling of their career. For all the above factors and on analysing the issue involved, I am of the considered opinion that the act of the third respondent is not in accordance with law.


23. Accordingly, the Writ Petitions are allowed, directing the third respondent to allow the petitioners to continue their third year B.A., B.L. (Hons.) course in the institution forthwith. No costs. Consequently, the connected M.P.Nos.1 of 2014 are closed.


Index : Yes 26-03-2014

Internet : Yes

dixit



To

1.The Secretary,

The Bar Council of India,

21, Rouse Avenue, Institutional Area,

Near Bal Bhavan,

New Delhi 110 002.


2.The Secretary,

The Bar Council of Tamil Nadu,

High Court Campus,

Chennai 600 104.




V.DHANAPALAN,J.




dixit




W.P.Nos.311 TO 313/2014










26-03-2014

MCI LETTER ADDRESSED TO ALL STATE MEDICAL COUNCILS....A REGISTERED MEDICAL PRACTITIONER SHALL MAINTAIN A REGISTER OF MEDICAL CERTIFICATES GIVING FULL DETAILS

நான் ஒரு பாசிட்டிவ் பெண்’.......ஜி.ஞானவேல்முருகன்

உலக எய்ட்ஸ் தினம் - டிசம்பர் 1

தன்னைப் பாதித்த நோயைக் காரணமாக்கி இந்தச் சமூகமும் உறவுகளும் தன்னை ஒதுக்கிவைத்தபோதும் தன்னம்பிக்கையோடு தலைநிமிர்ந்து வாழ்ந்துவருகிறார் விஜயலட்சுமி. திருச்சியைச் சேர்ந்த இவர், “நான் எய்ட்ஸ் நோயால் பாதிக்கப்பட்டிருக்கிறேன். ஆம் நான் ஒரு பாசிட்டிவ் பெண்” என்று அழுத்தம் திருத்தமாகத் தன்னை அறிமுகம் செய்துகொள்கிறார். தன் முகத்தையோ அடையாளங்களையோ மறைத்துக்கொள்ள ஒருபோதும் விரும்பாதவர். “ஓடி ஒளிந்துகொள்ள நான் என்ன தவறு செய்தேன்? என்னைத் தாக்கிய நோய்க்கு எதிராகப் போராடுவதும் நோய் பாதிக்கப்பட்டிருப்பவர்களுக்கு நம்பிக்கை தருவதும் குற்றமா என்ன?” என்று கேட்கும் விஜயலட்சுமியின் ஒவ்வொரு வார்த்தையிலும் வாழ்க்கை மீதான நம்பிக்கை மிகுந்த சிந்தனை வெளிப்படுகிறது.

தன் கணவர் இறப்பதற்கு இரண்டு நாட்களுக்கு முன்தான், விஜயலட்சுமிக்கும் ஹெச்.ஐ.வி வைரஸ் தொற்று இருப்பது உறுதி செய்யப்பட்டது. நோய் பாதிக்கப்பட்ட பெரும்பாலானவர்களைப் போலவே விஜயலட்சுமியும் தன்னை மாய்த்துக்கொள்ளத்தான் நினைத்தார். ஆனால் பிறகு அந்த நினைப்பில் இருந்து மீண்டு தற்போது எய்ட்ஸ் நோயால் பாதிப்புக்கப்பட்டிருக்கும் 3 ஆயிரத்து 500 பேரின் வாழ்க்கைக்கு வழிகாட்டியாக இருக்கிறார்.

தாக்கிய பேரிடி

விஜயலட்சுமி 10-ம் வகுப்பு முடித்த கையோடு 16 வயதில் முருகேசனை 1996-ல் வாழ்க்கைத் துணைவராகக் கரம்பிடித்தார். முருகேசனுக்குக் கட்டுமானத் துறையில் சென்ட்ரிங் வேலை. அடிக்கடி உடம்பு சரியில்லாமல் போகவே, 2003-ல் திருச்சியில் ஒரு தனியார் மருத்துவமனையில் முருகேசனை சிகிச்சைக்குச் சேர்த்தனர். அவருக்கு ஹெச்.ஐ.வி பாதிப்பு இருப்பதை மருத்துவர்கள் உறுதி செய்தனர். அதே நேரத்தில் விஜயலட்சுமியையும் பரிசோதிக்க, அவருக்கும் ஹெச்.ஐ.வி பாதிப்பு இருப்பது உறுதியானது.

