2 teachers cleared in sex abuse case
Acquitted By Court After 5-Year Trial

Srikkanth.D@timesgroup.com 23.04.2018.

Chennai: After a trial lasting five years, a mahila court acquitted two teachers of Chengalpet Government Girls’ Higher Secondary School, 50km from the city, of the charge of sexually abusing schoolchildren between 2011 and 2013.

The court examined charges of sexual abuse that the police had booked the teachers under the Protection of Children from Sexual Offences Act (Pocso) for, along with charges of criminal intimidation for allegedly threatening the students to reduce marks in practical exams if they complained about the abuse, before giving them a clean chit.

One of the accused teachers was a recipient of the state government’s ‘Nallasiriyar’ award.

Sessions judge P Velmurugan of the Chengalpet mahila court found the two teachers G Nagaraj, 57, and GPugazhendi, 52, not guilty of the charges.

Picking several holes in the prosecution’s case, the sessions judge observed, “If the teachers had actually [been involved] in abuse from 2011 till 2013, the students would have complained to their parents then and there and not have waited for two years.”

The judge chided the police for not including,with the charges of the complainants, statements from other students. The judge concluded that the students’ class teacher, Mythili, had implicated the teachers in a false case.

In 2013, when the accusations first came to light, protests erupted outside the school and an FIR was registered on January 21, 2013. Nagaraj and Pugazhendi — chemistry and physics teachers respectively — had been accused of inappropriate behaviour. The school education department temporarily suspended both teachers before eventually reinstating them.

The teachers surrendered before the Madras high court in April 2013 and received bail. Meanwhile, two teachers, Jayaseela,who taught mathematics, and Saraswathi, a science teacher, appeared in the trial court to depose on behalf of the accused teachers.

According to their statements, Viswanathan, who had served as the headmaster in the same school since 2011, was suspended in 2012 after students and teachers protested against him. “Viswanathan believed that the two teachers were responsible for his suspension and said he would take revenge on them,” Jayaseela’s statement said.

One of the students who had complained against the teachers turned hostile and informed the judge that their class teacher had influenced them on Viswanathan’s directions. Of eight students who filed a complaint with the Chengalpet police, four turned hostile, leading to the teachers being acquitted of the charges.

Cancelled ticket: Travel portal to pay patron ₹63K

TIMES NEWS NETWORK 23.04.2018

Chennai: District Consumer Disputes Redressal Forum, Chennai (north) on Sunday directed online travel services facilitator MakeMyTrip to pay a sum of ₹63,000 as compensation to a customer whose ticket was cancelled mistakenly by the firm.

V Natraj, of Coimbatore, moved the forum seeking compensation from the website for deficiency in services. Natraj and his friendPramothhadbooked flightticketson July 29,2015 through the Chennai office of the company, to travel from Chennai to New Delhi on August 28 and was charged₹12,098 for the same.

However,Pramoth’stravel plan had to be dropped due to personal reasons and a day before their scheduled flight, Natraj cancelled his friend’s ticket through MakeMyTrip’s website, according to the petition. MakeMyTrip, however,cancelledNatraj’s ticket instead, and refunded a sum of ₹3,799 after collecting a penalty, the petitioner stated, adding that he learned of the cancellation of histicketonly on the day of travel through the airlines’ customer care. Following this,hehadtobook a ticket again on August 28, spending ₹8,994, Natraj claimed.

On July 14, 2016, Natraj movedtheconsumer forum seeking a compensation from the travel company for the inconvenience.

MakeMyTrip, in their counter petition, said that for proper adjudication of the matter, it is imperative that the concerned airlines also be impleaded to file their version of the incident. While accepting the petitioner’s claim that his ticketwaserroneously cancelled instead of his friend’s, the company stated thatthewrong cancellation was done by the airlines and that they had processed a full refund and the same was confirmed by airlines via an email on October 2, 2016.

The consumer forum bench said, “The opposite parties themselves admitting the wrongful cancellation of the complainant’s ticket instead of his friend’s, proves that they have committed deficiency,” the forum said.

The forum directed the company to pay a sum of ₹50,000 as compensation, apart from refunding the last minute ticket amount of ₹8,299 and a sum of ₹5,000 towards litigation expenses.

பெண்ணுக்கு நீதி செய்வோம்
By எஸ். ஸ்ரீதுரை | Published on : 23rd April 2018 12:00 AM

 அதிர்ச்சி என்பதற்கு மேலாக இன்னொரு சொல்லைத்தான் தேட வேண்டியிருக்கிறது - நமது நாட்டில் நடைபெறும் பாலியல் குற்றங்களைப் பார்க்கும்போது.  சில ஆண்டுகளுக்கு முன்பு நிர்பயா கொடுமை அரங்கேறியபோது இதுவே கடைசி சம்பவமாக இருக்கட்டும் என்று வேண்டினோம். ஆனால், பாலியல் வன்முறைகள் குறைந்தபாடில்லை. நாட்டின் ஒவ்வொரு பிரதேசத்திலும் நடக்கின்ற பாலியல் வன்கொடுமைகள் நம்மை ஒரு நாகரிகச் சமுதாயம் என்று சொல்லிக் கொள்வதற்கே தகுதியில்லாமல் செய்துவிட்டன.

சிறுமிகளையும், கள்ளங்கபடமற்ற பெண் குழந்தைகளையும் பாலியல் கொடுமை செய்வதுடன் அவர்களைத் துன்புறுத்திக் கொலை செய்வதையும் ஜீரணிக்கவே முடியவில்லை. இவற்றுக்கெல்லாம் ஒருபடி மேலாக, குஜராத் மாநிலத்தில், இளைஞன் ஒருவன், தன்னைப் பெற்ற தாயையே பாலியல் பலாத்காரம் செய்திருக்கும் தகவல் நம்மை அதிர்ச்சியின் எல்லைக்கே விரட்டுகின்றது.

நாடெங்கும் பெண்குழந்தைகள் மற்றும் சிறுமிகளுக்கெதிராக அதிகரித்துவரும் பாலியல் வன்கொடுமைகளைக் கட்டுப்படுத்தும் விதமாக, பன்னிரண்டு வயதுக்குட்பட்ட சிறுமிகளைப் பாலியல் ரீதியாகத் துன்புறுத்துபவருக்கு தூக்கு தண்டனை விதிக்கும் அவசரச் சட்டத்தை மத்திய அரசு கொண்டுவந்துள்ளது.

இந்நிலையில், ஆங்காங்கே நடைபெறும் சில சம்பவங்களை ஊடகங்கள் பெரிதுபடுத்தக் கூடாது என்று எழும் வாதம் வேதனையளிக்கிறது. இதர குற்றங்களைப் போலக் கருதி சமாதானம் செய்து கொள்ளக் கூடிய விஷயமில்லை பாலியல் குற்றங்களின் அதிகரிப்பு. குற்றங்கள் நடைபெற்று, அவை புகாராகப் பதியப்படுவதற்கே எத்தனையோ இடைஞ்சல்கள். விசாரணை காலத்தில் எத்தனையோ குறுக்கீடுகள். இவற்றையெல்லாம் மீறி ஊடக வெளிச்சத்தினால் வெளியுலகிற்குத் தெரிகின்ற குற்றங்களே இத்தனை என்றால், வெளியில் வராத அல்லது வெளியுலகம் அறிய அனுமதிக்கப்படாத குற்றங்களின் எண்ணிக்கை எவ்வளவு இருக்கும்? இதை சட்டம் ஒழுங்கு விவகாரமெனவும், அது மாநில அரசுகளின் பிரச்னை என்றும் மத்திய அரசு ஒதுங்கிக்கொள்ள முடியாது.

குற்றங்கள் நடந்து, அவை வெளிச்சத்திற்கும் வந்த பின்பு நடவடிக்கை எடுப்பது முக்கியம்தான். அதே சமயம், முக்கியமாக மூலைக்கு மூலை இத்தகைய பாலியல் வன்முறைக் கொடுமைகள் அரங்கேறாதபடி தடுப்பதும் மிகமிக முக்கியம். ஒரேயடியாகத் தடுப்பது கடினம்தான். ஆனால் சிறிது சிறிதாகக் குறைக்கலாம் அல்லவா?

சிறுமிகள் மீதான பாலியல் வன்முறைக்கு மரண தண்டனை என்பது வரவேற்கத் தகுந்ததுதான். ஆனால், அது குற்றம் செய்த பின்பு தண்டனை கொடுக்கும் முயற்சியே தவிர, குற்றமே நடக்காமல் தடுக்கும் வல்லமை கொண்டதா?

கொலை செய்தால் (அதிகபட்சமாக) மரண தண்டனை உண்டு என்பது யாருக்கும் தெரிந்த ஒன்றுதான். ஆனால், கொலைக் குற்றம் அரங்கேறும் அந்தத் தருணத்தில் தண்டனையைப் பற்றி கொலையாளி யோசித்துக் கொண்டிருக்கிறாரா, என்ன? உணர்ச்சி முந்திக்கொண்டு நிற்கும்போது, அறிவு கொஞ்சமாவது சிந்திக்குமா?

பாலியல் குற்றங்களை எடுத்துக் கொண்டால், அவை உணர்ச்சி மீதூர்ந்த நிலையில், அறம், வெட்கம் இவையனைத்தையும் மறந்து, வெறியேறிய நிலையில் உள்ளவர்களால் நிகழ்த்தப்படுவது. அங்கு உணர்ச்சியின் வேகம் அறிவார்ந்து செயல்படுவதில்லை.

ஆகவே, பாலியல் குற்றங்களுக்கு, மரண தண்டனை உட்பட, கடும் தண்டனைகள் விதிப்பது எவ்வளவு முக்கியமோ, அதைவிட முக்கியம், பாலியல் வெறியுணர்வு ஏற்படாத அல்லது அதிகரிக்காத வண்ணம் சமூகத்தின் நெறியுணர்வுகளைச் செழுமைப்படுத்துவதும் ஆகும்.
பள்ளிகளில் அறநெறிவகுப்புகளை மீட்டெடுப்பது, அவ்வகுப்புகளை வேறு முக்கிய(!)ப் பாடங்களுக்காக வேண்டி காவு கொடுக்காமல் இருப்பது, விடலைக் காதலைக் காட்சிப்படுத்தும் திரைப்படங்கள் மற்றும் காட்சி ஊடக நிகழ்ச்சிகளைக் கடும் தணிக்கை மூலம் கட்டுப்படுத்துவது, கணினி மற்றும் கைப்பேசி மூலம் காம உணர்வை ஊட்டும் இணையதளங்களுக்குத் தடை விதிப்பது, இளம் வயதினர் கைப்பேசி பயன்படுத்துவதை ஒரு கட்டுக்குள் கொண்டுவருவது ஆகியவற்றின் மூலம் இளைய தலைமுறையினர் உள்ளிட்ட ஆண்களிடம் பாலுணர்வு வெறி ஏறாமல் செய்து, பாலுணர்வு வக்கிரங்கள் அரங்கேறுவதைத் தடுக்கவும் குறைக்கவும் செய்யலாம்.
பெரும் போராட்டக் காலங்களில் ஒரு மாநிலம் முழுவதிலுமே கட்செவி அஞ்சல் மற்றும் முகநூல் போன்ற சமூக ஊடகங்களுக்குத் தடைவிதிப்பது போல, இளைய தலைமுறையினரின் மூளையை மழுங்கடித்து நேரத்தையும் கபளீகரம் செய்யும் பாலியல் தொடர்பான வலைதளங்களுக்கு இந்தியாவில் நிரந்தரத் தடை விதிக்கலாம்.

நவீன விஞ்ஞானக் கண்டுபிடிப்புகளால் ஏற்படும் தீமைகளைக் களைவதில் தயவு தாட்சண்யம் எதுவும் தேவையில்லை.
போலியோவையும், எயிட்ஸ் நோயையும் திறம்பட எதிர்கொண்டு ஒழித்த நமது மத்திய, மாநில அரசுகளின் நிர்வாகங்களால், பாலியல் வெறியாட்டம் என்ற இந்தப் பெரும் நோயையும் எதிர்கொண்டு ஒழித்திட முடியும். ஒழித்தாக வேண்டும்.

பல குற்றங்களுக்கிடையில், ஆங்காங்கே ஒருசில பாலியல் குற்றங்கள்தானே என்று சமாதானப்படுத்திக்கொள்வது சரியல்ல.
ஒருபுறம் விளையாட்டு, கல்வி, நிர்வாகம், இராணுவம், ஊடகம் போன்றவற்றில் நமது நாட்டுப் பெண்கள் சாதனைகள் படைத்துக்கொண்டிருக்க, மறுபுறம் அவ்வினத்தையே பாலியல் அத்துமீறல் குறித்த பயத்தில் வைத்திருப்பது நமக்குப் பெருமை தருவதா? பாலியல் வன்முறைகளைக் குறைப்பதும், பின்னர் ஒரேயடியாகத் தடுப்பதும் முடியாத காரியமல்ல. மனமிருந்தால் போதும். மார்க்கம் தன்னால் தெரியும்.

'மது குடிக்கும் மாணவர்களை கல்லூரியில் அனுமதிக்காதீங்க!' : சுற்றறிக்கை அனுப்பும்படி அண்ணா பல்கலைக்கு உத்தரவு

Added : ஏப் 23, 2018 05:05
dinamalar

சென்னை: 'மாணவர்கள் மது மயக்கத்தில் வரக்கூடாது; மீறி வந்தால், கல்லுாரியில் இருந்து நீக்கப்படுவர்' என்ற நிபந்தனையை, விளக்க குறிப்பேட்டில் சேர்க்கும்படி, அனைத்து கல்லுாரிகளுக்கும் சுற்றறிக்கை அனுப்ப, அண்ணா பல்கலைக்கு, சென்னை உயர் நீதிமன்றம் உத்தரவிட்டுள்ளது.கோவையில் உள்ள, தமிழ்நாடு பொறியியல் கல்லுாரியில் படிக்கும் மூன்றாம் ஆண்டு மாணவர், மோகன் தாக்கல் செய்த மனுவில், 'என்னை, நான்காம் ஆண்டில் தொடர அனுமதிக்க வேண்டும்; மூன்றாம் ஆண்டு தேர்வு முடிவை வெளியிட வேண்டும்' என, கோரியிருந்தார்.இம்மனுவை விசாரித்த நீதிபதி, கிருபாகரன் பிறப்பித்த உத்தரவு:மக்களின் வாழ்க்கையில், மதுபானம் எவ்வளவு அழிவை ஏற்படுத்துகிறது என்பதை, இந்த வழக்கு வெளிப்படுத்துகிறது.சென்னை மாகாண முதல்வராக இருந்த, ராஜகோபாலாச்சாரியார், 1938ல், மது விலக்கை அமல்படுத்தினார். இதை தளர்த்தி, கொள்கை வகுத்த நீதிமன்றம் தான், இந்த பேரழிவுக்கு காரணம்.தமிழகத்தில், மது குடிப்பதால், பல குடும்பங்கள் நிர்கதியாக விடப்பட்டு, பலர் இறந்த சம்பவங்கள் உண்டு. குஜராத், பீஹார் மற்றும் வடகிழக்கு மாநிலங்களில் மதுவிலக்கு உள்ளது. தமிழகத்தில், மாணவர்கள் கூட, மது அருந்தி, தன் வாழ்க்கையை சீரழித்துக் கொள்வது அதிகரித்துள்ளது.மது குடித்ததால், முதல் தலைமுறை இன்ஜி., கல்லுாரி மாணவன் ஒருவன், எப்படி பாதிக்கப்பட்டுள்ளான் என்பது தான், இந்த வழக்கு. மூன்றாம் ஆண்டை முடித்த இவர், கல்லுாரி நேரத்தில் மது குடித்ததால், 'சஸ்பெண்ட்' செய்யப்பட்டுள்ளார்; போதிய வருகை பதிவு இன்றி, தேர்வு எழுத அனுமதிக்கப்படவில்லை. மீண்டும் செமஸ்டர் தேர்வை எழுத உத்தரவிட்டதை அடுத்து, இந்த மனுவை தாக்கல் செய்துள்ளார்.வருகைப்பதிவு பிரச்னை மையமானது என்றாலும், கல்லுாரி நேரத்தில் மது அருந்தி, மாணவர்கள் மத்தியில் பிரச்னையை ஏற்படுத்தியதே முக்கிய பிரச்னை.மாணவர்கள் வகுப்புக்கு சென்று, பாடங்களை படித்து கல்வியறிவை வளர்த்துக் கொள்ள வேண்டும். கல்லுாரி வளாகத்திலோ, வெளியிலோ தவறான நடவடிக்கையில் ஈடுபடக்கூடாது. மாணவ பருவத்தில் அறிவை வளர்த்து, அதன் வழியாக நல்ல பதவியில் அமர்ந்து, நாகரிகமாக வாழ வேண்டும். கல்வி நிறுவனத்தில், கல்விக்கான சூழ்நிலையே நிலவ வேண்டும்.இத்தகைய செயல்பாடுகள் உடையவரை தொடர்ந்து அனுமதித்தால், கல்லுாரி மற்றும் மாணவர்களில் நலனுக்கு உகந்ததாக இருக்காது.எனவே, மனுதாரர், 'சஸ்பெண்ட்' செய்யப்பட்டுள்ளார். பல்கலை விதிமுறைப்படி, தேர்வு எழுத, 75 சதவீதம் வருகைப்பதிவு இருக்க வேண்டும்; இவருக்கு, 54 சதவீதமே உள்ளதால், தேர்வு எழுத முடியவில்லை. இதனால், மீண்டும் செமஸ்டர் தேர்வு எழுதும்படி, அண்ணா பல்கலை உத்தரவிட்டுள்ளது. எனவே, இம்மனு தள்ளுபடி செய்யப்படுகிறது.'மாணவர்கள் மது மயக்கத்தில் வரக்கூடாது; மீறி வந்தால், கல்லுாரியில் இருந்து நீக்கப்படுவர்; கல்லுாரி வளாகத்திற்குள்ளும் அனுமதிக்கப்படமாட்டார்கள்' என்ற நிபந்தனையை, விளக்க குறிப்பேட்டில் சேர்க்கும்படி, அனைத்து கல்லுாரிகளுக்கும், சுற்றறிக்கை அனுப்ப, அண்ணா பல்கலைக்கு உத்தரவிடப்படுகிறது. பள்ளி மற்றும் கல்லுாரி மாணவர்கள் யாரும் தேவை இல்லாத பழக்க வழக்கங்களில் ஈடுபட்டு, பாதிக்கப்பட்டு விடக் கூடாது.நம் மாநிலத்தின் ஒவ்வொரு மூலையிலும், டாஸ்மாக் மதுபான கடைகள் திறக்கப்பட்டு, கஷ்டப்பட்டு சம்பாதித்த மக்களின் பணம் உறிஞ்சப்படுகிறது; எஞ்சியதே குடும்பத்திற்கு செல்கிறது. இதனால், வீட்டில் இருக்கும் பெண்கள் கூட, வேறு பணிகளுக்கு செல்லும் நிர்ப்பந்தம் ஏற்படுகிறது. பள்ளி செல்லும் மாணவர்கள் உட்பட, பலர் மதுவுக்கு அடிமையாகின்றனர். சமூகத்திற்கு தீங்கான இப்பிரச்னைக்கு, அரசு தீர்வு காண வேண்டும்.இவ்வாறு நீதிபதி, கிருபாகரன் உத்தரவிட்டார்.

மனதுக்கு வயது இல்லை- ஏப்ரல் 21,2014

Published : 21 Apr 2014 08:32 IST

மனநல மருத்துவர் ஜி.ராமானுஜம்

அதிகாலை நேரம். அந்த பெரியவர் எழுந்து மடமடவெனக் குளிக்கிறார். நல்ல உடைகளை அணிந்துகொள்கிறார். பிறகு மனைவியைப் பார்த்து ‘‘நான் வேலைக்குக் கிளம்ப வேண்டும். இன்னுமா சாப்பாடு தயார் பண்ணவில்லை?’’ என்று சத்தம் போடுகிறார். 70 வயதாகும் அந்த பெரியவர் வேலையில் இருந்து ஓய்வு பெற்று 10 ஆண்டுகளுக்கு மேல் ஆகின்றன. அதையே மறந்துவிட்டார்.