அதைக் கேட்டதுமே உடைந்துபோனார் விஜயலட்சுமி. அந்த நொடியிலும் அவருக்கு ஆறுதல் அளித்த ஒரே செய்தி, அவருடைய 5 வயது மகனுக்கு ஹெச்.ஐ.வி பாதிப்பு இல்லை என்பதுதான்.

மக்களிடையே எய்ட்ஸ் நோய் குறித்து விழிப்புணர்வு பரவலாக்கப்பட்டுவரும் இந்தக் காலத்திலேயே பலரது பிற்போக்கு சிந்தனை மாறவில்லை. அப்படியிருக்கும்போது 10 ஆண்டுகளுக்கு முன் விஜயலட்சுமி சந்தித்த துயரங்களைச் சொல்லித் தெரியவேண்டியதில்லை. தன்னைச் சூழ்ந்த புறக்கணிப்பையும் தனிமையையும் சமாளிக்க முடியாமல் உயிரை மாய்த்துக் கொள்ள விஜயலட்சுமி முடிவெடுத்தார். தூக்கமாத்திரைகளை விழுங்கித் தற்கொலைக்கு முயன்றார்.

தன்னம்பிக்கைப் பயணம்

விஜயலட்சுமியின் உயிரைக் காப்பாற்றிய மருத்துவர்கள், அவருக்கு ஆலோசனை வழங்கி தாம்பரத்தில் இதற்கென உள்ள அரசு மருத்துவமனையில் சிகிச்சை மற்றும் கவுன்சலிங் பெற அறிவுறுத்தினர். ஆரம்பத்தில் திருச்சியில் இருந்து மாதம் ஒருமுறை என தாம்பரம் மருத்துவமனைக்கு 2 ஆண்டுகள் சிகிச்சைக்காகச் சென்றார்.

நன்றாகப் பழகியவர்கள்கூட தனக்கு ஹெச்.ஐ.வி பாதிப்பு இருப்பது தெரிந்ததும் தன்னைவிட்டு ஒதுங்கினார்கள் என்று வேதனையுடன் சொல்கிறார் விஜயலட்சுமி. தன் வீட்டிலும் தனித் தட்டு, டம்ளர், தனிப் படுக்கை என அவமதிப்பு தொடர, ஒரு கட்டத்தில் மகனுடன் வீட்டைவீட்டு வெளியேறித் தனியே வாழப் பழகினார். தொடர்ந்து சில நல்ல உள்ளங்களின் உதவியால் மகனை வளர்த்து வருகிறார்.

எய்ட்ஸ் நோயைப் பற்றித் தன் மகனுக்குச் சிறு வயதில் இருந்தே விஜயலட்சுமி விளக்கியிருக்கிறார். மற்றவர்களுடன் உணவு, உடையைப் பகிர்ந்துகொள்வதாலும் ஒரே இடத்தில் வசிப்பதாலும் பரவாது என்பதையும், எப்படிப் பரவும் என்பது குறித்தும் தெளிவுபடுத்தியிருக்கிறார்.

“சின்ன வயசுல இருந்தே என்கூட சிகிச்சைக்குத் துணையாக வருவதால் என்னைப் பத்தி என் மகனுக்கு எல்லாமே தெரியும். இப்போ டிப்ளமா படிக்கிற அவன்தான் தினமும் மாத்திரை எடுத்துக் கொடுப்பதில் தொடங்கி, சத்தான உணவு கொடுப்பது வரை ஒரு தாய்போல் என்னைக் கவனித்துக்கொள்கிறான்” என்று தன் மகனைப் பற்றி நெகிழ்ச்சியுடன் பகிர்ந்துகொள்கிறார்.

தயக்கம் தவிர்ப்போம்

தன்னைப் போல் பாதிக்கப் பட்டவர்களைச் சந்திக்கும்போது தன் வாழ்க்கையையே முன்னுதாரணமாக எடுத்துக் கூறுகிறார் விஜயலட்சுமி. “தயக்கம் இன்றி வெளியே தலை காட்டுங்கள். புதிய வாழ்க்கைக்குத் தயாராகுங்கள். இது நம்மை நம்பும், நம் மீது அன்பு செலுத்தும் ஒரே ஒரு உறவால் சாத்தியமாகும். நோய்த் தொற்று உள்ளவர்கள் மறைந்து வாழ வேண்டிய அவசியம் இல்லை. இந்தத் தலைமுறையினர் நம்மை ஏற்றுக்கொள்ளும் மனநிலையில்தான் உள்ளனர். மற்ற வியாதிகளை வெளியில் சொல்வதைப் போல ஹெச்.ஐ.வி தாக்குதலையும் தைரியமாகச் சொல்லுங்கள்” - தான் சந்திக்கும் ஹெச்.ஐ.வி. பாசிட்டிவ் மனிதர்களிடம் விஜயலட்சுமி சொல்லும் தாரக மந்திரம் இதுதான்.

மணப்பாறையில் உள்ள ஏ.ஆர்.டி மையத்தில் ஒருங்கிணைப்பாளராக வேலை பார்க்கும் இவர், ‘நெட்வொர்க் ஆஃப் பீப்புள் லிவிங் வித் ஹெச்ஐவி/ எய்ட்ஸ்’ என்ற அமைப்பின் திருச்சி மாவட்டத் தலைவராகச் செயல்படுகிறார்.

“ஹெச்.ஐ.வி பாதித்தவர்கள் மீது அன்பு காட்ட, தலை சாய்த்துக் கொள்ள, ஆதரவாய்த் தோள் கொடுக்க ஒரே ஒரு ஜீவன் இருந்தால் போதும். ஆயுள் மேலும் மேலும் நீடிக்கும்” என்று அன்பையும் புரிந்துகொள்ளுதலையுமே தீர்வாக முன்வைக்கிற விஜயலட்சுமி, நோயின் பாதிப்பில் சோர்ந்துபோகிறவர்களுக்குத் தன்னம்பிக்கையைத் தருகிறார்!

நாடு முழுவதும் பின்பற்றப்படும் 10+2+3 கல்வி முறை மாறுகிறது: வருகிறது பல சிறப்பம்சங்களுடன் புதிய 8+4+3 திட்டம்

புதுடில்லி : இந்தியாவில் பின்பற்றப்படும், 10+2+3 கல்வி முறையை மாற்ற, மத்திய அரசு விரைவில் முடிவு செய்யும். இதற்காக, ஆர்.எஸ்.எஸ்.,சின் ஒரு அமைப்பான, பி.எஸ்.எம்., புதிய கொள்கை திட்டத்தை, மத்திய அரசிடம் வழங்கியுள்ளது. அதன்படி, 8+4+3 என, விரைவில் கல்வி முறை மாற உள்ளது.

கேந்திரிய வித்யாலயா பள்ளிகளில், 6 - 8ம் வகுப்பு வரை படிக்கும் மாணவர்களுக்கு, மூன்றாம் மொழிப்பாடமாக இருந்த ஜெர்மன் நீக்கப்பட்டு, சமஸ்கிருதம் கட்டாயமாக்கப்பட்டது. அது போல, நாடு முழுவதும் ஒருங்கிணைந்த கல்வி முறையை கொண்டு வருவதற்காக, மாநில பட்டியலில் உள்ள கல்வியை, மத்திய பட்டியலில் சேர்க்கவும் அரசு திட்டமிட்டுள்ளது.அந்த வகையில், இம்மாதம், 17 மற்றும் 18ம் தேதிகளில், ஜெய்ப்பூரில் உள்ள ராஜஸ்தான் பல்கலைக்கழகத்தில் நடைபெற உள்ள, ஆர்.எஸ்.எஸ்.,சின் கல்வி பிரிவான, 'பாரதிய சிக் ஷா மண்டல் - பி.எஸ்.எம்.,' மாநாட்டில், புதிய கல்வி முறைக்கான வரைவுத் திட்டம் வெளியிடப்பட உள்ளது.அதன்படி, தற்போது நடைமுறையில் உள்ள, 10 + 2 + 3 என்ற முறை மாற்றப்பட்டு, 8 + 4 + 3 என்ற புதிய முறையை அறிமுகப்படுத்த, அந்த மாநாட்டில் விரிவான விவாதம் நடத்தப்பட உள்ளது.