வயதானால் எல்லோருக்கும் மறதி ஏற்படத்தான் செய்யும். சிலருக்கு அது அதி தீவிரமாக இருக்கும்.

டிமென்ஷியா (Dementia) என்று அழைக்கப்படும் இந்த நோய் சாதாரண மறதிபோல ஆரம்பித்தாலும் சில ஆண்டுகளில் நினைவுத் திறன் வெகுவாகக் குறைந்துவிடும். ஆனால் மூளையில் ஏற்கெனவே பதிந்துள்ள விஷயங்கள், குறிப்பாகப் பல ஆண்டுகளுக்கு முன்பு நடந்த விஷயங்கள் மறந்து போகாமல் நினைவில் இருக்கும். இடம், காலம் பற்றிய குழப்பம் வரலாம். தாம் இருப்பது பல ஆண்டுகளுக்கு முன்பு வசித்த வீடு அல்லது ஊர் என்று நினைத்துக் குழப்பிக்கொள்வார்கள்.

எழுத்தாளர் அ.முத்துலிங்கத்தின் அருமையான சிறுகதை ஒன்று உண்டு. அதில் நயாகரா நீர் வீழ்ச்சிக்குச் சென்ற முதியவர் ஒருவர் அமெரிக்கா கனடா எல்லையில் வழி மறந்து எதிர் நாட்டுக்குப் போய்விடுவதாக இருக்கும் அக்கதை. அதுபோல காய்கறி, பால் வாங்க வெளியே சென்றால் முதியவர்கள் வழி மறந்து தொலைந்துபோய் விடுவார்கள்.

இன்னும் சிலருக்குச் செயல்திறனும் இழக்கத் தொடங்கிவிடும். சட்டை போடுவது, பல் தேய்ப்பது போன்ற செயல்களை எப்படிச் செய்வது என்றுகூட மறந்து விடும். ஆட்களை அடையாளம் காண்பதிலும் குழப்பம் இருக்கும். பேப்பர்காரரைப் பேரன் என்று நினைத்துப் பேசிக் கொண்டிருப்பார்கள்.

இதுபோன்ற மறதிகள் இருக்கும்போது, ‘வயதானால் இதெல்லாம் சகஜம்’ என்று நினைத்து விட்டுவிடக் கூடாது. இந்த நோயைக் கட்டுப்படுத்தக்கூடிய மருந்துகள் இருக்கின்றன.

காலக் குழப்பம் இருப்பதால் பெரிய கடிகாரம், பெரிய காலண்டர் ஆகியவற்றை இவர்களது கண்ணில் படும்படி மாட்டிவைக்க வேண்டும். அடிக்கடி நாள் கிழமை தேதிகளை இவர்களிடம் சொல்லிக் கொண்டிருக்க வேண்டும்.

குடும்ப நபர்கள் அடங்கிய பெரிய புகைப்படத்தை ஹாலில் மாட்டி வைக்கலாம். சாப்பிட்டது, குளித்தது போன்றவற்றை தினமும் டைரி ஒன்றில் எழுதிக் காட்டலாம்.

குறிப்பாகச் சிலர் மாத்திரை சாப்பிட்டதையே மறந்து மீண்டும் மீண்டும் சாப்பிட்டு விடுவார்கள். இதுபோன்ற ஆபத்தைத் தடுக்க அவர்களுக்கான மாத்திரைகளை திங்கள், செவ்வாய் என்றும் காலை, மாலை என்றும் தனித்தனியாக ஒவ்வொரு வேளையாகப் பிரித்து வைக்க வேண்டும்.

எல்லாவற்றையும்விட முக்கியமாக, தினமும் கொஞ்ச நேரமாவது வயதானவர்களை வெளியில் அழைத்துச் சென்றும் அவர்களிடம் பேசியும் அன்று நடந்த விஷயங்களைப் பகிர்ந்துகொண்டும் நேரத்தைச் செலவிட வேண்டும். மறதியை விடப் புறக்கணிப்பு கொடுமையானது.

மனசு போல வாழ்க்கை- 20: கற்கண்டுச் சுவைதானே கல்வி!

Published : 04 Aug 2015 12:15 IST


டாக்டர். ஆர். கார்த்திகேயன்




படிப்பது மாணவர்களுக்குப் பெரும் பிரச்சினையாக இருப்பது, படிப்பதை நினைவில் வைத்துக் கொள்வதும் அதைச் சிறப்பாக தேர்வில் எழுதுவதும்தான்.

அறிவுத்திறன் அபாரமாக உள்ள பல பிள்ளைகள்கூட தேர்வுகளில் சிறப்பாகச் செய்வதில்லை. பல பெற்றோர்கள் தங்கள் பிள்ளைகள் படிப்பில் கவனம் செலுத்தவே சிரமப்படுவதாகக் குறைபடுகின்றனர். என்ன படித்தாலும் தேர்வு நேரத்தில் பதற்றப்படுவதாகச் சொல்லும் மாணவர்களை நிறைய இருக்கிறார்கள். ஒரு தேர்வில் சற்று மதிப்பெண்கள் குறைந்தாலே வாழ்க்கையே முடிந்துவிட்டதாக மாணவர்கள் நினைப்பதும் தெரிகிறது. பல பெற்றோர்களும் ஆசிரியர்களும் வேறு அந்த மாதிரி நினைக்க வைக்கின்றனர். மாணவர்கள் சிறப்பாகப் படிக்க, தேர்வெழுத நம் நேர்மறை சிந்தனை முறையான அஃபர்மேஷனை எப்படிப் பயன்படுத்தலாம் என்று பார்க்கலாம்!

உளவியல் வன்முறை

இன்று மாணவர்களைப் பந்தயக் குதிரைகள் போல ஆக்கிக்கொண்டிருக்கிறோம். பெற்றோரின் பெருமை காக்கவும், பள்ளியின் ‘ரிசல்ட்’ காக்கவும், நண்பர்கள் மத்தியில் மானம் காக்கவும் அவர்கள் தொடர்ந்து மன உளைச்சலில் துடிக்கிறார்கள். சுதந்திரமான போக்கில் படிக்கும், தேர்வெழுதும் நிலை இன்று இல்லை. அவர்கள் சுய மதிப்பு தொடர்ந்து காயப்பட்டுக்கொண்டே இருக்கிறது.

பல பள்ளிகளில் பேதப்படுத்துவதையும் அவமானப்படுத்துவதையும் தண்டிப்பதையும் படிப்பதற்கான கிரியா ஊக்கிகளாக பயன்படுத்தி வருகிறார்கள். மின்சாரக் கம்பிக்குப் பயந்து சொன்னதைச் செய்யும் சர்க்கஸ் மிருகம் போலத் தண்டனையிலிருந்தும் அவமானத்திலிருந்தும் தப்பிக்க மாணவர்கள் படிக்கிறார்கள். மதிப்பெண்களுக்குத் தக்கவாறு செக் ஷன் பிரிப்பது, பெஞ்சுகள் அமைப்பது, மரியாதை கொடுப்பது எனச் செய்வதாகப் பல பெற்றோர்கள் புகார் கொடுக்கிறார்கள். உடல்ரீதியான தாக்குதல்கள் வகுப்பறைகளில் குறைந்திருந்தாலும், உளவியல் வன்முறைக்குக் குறைவில்லை.

பொய்ச் சமூகங்கள்

பல ஆசிரியர்கள், படிக்காத மாணவர்கள் என்றால் அவர்களை மட்டமாக நடத்துகிறார்கள். பெற்றோர்- ஆசிரியர் கூட்டங்களில் பெற்றோர்கள் கூனிக் குறுகி நிற்பதைப் பார்க்கிறோம். தான் ஒன்றுக்கும் லாயக்கில்லை என்ற எண்ணத்தை ஒரு மாணவனுக்கு மிக எளிமையாக ஒரு ஆசிரியரால் ஏற்படுத்த முடியும். அவ்வளவு வலிமையான ஆயுதம் ஆசிரியர்களிடம் உள்ளது. திட்டுவதை விடப் புறக்கணித்தல் மிக மோசமானது. ஒப்பிட்டுப் பேசுவது, படிக்காததால் பெற்றோருக்கு அவமானம் எனச் சொல்லி மறுக வைப்பது எனும் அணுகுமுறைகள் மாணவர்கள் மன நிலையை முழுவதுமாக எதிர்மறையாகத் திருப்பி விடுகின்றன.

தொழில்நுட்பத்தால் கவனக்குறைவு இன்று எல்லா வயதினருக்கும் வந்துவிட்டது. ஸ்மார்ட் ஃபோனைக் கைக்குழந்தையைப் பார்ப்பது போலச் சதா அதையே பார்த்துக் கொண்டிருக்கிறோம். விக்கினால் கூட வாட்ஸ் அப்பில் வீடியோ எடுத்து அனுப்பிவிடுகிறார்கள். ஃபேஸ்புக்கும் ட்விட்டரும் இன்ஸ்டாகிராமும் பல பொய் சமூகங்களை வடிவமைத்துவருகின்றன. டி.வியில் சதா சர்வ காலமும் ஏதோ ஒரு சினிமா ஓடிக்கொண்டிருக்கிறது. தேர்வு நேரத்தில்தான் 20-20 விளையாடுவார்கள் அல்லது மோட்டோ ஜி.பி. ரேஸில் பைக் ஓட்டுகிறார்கள். படிப்பிலிருந்து கவனத்தை சிதற வைக்கக் கோடிக் காரணங்கள் உண்டு. நம் காலத்தில் இவை இருந்ததில்லை. ஆதலால் ஆதரவோடும் புரிதலோடும் நம் பிள்ளைகளை அணுகுவது முக்கியம்.

ஆசையோடு படித்தல் என்பது மிக முக்கியம். ஆனால் பிடிக்காத பாடம் அல்லது பிடிக்காத குரூப் எனும்போது ஆசையை விடப் பயமும் வெறுப்பும்தான் மிஞ்சுகிறது. கணக்குப் படிக்காவிட்டால் குடி முழுகிப் போய்விடும் என்று சொல்லி வராத பாடத்தில் போட்டு வாழ்க்கையைக் கெடுத்த பல பெற்றோர்களை எனக்குத் தெரியும்.

சம்மதிக்காமல்

கற்றல் இங்கு அயர்ச்சியையும் மன உளைச்சலையும் தருவதால் மாணவர்களுக்கு நம்பிக்கையும் ஊக்கமும் குறைந்து தோல்வி பயமும் மன நெருக்கடியும் இயல்பாக வந்து விடுகின்றன. இந்தப் பின்னணியில் தான் மாணவர்களின் தற்கொலை முயற்சிகளைப் புரிந்துகொள்ள வேண்டும்.

மாணவர்களுக்கு என் நேரடி விண்ணப்பம் இதுதான்: உங்கள் வாழ்க்கையில் கல்வி ஒரு அங்கம். அதை ரசித்துச் செய்ய முடியும். அதன் வெற்றி தோல்விகள் நீங்கள் நினைக்கும் அளவுக்கு வாழ்க்கையை மாற்றிப் போடாது. உங்களுக்கான படிப்பை, வேலையை, துறையைத் தேர்ந்தெடுக்கும்போது நீங்கள் சிறப்பாகச் செய்வீர்கள். உங்களுக்கு யாரும் போட்டி அல்ல. நீங்கள் சம்மதிக்காமல் யாரும் உங்களை அவமானப்படுத்த முடியாது. உங்களால் எதையும் செய்ய முடியும். அதை நீங்கள் எக்காலத்திலும் மறக்கக் கூடாது.

பயமில்லாமல் ஆசையோடு எந்தக் கட்டாயமுமின்றிப் படிப்பது காலத்துக்கும் நிலைக்கும். புரிந்து படிக்கவும் உதவும். படித்ததைச் செயல்படுத்தவும் நம்பிக்கை தரும். பிறருக்காகப் படிப்பதை விடுத்துத் தனக்காகப் படிக்கையில் ஊக்கம் தானாக வரும்.

படிப்பது தியானம் போல. அது உள்ளுக்குள் நிகழும் ரசவாதம். அதை உணர்ந்து ரசித்து அனுபவித்துச் செய்ய முடியும்.

விடுமுறை நாளில் படுத்தவாறு கையில் காபியுடன் பிடித்த கதைப் புத்தகத்தை ஆழ்ந்து படிப்பது போலப் பாடப் புத்தகத்தையும் மனம் லயித்துப் படிக்க முடியும்.

‘கற்பது கல்லை உடைப்பது போலல்ல; கற்கண்டு சுவைப்பது போல’ என்பதை மனம் நம்பும்போது கற்றல் அனுபவம் ஒரு சுக அனுபவமே!

மாணவர்கள் கீழ்க்கண்ட அஃபர்மேஷன்களை பயன்படுத்தலாம்:

“நான் முழு ஆர்வத்துடனும் கவனத்துடனும் கற்கிறேன்.”

“நான் என் மீது பூரண சுய மதிப்பும் நம்பிக்கையும் கொள்கிறேன்.”

“நான் எல்லாத் தேர்வுகளிலும் என் அதிகபட்சத் திறமையை வெளிப்படுத்துகிறேன்.”

“நான் விரும்பிய துறையை ஏற்று, அதில் சிறப்பாகக் கற்கிறேன்.”

“நான் படிப்பது தொடர்பான அனைத்து எதிர்மறை எண்ணங்களையும் உணர்ச்சிகளையும் வெளியேற்றுகிறேன்.”

தொடர்புக்கு: gemba.karthikeyan@gmail.com

குருட்டு' பக்தி!

- தென்கச்சி சுவாமிநாதன்
 
. கர்ணனின் கதையை மாணவர்களிடையே விளக்கிக் கொண்டிருந்தார் அந்த ஆசிரியர்.

''தன் குருநாதரின் மேல் அதீத பக்தி கொண்டிருந்தவன் கர்ணன். ஒருமுறை, அவனின் ஆசிரியரான பரசுராமன், சற்று நேரம் களைப்பாற எண்ணினார். இதை உணர்ந்த கர்ணன், அருகிலிருந்த மரத்தடியில் அமர்ந்தான். உடனே, அவனது ஒரு தொடையில் தலை வைத்துப் படுத்த பரசுராமன் சற்று நேரத்தில் தூங்கிப் போனார்.

இந்த நிலையில், கர்ணனின் மற்றொரு தொடையின் மீது வந்து அமர்ந்த காட்டு வண்டு ஒன்று, அவன் தொடையைத் துளைக்க ஆரம்பித்தது. ரத்தம் பொங்கியது. பல்லைக் கடித்தபடி வலியைப் பொறுத்துக் கொண்டான் கர்ணன். சிறிது அசைந்தாலும் குருநாதரின் தூக்கம் கெட்டு விடுமே என்ற எண்ணம் அவனுக்கு.

ஆம்! ஆசிரியர் அமைதியாகத் தூங்க வேண்டும் என்பதற்காக, தனக்கு ஏற்பட்ட அந்த சித்ரவதையை தாங்கிக் கொண்டான் அந்த மாணவன்!''

- கதையைக் கூறி முடித்த ஆசிரியர், ''என் அருமை மாணவர்களே... நீங்களும் கர்ணனைப் போன்று உங்கள் ஆசிரியரின் மீது பக்தி செலுத்த வேண்டும். செய்வீர்களா?'' என்று கேட்டார்.

''நிச்சயம் செய்வோம்!'' - ஒட்டு மொத்த மாணவர்களும் உரக்கக் குரல் கொடுத்தனர்.

மகிழ்ச்சியடைந்த ஆசிரியர் தொடர்ந்தார்...

''சரி... நானும் பரசுராமனைப்போல் உங்களின் தொடையில் தலை வைத்துப் படுத்திருக்கிறேன் என்று வைத்துக் கொள்ளுங்கள். அப்போது, கர்ணனுக்கு நிகழ்ந்தது போலவே உங்கள் தொடையையும் வண்டு துளைத்தால் என்ன செய்வீர்கள்?''

மாணவர்கள் பதில் சொன்னார்கள் ''நாங்களும் அவனைப் போலவே பல்லைக் கடிச்சிக்கிட்டு வலியைப் பொறுத்துக்குவோம்!''

உற்சாகம் அடைந்த ஆசிரியர் ஆர்வத்துடன் கேட்டார் ''ஏன் அப்படிச் செய்யணும்?''

மாணவர்கள் சொன்னார்கள்... ''நீங்க முழிச்சிக்கிட்டா பாடம் நடத்த ஆரம்பிச்சுடுவீங்களே... அதான்!''

- இந்த குருபக்தியை போன்றுதான் இன்றைக்கு சிலரது தெய்வ பக்தியும் இருக்கிறது.

ஆண்டவன் பேரைச் சொல்லி தங்களை வருத்திக் கொள்கிறார்கள். அதன் நோக்கம், 'இதை விட பெரிய வருத்தம் ஏதும் வந்துவிடக் கூடாதே' என்பதுதான்.

அழகான இயற்கைக் காட்சியைப் பார்க்கிறோம்.அதன்மேல் ஒரு காதல் பிறக்கிறது. உடனே, அந்த இயற்கைக் காட்சியிடம் இருந்து எதையாவது நாம் எதிர்பார்க்கிறோமா? அல்லது அதுதான் நம்மிடமிருந்து எதையாவது எதிர்பார்க்கிறதா?

அதுமாதிரிதான் கடவுளையும் நாம் நேசிக்க வேண்டும். நம்மால் அவரை நேசிக்காமல் இருக்க முடியாது என்ற நிலை வரவேண்டும். அதற்குப் பெயர்தான் பக்தி என்கிறார் சுவாமி விவேகானந்தர். ஒன்றைப் புரிந்து கொள்ளுங்கள். கடவுளே உங்கள் தொடையில் தலை வைத்துப் படுத்தாலும், அவருக்காக நீங்கள் எந்தத் துன்பத்தையும் ஏற்க வேண்டிய அவசியம் இல்லை!

பதின் பருவம் புதிர் பருவமா? - இதுவும் ஒரு போதைதான்

Published : 26 Mar 2016 12:11 IST
 
டாக்டர் ஆர்.காட்சன்





காற்று புக முடியாத இடங்களில்கூட நுழைந்துவிடும் இணையதளம், அலைக்கற்றைகள் பெற்றோரின் கண்களை மறைத்துவிடுவதில் ஆச்சரியமில்லை. சில வருடங்களுக்கு முன்வரை வளர் இளம்பருவத்தினரின் நடவடிக்கைகளைப் பெற்றோர் நேரடியாகக் கண்காணிக்க முடிந்தது. “இவ்வளவு நேரம் ரோட்டில் நின்று என்ன கதை பேசுற” என்று பெற்றோரோ, ‘‘உங்க பையன் பஸ் ஸ்டாண்ட் கிட்ட ஒரு பொண்ணுகிட்ட ரொம்ப நேரமா பேசிக்கிட்டு இருந்ததைப் பார்த்தேனே’’என்று அப்பாவிடம் போட்டுக்கொடுக்கும் அண்ணாச்சியோ இணைய உலகத்தில் நடப்பதைக் கண்காணிக்க முடியாது. அதுவும் கல்லூரிக்குள் நுழைந்துவிட்டால் இணையதளம், மொபைல் போனை அவர்கள் பயன்படுத்துவதற்கு நேரம் காலம் இல்லாமல் போய்க்கொண்டிருக்கிறது.