ஸ்மிருதியுடன் சந்திப்பு:

பிரதமர் மோடி, பா.ஜ., மூத்த தலைவர் அத்வானி, மூத்த அமைச்சர் வெங்கையா நாயுடு, பா.ஜ., தேசிய தலைவர் அமித் ஷா போன்ற பலர், ஆர்.எஸ்.எஸ்., அமைப்பிலிருந்து, பா.ஜ.,வில் இணைந்தவர்கள். பா.ஜ.,வை கட்டுப்படுத்தும் உயரிய அமைப்பாக, ஆர்.எஸ்.எஸ்., விளங்குகிறது என சொல்லப்படுகிறது.இந்திய கல்வி முறையில் மாற்றத்தை கொண்டு வர, மத்திய அரசு, படிப்படியாக சில நடவடிக்கைகளை மேற்கொண்டு வருகிறது. இதற்கு முன்னோடியாக, கடந்த அக்., 30ல், மத்திய மனிதவள மேம்பாட்டுத் துறை அமைச்சர் ஸ்மிருதி இரானியை, ஆர்.எஸ்.எஸ்., தலைவர்கள் சிலர் சந்தித்தனர் என, டில்லி வட்டாரங்களில் பேசப்படுகிறது. ஆர்.எஸ்.எஸ்., மூத்த தலைவர்கள், சுரேஷ் சோனி, தத்தாத்ரேயா ஹோசபலே போன்றோர், அமைச்சர் ஸ்மிருதியை சந்தித்து, கல்வி முறையை எந்தெந்த விதங்களில் மாற்ற வேண்டும் என கூறியதன் அடிப்படையில் தான், மத்திய அரசு, சமீப காலமாக செயல்படுகிறது எனவும் கூறப்படுகிறது.

ஆர்.எஸ்.எஸ்., சொல்வதென்ன?

*வெறும் எழுத்தர்களை உருவாக்கும், மெக்காலே கல்வி முறையை நாட்டிலிருந்து அகற்ற வேண்டும். சிந்திக்கத் தெரிந்த, நாட்டின் நலன், பொருளாதார வளர்ச்சிக்கான அடிப்படை போன்றவற்றுடன் இயைந்தவாறு கல்வி முறை இருக்க வேண்டும்.
*நவீன தொழில்நுட்ப யுக்திகளுடன், பாரம்பரிய கல்வி முறையையும் இணைத்து, புதியதொரு கல்வி முறை பின்பற்றப்பட வேண்டும்.
பொறுப்பு

யார் வசம்?

கல்வி முறையில் மாற்றம் செய்ய வேண்டும் என்ற, ஆர்.எஸ்.எஸ்., அதற்கான வடிவமைப்பு, செயல்திட்டத்தை, அந்த அமைப்பின் சிறந்த கல்வியாளரான தினாநாத் பத்ராவிடம் வழங்கியுள்ளது. அவர், இதற்காக ஆராய்ச்சி செய்து வடிவமைத்துள்ள கல்விமுறை, குஜராத்தில் பின்பற்றப்பட்டு, வெற்றிகரமாக செயல்படுகிறது.

புதிய கல்வி திட்டத்தின் முக்கிய அம்சங்களாவன:


*இப்போது நடைமுறையில் உள்ள, 10 + 2 + 3 கல்வி முறை, 1968ல், கோத்தாரி கமிஷன் பரிந்துரைப்படி அமலில் உள்ளது; இந்த முறை, விரைவில் மாற்றப்பட உள்ளது.
*மாணவர்களின் முதல் எட்டாண்டு படிப்பு, தனி பிரிவாகவும்; அதன் பின், நான்காண்டு தனிப்பிரிவாகவும்; அதன் பின், மூன்றாண்டு தனிப்பிரிவாகவும் பிரிக்கப்பட உள்ளது.
*முதல் எட்டாண்டு படிப்பு, மாணவர்களின் அடிப்படை கல்வி தொடர்பானதாக இருக்கும்; இதில், அவர்களின் தாய்மொழி தான், முதல் மொழியாக இருக்கும்; ஆங்கிலம், இந்தி துணை மொழிகளாக இருக்கும்.
*முதல் எட்டாண்டு படிப்பில், கணிதம், பொது அறிவியல், சமூக அறிவியல், உடற்கல்வி, வேலை, சுத்தம், பாரம்பரிய கல்வி, சமூக சேவை ஆகிய பாடப்பிரிவுகள் இருக்கும்.
*முதல் எட்டாண்டு படித்து முடிக்கும் மாணவன், விரும்பினால், படிப்பை அத்துடன் நிறுத்திக் கொண்டு, தொழில்கள் செய்யவோ, அல்லது தொழிற்கல்வி
படிக்கவோ செய்யலாம்.
*அதன் பின், விரும்பினால், நான்காண்டு படிப்பை தொடரலாம்.