இணைய போதை

இணைய அடிமைத்தனத்தை (Internet addiction) பற்றி மருத்துவர் ஒருவருடன் பேசிக்கொண்டிருந்தபோது ‘என்ன பாஸ் நீங்க, எதை எடுத்தாலும் அடிமைத்தனம்னு சொல்றீங்க, மனநலப் பாதிப்புன்னு சொல்றீங்க. அதனால எத்தனை நல்ல விஷயங்கள் கிடைக்குது, நீங்க இப்படிச் சொன்னா நாங்க என்னதான் பண்றது?’என்று கேட்டார். அவர் கேட்டதில் நியாயம் இருக்கத்தான் செய்தது. வலைதளம் என்பது சமீபகாலமாக மனிதனின் வாழ்க்கையில் இன்றியமையாத ஒன்றாக மாறிவிட்டது உண்மைதான். ரயில், பஸ் டிக்கெட் புக் செய்வதிலிருந்து வரன் பார்ப்பதுவரை பல்வேறு அன்றாட தேவைகளுக்கு இணையதளம் மற்றும் மொபைல்போன் கண்டிப்பாகத் தேவைப்படுகிறது.

ஆனால், நம் கண்களை மறைக்கும் விஷயமாக, பலருடைய அன்றாட வாழ்க்கையைப் பாதிக்கும் ஒன்றாகவும் அது மாறிவருவதைப் பற்றித் தெரிந்துகொள்வது அவசியம். பெரும்பாலோர் குடிக்கிறார்கள் என்ற ஒரே காரணத்துக்காக, ‘மது' ஒரு போதை வஸ்துவே இல்லை என்று சொல்லிவிட முடியாதில்லையா? (பார்க்க: பெட்டிச் செய்தி)

பிரச்சினையின் தீவிரம்

புள்ளிவிவரங்களின்படி அமெரிக்காவில் 8-18 வயதுக்கு உட்பட்ட இளம்பருவத்தினரில் 23 சதவீதம் பேர் இணையதளம் அல்லது ஆன்லைன் விளையாட்டுகளுக்கு அடிமையாகி உள்ளனர். சீனாவில் 13 சதவீதம் வளர்இளம் பருவத்தினர் இணையதள அடிமைகளாக உள்ளனர். இந்தப் புள்ளிவிவரங்களில் மேற்கத்திய நாடுகளுக்குக் குறைச்சலில்லாமல் இந்தியாவும் இடம்பெற்றிருப்பது மட்டுமல்லாமல், இணையதளத்தைப் பயன்படுத்தும் இரண்டாவது பெரிய நாடான சீனாவுக்கு அடுத்துப் பெரிய நாடாக இந்தியா உருவெடுத்துவருவது பெருமைக்குரிய விஷயமல்ல, முன்னெச்சரிக்கையோடு அணுகவேண்டிய விஷயமும்கூட.

தென்கொரியாவில் நடத்தப்பட்ட ஒரு கருத்துக்கணிப்பின்படி சுமார் இரண்டு சதவீதம் சிறார்கள் மருத்துவமனையில் சேர்க்கப்பட்டு மருந்துகள் மூலம் சிகிச்சை பெறும் அளவுக்கு இணையதளம் மற்றும் கணினிகளுக்கு (ஸ்மார்ட் போன் உட்பட) அடிமையாக மாறியிருக்கிறார்கள் என்பது அதிர்ச்சிக்குரிய செய்தி. இத்தனை விரிவாக இதைப் பரிசீலிக்க வேண்டியதற்கான காரணம் ‘மொபைல்போன், இணையதளம் போன்றவை அப்படி என்ன செய்துவிடும்?’ என்று நாம் மெத்தனமாக இருந்துவிடக் கூடாது என்பதற்காகத்தான்.

எளிதில் அடிமையாவது யார்?

இணையதளத்தைப் பயன்படுத்தும் எல்லோரும் அதற்கு அடிமையாகிவிடுவதில்லை. நோய் எதிர்ப்பு ஆற்றல் குறைவாக உள்ளவர்களை எவ்வாறு கிருமிகள் எளிதில் தாக்குகின்றனவோ, அதுபோலச் சில குறிப்பிட்ட பிரச்சினையுள்ள வளர்இளம் பருவத்தினர் எளிதில் பாதிக்கப்படும் வாய்ப்பு உள்ளது. பின்வரும் வகையினர் அதிகம் பாதிக்கப்படக் கூடும்.

>> மன அழுத்த நோயால் பாதிக்கப்பட்டவர்கள்.

>> இயற்கையாகவே அதிகப் பதற்றத் தன்மை உள்ளவர்கள்.

>> கூச்ச சுபாவம் உள்ளவர்கள்.

>> படிப்பில் பின்தங்கியுள்ள மாணவர்கள்.

>> கற்றல் திறன் குறைபாடு உள்ள குழந்தைகள்.

>> சமூகப் பழக்கங்கள் குறைந்த அளவில் மட்டுமே கிடைக்கும் குழந்தைகள்.

>> அதிகத் துறுதுறுப்பு மற்றும் கவனக் குறைவு நோயால் பாதிக்கப்படும் சிறார்கள் (ADHD).

>> மிதமான அளவு ஆட்டிசம் (Autism) பாதிப்புக்கு உள்ளானவர்கள்.

>> தாழ்வு மனப்பான்மை கொண்டவர்கள்.

>> அதிக வேலைப்பளு மற்றும் படிப்பு திணிக்கப்படும் சிறார்கள்.

>> சிறு வயதிலேயே சமூக விரோதச் செயல்கள் மற்றும் போதைப் பழக்கங்களுக்கு ஆளாகும் வளர்இளம் பருவத்தினர்.


எது இணைய அடிமைத்தனம்?

இணையதளம் மற்றும் ஸ்மார்ட் போனைக் கல்வி, தொழில் பொழுதுபோக்கு போன்ற காரணங்களுக்காக அன்றாடம் பயன்படுத்துவது அடிமைத்தனம் அல்ல. ஆனால், அதைத் தவிர மற்ற நேரங்களில் பின்வரும் காரணங்களுக்காக ஒருவர் அதிகம் பயன்படுத்தினால், அவர் இணையத்துக்கு அடிமையானதாக எடுத்துக்கொள்ளலாம்:

>> நாளுக்கு நாள் இணையதளம் (பேஸ்புக், வாட்ஸ்அப் உட்பட) பயன்படுத்தும் நேரம் அதிகரித்துக்கொண்டே செல்லுதல்.

>> ஆரம்பத்தில் தீர்மானித்த நேரத்தை விட அதிக நேரம் சென்ற பின்னும் கட்டுப்படுத்த முடியாத தன்மை.

>> அதிக நேரம் செலவழித்தால்தான் திருப்தி என்ற தன்மை அல்லது இணையதளப் பயன்பாட்டுக்காக ஒரு அப்ளிகேஷனையோ, மொபைல் போன், லேப்டாப், டேப்களில் திருப்தியில்லாமல் அடிக்கடி மாற்றிக்கொண்டே இருப்பது.

>> வலைதளத்தில் நேரம் விரயமாவதால் படிப்பு, விளையாட்டு, பிறருடன் நேரடியாகச் செலவிடும் நேரம் உட்பட மற்ற முக்கிய வேலைகளைப் புறக்கணிக்க ஆரம்பிப்பது.

>> வலைதளத்தில் நேரம் விரயமாவதால் படிப்பு, விளையாட்டு, பிறருடன் நேரடியாகச் செலவிடும் நேரம் உட்பட மற்ற முக்கிய வேலைகளைப் புறக்கணிக்க ஆரம்பிப்பது.

>> பெற்றோரிடம் இணையப் பயன்பாட்டைப் பற்றிய தகவல்களை மறைப்பது அல்லது பொய் சொல்வது.

>> அன்றாட வாழ்க்கையில் பாதிப்புகளை ஏற்படுத்துவது தெரிந்தும், விட முடியாத நிலை.

>> இணையதளத் தொடர்பு மற்றும் மொபைல் போன் இல்லாமல் ஒருநாள் இருந்தாலும் எதையோ பறிகொடுத்த உணர்வு, எரிச்சல், கோபம், மன உளைச்சல், தூக்கமின்மை, பதற்ற உணர்வு, உடல் மற்றும் மனச்சோர்வு ஆகியவை ஏற்படுவது.

>>படிப்பு உட்பட வாழ்க்கையின் மற்றப் பிரச்சினைகளிலிருந்து தப்பித்துக்கொள்ளும் ஒரு வடிகாலாக, இணையதளச் செயல்பாடுகளை அணுகுவது.

மனதுக்கு இல்லை வயது!- 17:04:14

Published : 17 Apr 2014 12:01 IST

பேராசிரியர்கள் இராம.சீனுவாசன்
வே.ராஜி சுகுமார்

நாற்பது வயதை கடக்கும் ஒவ்வொருவருக்கும் அறுபது வயது முதல் தனது பொருளாதார தேவையை எப்படி சமாளிக்கப் போகிறோம் என்கிற அச்சம் கலந்த சந்தேகம் இருக்கும். பிரச்சினையை எதிர்கொள்வதுதான் பிரச்சினையைத் தீர்க்கும் ஒரே வழி.

நாற்பது வயதில் உள்ள நீங்கள் உங்கள் குடும்பத்துடன் வாழ மாதம் முப்பதாயிரம் ரூபாய் தேவை என்று வைத்துக்கொள்வோம். விலைவாசியில் எந்த மாற்றமும் இல்லை என்றால் 20 ஆண்டுகளுக்கு பின்பும் உங்களுக்கு மாதம் முப்பதாயிரம் ரூபாய் இருந்தால் போதுமானது. ஆனால், விலையேற்றம் நடந்தே தீரும். ஆண்டுக்கு 7 சதவீதம் விலையேற்றமாக வைத்துக்கொண்டால்கூட 20 ஆண்டுகளுக்குப் பிறகு குறைந்தது மாத செலவுக்கு 1.20 லட்சம் ரூபாய் தேவை.

அப்படி எனில் 1.20 லட்சம் மாத வட்டி வரக்கூடிய அளவுக்கு உங்களது சேமிப்பு அன்றைய தினம் எவ்வளவு இருக்க வேண்டும்? மாதம் 1.20 லட்சம் ரூபாய் வட்டி வருவாய் வர வேண்டும் என்றால் வருடத்திற்கு 14.40 லட்சம் ரூபாய் கிடைக்கும். வட்டி ஏழு சதவீதம் என்று வைத்துக்கொண்டால் உங்களிடம் அறுபது வயதில் இரண்டு கோடி ரூபாய் முதலீடு இருக்க வேண்டும். ஆக, உங்கள் செலவுகள் நீங்கலாக நீங்கள் இன்னும் 20 ஆண்டுகளில் இரண்டு கோடி ரூபாய் சேமிக்க வேண்டும். இதற்கு ஆண்டுதோறும் 4.80 லட்சம் ரூபாயை 7 சதவீத வட்டியில் முதலீடு செய்யவேண்டும்.

அறுபது வயதுக்கு மேல் வருடம் 7 சதவீதம் விலையேற்றமும், உங்களது மருத்துவ செலவுகளும் அதிகரிக்கும்போது, உங்களுக்கு அடுத்தடுத்த ஆண்டுகளில் இன்னும் கூடுதலாக பணம் தேவைப்படும். இதனை சமாளிக்க மேலும் ஒரு கோடி ரூபாய் தேவைப்படலாம். மனம் தளர வேண்டாம். இத்தனையையும் சமாளிக்க வழிகள் உண்டு!

ஒவ்வொரு நாள் காலையும் சீக்கிரம் படுக்கையை விட்டு எழும்போது அன்றைய தினத்தில் நமக்கு வேலை செய்ய கூடுதல் நேரம் கிடைக்கும். அதைப்போலதான் சேமிப்பும். சீக்கிரமே சேமிக்க ஆரம்பியுங்கள்.

பிரச்சினையை எளிதில் சமாளிக்கலாம். மேலே சொன்னதுபோல் இரண்டு கோடியை இருபது ஆண்டுகளில் சேமிக்க ஆண்டுக்கு 4.80 லட்சம் ரூபாய் தேவை. இதையே நீங்கள் முப்பது வயதிலிருந்தே ஆரம்பித்தால் ஆண்டுக்கு 2.12 லட்சம் ரூபாய் சேமித்தாலே போதும்.

இது எப்படி சாத்தியம்? முப்பது வயதில் ஆண்டுக்கு 2.12 லட்சம் ரூபாய் சேமித்தால் அடுத்த 10 ஆண்டுகளில் அது 29 லட்சம் ரூபாயாக மாறும். அதனை அடுத்த 20 ஆண்டுகளில் மீண்டும் முதலீடு செய்தால், அதுமட்டுமே ஒரு கோடி ரூபாயைத் தாண்டும். தொலைநோக்கு பார்வையிலான இளமையில் சேமிப்பு என்பது எவ்வளவு அவசியம் என்பது இப்போது புரிந்திருக்கும்!

மனதுக்கு இல்லை வயது: பொஸஸிவ் மனப்பான்மை

Published : 26 Apr 2014 10:29 IST

மனநல மருத்துவர் ஜி.ராமானுஜம்

அந்தப் பெண் என்னிடம் மிகவும் வருத்தத்துடன் சொன்னார், ‘‘என் மகன் நான் சொல்வதைக் கேட்கவே மாட்டேன் என்கிறான். இப்பவே இப்படி என்றால் நாளை கல்யாணம் ஆனதும் என்னை மதிக்கவே மாட்டானே?’’ என்றார். ‘‘உங்களைப் பார்த்தால் கல்யாண வயதில் மகன் இருப்பதுபோலத் தெரியவில்லையே’’ என்றேன். அவர் சொன்னார்.. ‘‘என் மகனுக்கு ஏழு வயசுதான் ஆகுது’’.

இளம் வயதிலேயே இப்படி என்றால் வயதான பெற்றோரைப் பற்றிக் கேட்கவே வேண்டாம்.

வயதானால் ஏற்படும் அதிர்ச்சிகளில் முதன்மையானது அவர்களது பிள்ளைகள் பெற்றோரின் உதவியை எதிர்பார்க்காமலேயே தாங்களே பல விஷயங்களை முடிவு செய்யத் தொடங்குவதுதான். பலரும் நமது பிள்ளைகளை நமது உடமைகளில் ஒன்றாகக் கருதுகிறோம். கார், செல்போன், ஃபிரிட்ஜ், வாஷிங்மெஷின் போன்ற உடமைகளை எல்லோரிடமும் காட்டிப் பெருமிதம் அடைவதுபோல, நம் பிள்ளைகளையும் எல்லோரும் வியக்கும் வண்ணம் காட்டிப் பெருமிதம் கொள்ள வேண்டும் என்று நினைக்கிறோம்.

இந்தப் பொஸஸிவ் (Possessive) மனப்பான்மையே பின்னால் பிள்ளைகளுக்குத் திருமணம் ஆன பிறகு பல பிரச்சினைகளை உருவாக்குகிறது. நம் உடமை ஒன்றை வேறு யாரோ எடுத்துக்கொண்டதாகக் கருதுவதே இதற்கு மூலகாரணம்.

அது மட்டுமின்றி, பிள்ளைகளை நம் உடல் உறுப்புகளில் ஒன்றுபோலவே கருதுகிறோம். உடல் உறுப்புகள் நாம் நினைத்தபடி செயல்படும். தூக்கவேண்டும் என்றால் நம் கை தூக்கும்.. ஓட வேண்டும் என்று நினைத்தால் கால்கள் ஓடத் தொடங்கும். பிள்ளைகளும் அப்படி இருக்கவேண்டும் என்று எதிர்பார்க்கிறோம். அவர்கள் அப்படி செயல்படுவார்களா? மாட்டார்கள். ஏனென்றால் அவர்கள் நம்முடைய ஒரு பகுதி அல்ல. அவர்கள் தனித்துவம் மிக்கவர்கள். அவர்களுக்கென்று தனிப்பட்ட விருப்பு, வெறுப்புகள் உண்டு.

இன்னும் சிலரால் தங்களது பிள்ளைகளால் சுயமாக தங்களைக் கவனித்துக்கொள்ள முடியும் என்பதையே நம்ப முடியாது. அவர்களுக்கான உணவு, உடை முதல் வாழ்க்கைக்குத் தேவையான முடிவுகளை எடுப்பதுவரை எல்லா முடிவுகளையும் பெற்றோரே எடுப்பார்கள். தங்களது குழந்தைகள் எந்த ரிஸ்க் எடுப்பதற்கும் அனுமதிக்க மாட்டார்கள். இதுபோல அதிகமாகப் பொத்திப் பொத்தி வளர்க்கப்பட்டவர்கள் சுயமாக முடிவெடுக்கவே பயப்படத் தொடங்குவார்கள்.

‘‘குழந்தைகள் நம் சொத்துக்கள் அல்ல. நம் மூலமாக உலகுக்கு வந்தவர்கள். அவ்வளவுதான்’’ - இது கலீல் கிப்ரானின் வாக்கு. நான் செய்த தவறுகளை என் மகன், மகள் செய்யக் கூடாது என்று எண்ணிப் பாதுகாத்தால் நீங்கள் பெற்ற அனுபவ அறிவு அவனுக்கு, அவளுக்குக் கிடைக்காமல் போய்விடும். கையிலேயே ஏந்திக்கொண்டிருந்தால் நீச்சல் கற்றுக்கொள்ள முடியாது.

பல கோடி ரூபாய் செலவில் செய்த ஏவுகணையாக இருந்தாலும் அந்தந்த நேரத்தில் குறிப்பிட்ட பாகங் களைக் கழற்றிவிட்டால்தான் வானில் பறக்க முடியும்.

மனதுக்கு இல்லை வயது!- 19:04:14

Published : 19 Apr 2014 11:15 IST

மனநல மருத்துவர் ஜி.ராமானுஜம்

வயதான அம்மாள் ஒருவர் பல ஆண்டுகளாக படுத்த படுக்கையாக இருந்தார். அவரது மகனும் மருமகளும் அவரைத் துடைத்து, சுத்தப்படுத்தி, உணவூட்டி மிகவும் அன்புடன் கவனித்து வந்தனர். ஒருநாள் அந்த அம்மாள் கண்ணீர் விட்டு அழுதார். ‘‘ஏனம்மா கவலைப்படுகிறீர்கள். இது எங்கள் கடமைதான்’’ என்றனர் மகனும் மருமகளும். அதற்கு அந்த அம்மையார் சொன்னார், ‘‘நான் அதற்குக் கவலைப்படவில்லை. நீயும் உன் மனைவியும் என்னை நன்றாகப் பார்த்துக்கொள்கிறீர்கள். உங்கள் வயதான காலத்தில் உன் மகனும் மருமகளும் உன்னை இப்படிப் பார்த்துக் கொள்வார்களா என்று நினைத்துக் கவலைப்பட்டு அழுகிறேன்’’ என்றாராம்.

முதுமை என்பதை தானும் மற்றவரும் சுமக்கும் ஒரு பெருஞ்சுமையாக சிலர் நினைக்கின்றனர். உண்மையில் முதுமை என்பது தனக்கும் சரி, மற்றவர்களுக்கும் சரி.. ஒரு சுமையல்ல. அது பல ஆண்டுகள் உழைத்த பிறகு நமக்குப் பிடித்த விஷயங்களை, நமக்குப் பிடித்த நேரத்தில் செய்வதற்காகக் கொடுக்கப்பட்ட ஒரு வசந்தகாலம்.

முதுமை என்றால் பழசாவது என்றும் பொருள் அல்ல. முதுமை என்றால் முதிர்ச்சி அடைதல் என்று பொருள். 1900-ம் ஆண்டு மனிதனின் சராசரி வயது 35தான். இப்போது அது கிட்டத்தட்ட 70 ஆக உயர்ந்திருக்கிறது. இந்தியாவில் 50 வயதுக்கு மேற்பட்டவர்களின் எண்ணிக்கை 16 சதவீதம். இது 2050-ம் ஆண்டு 50 சதவீதமாக உயரும் என்பது முதியோருக்கான மகிழ்ச்சியான செய்தி.

நினைத்துப் பாருங்கள்.. ஒரு நாட்டின் 50 சதவீத மக்கள் தங்களைச் சுமையாகவும், எஞ்சியுள்ள வாழ்நாளைக் கசப்பானதாகவும் நினைத்தால் என்ன ஆவது?

புகழ்பெற்ற வயலின் மேதை யெஹுதி மெனுஹினை (Yehudi Menuhin) ஒருமுறை கேட்டார்கள், ‘‘ஒரு பரபரப்பான வயலின் கச்சேரிக்குப் பின் என்ன செய்து ரிலாக்ஸ் செய்வீர்கள்?’’ என்று. அதற்கு அவர் சொன்னார், ‘‘சூடா ஒரு கப் டீ சாப்பிடுவேன். அப்புறம் எனக்கே எனக்காக வயலின் வாசிக்கத் தொடங்குவேன்’’ என்று.

முதுமைக் காலமும் அப்படியே. உங்களுக்கே உங்களுக்கான இசையை இசைக்கத் தொடங்குங்கள். ஒவ்வொரு ஊரிலும் பூங்காக்கள் அல்லது அமைதியான பொது இடங்கள் உண்டு.

அங்கு சென்று பாருங்கள். உங்களைப் போலவே முதியோர் ஆங்காங்கே பேச யாருமற்று தனியாக இருப்பார்கள். அவர்களுடன் சென்று உரையாடுங்கள். ஒரு குழுவை ஒருங்கிணையுங்கள். இத்தனை காலம் நீங்கள் கற்ற கல்வியை, அனுபவத்தை, கலையை, திறமைகளை அங்கு வரும் இளைய தலைமுறையினருக்கு கற்பியுங்கள்.

நூறு பேர் வராவிட்டாலும் ஐந்து பேர் வந்தால் போதும். யோகா தெரிந்தால் யோகா வகுப்புகள் எடுக்கலாம். ஓய்வு பெற்ற அரசு அதிகாரியா? குடும்ப அட்டை பெறுதல், ஓட்டு போடும் முறை, வருமானச் சான்று, இடச் சான்று பெறுதல் ஆகியவற்றில் உள்ள நேர்மையான நடைமுறைகளைச் சொல்லிக் கொடுக்கலாம். அப்புறம் பாருங்கள்.. உலகமே புதியதாகிவிடும்!

மனதுக்கு இல்லை வயது | ஏப்ரல் 23, 2014

Published : 23 Apr 2014 09:07 IST

மனநல மருத்துவர் ஜி.ராமானுஜம்

தி  இந்து  தமிழ்

ஜெராக்ஸ் கடைக்கு ஒரு பெரியவர் சென்றார். கடைக்காரரிடம் சென்று ‘‘தம்பி! ஜெராக்ஸோ கிராக்ஸோ சொல்றாங்களே அது ஒண்ணு எடுக்கணும்’’ என்றார். ‘‘தாராளமா எடுக்கலாம் பெரியவரே! குடுங்க!’’ என்றார் கடைக்காரர். உடனே பெரியவர், ‘‘இந்த மிஷின்ல தமிழ்லயும் ஜெராக்ஸ் எடுக்க முடியுமா? இல்லை, இங்கிலீஷ் மட்டும்தானா?’’ என்றார்.

இன்னொருவரிடம் நான் பேசிக்கொண்டிருந்தபோது, ‘‘சென்னையில் இருந்து திருநெல்வேலி வந்திருக்கிறேன்’’ என்றேன். அதற்கு அவர், ‘‘உங்களுக்கு ஒரு இ-மெயில் அனுப்ப வேண்டும். அதைச் சென்னை முகவரிக்கு அனுப்பவா? அல்லது நெல்லை முகவரிக்கா?’’ என்று அப்பாவியாகக் கேட்டார். இதுபோல, தொழில்நுட்பங்களைப் புரிந்துகொள்வதிலும் பயன்படுத்துவதிலும் வயதானவர்களுக்கு பல சிரமங்கள் இருக்கின்றன.

இன்று தகவல் தொழில்நுட்பம் அடைந்துள்ள வளர்ச்சியில் இவற்றைப் பயன்படுத்தாமல் இருக்க முடியாது. ஆனால் வயதானவர்கள் பலரும் இந்த தொழில்நுட்பங்களைப் பயன்படுத்த ஆர்வமின்றியும் கம்ப்யூட்டர் போன்ற மின்னணு சாதனங்களைக் கண்டு பயத்துடனும் இருக்கின்றனர். தொழில்நுட்ப அச்சம் (Technophobia) என்று அழைக்கப்படும் இந்தப் பயம் வயதானவர்களிடம் அதிகம் காணப்படுகிறது. இவர்கள் ‘என்ன இருந்தாலும் அந்த காலம்போல் வருமா?’ ‘இதெல்லாம் என்ன வளர்ச்சி?’ என்றெல்லாம் கூறி புதுத் தொழில்நுட்பங்களை எதிர்ப்பார்கள்.

இவற்றைப் பயன்படுத்தாமல் இருப்பதற்கு முதல் காரணம் ஆர்வமின்மை. ‘இதையெல்லாம் இனிமேல் எதற்காக நாம் தெரிந்துகொள்ள வேண்டும்’ என்ற மனப்பான்மையே இதற்குக் காரணம். ஐந்து வயதுப் பொடியன் ஐ-பேடில் புகுந்து விளையாடுவதற்குக் காரணம் குழந்தைகளிடம் இருக்கும் ஆர்வம்தான். வயதானாலும் அந்தக் குழந்தைத்தனத்தை தொலைக்காமல் இருப்பவர்களே புது விஷயங்களில் ஆர்வம் காட்டுகின்றனர்.

இரண்டாவது காரணம் இந்தத் தொழில்நுட்பங்கள் எளிதில் புரிந்துகொள்ள முடியாமல் இருக்கின்றன. வயதானால் மூளை கொஞ்சம் மெதுவாகத்தான் புரிந்து கொடுக்கும். ஆனால் பையனோ, பேரனோ நல்ல மூடில் இருக்கும்போது கொஞ்சம் கொஞ்சமாகச் சந்தேகங்களைக் கேட்டுத் தெரிந்து கொண்டால் பழகிவிடலாம். ‘இது கூடத் தெரியாதா?’ என்று கேலி செய்து விடுவார்களோ என்று எண்ண வேண்டாம். எல்லோரும் இந்தக் கட்டத்தைக் கடந்துதான் வந்திருப்பார்கள்.

அதேபோல, இவற்றைத் தவறாக உபயோகித்து ஏதேனும் சேதப்படுத்தி விடுவோமோ, தகவல்களை அழித்துவிடுவோமோ என்றெல்லாம் பயந்து பயன்படுத்தாமல் விட்டு விடுவார்கள். நீங்களாக ஐ-பேடை மாடியிலிருந்து தூக்கி எறியாதவரை இன்றைய தொழில்நுட்ப வளர்ச்சியில் அவையெல்லாம் மிகையான பயங்களே.

ஆனால் எல்லோரும் இப்படி இருப்பதில்லை. சிட்னியில் இருக்கும் பேத்திக்குச் சிந்தாதிரிப் பேட்டையிலிருந்து ‘வத்தக் குழம்பு செய்வது எப்படி?’ என்று ஸ்கைப் மூலம் நேரடியாகப் பாடம் எடுக்கும் பாட்டிகளும், வெப் கேமரா மூலம் பேத்திகளுக்குக் கதை சொல்லும் தாத்தாக்களும் இருக்கின்றனர். அவர்களே காலத்தை வென்றவர்கள்.

Airtel has highest 4G download speeds in India: Report
19 Apr 2018 | By Bhavika Bhuwalka


According to a report by London-based wireless coverage mapping agency OpenSignal, Bharti Airtel has the maximum 3G and 4G download speeds in India. 

The telecom company bagged the top spot in all three speed categories: 4G, 3G, and overall.

Airtel clocked in an average download speed of 6 Mbps, with rival Reliance Jio coming a close second at 5.1 Mbps.

ஒரு போர்டு... ஆயிரத்தெட்டு தகவல்கள்! இளைஞர்களுக்கு வழிகாட்டும் கிராமத்து பெட்டிக்கடைக்காரர்
 
விகடன் 17 hrs ago

 


பணம் ஒன்றே பிரதானம் என்றாகிவிட்ட இந்த லௌகீக வாழ்வில், மனிதநேயம், உதவி மனப்பான்மை என்பவை மிகவும் அருகிவிட்டன. `அடுத்தவர்கள் என்ன கதியானால் என்ன' என்றுதான் பலரும், சுயநலத்தோடு துரிதமாக ஓடிக்கொண்டிருக்கிறோம். இருந்தாலும், உதவி மனப்பான்மை கொண்ட மனிதர்கள் ஆங்காங்கே இருக்கத்தான் செய்கிறார்கள். அந்த வகை மனிதர்தான் கரூர் மாவட்டம், கடவூர் என்ற குக்கிராமத்தைச் சேர்ந்த கிருஷ்ணமூர்த்தி.

கடவூரில் சிறு அளவில் ஒரு மளிகைக் கடையை நடத்தி வருகிறார். கிராமத்து அளவில் இருக்கும் சிறு கடைகளிலேயே கார்ப்பரேட் கம்பெனிகளின் விளம்பர தட்டிகளும் மளிகைப் பொருள்களின் விலைப்பட்டியல் மட்டுமே இடம் பெயரும். ஆனால், இவரது மளிகைக் கடையில் உள்ள சுவற்றில் கறும்பலகை அமைத்து, தினமும் அப்துல்கலாம் உள்ளிட்ட உயர்ந்த மனிதர்கள் இளைஞர்களுக்கு வழங்கி சென்ற நல்ல கருத்துகள் ஒன்றை எழுதிப் போடுகிறார். அனைத்து தினசரிகளையும் வாங்கிப்போட்டு, அந்த ஊர் இளைஞர்களைப் படிக்கச் சொல்கிறார். அதோடு, கடைக்கு முன்பு போர்டு ஒன்றை மாட்டி, மத்திய மற்றும் மாநில அரசுகள் அறிவிக்கும் பல்வேறு வேலைவாய்ப்புகள் குறித்த தகவல்களை அந்த ஊர் இளைஞர்கள் பார்வையில் படும்படி செய்கிறார். இதனால், அந்த ஊர் இளைஞர்கள் அரசு வேலைவாய்ப்புக்கு முயற்சி செய்யும் ஆர்வத்தை வளர்த்து வருகிறார்கள். அதோடு, அரசு வேலைக்கு தயாராக க நினைக்கும் ஏழ்மை நிலையில் உள்ள இளைஞர்களுக்குத் தகுந்த புத்தகங்களை வாங்கவும் வேலைவாய்ப்புக்கு விண்ணப்பிக்க ஆகும் செலவையும் தனது பையிலிருந்து எடுத்துக் கொடுக்கிறார். இதனால், அந்த ஊர் இளைஞர்கள் அரசு வேலை குறித்த போதிய விழிப்பு உணர்வைப் பெற்றிருக்கிறார்கள்.

கிருஷ்ணமூர்த்தியிடம் பேசினால், "நான் அதிகம் படிக்கலை. `படிக்கிறதைவிட, குடும்பத்துக்கு சோறு போடுற இந்தக் கடை தொழிலை கவனின்னு எங்கப்பா என்னை இந்தக் கடையிலேயே பழக்கிட்டார். நல்லா படிச்சு, பெரிய அரசு அதிகாரியா ஆவனும்ன்னு நினைச்சேன். முடியலை. எங்க கிராமம் மிகவும் பின்தங்கிய கிராமம். இங்கு வசிப்பவர்கள் அனைவரும் அன்றாடங்காய்ச்சிகள். அதனால், அவர்கள் வீட்டு இளைஞர்களாச்சும் என்னைப்போல் இல்லாமல் படித்து, அரசு வேலைகளுக்குப் போகணும்னு நினைச்சேன். அதனால், என்னால முடிஞ்ச சின்ன ஒத்தாசையை பண்ணிகிட்டு இருக்கேன். அடுத்து, முடிஞ்சா எங்க கிராமத்துலேயே இலவசமா டி.என்.பி.எஸ்.சி பயிற்சி வகுப்பை தொடங்கலாம்னு இருக்கேன்" என்றார்.

செங்கல்பட்டு சுங்கச்சாவடியில் ஒருமணி நேரத்துக்கும் மேலாக போக்குவரத்து நெரிசல்
 
  தினகரன் 13 hrs ago

செங்கல்பட்டு: செங்கல்பட்டு மற்றும் சுற்றுவட்டார இடங்களில் கடுமையான போக்குவரத்து நெரிசல் ஏற்பட்டுள்ளது. செங்கல்பட்டு சுங்கச்சாவடியில் ஒருமணி நேரத்துக்கும் மேலாக போக்குவரத்து நெரிசல் ஏற்பட்டுள்ளது. கோடை விடுமுறைக்காக சென்னையில் இருந்து பலர் தென்மாவட்டங்களுக்கு செல்வதால் போக்குவரத்து நெரிசல் ஏற்பட்டுள்ளது. செங்கல்பட்டு, பரனூர், மகேந்திரசிட்டி உள்பட 3 கீ. மீ. தூரத்துக்கு நெரிசல் ஏற்பட்டுள்ளது.

என் ‘இனிய’ மக்களுக்கு..!

Published : 14 Apr 2018 10:37 IST

மருத்துவர் கு. சிவராமன்



இனிப்பு, கொஞ்ச நாளாகவே அநேகம் பேருக்கு கசக்க ஆரம்பித்துவிட்டது. நம் ஊரில் மட்டுமல்ல, உலகெங்கும்! ‘இனிது இனிது காதல் இனிது’ என பாலகுமாரன் இன்னொரு முறை எழுத மாட்டார் என்றுதான் தோன்றுகிறது. ‘கசப்பு கசப்பு காதல் கசப்பு’ என்று எழுதினால்தான், பலருக்கும் சுவைக்கக்கூடும்.

ஆம்! இனிப்பைக் கண்டு பயப்படவும் வெறுக்கவும் கூடிய சூழல் எல்லாப் பக்கமும் வலுவாக வளர்ந்து வருகிறது. மூளைக்குள் இத்தனை நாள் மணியடித்து, எண்டார்பின்களைத் தெளித்துப் பரவசமூட்டிய இனிப்பு, இப்போது அபாய மணியாக ஒலிக்க ஆரம்பித்துவிட்டது. சர்க்கரை வியாதிக்காரர்கள் மட்டும் சற்று சங்கோஜத்துடன் நகர்த்தி ஒதுக்கிய இனிப்புகள், இன்று குழந்தை முதல் அத்தனை வயோதிகரும் சற்றுக் கலவரத்துடன் ஒதுக்கும் வஸ்துகளாகி வருகின்றன.

காபிக்கு சர்க்கரை போடலாமா?

இன்றைக்கு உலகில் மிக அதிகமாக இனிப்பை (வெள்ளைச் சர்க்கரையை) இறக்குமதி செய்யும் நாடு, இந்தியா. கூடவே இன்று உலகில் மிக அதிக அளவில் சர்க்கரை வியாதிக்காரர்களை தன்னகத்தே கொண்டுள்ள நாடும், இந்தியாதான். உலகில் மிக அதிக அளவில் நீரிழிவு மருந்து, மருத்துவமனை வியாபாரம் கொடிகட்டிப் பறப்பதும் இங்கேதான்.

முன்பெல்லாம் பசியெடுக்கையில் முந்திரிப் பருப்பை வறுத்துச் சாப்பிடும் பணக்கார மிட்டாமிராசுகளுக்கு வரும் வியாதியாக சர்க்கரை வியாதியை நவீன மருத்துவம் சொல்லியிருந்தது. பாரம்பரிய மருத்துவ முறைகள் எல்லாம், ‘கோதையர் கலவி போதை, கொழுத்த மீனிறைச்சி போதை, ஓதுவாய் நெய்யும் பாலும் பரிவுடன் உண்போருக்கு வந்து சேரும் வியாதி’ என்று எச்சரித்திருந்தன. இவை எல்லாவற்றையும் கடந்து வயது, சாதி, இன, பண, புவியியல் பாரபட்சமும் இல்லாத ஒரே விஷயமாய் சர்க்கரை இந்த நாட்டில் உருவெடுத்து வருகிறது.



‘காபி, டீக்கு சர்க்கரை போடலாமா?’ எனும் கேள்வி ‘ஆதார் கார்டை இணைச்சிட்டீங்களா?’ என்கிற மாதிரி தவிர்க்க முடியாததாகி வருகிறது. சுயம்வர வேட்டையில் பி.சி.ஓ.டி. (சினைப்பை நீர்க்கட்டி) இல்லாத பொண்ணும், ஐ.ஜி.டி. (ஆரம்பக்கட்ட சர்க்கரை நிலை) இல்லாத பையனும் கிடைப்பது அநேகமாக இனி சாத்தியமில்லை என்கின்றன தொடர்ச்சியாக வெளிவரும் நோய்த்தொற்று அறிவியல் ஆய்வு முடிவுகள்.

எதற்கெடுத்தாலும் சர்க்கரையா..?

இத்தனைக்கும் கணையம்தான் பிரச்சினை. அதன் பீட்டா செல்களில் நடந்த புழுக்கமும் கலக்கமும் குழப்பமும்தான் அத்தனைக்கும் காரணம் என்றார்கள் முதலில். வைரஸோ, நோய் எதிர்ப்பாற்றலில் நடந்த பிழையாலோ கணையம் கசங்கிப் போனது என்றும் சொன்னார்கள். இல்லை, பிரச்சினை அதையும் தாண்டியது… ஹார்மோன் சிக்கல்… இல்லை, இல்லை, புரதப் பிரச்சினை… அதெல்லாம் இல்லப்பா… மரபணுதான் சிக்கல்… அதெல்லாம் கிடையாது, ரத்ததில் பேசோபிலில் உள்ள பிளாஸ்டிசைசர் துணுக்குகள் என வரிசை வரிசையாய்ப் பல காரணங்கள் சர்க்கரை நோய்க்கான காரணமாக ஆராயப்பட்டு வருகின்றன.

என்ன காரணம் எனத் தெரியாமல், ‘மாதவிடாயைக் காணோம் என்றால் சர்க்கரையைப் பார்’; ‘காய்ச்சல் குறையலையா? சர்க்கரையைப் பார்!’; மெலிந்து விட்டாயா? குண்டாகி விட்டாயா? குழந்தை இல்லையா? பணக்காரக் கவலைகளா? பணம் இல்லை என்ற கவலையா? தூக்கம் வரவில்லையா? தூக்கமா வருதா? எல்லாவற்றுக்கும் சர்க்கரையைப் பார்… சர்க்கரையைப் பார்!’ என்ற அறைகூவல் மட்டும் இப்போது மருத்துவ உலகில் ஓங்கி ஒலிக்கிறது.

இனிப்பு பாதி… கசப்பு மீதி…

கூடவே ‘ஐயோ இன்சுலினா போட்டுக்கறீங்க..? இவ்ளோ மாத்திரையா?’ என சிலரது நக்கல்கள் ஒரு பக்கம். ‘நீங்க படிச்சவங்க தானா? இப்படி கசாயம் பட்டை, கொட்டைன்னு…. அப்புறம் கிட்னி போயிருச்சுன்னு இங்கு வந்தீங்க... அவ்ளோதான்’ என நுனி நாக்கு ஆங்கிலத்தில் கோட் சூட் போட்ட குதர்க்கங்கள் இன்னொரு பக்கம். ‘டேய்! சுகர்னே ஒண்ணு கிடையாதுடா. எல்லாம் பொய். எல்லா மாத்திரையையும் ஊசியையும் எடுத்துத் தூரப் போடு. நான் சொல்றபடி அகாசுகா பட்டையை அர்த்த ராத்திரில எடுத்துவந்து...’ என நீளும் ‘வாட்ஸ் அப்’ வாந்தி என இனிப்பர்களின் வாழ்வு மிக மிகக் கசப்பாகி வருகிறது. இதற்கிடையில் ‘எதனாச்சும் ஒரு உண்மையான வழியைக் காட்டுங்க!’ எனும் பாதிக்கப்பட்டோரின் கூக்குரலுக்குப் பின்னே கோடானு கோடி வர்த்தகம் இனிப்பாய் தொடர்ந்துகொண்டிருக்கிறது.