கல்லூரி மட்ட படிப்பு:

*நான்காண்டு படிப்பு, கல்லூரி மட்ட படிப்பை ஒரே வீச்சில் படிக்க வேண்டும் என்ற கட்டாயம் இல்லை. விரும்பினால், முதலாண்டுடன் நிறுத்திக் கொள்ளலாம்; அப்போது முதலாண்டு சான்றிதழ் வழங்கப்படும். இரண்டாம் ஆண்டு முடித்த பிறகு, இன்னொரு சான்றிதழ் வழங்கப்படும்; அது, டிப்ளமோ சான்றிதழாகவும், மூன்றாம் ஆண்டு, டிகிரி சான்றிதழாகவும், நான்காம் ஆண்டு சான்றிதழ், ஹானர்ஸ் டிகிரி சான்றிதழாகவும் வழங்கப்படும்.
*இதனால், கல்வி, தொழில் ரீதியாகவும், நாட்டின் உற்பத்திக்கு உகந்ததாகவும் இருக்கும்.
*எந்த படிப்பில் சேரவும், நுழைவுத் தேர்வு முறை இருக்காது என்பது, பி.எஸ்.எம்., வரைந்துள்ள கல்வித் திட்டத்தின் முக்கிய அம்சம். மதிப்பெண் மட்டுமின்றி, பிற தகுதிகளும், பொருளாதாரமும் கவனத்தில் கொள்ளப்படும்.
*எல்லா வகையான படிப்பிலும், செய்முறை எனப்படும் பிராக்டிகல் அவசியம் இருக்கும்.

BHARATH UNIVERSITY PG ADMISSION 2015-16 NOTIFICATION

அரசு பணிகளின் வயது வரம்பு

இன்றைய இந்தியா, இளைஞர் பட்டாளத்தால் நிரம்பி ததும்பிக் கொண்டிருக்கிறது. உலகில் உள்ள மொத்த இளைஞர்களில் ஐந்தில் ஒருபங்கு இந்தியாவில்தான் இருக்கிறார்கள். கல்வி அறிவு பெற்றவர்களின் எண்ணிக்கை ஆண்டுதோறும் உயர்ந்துகொண்டே போய்க் கொண்டி ருக்கிறது. தற்போதைய நிலையில் 11 கோடியே 30 லட்சம் இளைஞர்கள் வேலை தேடிக்கொண்டிருக்கிறார்கள். எனவே, எதிர்கால இளைஞர் சமுதாயத்துக்கு படித்து முடித்தவுடன் வேலைவாய்ப்பு வழங்கும் வகையிலான நிலையை உருவாக்கவேண்டியது அரசாங்கங்களின் கடமையாகும். இப்போதெல்லாம் மத்திய அரசாங்க பணிகளுக்கு விண்ணப்பம் அனுப்புபவர்களின் எண்ணிக்கையைப் பார்த்தால் வியப்பாக இருக்கிறது. 1,300 பணியிடங்களுக்கான சிவில் சர்வீசஸ் தேர்வை, 5 லட்சத்துக்கும் மேற்பட்ட இளைஞர்கள் எழுதியுள்ளனர். இதுபோல, ரெயில்வேயில் ஒருசில ஆயிரம் கடைநிலை ஊழியர் பணிக்கு, லட்சக்கணக்கான இளைஞர்கள் தேர்வு எழுதுகிறார்கள். ஆக, எந்த பிரிவுக்கான வேலை என்றாலும் கடுமையான போட்டி நிலவும் சூழ்நிலை இருக்கிறது. ஆக, இவர்கள் அனைவருக்கும் வேலைவாய்ப்பை உருவாக்குவது என்பது மத்திய அரசாங்கத்துக்கு மிகவும் கஷ்டமான நிலைதான். தற்போது ரெயில்வே, ராணுவம், போலீஸ் போன்ற துறைகள் உள்பட மத்திய அரசாங்க பணிகளில் ஏறத்தாழ 50 லட்சம் பேர் இருக்கிறார்கள். இதில் ரெயில்வேயில் மட்டும் 14 லட்சம் பணியிடங்கள் இருக்கின்றன. மத்திய அரசு பணிகளில் 10 லட்சத்து 26 ஆயிரம் பெண்கள் இருக்கிறார்கள். 