இவை எல்லாவற்றையும் காய்ப்பு உவர்ப்பு இல்லாமல் ஒரு சுற்று அறிவதுதான், இனிப்பு உருவாக்கும் அத்தனை கசப்பிலிருந்தும் காத்துக்கொள்வற்கான முதல்படி. ‘ஸ்டெம் செல்லை கணையத்தில் படியவிடலாம். மாசம் ஒரு ஊசி போதும். மாத்திரை சாப்பிட்டா அத்தனை சர்க்கரையையும் சிறுநீரில் தள்ளிவிடலாம். மூலிகை கஷாயத்தின் நுண்தாவர மருத்துவக் கூறுகள் மூலம் ரத்த சர்க்கரையை செல்களுக்குள் தள்ளிவிடலாம். வர்மம், அக்குபிரஷர் மூலம் நிணநீர் ஓட்டத்தைத் துரிதப்படுத்தி, ரத்தத்தில் தேங்கி நிற்கும் சர்க்கரையை செல்லுக்குள் தள்ளி, கார்போஹைட்ரேட் வளர்சிதை மாற்றத்தை ஊக்கப்படுத்தி, சர்க்கரையைக் கட்டுப்படுத்தலாம்’ என்றெல்லாம் ஆங்காங்கே ஆக்கப்பூர்வ ஆய்வுகள் உலகெங்கும் வந்துகொண்டே இருப்பது, இனிப்பான செய்திதான். ஆனால் என்ன நடக்கிறது, என்ன நடக்க வேண்டும்? இனிப்பின் பக்கம் ஒரு சின்ன நடை போய் வரலாமா?

கட்டுரையாளர், சித்த மருத்துவர்

தொடர்புக்கு: herbsiddha@gmail.com

மருத்துவர் கு. சிவராமன், சென்னையைச் சேர்ந்த பிரபல சித்த மருத்துவர். சித்த மருத்துவம் குறித்துப் பல்வேறு ஊடகங்களில் தொடர்ச்சியாக பேசியும் எழுதியும் வருகிறார். சித்த மருத்துவம் தவிர,

நாம் இழந்து வரும் மரபுகள், பாரம்பரிய

உணவு ஆகியவற்றை மீட்பது தொடர்பாகவும் செயலாற்றி வருகிறார்.

நலம் தரும் நான்கெழுத்து 30: பயணத்தை அனுபவிப்போம்!

Published : 14 Apr 2018 10:46 IST


டாக்டர் ஜி. ராமானுஜம்



வாழ்க்கை என்பது புல்லின் கூர்நுனியில் விழாமல் சமநிலையில் இருக்கும் பனித் துளியன்றி வேறில்லை

- புத்தர்

வாழ்க்கையில் மிக முக்கியமான வார்த்தை எது எனப் பிரபலங்களை ஓர் இதழில் பேட்டி கண்டிருந்தார்கள். ‘நம்பிக்கை’, ‘ஊக்கம்’, ‘மகிழ்ச்சி’ எனப் பலரும் பல்வேறு விதமாக பதிலளித்திருந்தனர். இதுபோல் என்னைக் கேட்டால் என்ன சொல்வது என எண்ணிப் பார்த்ததன் விளைவுதான் இந்தக் கட்டுரைத் தொடர்.

மரங்களில் தொங்கிக்கொண்டிருந்த குரங்கு, பரிணாம வளர்ச்சியில் முன்னோக்கிச் சென்று கவிதையெல்லாம் எழுதும் அளவுக்கு வளர்ந்ததற்கு, மனிதனின் மூளையிலும் மனத்திலும் தோன்றிய அளப்பரிய மாறுதல்களே காரணம். குறிப்பாகக் கடந்த கால அனுபவங்களை ஆராய்ந்து தற்கால நிலையை உணர்ந்து எதிர்காலத்துக்குத் திட்டமிடும் பண்பு. இதுவே அறிவின் சாராம்சம்.

இந்த அறிவின் மூலமாக மனித இனம் தனது வாழ்க்கையை மாற்றிக்கொள்ளும் வல்லமையைப் பெற்றிருக்கிறது. வாழ்க்கையை மட்டுமல்ல சூழ்நிலையையும். ஆக, மனித இனம் தன் வாழ்வின் ஒவ்வொரு நொடியையும் தன்னைத் தானே செதுக்கும் சிற்பியாக உள்ளது.

முக்காலமும் வருந்துவது ஏன்?

எல்லா விஷயங்களையும் போன்றே அறிவே மனித இனத்தின் சாதனைகளுக்கு மட்டுமன்றிச் சோதனைகளுக்கும் காரணமாக அமைந்துவிடுகிறது. மனிதர்களின் வாழ்க்கைப் பயணத்தின் இலக்கு, பாதை, அடையும் வேகம் என எல்லாவற்றுக்கும் மனித இனமே முழுப் பொறுப்பு. அதுவும் பொருள்மயமான வாழ்க்கையே வழியாகிவிட்ட இக்காலகட்டத்தில் கடந்த காலத் தவறுகளை நினைத்துக் குற்ற உணர்வு அடைவது, நிகழ்கால நிலையை நினைத்து வருந்துவது, எதிர்காலத்தை நினைத்துப் பதற்றப்படுவது என முக்காலத்துக்கும் சேர்த்து மனித இனம் வருந்துகிறது. மன அழுத்தம் கூடுகிறது. மனம் பாதிக்கப்பட்டால் உடலும் பாதிப்படைகிறது.

இந்தப் பயணத்தின் இலக்கு என்ன? அதாவது வாழ்க்கையின் குறிக்கோள் என்ன என்பதற்கு மதரீதியாக, ஆன்மிகரீதியாக, அறிவியல்பூர்வமாக, தத்துவார்த்தமாக என எப்படிப் பதில் சொன்னாலும் எல்லாவற்றுக்கும் பொதுவானது மகிழ்ச்சியாக இருப்பதுதானே. அதாவது பயணத்தை அனுபவிப்பது. அப்படி மன அழுத்தத்துக்கு ஆளாகாமல், கீழே விழுந்துவிடாமல் பயணிக்க நாம் கைக்கொள்ள வேண்டிய முக்கிய விஷயம், சமநிலை.

சமநிலை என்பது மனரீதியான, உடல்ரீதியான, சமூகரீதியான காரணிகளின் சரியான சேர்க்கையே. ஆங்கிலத்தில் ‘பயோ சைக்கோ சோஷியல் மாடல்’ என இதை அழைப்பார்கள். அது சார்ந்த பல அம்சங்களைப் பற்றி இந்தத் தொடரின் முந்தைய கட்டுரைகளில் கண்டோம். அவற்றின் சாரம்சத்தை பார்ப்போம்.

ஓட்டமும் ஓய்வும்

முதலில் நமது இலக்கு என்ன என்பதைப் பார்ப்போம். வீடு, வாகனம், பதவி, அங்கீகாரம் போன்ற பொருள்ரீதியான இலக்குகள் வாழ்வில் முக்கியம். அதைவிட முக்கியம் மகிழ்ச்சியாகவும் நிம்மதியாகவும் இருப்பது. அவற்றைத் தொலைத்துவிட்டு இலக்கை நோக்கி ஓடுவது கண்ணிரண்டையும் விற்றுச் சித்திரம் வாங்குவதைப் போன்றதே. இலக்கு நோக்கிய ஓட்டத்துக்கும் ஓய்வுக்கும் இடையே ஒரு சமநிலை தேவை.

அதேபோல் அந்த இலக்கை நோக்கிச் செல்ல முன்கூட்டியே திட்டமிட்டுத் துல்லியத்தை எதிர்பாத்து, அதன்படியே செயல்படுவதும் அவசியம். அதேநேரம் அத்திட்டத்தில் இல்லாதபடி நிகழ்வுகள் நடக்கும்போது குறைகளைச் சமாளித்துப் பயணிப்பது அதைவிட முக்கியம்.

காலத்துக்கும் தேவைக்கும் ஏற்ப மாறிக்கொண்டே இருக்கும் புதுமையை விரும்பும் பண்பு அவசியம். ஆனால், அது அதீதமாக மாறிக்கொண்டே இருக்கும் பொறுமையின்மையாக மாறிவிடாத சமநிலையும் தேவை. அளவான வேகமும் சோம்பலாகி விடாத பொறுமையும் தேவை.

நம்பிக்கையுடன் அணுகுவோம்

விதிமுறைகளையும் ஒழுங்கையும் பின்பற்றுவதில் கண்டிப்பு அவசியம். ஆனால், அதுவே மழை பெய்யும்போது செடிகளுக்கு நீருற்றுவதுபோல் அர்த்தமற்றதாகாமல் வளைந்து கொடுப்பதும் அவசியம்.

நம்பிக்கையுடன் எதையும் அணுகுவது இன்றியமையாதது. அதேநேரம் எல்லோரையும் அப்படியே நம்பிவிடாமல் எதிர்மறையாக நடந்தால் என்னாவது என சில நேரம் குறைந்தபட்ச சந்தேகிப்பும் தேவைப்படுகிறது.

கோபம் நம்மைக் குப்புறத் தள்ளிக் குழிபறிக்கும் எதிரி என்பதை உணரும் அதேநேரம், தேவையான இடங்களில் ‘ரவுத்திரம் பழ’கவும் தெரிந்திருக்க வேண்டும். மிகையான அச்சத்தைத் தவிர்க்க வேண்டும். அதேநேரம், தீயனவற்றைக் கண்டு தீயினும் மேலாக அஞ்சும் பண்பும் வேண்டும்.

வாழ்க்கையின் முக்கியமான சொல்

உடல்ரீதியான சமநிலை எனப் பார்த்தால் உடலைப் பேணுதல் இன்றியமையாதது . அதுவே உடலைப் பற்றிய மிகையான கற்பனையானால் அதுவே தனி நோயாக மாறிவிடுகிறது. உணவு, தூக்கம் என உடல்ரீதியான பல கூறுகள் மிகினும் குறையினும் நோய் செய்யும்.

சமூகத்தைப் பற்றி அக்கறை இன்றி இருப்பது, அளவுக்கு அதிகமாகச் சமூகத்தைப் பற்றிக் கவலைப்படுவது என்ற இந்த இரண்டுமே இல்லாத சமநிலை தேவை. அது போன்றே பிறரைக் கண்டிப்பதற்கும் மன்னிப்பதற்கும் இடையேயான சமநிலையும் அவசியம்.

முக்கியமாகப் பல விஷயங்களில் மாற்ற முடிந்ததை எப்படியாவது மாற்ற முயற்சிப்பதும், முடியாதவற்றை ஏற்றுக்கொள்ளவும் ‘சமநிலை’ என்னும் மந்திரச் சொல்லே என்னைப் பொறுத்தவரை வாழ்க்கையில் முக்கியமான சொல். அதுவே நலம்தரும் நான்கெழுத்து. ரொம்பவும் சுருக்கமாக இல்லாமலும் நீட்டிக்கொண்டே போகாமலும் சமநிலையோடு இக்கட்டுரைத் தொடரை முடிக்கிறேன்.

(நிறைந்தது)

கட்டுரையாளர்,

மனநலத் துறைப் பேராசிரியர்

தொடர்புக்கு: ramsych2@gmail.com

டிஜிட்டல் போதை 30: அந்த மாத்திரை வேண்டுமா?

Published : 14 Apr 2018 10:52 IST

வினோத் ஆறுமுகம்

 





சென்ற வாரம், செல்ஃபி குறித்துப் பார்த்தோம். அது ஏற்படுத்தும் மனச்சோர்வு பற்றித் தெரியுமா? பதின் வயதினர் தம்மைச் சுற்றி இருப்பவர்கள் மத்தியில், அவர்களைப் பற்றி ஒரு பிம்பத்தை உருவாக்கும் முயற்சியில் இருப்பார்கள். அதேபோல் தன் உடல், தோற்றம் போன்றவற்றில் அதிக அக்கறை செலுத்துவார்கள். தம் தோற்றத்தை மேம்படுத்திக் காட்ட எந்த எல்லைக்கும் செல்வார்கள். சமூகத்தின் மத்தியில் தன் தோற்றம் எவ்வாறு எடுத்துக்கொள்ளபடுகிறது என்பதைப் பொறுத்து அவர்களின் மனநிலையில் மாற்றம் இருக்கும்.

பதின் வயதினரின் இந்த வளர்ச்சி நிலையில்தான் செல்ஃபி பல பிரச்சினைகளை ஏற்படுத்துகிறது. ஒரு செல்ஃபி எடுத்து, அதைப் பகிர்ந்துவிட்டபின் அதற்கு வரும் கருத்துகள் நேரடியாக அவர்கள் மனநிலையில் பல தாக்கங்களை ஏற்படுத்துகின்றன. தன் பதிவுக்குத் தொடர்ந்து நேர்மறையான கருத்துகள் வந்தால், அவர்கள் மெல்ல நார்ஸிஸத்தை நோக்கி நகர்வார்கள். ‘நார்ஸிஸம்’ என்பது தன்னை முன்னிலைப்படுத்தும் ஒரு வித மனநோய். அதிகப்படியான எதிர்மறை கருத்துகள் வந்தால், தன் உடல் மீதும், தன் சுயத்தின் மீதும் வெறுப்புக்கொள்வது, மனச்சோர்வடைவது, மன உளச்சலுக்கு ஆளாவது என மீண்டும் மனநோயின் வசம் சிக்கிக்கொள்கிறார்கள். செல்ஃபி மோகம் ஏற்படுத்தும் உளவியல் பிரச்சினைகளைப் பற்றி நடந்த பல ஆய்வுகள் இதை உறுதிசெய்கின்றன. ஆம், எப்படிப் பார்த்தாலும் செல்ஃபி என்பது இரண்டு பக்கமும் கூர்மையான ஆயுதம்தான். ஆனால், எந்தப் பக்கத்தை நல்லபடியாகப் பயன்படுத்தினால், அது நல்ல ஆயுதமாக இருக்கும் என்று சொல்ல முடியாது.

டிஜிட்டல் எனும் மாத்திரை

நாம் விரும்பினாலும் விரும்பாவிட்டாலும் ‘டிஜிட்டல் உலகம்’ என்பதுதான் எதிர்காலம். அதற்குப் பின்னால் பெரும் வணிகம் இருக்கிறது. அது தொடர்பான பன்னாட்டு நிறுவனங்கள், தங்களின் சந்தையைக் கட்டுப்படுத்த என்ன வேண்டுமானாலும் செய்யும். அவர்களை எதிர்த்துப் போராட நமக்கு விழிப்புணர்வு தேவை. எனவே அதை முன்னிட்டு, கடந்த சில மாதங்களாக டிஜிட்டல் துறையைப் பற்றியும் அதனால் ஏற்படும் மாற்றங்களைப் பற்றியும் தகவல்களைப் பகிர்ந்துகொண்டேன்.

வீடியோ கேம்கள் முதல் ‘கூகுள் ஹோம்’ வரையிலான இதர டிஜிட்டல் சாதனங்கள் நம் வாழ்வை மேம்படுத்தவும் செய்கின்றன, கொஞ்சம் அசந்தால் நம் வாழ்க்கையைச் சூறையாடவும் செய்கின்றன. நாம்தான் அதன் சாதக பாதகங்களை நன்கு அறிந்து மிகவும் கவனமாகக் கையாள வேண்டும்.

ஒரு கேள்வி கேட்கிறேன். உங்களுக்கு ஒரு மாத்திரை கொடுக்கிறார்கள். அந்த மாத்திரயை உண்டால் உங்களுக்கு உற்சாகம் பொங்கும், நீங்கள் நினைத்த காரியத்தை எல்லாம் செய்து முடிக்கும் ஆற்றல் கிடைக்கும். ஆனால் ஒன்று, அந்த மாத்திரையின் பின்விளைவுகளை இதுவரை சோதித்துப் பார்க்கவில்லை என்கிறார்கள். அந்த மாத்திரையை உண்டால் அதன் உடனடிப் பலனை பட்டியலிடுபவர்கள், அதன் நீண்டகால பின்விளைவுகளைப் பற்றித் தெரியாதவர்கள். நீங்கள் அந்த மாத்திரையை உண்பீர்களா? உங்கள் பிள்ளைகளுக்கும் அந்த மாத்திரயைக் கொடுப்பீர்களா?அந்த மாத்திரைதான் டிஜிட்டல் கருவிகள்.

விவாதித்தபடி இருப்போம்

இன்றுவரை நடந்த எந்த ஆய்வுகளை எடுத்துக்கொண்டாலும், டிஜிட்டல் உலகம் மனிதர் மீது ஏற்படுத்தும் தாக்கத்தைப் பற்றி ஆதரவாகவோ எதிராகவோ வாதாடப் போதுமான அறிவியல்பூர்வமான முடிவுகள் இல்லை. இருக்கும் அனைத்து ஆய்வுகளும் தொடக்க நிலையிலேயே உள்ளன. நாம் இப்போது கண்கூடாகப் பார்ப்பது இன்றைய நன்மை தீமைகள் மட்டும்தான். சில பத்து ஆண்டுகளில் அதன் தாக்கம் என்னவாக இருக்கும் என்று ஊகிக்க முடியாது.

நம்மிடம் இருப்பது பரிசோதனைகளுக்கு உட்படாத மாத்திரை. உடனடி பலன்களைக் கருத்தில் கொள்ளாமல், நீண்டகால நோக்கில் விழிப்புடன் இதை அணுகுவதே நலம்.

இந்தத் தொடர் முடிவுற்றதாக நான் கருதவில்லை. ஒரு விவாதத்தின் தொடக்கமாகக் கருதுகிறேன். வருங்காலத்தில் டிஜிட்டல் உலகத்தைப் பற்றிய விவாதங்கள் தொடரவே செய்யும். விவாதித்தபடி இருப்போம். தற்காலிகமாக ஒரு சிறு இடைவெளி.

(நிறைந்தது)

கட்டுரையாளர், டிஜிட்டல் சமூக ஆய்வாளர்

தொடர்புக்கு: digitaldiet2017@gmail.com

படிப்போம் பகிர்வோம்: புத்தக வடிவில் குடும்ப மருத்துவர்!

Published : 21 Apr 2018 10:20 IST

வா. ரவிக்குமார்




நோய் குறித்த விழிப்புணர்வு, நோய் குறித்த உண்மை நிலவரம், நோய் வரும்முன் காக்கும் வழி – இந்த மூன்று புள்ளிகளையும் இணைக்கும் டாக்டர் கு. கணேசன் எழுதிய கட்டுரைகளின் தொகுப்பே ‘செகண்ட் ஒப்பினியன்’ புத்தகம்.

சமூகத்தில் பெண்களுக்கு எதிராகத் தினம் தினம் நடந்து கொண்டிருக்கும் கொடுமைகள், தண்ணீருக்கான தட்டுப்பாடு, விலைவாசி உயர்வு, வேலையில்லாத் திண்டாட்டம் என எந்த விஷயத்தையும் ஒரு செய்தியாகக் கடந்துசென்றுவிடுபவர்கூட, தனக்கு வரும் ஒற்றைத் தலைவலிக்கு வீட்டையே இரண்டுபடுத்திவிடுவார். நரம்பு சம்பந்தமான பிரச்சினையாக இருக்குமா, ‘பிரைன் ட்யூமராக’ இருக்குமா என்றெல்லாம் பல சோதனைகளில் இறங்கிவிடுவார்.

இப்படிப்பட்டவர்களுக்கு நேர் எதிரானவர்களும் இருக்கிறார்கள். நாற்பது, ஐம்பது வயதுவரை சாதாரண கண் பரிசோதனையைக் கூடச் செய்துகொள்ளாமல் இருப்பார்கள். தொடக்கத்தில் எளிமையான சிகிச்சையில் சரியாகிவிடும் கண் பிரச்சினையைக் கவனிக்காமல், கண் பார்வையையே போக்கிக்கொள்ளும் அளவுக்குச் சென்றுவிடுவார்கள்.