மத்திய அரசாங்க பணியில் சராசரியாக 21 வயது முதல் சேரமுடியும். 1962–க்கு முன்பு இவர்களின் ஓய்வுபெறும் வயது 55 ஆக இருந்தது. 55 வயது ஆனால் நீங்கள் ‘ரிடையர்’ ஆகிவிட்டீர்கள் என்று முத்திரை குத்தி வீட்டுக்கு அனுப்பிவிடுவார்கள். அந்த நாள்வரை மாதசம்பளம் வாங்கிவந்த அவர்கள் அதன்பிறகு பென்ஷனை வாங்கித்தான் தங்கள் காலத்தைக் கழிக்கவேண்டும்.
55 வயதிலேயே வீட்டுக்கு போய் என்ன பயன்? அவர்களால் உழைக்க முடியுமே, அவர்களின் பணி அனுபவம் வீணாகிறதே என்ற கோரிக்கைகளுக்கு பிறகு, 1962–ல் மத்திய அரசாங்க பணியாளர்களின் வயது 58 ஆக உயர்த்தப்பட்டது. 1998–ல் வாஜ்பாய் பிரதமராக இருந்த நேரத்தில் இப்போதுள்ள மருத்துவ முன்னேற்றத்தில் மனிதனின் வாழ்நாள் உயர்ந்துவிட்டது, எனவே ஓய்வு பெறும் வயதை உயர்த்தவேண்டும் என்று கோரிக்கைகள் விடுக்கப்பட்ட நிலையில் 60 ஆக உயர்த்தப்பட்டது. எங்களின் வேலைவாய்ப்பு பறிபோகிறதே என்று அப்போதே பலத்த எதிர்ப்பு அலை இளைஞர்களிடம் இருந்து கிளம்பியது. எப்போதுமே மத்திய அரசாங்க ஊழியர்களுக்கு இணையாக சம்பள உயர்வு, அக விலைப்படி உயர்வு போன்ற சலுகைகளை மாநில அரசு ஊழியர் களுக்கும் அளித்துவரும் தமிழக அரசு போன்ற மாநில அரசுகள், இந்த விஷயத்தில் மத்திய அரசாங்கத்தைப் பின்பற்றவில்லை. மாநில அரசு ஊழியர்களின் ஓய்வு
பெறும் வயது 58 ஆகத்தான் இருக்கிறது.

தற்போது திட்டம் சாராத செலவுகளை குறைக்க வேண்டும், அரசாங்க பணிகளில் நிபுணத்துவம், தகவல் தொழில்நுட்பம், இளம் ரத்தத்தை புகுத்தவேண்டும் என்ற நோக்கில் நடவடிக்கை எடுத்துவரும் மத்திய அரசாங்கம், மத்திய அரசாங்க ஊழியர்களின் ஓய்வுபெறும் வயதை 60–லிருந்து மீண்டும் 58 ஆக குறைக்க திட்டமிட்டு வருகிறது. 6–வது சம்பளக்குழு பரிந்துரைக்கு பிறகு கடந்த ஆண்டு சம்பளமாக மட்டும் மத்திய அரசாங்க ஊழியர்களுக்கு ரூ.2 லட்சத்து 54 ஆயிரம் கோடி வழங்கப்படுகிறது. ஓய்வுபெற்றவர்களுக்கான பென்ஷன் மட்டும் இந்த ஆண்டில் வழங்குவதற்காக ரூ.81 ஆயிரத்து 983 கோடி செலவாகும் என மதிப்பிடப்பட்டுள்ளது. 7–வது சம்பளகுழு பரிந்துரையில் இன்னும் அபரிமிதமான சம்பள உயர்வை எதிர்பார்க்கும்போது, அந்த நிதிச் சுமையை அரசாங்கத்தால் தாங்கமுடியுமா? என்ற நிலையும் உள்ளது. இளைஞர் களுக்கும் வேலைவாய்ப்பு அளிக்கவேண்டும். அதற்கும் வாய்ப்பு வேண்டும். நாட்டில் தகவல் தொழில்நுட்பம் வேகமாக வளர்ந்துள்ளநிலையில், குறைந்தபட்ச அரசாங்கம், அதிகபட்ச நிர்வாகம் என்ற வகையில் இளைஞர்களின் திறமையையும், நிபுணத்துவத்தையும் பயன்படுத்தி, சிறந்த நிர்வாகத்தை உருவாக்க இந்த முயற்சியை பயன்படுத்திக்கொள்ளலாம்.