புத்தக மருத்துவர்

மேற்சொன்ன இரண்டு நிலையில் இருப்பவர்களுக்கு இடைப்பட்ட சிலர் இருக்கிறார்கள். இவர்கள் தொடர்ச்சியாகத் தங்களின் குடும்ப மருத்துவரின் ஆலோசனையைப் பெறுபவர்கள். ஒரு குறிப்பிட்ட குடும்பத்துக்குத் தொடர்ந்து சிகிச்சை அளிக்கும் குடும்ப மருத்துவர், அந்தக் குடும்பத்தினருக்கு இருக்கும் பிரச்சினைகளைத் தெளிவாக உணர்ந்து, அதற்கேற்ற சிறப்பு மருத்துவர்களை அணுகுவதற்கு வழி ஏற்படுத்தித் தருவார்.

இந்த அணுகுமுறையால், குடும்ப மருத்துவரின் ஆலோசனையைப் பெறும் நோயாளிக்கு நோய் குறித்த தெளிவான புரிதலும், அதற்கான சிகிச்சை முறைகளும், சிகிச்சை அளிக்கும் நிபுணர் குறித்த விவரங்களும் தெரியவரும். குடும்ப மருத்துவர் என்னும் முறையே தேய்ந்துவிட்ட இன்றைய சூழலில், நோயாளிகளின் தடுமாற்றத்தைப் போக்குவதற்கு இந்த ‘செகண்ட் ஒப்பினியன்’ நூல் பெரிதும் உதவும். ஆம், இதை புத்தக வடிவில் உள்ள குடும்ப மருத்துவர் என்று சொல்லலாம்.

நோய்களைப் புரிந்துகொள்ள

இன்றைக்குப் பெரிதும் ஆபத்தான நோயாகக் கருதப்படும் இதய நோய் குறித்த பல தகவல்களும் அதற்கான சிகிச்சை முறைகளையும் பற்றி இந்நூலின் பல கட்டுரைகளில் விரிவாகத் தெரிந்துகொள்ள முடிகிறது. உயர் ரத்தஅழுத்தத்தை எளிதாக எப்படிச் சமாளிக்கலாம், கணையத்தைக் காப்பதன் மூலம் முழு உடல் ஆரோக்கியத்தையும் எப்படிப் பெறலாம், நெஞ்சுவலி வருவதற்கு நிமோனியாவும் எப்படிக் காரணமாகிறது, அலட்சியமாகக் கருதப்படும் சிறுநீர்த் தொற்று சிறுநீரகத்தை எப்படிப் பாதிக்கும் என்பது போன்ற கட்டுரைகளைப் படித்தால் நிச்சயம் நோய் குறித்த சரியான புரிதலும், சில விஷயங்களில் எச்சரிக்கையாக இருப்பதன்மூலம் நோய்களிலிருந்து நம்மைத் தற்காத்துக்கொள்ளும் தைரியமும் வரும். புற்று நோய், நீரிழிவு நோய், ஹெர்னியா, மூல நோய் உள்ளிட்ட பல நோய்களின் தன்மைகளை விளக்கும் 42 கட்டுரைகள் இந்த நூலில் இடம்பெற்றுள்ளன.

தனக்குத் தெரிந்ததை எல்லாம் எழுதிவிட வேண்டும் என்று நினைப்பவர்களுக்கு இடையில், வாசகருக்கு எது தேவையோ அதை எழுதுபவர் டாக்டர் கு. கணேசன். மருத்துவத் துறையோடு எழுத்துத் துறையிலும் தனக்கிருக்கும் நெடிய அனுபவத்தால் ஒவ்வொரு கட்டுரையையும் படிப்பவருக்கு மிகவும் நெருக்கமாகக் கொண்டு சேர்த்து, இந்த நூலிலும் தமது நோக்கத்துக்கு நியாயம் செய்திருக்கிறார். வாசிப்பு அனுபவத்தில் இந்த ‘செகண்ட் ஒபினியன்’ நோயைக் குறித்த ‘ஃபர்ஸ்ட் ஒபினியனை’ தெளிவாக அளித்துவிடுகிறது என்பது நூலின் சிறப்பு.

செகண்ட் ஒப்பினியன்

டாக்டர் கு. கணேசன்

சூரியன் பதிப்பகம், 229, கச்சேரி ரோடு, மயிலாப்பூர், சென்னை – 600 004. தொடர்புக்கு: 044-42209191

ஆங்கில​ம் அறிவோமே 208: நான் ‘பாஸ்’ ஆயிட்டேன்!

Published : 10 Apr 2018 11:41 IST


ஜி.எஸ்.எஸ்.




கேட்டாரே ஒரு கேள்வி

Kaarma என்றால் என்ன? அது ஏதாவது லத்தீன் வார்த்தையா?

எனக்குத் தெரிந்து kaarma என்று ஒரு வார்த்தை கிடையாது. ஒருவேளை அது karma-வாக இருக்கலாம். அதாவது கர்மா. சம்ஸ்கிருத மொழியிலிருந்து ஆங்கிலத்துக்குச் சென்ற வார்த்தை இது. “முற்பகல் செய்தால் பிற்பகல் விளையும்”. அந்த முன்வினைதான் கர்மா.

“Bottom என்பதற்குக் கீழே என்பதைத் தவிர வேறு அர்த்தம் இருக்கிறதா?” என்று கேட்டிருக்கிறார் வாசகர் ஒருவர்.

Bottom என்பது ஒன்றின் மிகக் கீழ்ப்பகுதி.

முதுகுக்குக் கீழ் உள்ள பகுதியையும் ​bottom என்று அழைப்பார்கள்.

Bottom என்பது verb ஆகவும் பயன்படும். Those submarines cannot bottom என்றால் அவற்றால் கடலின் தரைப் பகுதியைத் தொட முடியாது என்று பொருள்.

Always Eat An Apple Says A Nurse என்பது எதற்கான Mnemonics என்பது தெரியுமா?

ஏழு கண்டங்களுக்கான முதல் எழுத்துகளை இவை நினைவுபடுத்துகின்றன. அதாவது Asia, Europe, Australia, Africa, South America, Antartica, North America.

Latitude, Longtitude ஆகிய இரண்டு வார்த்தைகளில் எது அட்சரேகை, எது தீர்க்கரேகை என்பதில் சில மாணவர்களுக்குக் குழப்பம் ஏற்படலாம் (இரண்டுமே கற்பனைக் கோடுகள்). Latitude என்பது கிழக்கு மேற்காகச் செல்வது. அதாவது அட்சரேகை. Longtitude என்பது வடக்கு, தெற்காகச் செல்வது அதாவது தீர்க்க ரேகை.

Latitude is Flatitude என்ற ஒரு வாக்கியத்தை நினைவில் கொள்ளுங்கள். Flat என்றால் நெடுஞ்சாண்கிடையாக என்பது உங்களுக்குத் தெரியும். அதாவது படுத்த வாக்கில். இப்போது கிழக்கு மேற்காகச் செல்வதுதான் Latitude என்பது மனதில் பதிந்து விடும். இன்னொன்றுதான் (மேல் கீழாக அதாவது வடக்கு தெற்காகச் செல்லும்) Longtitude.

இப்படித் தொடர்புடைய பல்வேறு வார்த்தைகளை நினைவுகொள்வதற்கான உத்திதான் Mnemonics.

Life Insurance, Life Assurance இரண்டுக்கும் என்ன வேறுபாடு?

ஆயுள் காப்பீடு எனப்படும் Life Insurance குறித்து அறிந்திருப்பீர்கள். நீங்கள் மாதா மாதம் அளிக்கும் தொகை குறிப்பிட்ட காலத்துக்குப் பிறகு உங்கள் கைக்கு வந்து சேரும். இடையில் இறப்பு நேர்ந்தால் இறுதியில் கிடைக்கும் தொகை அப்போதே உங்கள் வாரிசுதாரருக்கு அளிக்கப்படும்.

Life Assurance என்றால் உங்கள் வாழ்க்கைக்கோ ஆயுளுக்கோ உறுதிமொழி அளிக்கப்படுகிறது என்பதல்ல. குறிப்பிட்ட காலத்துக்குப் பிறகு உங்களுக்கு முதிர்வுத் தொகை வந்து சேரும். இதற்குத்தான் Assurance. மிகப் பெரும்பாலும் Life Assurance Policy-க்களில் இறந்துவிட்டால் எந்த அதிகப்படி தொகையையும் கொடுக்க மாட்டார்கள்.

Pass on, pass out, pass up ஆகிய மூன்றுக்கும் என்ன வேறுபாடு?

pass on என்பதற்கு இருவித அர்த்தங்கள் உண்டு. இறந்துபோவ​தை அப்படிக் குறிப்பிடுவார்கள். His wife passed on three years ago. ஒன்றை மற்றவருக்கு அனுப்புவதையும் அப்படிக் குறிப்பிடுவார்கள். Please pass the message on to all.

Pass out என்றால் நினைவிழத்தலைக் குறிப்பிடுவார்கள். My brother has made a complete recovery and remembers everything that happened before he passed out.

Pass up என்றால் ஒரு வாய்ப்பைப் பயன்படுத்திக்கொள்ளத் தவறுதல். I shall never forgive myself if I passed up an opportunity like this.

Earth எனும் வார்த்தைக்கு எதிர்ச்சொல் unearth என்பதா?

நண்பரே, earth என்பது noun ஆகப் பயன்படுத்தப்படும்போது அது பூமியைக் குறிக்கிறது.

Unearth என்றால் புதைக்கப்பட்டிருந்த ஒன்றை வெளியில் எடுப்பது. ஆனால் (மீண்டும்) புதைப்பதை ‘earth’ என்ற வார்த்தையின் மூலம் பயன்படுத்தமாட்டார்கள். எனவே earth என்பதை இந்தப் பொருளில் பயன்படுத்தப்படுவதில்லை.

“Either என்றால் இரண்டில் ஒன்று என்றுதானே பொருள்? I want either coffee or tea என்றால் அப்படித்தான் அர்த்தமாகிறது. ஆனால், They planted roses on either side of the road என்று ஒரு நாளிதழில் படித்தேன். ஆனால், அந்தச் சாலையில் இருபுறங்களிலும் ரோஜாச் செடிகளை வைத்திருந்தார்கள். நாளிதழில் தவறாகக் குறிப்பிட்டார்களா?’’.

இந்த இடத்தில் either என்பது each என்ற வார்த்தைபோலப் பயன்படுகிறது. Each side எனும்போது இரு பக்கங்களிலும் என்ற அர்த்தமாகிறது.

இப்படி either என்ற வார்த்தை இரண்டில் ஒன்று என்பதற்குப் பதிலாக இரண்டும் என்ற பொருளில் சில நேரம் பயன்படுத்தப்படும். பெரும்பாலும் side, end, extreme போன்ற வார்த்தைகளுக்கு முன்பு either இடம்பெறும்போது இந்தப் பொருளில் பயன்படுத்தப்படுகிறது.

Domain என்ற வார்த்தையை அடிக்கடி கேள்விப்படுகிறேன். இதன் அர்த்தம்தான் என்ன?

நண்பரே domain என்பது ஒருவர் தன் பிடிக்குள் அல்லது கட்டுக்குள் வைத்திருக்கும் ஒரு பகுதி. The French domains என்றால் பிரெஞ்சுக்காரர்களின் வசமுள்ள பகுதி என்று பொருள். He treated the business as his private domain என்றால் அந்த வியாபாரத்தை அவர் தனது கைப்பிடிக்குள் வைத்திருப்பதாகக் கருதுகிறார் என்று பொருள்.

Public domain என்றால் அதிலுள்ள தகவல்களை யார் வேண்டுமானாலும் தாராளமாகப் பார்க்கலாம் என்று அர்த்தம்.

கணினிப் பயன்பா​ட்டில் ஒரே மாதிரியான பிற்சேர்க்கை உள்ள வலைத்தளங்களின் தொகுப்பை இப்படிக் குறிப்பிடுவார்கள்.

.com, .in, .org போன்றவை சில எடுத்துக்காட்டுகள்.


போட்டியில் கேட்டுவிட்டால்?

If you are________, you will be deported to the island; that is the rule of this land.

a) Upset

b) Stupid

c) Innocent

d) Troublesome

e) Charming

எப்படி இருந்தால் ஒருவரை ஒரு தீவுக்குக் கடத்துவார்கள்? சோக வயப்பட்டவரையா? முட்டாளையா? அப்பாவியையா? இடையூறு விளைவித்துக்கொண்டிருப்பவரையா? அழகானவரையா?

முட்டாளான ஒரு சர்வாதிகாரி இவர்களில் யாருக்கு வேண்டுமானாலும் அப்படி ஒரு தண்டனையைக் கொடுக்கக் கூடும். ஆனால், அப்படியில்லாத ஒரு ஆட்சியாளர் இடையூறு விளைவிப்பவருக்குத்தான் தண்டனை கொடுப்பார். எனவே troublesome என்ற வார்த்தையே இங்குப் பொருந்துகிறது.

If you are troublesome, you will be deported to the island; that is the rule of this land.

சிப்ஸ்

​திசை திருப்புவது என்பதை ஆங்கிலத்தில் எப்படிக் குறிப்பிடலாம்?

Digress

Cook யார்? Chef யார்?

சமையல்காரர் cook. ஒரு ஹோட்டல் அல்லது ரெஸ்டாரெண்ட்டில் பணிபுரியும் தொழிற் முறை சமையல் கலைஞர் Chef.

​Famine என்பதற்கும், drought என்பதற்கும் என்ன வித்தியாசம்?

Famine என்பது உணவுப் பஞ்சம், மழையின்மையால் ஏற்படும் தண்ணீர் பஞ்சம், drought.

தொடர்புக்கு - aruncharanya@gmail.com

பயனுள்ள விடுமுறை: கணினி கற்க எங்கே போகலாம்?

Published : 17 Apr 2018 10:51 IST

எஸ்.எஸ்.லெனின்



இன்று வீட்டுக்கொரு மரம் இருக்கிறதோ, இல்லையோ வீட்டுக்கொரு கணினி வந்துவிட்டது. அதிலும் இணைய வசதி இருந்தால் பலவற்றை இருந்த இடத்திலேயே கற்றுக்கொள்ளலாம். ஆனாலும், சிலவற்றை முறையாக கற்றுக்கொள்ள பயிலரங்குகளுக்கோ, கணினி மையங்களுக்கோ செல்ல வேண்டும்.

‘ஆப்’ டெவலப்பர் ஆகலாம்

ஆண்ட்ராய்டு இயங்கு தளத்தின் அடிப்படையிலான செயலிகளை உருவாக்குவது தற்போது வளர்ந்து வரும் துறையாகவும், இளைஞர்களுக்கு ஆர்வமூட்டக் கூடியதாகவும் உள்ளது. ஜாவா புரோகிராமிங், அப்ளிகேஷன் டெவலப்மெண்ட் தொடர்பான தகுதிப் படிப்புகளை முடித்தவர்கள், ஆண்ட்ராய்டு செயலிகள் உருவாக்கத்தைச் சிறப்பாக மேற்கொள்ள முடியும். இந்த வரிசையில் ஐஃபோன், பிளாக்பெர்ரி, விண்டோஸ் என இயங்கு தளங்களுக்கு ஏற்றவாறு கூடுதல் செயலிகள் உருவாக்கத்தையும் கற்றுக்கொள்ளலாம். ஓரிரு மாதங்களுக்கு அடிப்படைகளை மட்டும் பயிற்சி மையத்தில் கற்றுக்கொண்டால், கூடுதல் திறன்களை அவற்றுக்கென இருக்கும் இலவச இணையதளங்கள் மூலமாகவே பெற முடியும்.

இணையான இன்னொரு படிப்பு

பிளஸ் டூ தேர்வு எழுதியிருக்கும் மாணவர்கள் அடுத்து மேற்கொள்ளவிருக்கும் உயர்கல்விக்கு உதவும் வகையில் பட்டயப் படிப்புகளில் சேரலாம். உதாரணத்துக்கு, பொறியியல், கணினி அறிவியல் பட்டப் படிப்புகள் சேர விரும்பும் மாணவர்கள் அந்தப் பாடங்களுக்கு உதவும் இணையான மென்பொருள் திறன்களை உள்ளடக்கிய பட்டயப் படிப்பில் சேரலாம். கல்லூரியில் பயிலும் பாடங்கள் தொடர்பான கூடுதல் செய்முறை அனுபவத்தை இந்த பட்டயப் படிப்புகள் வழங்குவதாக அமைவது அவசியம். இவை ஓராண்டு முதல் 3 ஆண்டுகள்வரை வழங்கப்படுகின்றன. சில கல்லூரிகள் தமது வளாகத்திலேயே மாணவர்கள் மேற்கொள்ளும் பட்டப்படிப்புக்கு இணையான மற்றுமொரு பட்டயம் அல்லது பட்டப் படிப்பை வழங்குகின்றன. எனவே அவை குறித்தும் தெளிவாக விசாரித்துச் சேரலாம்.

வெப் டிசைனிங், கம்ப்யூட்டர் எய்டட் டிசைன் அண்ட் டிராயிங், பல்வேறு புரோகிராமிங் லாங்குவேஜ் படிப்புகள் போன்றவற்றில் பொறியியல், அறிவியல் மேற்படிப்புகளில் ஆர்வமுள்ளவர்கள் சேரலாம். மேலும் தற்போது வரவேற்பைப் பெற்று வரும் Data Mining and Analysis, Cyber Security and Ethical Hacking, RDBMS, Digital Marketing தொடர்பான சான்றிதழ் அல்லது டிப்ளமா பயிற்சிகளில் சேரலாம்.

இன்றைய தேதியில் ‘கம்ப்யூட்டர் கோர்ஸ்’ என்று சொன்னாலே அனிமேஷன், மல்டிமீடியா, கிராஃபிக்ஸ் டிசைனிங் தொடர்பான படிப்புகளே மாணவர்களின் உடனடி தேர்வாக இருக்கின்றன. கணினி விளையாட்டுகளும் திரைப்படங்களும் இந்த ஆர்வத்தை மாணவர்களிடம் விதைத்திருக்கின்றன.

இவை தவிர அக்கவுண்டிங் சார்ந்த கணினிப் பயிற்சிகள் மேல்நிலை வகுப்பில் வணிகவியல், கணக்கு பதிவியல் படித்த மாணவர்களுக்குத் தொலைநோக்கில் உதவிகரமாக அமையும்.

எங்கே சேரலாம்?

தனியார் பயிற்சி மையங்கள் பல்வேறு வகையிலான கணினி படிப்புகளைக் கட்டண அடிப்படையில் வழங்குகின்றன. இவற்றில் மாணவரின் உயர்கல்வி ஆர்வம், நிதி ஒதுக்கீடு, பயிற்சிக்கான கால அளவு, பயிற்சி மையத்தின் கட்டணம் ஆகியவற்றைப் பொறுத்துப் பெற்றோர் உதவியுடன் கலந்தாலோசித்து ஒரு தீர்மானத்துக்கு வரலாம்.

கணினி வசதிகள், நூல்கள், திறமையான பயிற்றுநர் ஆகியவற்றைப் பற்றி விசாரித்தபின் மையத்தில் இணைவது நல்லது. கோடை வெயிலில் அதிகத் தொலைவுக்கு அலைவதும், பயணங்கள் மேற்கொள்வதும் உயர்நிலை வகுப்பு மாணவர்களுக்கு உகந்ததல்ல என்பதால், உங்கள் பகுதியில் இருக்கும் பல்வேறு பயிற்சி நிலையங்களை அணுகி பாடத் திட்டங்கள், கட்டண விகிதங்களை ஒப்பிட்டு முடிவுக்கு வரலாம். சில பயிற்சி மையங்கள் பெயருக்கு நுழைவுத் தேர்வுகளை நடத்தியும், மாணவர்களின் தேர்வு மதிப்பெண்கள் மற்றும் சமூக அடிப்படையிலும் சலுகைகள் அளிப்பார்கள். பெரும்பாலும் சேர்க்கையை அதிகரிப்பதற்கான அறிவிப்புகள் என்றபோதும், அவை பயனுள்ளதாக இருந்தால் பயன்படுத்திக்கொள்ளலாம்.

சில கல்லூரிகள், கல்வி நிறுவனங்கள் அரசின் நிதி உதவியுடன் பயிற்சி மையங்களை நடத்திவருகின்றன. அவற்றின் சார்பில் வழங்கப்படும் கணினி சார்ந்த இலவசப் பயிற்சிகளையும் விசாரித்து சேர்ந்து பயனடையலாம்.

ஆங்கிலம் அறிவோமே 209: தொட்டதெல்லாம் பொன் ஆனால் மகிழ்ச்சியா?

Published : 17 Apr 2018 11:02 IST


ஜி.எஸ்.எஸ்.






கேட்டாரே ஒரு கேள்வி

நிறைய மதிப்பெண் எடுத்தால் ‘good marks’ என்கிறோம். குறைவான மதிப்பெண் எடுத்தால் ‘bad marks’ என்று கூறுவதில்லையே. ‘Poor marks’ என்றுதானே கூறுகிறோம். இதற்கு ஏதாவது பின்னணி உண்டா?

வீட்டிலுள்ளவர்கள் வீட்டைவிட்டுக் கிளம்பிவிட்டார்கள் என்றால் அதை எப்படிக் குறிப்பிடலாம்?

They are going out என்றா அல்லது They have gone out என்றா?

இப்போது அவர்கள் கிளம்பிக்கொண்டிருக்கிறார்கள் என்றால் They are going out. இது present continuous tense.

இப்போதுதான் கிளம்பிச் சென்றார்கள் என்றால் They have gone out. அதாவது அவர்கள் வீட்டில் இப்போது இல்லை. இது present perfect tense.

Present Perfect Tense பயன்பாடு குறித்து இன்னும் கொஞ்சம் பார்ப்போம். கடந்த காலத்தில் நடைபெற்ற ஒரு செயல்பாட்டின் விளைவு இன்னமும் தொடர்கிறது என்றால் Present Perfect Tense-ஐப் பயன்படுத்துவது பொருத்தமாக இருக்கும்.

I have lost my purse என்றால் என் பர்ஸ் தொலைந்துவிட்டது என்பதுடன் இப்போதுவரை அதை என்னால் கண்டுபிடிக்க முடியவில்லை என்றும் அர்த்தமாகிறது.

We bought a new car என்றால் நாங்கள் ஒரு காரை வாங்கினோம், அவ்வளவுதான்.

We have bought a new car என்றால் நாங்கள் ஒரு காரை வாங்கினோம் என்பதுடன் அந்த கார் இப்போது எங்களிடம் இருக்கிறது என்பதையும் அது குறிக்கிறது.

“Midas touch என்கிறார்களே, சிறுவயதில் நான் படித்த ‘தொட்டதெல்லாம் பொன்னாகும்’ மைதாஸ்தான் இவரா என்பதைத் தெளிவு படுத்துங்கள்”.

ஆமாம். கதையில் வரும் மைதாஸ் மத்தியத் துருக்கியைச் சேர்ந்வர் கடவுளிடம் பெற்ற வரத்தின்படி அவர் எதைத் தொட்டாலும் பொன்னாகும். ஏதோ நினைவில் தன் மகளையும் அவர் தொட்டுவிடுகிறார். மகளும் (உண்மையாகவே) தங்கச் சிலையாகிவிட, மைதாஸ் தன் முட்டாள்தனத்தை எண்ணி வருந்துகிறார். ஆகக் கதையின்படி Midas Touch என்பது பேராசைக்கு அடையாளம். துயரமான விளைவுக்கான குறியீடு.

ஆனால், ஆங்கில மொழியில் Midas Touch என்பது ‘தொட்டதெல்லாம் துலங்கும்’ என்கிற அர்த்தத்தை மட்டுமே அளிக்கும்.

முக்கியமாக வியாபாரத்தில் எதைத் தொட்டாலும் மிகச் சிறப்பான விளைவுகளை ஒருவரால் கொண்டுவர முடிந்தால் அவருக்கு Midas Touch இருப்பதாகக் கூறுவார்கள்.

“I am on the side of the angels என்பதன் சரியான அர்த்தம் என்ன?” என்று கேட்டிருக்கிறார் ஒரு வாசகர்.

“நான் நியாயத்தின் பக்கம் இருக்கிறேன்” என்று இதற்குப் பொருள். அதாவது தேவதைகள் நியாயத்தையும், சாத்தான்கள் அநியாயத்தையும் குறிக்கின்றன.

இந்த இடத்தில் பிரிட்டனைச் சேர்ந்த அறிஞர் பெஞ்சமின் டிஸ்ரேலி என்பவர் கூறிய வாக்கியங்கள் நினைவுக்கு வருகின்றன. சார்லஸ் டார்வின் பரிணாமக் கோட்பாட்டை வெளியிட்ட நேரம் அது. குரங்குகளிலிருந்து பிறந்தவன் மனிதன் என்பது உட்பட. இது குறித்து டிஸ்ரேலியிடம் கருத்து கேட்கப்பட்டது. அதற்கு அவர் ‘Is man an ape or an angel? Now I am on the side of the angels” என்றார்.

“Hysterectomy என்றால் என்ன?”

- ectomy (அதாவது எக்டொமி) என்றால் அறுவைச் சிகிச்சையின் மூலம் ஏதோ ஒரு உடல் பகுதியை நீக்குவது.

Hysterectomy என்றால் கருவை நீக்குதல். Mastectomy என்றால் மார்பகத்தை நீக்குதல்.

Tonsillectomy என்றால் தொண்டைப் பகுதியில் உள்ள டான்சில்ஸ் சதையை நீக்குவது என்று பொருள்.

கேட்டாரே ஒரு கேள்வி நியாயமான சந்தேகத்தைத்தான் எழுப்புகிறது. Poor marks என்று குறிப்பிடும் நாம் rich marks என்று குறிப்பிடுவதில்லைதான். அதேபோல good marks பயன்பாடு வெகு சகஜம். Bad marks அரிதாகவே பயன்படுத்தப்படுகிறது.

பேசாமல் high marks, low marks என்று மட்டுமே கூறிவிடலாமே.

“விளம்பரங்களில் ‘Classified advertisements’ என்கிறார்களே அதற்கு என்ன பொருள்?”

நாளிதழ்களில் சிறிய எழுத்துகளில் பொதுவான தலைப்புகளின்கீழ் இத்தகைய விளம்பரங்கள் இடம்பெறுகின்றன. பிற பெரிய அளவிலான விளம்பரங்களைவிட இவற்றுக்கான கட்டணங்கள் குறைவாக இருக்கும். Matrimonial, Rental, Obituary போன்ற தலைப்புகளில் இவற்றைப் பார்க்கலாம்.

இந்த இடத்தில் ‘Classified advertisements’-களில் நாம் பார்க்கக்கூடிய சில abbreviations குறித்து அறிந்துகொள்வோம். அப்படி இடம்பெறும் கீழே உள்ள abbreviation-களின் விரிவாக்கங்கள் என்ன என்பதைச் சொல்ல முயலுங்கள்.

1.Vgc

2. Ff

3. Grad

4. K+b

5. Info

6. Pcm

மேலே கொடுக்கப்பட்டுள்ள classified advertisements abbreviations-களுக்கான விரிவாக்கங்கள் இதோ:

1.Vgc = very good condition

2. Ff = factory fitted (car)

3. Grad = graduate

4. K+b = kitchen and bathroom

5. Info = information

6. Pcm = per calendar month


தொடக்கம் இப்படித்தான்

பெருமழை பெய்யும்போது It is raining cats and dogs என்கிறார்களே. இதற்கு ஏதாவது பின்னணி உண்டா?

அந்தக் காலத்தில் இருந்த கூரை வீடுகளின் மேற்பகுதியில் பூனை, நாய் போன்ற வீட்டு விலங்குகள் மறைந்துகொள்ளும். பெருமழை பெய்யும்போது மேலிருந்து இவையும் கீழே விழுந்துவிடும். எனவே மிக அதிக அளவில் மழை பெய்யும்போது அதை It is raining cats and dogs என்றார்களாம்.

இது ஒரு செவிவழித் தகவல்தான். ஆனால், அறிவியல் வேறொன்றை ஏற்றுக்கொள்கிறது. அதன்படி ‘It is raining frogs’ எனலாம். தவளைகள் ஏரியில் உறவு கொள்ளும்போது அந்த ஏரியைச் சுழற்காற்று கடந்து சென்றால் அது தவளையின் கருவுற்ற முட்டைகளையும் அள்ளிச் செல்லும். காற்றுவெளியில் அந்த முட்டைகள் பொறிக்கப்படுகின்றன. காற்று தணிந்தவுடன் காற்றிலுள்ள எல்லா கனமான பொருள்களும் தரையை நோக்கி விழுகின்றன. தலைப்பிரட்டைகளும்தான்.

Lest என்றால்?

Otherwise.

Condiment என்றால் ஏலக்காயா?

இல்லை. Condiment-களில் ஏலக்காயும் ஒன்று. Condiment என்றால் உணவுக்குச் சுவையூட்டும் பொருள். ஏலக்காய் என்பது cardamom.

பாத்திரங்களில் ஏற்படும் அதுங்கலை ஆங்கிலத்தில் எப்படிக் குறிப்பிடலாம்?

Dent

தொடர்புக்கு:

aruncharanya@gmail.com

அனுபவம் புதுமை: இதுதான் காதல் என்பதா?

Published : 20 Apr 2018 09:59 IST

கா. கார்த்திகேயன்



ஓர் இளைஞனும் யுவதியும் சாதாரணமாகப் பார்த்துப் பேசிக்கொள்வதைக்கூடக் காதல் என்று நினைக்கக்கூடிய காலம் இது. இந்த விஷயத்தில் பதின் பருவத்தினரைப் பற்றிச் சொல்லவே வேண்டாம். இரு பாலர் படிக்கும் கல்லூரி என்றால், வகுப்புத் தோழி யதார்த்தமாகப் பழகினால்கூட, மாணவர்கள் ‘மிஸ்டர் ரோமியோ’க்களாக மாறி கனவு காண ஆரம்பித்துவிடுவார்கள்.

இனக்கவர்ச்சிக்கும் காதலுக்கும் வித்தியாசம் தெரியாத பருவம் என்பதால், அவர்களைச் சொல்லிக் குற்றமில்லை. உடன்படிப்பவர்களும் அதே வயதுடையவர்கள் என்பதால், அவர்களுடைய வழிகாட்டலும் எதிர் மறையாக இருக்கும். ‘டேய், உன் ஆள் வருதுடா’ என்று தூபம் போட்டு காதல் நெருப்பை மூட்டிக்கொண்டே இருப்பார்கள்.

சம்பந்தப்பட்ட பெண் காதலிக்கிறாரா, இல்லையா; நம்மைப் பற்றி என்ன நினைக்கிறார் என்ற நினைப்பெல்லாம் இனக்கவர்ச்சிக் காதலில் அடங்காது. சாதாரணமான பழக்கத்துக்கும் காதலுக்கும் வித்தியாசமும் தெரியாது. என்றாவது ஒரு நாள், ‘எல்லோரிடமும் பழகுவது மாதிரிதானே உன்னிடமும் பழகினேன். நீ தப்பா புரிஞ்சுக்கிட்டா என்ன பண்ண முடியும்’ என்று தோழி சொல்லும்போது சப்த நாடியும் அடங்கி, படிப்பு மறந்து, தூக்கம் துறந்து, அதிலிருந்து மீள கஷ்டப்படுபவர்கள் அனேகம். குறிப்பிட்ட யுவதி மீது இரு இளைஞர்களுக்கு இனக் கவர்ச்சியின் நீட்சி இருந்தால், ரணகளமாகிவிடும்.


ஓவியம்: பாலு

அப்படியொரு சம்பவம் நினைவுக்கு வருகிறது. ஆளுமைத் திறன் தொடர்பான வகுப்புகளை ஞாயிற்றுக்கிழமைகளில் எடுப்பது எனது வழக்கம். ஐந்து ஆண்டுகளுக்கு முன்பு அப்படி ஒரு நாள் மையத்துக்குச் சென்றுகொண்டிருந்தேன். வழியில் கும்பலாக ஆட்கள் ஆங்காங்கே நின்றுகொண்டிருந்தார்கள். அங்கே நான் பார்த்த காட்சி சினிமாவை நினைவுபடுத்தியது. சாலையின் இரு பக்கங்களிலும் ஆட்கள் குவிந்திருக்க, என்னுடைய மாணவர்கள் சரவணனும் பாபுவும் அருகே நின்றுகொண்டு மல்லுக்கட்டிக்கொண்டிருந்தார்கள். அருகே நின்றவர்கள் ரவுடிகளைப் போலத் தெரிந்தார்கள். அடிதடி நடப்பதற்கான சூழல் தென்பட்டது.

அங்கே என்னைப் பார்த்தவுடன் இருவரும் பம்மினார்கள். சூழலைக் கருத்தில்கொண்டு, ‘எதுவாக இருந்தாலும் பிறகு பேசிக்கொள்ளலாம்” என்று கூறி அவர்களை அங்கிருந்து வீட்டுக்கு அனுப்பி வைத்தேன். உடன் இருந்த சிலரிடம் விசாரித்த போதுதான் காதல் விவகாரத்தால் மோதிக்கொண்டது தெரிய வந்தது. அவர்களை என் வீட்டுக்கு வரவழைத்தேன். “என்னை ஒரு சகோதரனா நினைச்சு பிரச்சினையைச் சொல்லு” என்று சொன்னவுடன் கிளிசரின் இல்லாமலேயே சரவணனின் கண்கள் கலங்கின. “சார், நான் லவ் பண்ற பொண்னோட மனசை பாபு மாத்திட்டான். நானும் அவளும் ஆறு மாசமா நல்லாத்தான் பழகிட்டு இருந்தோம். இப்போ பாபுவோடத்தான் அதிகமா பழகுறா” என்றவனைக் குறுக்கிட்டேன்.

“நீ அந்தப் பொண்ண லவ் பண்றதை அந்தப் பொண்ணுகிட்ட சொல்லிட்டியா?".

“இல்ல சார்”

“அந்தப் பொண்ணாவது உன்கிட்ட சொல்லுச்சா?”

“இல்ல சார். ஆனால் லவ் பன்றோம் சார்”.

சரவணனும் குழம்பி என்னையும் குழப்பமாகப் பார்த்தான். அவனை அனுப்பிவிட்டு பாபுவிடம் பேசிய போது அவனுடைய புலம்பல் வேறு மாதிரி இருந்தது. “என்னோட சாப்பாட்டை எடுத்து சாப்புடுவா, எனக்கு பர்த்டே கிப்ட் தந்தா, தினமும் மொபைல் போனில் பேசுவா” எனச் சொல்லிக்கொண்டே போனான். அவனையும் அனுப்பிவிட்டு, இரண்டு நாட்கள் கழித்து மையத்தில் படிக்கும் சம்பந்தப்பட்ட பெண்ணை அழைத்துப் பேசினேன்.

“லவ்வா, இல்லவே இல்ல” என்று மறுத்தார் அந்த பெண். “கிப்ட் தர்றது, சாப்பாட்டை எடுத்து சாப்புடுறது, அவுங்களுடன் சகஜமாகப் பேசுவதையெல்லாம் லவ்வுன்னு எடுத்துக்கிட்டா, நான் என்ன பண்றது. என்னைப் பொறுத்தவரைக்கும் உடன் படிக்கிற எல்லோருமே என் நண்பர்கள். அவ்வளவுதான், இதுக்கு மேல ஒன்றும் இல்லை” எனத் தெளிவாகக் கூறினார்.


பிறகு சரவணன், பாபு இருவரையும் ஒன்றாக உட்கார வைத்துப் பேசினேன்.

“சரவணா, அந்தப் பொண்ணு உன்னை லவ் பண்ணல”.

உடனே சரவணன், “சார் பாபுவ..” என்று இழுத்தவனை குறுக்கிட்டு “அட, அந்தப் பொண்ணு யாரையும் லவ் பண்ணலப்பா” என்றேன். உடனே ஆயிரம் வாட்ஸ் பல்பு அவர்கள் முகத்தில் ஒளிர்ந்தது. தனக்குக் கிடைக்கலே என்ற வருத்தத்தைவிட எதிராளிக்குக் கிடைக்கலே என்ற சந்தோஷம். பாடத்தைச் சொல்லி புரியவைப்பதைவிட இனக்கவர்ச்சிக்கும் காதலுக்கும் உள்ள வித்தியாசத்தைச் சொல்லி புரியவைப்பதற்கு ரொம்பவே மெனக்கெட வேண்டியிருந்தது. நீண்ட நேரத்துக்குப் பிறகு அதைப் புரிந்துகொண்டார்கள். பிறகுதான் நிம்மதி அடைந்தேன்.

சமீபத்தில் ஒரு முன்னாள் மாணவரின் திருமணத்தில் அந்த மூவரையும் சந்திக்க நேர்ந்தது. தொழில், வேலை, குடும்பம் காரணமாக வெவ்வேறு இடத்தில இருந்தாலும் அவர்கள் மூவரும் இன்றும் நல்ல நட்பைத் தொடர்கிறார்கள் என்பதைப் பார்க்கும்போதே தெரிந்தது. மிகவும் மகிழ்ச்சியாக இருந்தது.

இன்றைய இளம் தலைமுறையினர் தான் ‘தனியாள்’ என்று சொல்லிக்கொள்வதைக் கவுரவக் குறைச்சலாக நினைக்கிறார்கள். படிக்கும் காலமாக இருந்தாலும்கூட, தங்களுக்குத் துணை அவசியம் என்றும் நினைக்கிறார்கள். பதின் பருவத்தில் இனக்கவர்ச்சியால் உண்டாகும் இந்த உணர்வு, சிக்கலானதுதான். அது ஒரு ஆனந்த அனுபவமாக இருப்பதைப் போலத் தெரியலாம். ஆனால், மூழ்கடிக்கவும் செய்துவிடலாம். படிக்கும் பருவத்தில் எதிர் பாலினத்தினரிடம் ஈர்ப்பு ஏற்படுவது இயற்கையே. அதைக் காதல் என்று கற்பனைக் கோட்டை கட்டுவது யாருடைய தவறு?

(அனுபவம் பேசும்)

திருச்சி சாரநாதன் பொறியியல் கல்லூரி மேலாண்மைத் துறைத் தலைவரான கா. கார்த்திகேயன், ஆளுமைத் திறன் தொடர்பாக எழுதிவருகிறார். இந்தத் துறை சார்ந்து மாணவர்களுக்காகவும் தொழில்முனைவோருக்காகவும் மூன்று நூல்களை எழுதியுள்ளார். உள்ளூர் தொலைக்காட்சி அலைவரிசைகளில் நிகழ்ச்சி நடத்திவரும் இவர், கல்லூரிகளில் மென்திறன் பயிற்சியாளராகவும் பணியாற்றி வருகிறார்.

வெல்லுவதோ இளமை: கேட்ஸ் திறந்த ‘புதிய ஜன்னல்’

Published : 20 Apr 2018 09:59 IST

என். சொக்கன்



பல நாட்களாகப் பட்டினி கிடந்த ஒருவருக்குத் திடீரென்று அறுசுவை விருந்து கிடைத்தால் எப்படியிருக்கும்? அப்படி இருந்தது வில்லியத்துக்கும் அவனுடைய நண்பர்களுக்கும்.

அதற்குக் காரணம் கணினி என்ற அறிவியல் அதிசயமே!

இன்றைக்கு ஒரு கணினி இருந்தால் போதும். அலுவலக வேலை பார்க்கலாம், பாட்டு கேட்கலாம், சினிமா பார்க்கலாம், மின்னஞ்சல் படிக்கலாம், நண்பர்களுடன் அரட்டையடிக்கலாம்... இவை எவையும் அன்றைய கணினியில் சாத்தியமல்ல! அன்றைக்குப் புழக்கத்தில் இருந்த கணினிகள் ஒவ்வொன்றும் அறையளவு பெரிதாக இருந்தன. அவற்றில் பாட்டு, திரைப்படம், மின்னஞ்சல், ஃபேஸ்புக்கெல்லாம் வராது. ஒரு ஒளிப்படத்தைக்கூடப் பார்க்க முடியாது. வெறும் எழுத்துகள்தாம்.


ஆனால், அந்தக் கணினிகள் அன்றைய தொழில்நுட்பத்தின் மிகப் பெரிய சாதனை. அவற்றைப் பயன்படுத்தி புரோக்ராம்கள் எனப்படும் நிரல்களை எழுதலாம். நாம் என்ன சொன்னாலும் கணினியைக் கேட்கச்செய்யலாம். அதனால்தான், வில்லியம் போன்ற அன்றைய இளைஞர்கள் பலருக்குக் கணினிகளை மிகவும் பிடித்திருந்தது. ஆர்வத்துடன் கற்றுக்கொண்டார்கள், விதவிதமான நிரல்களை எழுதிக் குவித்தார்கள்.

இத்தனைக்கும் வில்லியம் முழுக் கணினியைப் பயன்படுத்தவில்லை. அவனுடைய பள்ளியிலிருந்து ஒரு பெரிய கணினிக்கு இணைப்பு உருவாக்கப்பட்டிருந்தது. அதை வைத்து அந்தக் கணினியில் நுழைந்து நிரல்களை எழுதிப் பழகிக்கொண்டான். அவனுக்குச் சொல்லித் தரவும் அங்கே யாரும் இல்லை. அவனே புத்தகங்களை, கையேடுகளைப் புரட்டிப் பார்த்தான், ஏதோ எழுதிப் பார்த்தான், அவை பிரமாதமாக வேலை செய்வதைப் பார்த்து வியந்துபோனான். சரியான நிரல்கள், பிழையான நிரல்கள் என இரண்டுமே அவனுக்குப் புதிய விஷயங்களைக் கற்றுத்தந்தன.

திடீரென்று ஒருநாள், அவர்களுடைய கணினி இணைப்பு வேலைசெய்யவில்லை.

வில்லியமும் அவனுடைய நண்பர்களும் கணினியை மொத்தமாகப் பயன்படுத்தியதால் அதற்கு ஒதுக்கப்பட்டிருந்த நேரம் தீர்ந்துவிட்டது.

‘ஆனா, எங்களுக்கு கம்ப்யூட்டர் வேணுமே; நாங்க என்ன செய்யறது?’வில்லியம் பரிதாபமாகக் கேட்டான்.


‘பள்ளிக்கூடத்துக்காகக் கொடுத்த இலவச நேரம் முடிஞ்சிடுச்சு. இனிமே நீங்களே காசு கொடுத்துப் பயன்படுத்தினாதான் உண்டு.’

அதற்கு அவர்கள் சொன்ன வாடகைத் தொகை மிக அதிகம். ஆனாலும், வில்லியமும் அவனுடைய நண்பர்களும் தங்களுடைய பாக்கெட் மணி, சேமிப்பையெல்லாம் செலவழித்துத் தொடர்ந்து கணினியைப் பயன்படுத்திவந்தார்கள். ஆனால், முன்புபோல் எந்நேரமும் கணினியின் முன்னே கிடக்க முடியாது. கொடுக்கிற காசுக்குச் சிறிது நேரம்தான் பயன்படுத்த அனுமதி.

அதுவரை கணினியை இஷ்டம்போல் பயன்படுத்திப் பழகியிருந்த அவர்களுக்கு, இப்படிச் சிறிது சிறிதாகப் பயன்படுத்துவது பிடிக்கவில்லை. ‘இன்னும் இன்னும்’ என்று ஏங்கினார்கள்.

அப்போது அவர்கள் ஊரில் ‘கம்ப்யூட்டர் சென்டர் கார்ப்பரேஷன்’ (CCC ) என்ற நிறுவனத்திடம் சில கணினிகள் இருந்தன. ஆனால், அவையும் வாடகைக்குப் பெறப்பட்டவையே.

அந்தக் கணினிகளில் அவ்வப்போது சிறிய, பெரிய பிழைகள் தென்படும். அதுபோன்ற நேரத்தில் பிழை திருத்தப்படும்வரை CCC நிறுவனம் அந்தக் கணினிக்கு வாடகை தர வேண்டியதில்லை.

இதைத் தெரிந்துகொண்ட வில்லியம் யோசித்தான், ‘பிழைகள் தாமே வரும்வரை காத்திருக்க வேண்டுமா? நாமே உள்ளே நுழைந்து அந்தப் பிழைகளைக் கண்டுபிடித்தால் என்ன?’


இப்படித் தினந்தோறும் பிழைகளைக் கண்டுபிடித்துக்கொண்டே இருந்தால், அந்தக் கணினிகளுக்கு வாடகை தர வேண்டியதில்லை. CCCக்குப் பணம் மிச்சம்.

ஆனால், இதனால் வில்லியத்துக்கு என்ன லாபம்?

பிழையைக் கண்டுபிடிக்க நெடுநேரம் கணினி முன்னே உட்கார வேண்டும். இரண்டு, மூன்று பிழைகளைக் கண்டுபிடித்துச் சொல்லிவிட்டு மீதி நேரமெல்லாம் நிரல் எழுதிப் பழகலாமே.

வில்லியம் சொன்ன யோசனை CCC நிறுவனத்துக்கு மிகவும் பிடித்திருந்தது.அதன் பிறகு, வில்லியம் தொடர்ந்து மணிக்கணக்காகக் கணினிகளைப் பயன்படுத்தி மகிழ்ந்தான். பல தனித்துவமான நிரல்களை எழுதினான்.

பிழைகளைக் கண்டுபிடிக்கும் நோக்கத்துடன் கணினியின்முன் அமர்ந்தாலும், அதன்மூலம் வில்லியம் கற்றுக்கொண்டவை ஏராளம். ஆரம்பத்தில் விளையாட்டாகக் கணினியைப் பயன்படுத்தியவன், சிறிது சிறிதாகப் பயனுள்ள நிரல்களை எழுதத் தொடங்கினான். கணினியைப் பயன்படுத்தி ஏகப்பட்ட விஷயங்களைச் சாதிக்க முடியும் என்பதைப் புரிந்துகொண்டான். அது பற்றி நிறையப் படிக்கத் தொடங்கினான்; நண்பர்களுடன் விவாதித்தான்.

இந்த ஆர்வம், வில்லியத்தின் தொழில் முயற்சிகளுக்கு வழிவகுத்தது. கணினியில் நிரல்களை எழுதுவது வெறும் பொழுதுபோக்கல்ல, அதைப் பயன்படுத்திப் பல பயனுள்ள விஷயங்களைச் செய்யலாம், அந்த நிரல்களைத் தேவையுள்ள நிறுவனங்களுக்கு விற்றுப் பணம் சம்பாதிக்கலாம் என்று அவன் நிரூபித்தான்.

அதே காலகட்டத்தில், கணினி களுக்கான வன்பொருள் (ஹார்டுவேர்) வசதிகளும் பெரிய அளவில் வளர்ந்தன. இதைப் பயன்படுத்திக்கொண்டு வில்லியம் தன்னுடைய தொழில் முயற்சிகளைச் செம்மையாக்கினான். அதன் மூலம், ‘ஒவ்வொரு மேசையிலும் ஒரு கணினி’ என்ற ஒரு புரட்சிக்கு அவன் முக்கியக் காரணமானான்.

அந்த வில்லியம், நாமெல்லாம் ‘பில் கேட்ஸ்’ என்ற பெயரில் நன்கறிந்த, உலகின் மிகப் பெரிய பணக்காரர்களில் ஒருவர்.

கணினித் தொழில்நுட்பத்தைப் பயன்படுத்தி பில் கேட்ஸ் நிறையப் பணம் சம்பாதித்தார் என்பது உண்மைதான். ஆனால், காசு சம்பாதிப்பதற்காக அவர் இந்தத் தொழிலுக்கு வரவில்லை. கணினிகளின்மீது அவருக்கிருந்த பேரார்வம்தான் அவரை இங்கே வரவைத்தது. இந்தத் துறையை இன்னும் பெரிய அளவில் வளர்ப்பது எப்படி என்ற கேள்விதான் அவரை முன்னேற்றியது.

‘உனக்குப் பிடித்த ஒரு வேலையைத் தேர்ந்தெடு; அதன்பிறகு நீ வாழ்நாள் முழுக்க வேலைசெய்ய வேண்டியதில்லை’ என்று சொல்வார்கள்; அப்படி இளம் வயதிலேயே மனத்துக்குப் பிடித்த ஒரு வேலையை விரும்பித் தேர்ந்தெடுத்துச் செய்து, அதன்மூலம் புகழும் பணமும் சம்பாதித்து, சமூகத்தின்மீது தாக்கத்தையும் உண்டாக்கிய அபூர்வமான மனிதர் பில் கேட்ஸ்.

(இளமை பாயும்)

தொடர்புக்கு: nchokkan@gmail.com

கடந்த 25 ஆண்டுகளுக்கும் மேலாக அறிவியல், இலக்கணம், சிறுவர் இலக்கியத் துறைகள் சார்ந்து எழுதிவருகிறார் என். சொக்கன். வாழ்க்கை வரலாறு, பழந்தமிழ் இலக்கியம் பற்றி குறிப்பிடத்தக்க நூல்களை எழுதியிருக்கிறார். பெங்களூருவில் குடும்பத்துடன் வசிக்கும் சொக்கன், பன்னாட்டு நிறுவனம் ஒன்றில் கணினிப் பொறியாளர்.

உலகப் புத்தக நாள் ஏப்.23: துள்ளித் துளிர்த்த காதல்!

Published : 20 Apr 2018 09:59 IST

நிஷா




காதலை உருகி மருகிச் சொல்லும் கதைப் புத்தகங்களுக்கு எப்போதுமே இளைஞர்கள் மத்தியில் தனி வரவேற்பு இருக்கும். ‘ஆக்ஸிடெண்ட்லி இன் லவ்’ என்ற புத்தகத்துக்கும் இளைஞர்கள் அமோக வரவேற்பு அளித்தார்கள். ஏனென்றால், இந்தக் கதையின் கரு, காதலும் காதல் நிமித்தமுமே.

பொதுவாக, காதல் படங்களும் காதல் புத்தகங்களும் பெரும்பாலும் நமக்குப் பிடித்தவைதான். குறிப்பாக, சோகத்தில் முடியும் லைலா மஜ்னு வகைக் காதல். ஆனால், இப்போது காலம் மாறிவிட்டது. இன்று காதலை எப்படிச் சொல்வது என்று தயங்கி எந்த இளைஞனும் ‘இதயம்’ முரளியைப் போல் கையில் புத்தகத்துடன் தலையைக் குனிந்தபடி மருகித் திரிவதில்லை. ஒருவேளை அந்தக் காதல் தோல்வியில் முடிந்தாலும், அதற்காக அவர்கள் தாடி வளர்த்து சோகத்தில் மூழ்குவதில்லை. இன்றைய இளைஞர்கள் ‘அட்டகத்தி’ தினேஷைப் போல் காதலை எளிதாக எடுத்துக்கொண்டு வாழ்வை வீணடிக்காமல் மகிழ்ச்சியுடன் கடந்து செல்கிறார்கள்

நிகிதா சிங் எழுதியிருக்கும் ‘ஆக்ஸிடெண்ட்லி இன் லவ்’ என்ற புத்தகத்தில் இருக்கும் காதல் இன்றைய தலைமுறையினரின் காதல்தான். உணர்ச்சிக் கொந்தளிப்புகள் எவையுமின்றி, ‘எது நடந்தால்தான் என்ன?’ என்ற ரீதியில் வெகு சாதாரணமாகக் கடந்துசெல்லும் காதல் அது. சொல்லப்போனால் இந்தப் புத்தகத்தின் மையக் கருவை மணிரத்னம் சுட்டுவிட்டாரோ என்று சந்தேகத்தை ஏற்படுத்தும் அளவுக்கு இதன் கரு ‘ஓகே கண்மணி’ படத்தின் கதையுடன் ஒத்துப்போகிறது.



நிகிதா சிங்

அந்தப் படம் பார்த்தவர் களுக்கு இந்தப் புத்தகத்தின் கதையைத் தனியாகச் சொல்லத் தேவையில்லைதான். இருந்தாலும், மற்றவர்களுக்காக இந்தக் கதையின் சுருக்கத்தைச் சொல்ல வேண்டியுள்ளது. ஒரு காலத்தில் மாடலிங் துறையில் கொடிகட்டி பறந்து, இன்று அதே துறையில் சரிவைச் சந்தித்துக்கொண்டிருக்கும் ஷவ்வி முகர்ஜி எனும் இளம் பெண்ணுக்கும் துஷார் மெகர் எனும் ஒளிப்படக் கலைஞனுக்கும் இடையேயான நிர்பந்தமற்ற காதல் வாழ்க்கைதான் இந்தக் கதை.

ஒரு போட்டோ சூட்டில் துஷாரைப் பார்த்த மாத்திரத்திலேயே இருவருக்குள்ளும் காதல் பற்றிக்கொள்கிறது. முதல் சந்திப்பின்போது இருவரும் மதுபோதையின் உச்சத்தில் இருந்தனர். அதனால், அவர்கள் அன்று பேசியதும் கூடிக் கலந்ததும் எந்த அளவுக்கு உண்மை என்று அவர்களுக்கு உறுதியாகத் தெரியவில்லை.

ஒருவித நெருக்கத்தை உணர முடிந்த அவர்களால் காதலை மங்கலாகவே உணர முடிகிறது. எனவே, காதல் கல்யாணம் என்ற சமூகக் கட்டுகளிலும் நிர்ப்பந்தங்களிலும் சிக்கிக் கொள்ளாமல் நெருக்கத்துடன் மட்டும் தங்கள் உறவைத் தொடர்வது என்று முடிவுசெய்து வாழ்கின்றனர். இறுதியில் சுவாரசியமும் இழுவையும் கலந்த சில பக்கங்களுக்குப் பிறகு காதலை உணர்ந்து இருவரும் இணைந்து வாழ ஆரம்பித்துக் கதையை முடித்துவைக்கிறார்கள்.

ரொம்பப் பிரமாதமான கதை இல்லை என்றாலும்கூட, சிக்கலற்ற வார்த்தைகளைக்கொண்டு வாசிப்பதற்கு எளிதான மொழியில் சுவாரசியமான சம்பவங்களைத் தொகுத்து வாசிக்கும் பொழுதுகளை நிகிதா சிங் எளிதாகக் கவர்ந்துகொள்கிறார். வாசிப்பு ஒரு சுவாரசியமான அனுபவம். ஆனால், வாசிக்கும் பழக்கம் இல்லாதவர்களுக்கு அது சிரமமான ஒன்றுதான். இந்தப் புத்தகம் அந்தச் சிரமத்தைக் களைந்து அவர்களையும் வாசிப்பைக் காதலிக்க வைக்கக்கூடும்.

புத்தக வாசிப்புக்குப் புது முறையைக் கையாளலாமே!

Published : 21 Apr 2018 09:34 IST

புத்தக வாசிப்பில் மாணவர்களுக்கு ஆர்வத்தை ஊட்டுவது என்பது அவர்களின் வளமான எதிர்காலத்துக்கு அஸ்திவாரம் இடும். இவ்விஷயத்தில் கல்வித் துறையும் புதிய முயற்சிகளை முன்னெடுக்க வேண்டும். பாடப் புத்தகத்தைத் தவிர ஏதாவது நல்ல புத்தகம் ஒன்றை, மாணவர்களின் வயது, வாசிக்கும் திறன், அவர்களை ஈர்க்கக்கூடிய துறை ஆகியவற்றுக்கு ஏற்பத் தேர்ந்தெடுத்து இரண்டு மாதங்களுக்கு ஒரு புத்தகம் என்று கொடுத்து வாசிக்கச் சொல்லலாம். என்ன வாசித்தோம் என சிறு கட்டுரை எழுதித்தரச் சொல்லலாம். இதற்கு மதிப்பெண், தேர்வு என்றெல்லாம் அச்சமூட்டக் கூடாது. முன்பெல்லாம் குடிமைப் பயிற்சி அல்லது நன்னெறி வகுப்பு என்று வாரத்துக்கு ஒன்று அமைத்ததைப் போல மாதத்துக்கு ஒன்றாகக்கூட நூல் வாசிப்புக்கு ஒதுக்கலாம்.

புத்தகத்தில் கவனிக்க வேண்டியவை குறித்தும், வாசிக்கும் விதத்தையும் பொதுவாகச் சொல்லித்தர வேண்டும். ஆறாவது வகுப்பு முதல் எட்டாவது வகுப்பு வரை பயிலும் மாணவர்களுக்குச் சித்திரக் கதைகளுடன் உள்ள புத்தகங்களைத் தரலாம். முதலில் பாடப்புத்தகம் தவிர்த்து பிற புத்தகங்களும் உள்ளன என்ற அறிமுகமே மாணவர்களுக்கு மகிழ்ச்சியையும் ஊக்கத்தையும் அளிக்கும். வாசித்துப் பழகி ருசி ஏற்பட்டுவிட்டால் பிறகு தன்னம்பிக்கை பிறக்கும். இதனால், தாங்களாகவே அடுத்த கட்டத்துக்கு நகர்வார்கள்.

பட்டிமன்றம், பேச்சுப்போட்டி என்று ஏதாவது ஒரு தலைப்பில் பேசச் சொல்வதைப் போல, ஒரு புத்தகத்தைப் பற்றி திறனாய்வு அல்லது குழு விவாதத்துக்கு ஏற்பாடுசெய்தால் நன்கு வாசித்த மாணவர்களின் பேச்சு, மற்றவர்களுக்கு முன்மாதிரியாகவும் தூண்டுதலாகவும் அமையும். ஆசிரியர்களுக்கே மாணவர்களின் கற்றல் திறனையும் விவாதிக்கும் திறனையும் இதர ஆற்றல்களையும் தொடக்கத்திலேயே அடையாளம் காணும் வாய்ப்பாக அமையும்.

கணிதம், இயற்பியல், வேதியியல், உயிரியியல் போன்ற பாடங்களுக்கான எளிய அறிமுக நூல்களைக்கூட இப்படிச் சுற்றுக்குவிட்டு படிக்கவைப்பதன் மூலம் அந்தந்தப் பாடங்களில் லயிப்பைக் கூட்டவும், சந்தேகங்களைத் தெளிந்துகொள்ளவும் வழிவகுக்கலாம். ஆசிரியர்களே உடனிருந்து வரிக்கு வரி சொல்லித்தந்து புரியவைக்கும் முறைக்குப் பதிலாக, தாங்களே படிக்கவும், சந்தேகம் வரும்போது ஆசிரியரிடம் கேட்டு மேற்கொண்டு தொடரவும் இந்தப் பயிற்சி உதவும். ஆசிரியர்கள் மட்டுமே தங்களுடைய பொறுப்பாகக் கருதாமல் வகுப்புத் தலைவன் போன்ற மாணவர் குழுவையும் இணைத்துக்கொண்டால் குழு இயக்கமாக மலரும்.

பாடப்புத்தக வாசிப்பைவிட பிற நூல்களை வாசிக்கும் மாணவர்களுக்குக் கற்பனைத்திறனும் தானாகவே வாக்கியங்களை அமைக்கும் லாகவமும் கூடிவிடும். கற்பித்தல் என்ற கடமை ஆசிரியர்களுக்கு எளிதாகிவிடும். வெறும் பாடப்புத்தகம் எனும்போது தோன்றும் கடமையுணர்ச்சி, அதைத் தாண்டிய படிப்பு எனும்போது ஆர்வத்தையும் உற்சாகத்தையும் நிரம்ப ஊட்டும். ஆசிரியர்கள் கண்காணிப்பில் அவர்களுடைய வழிகாட்டலில் நல்ல நூல்களைத் தாங்களாகப் படிக்கும் மாணவர்கள், நடந்து செல்லும் மாணவர்கள் மிதிவண்டியை ஓட்டப் பழகும்போது அடையும் மகிழ்ச்சியையும் தன்னம்பிக்கையையும் அடைவார்கள்!