“Corrupt officials can’t lay claim to promotion on technicalities”

• SPECIAL CORRESPONDENT
• THE HINDU

Government officials accused of corruption cannot lay claim to promotion on the technical ground that no charge memo had been issued to them on the day of drawing of a list of officers eligible for promotion, the Madras High Court Bench here has held.

Justices S. Manikumar and C.T. Selvam passed the ruling while allowing a writ appeal filed by the State government against a single judge’s order to promote as Deputy Inspector General of Registration an officer accused of collecting ‘ mamool ’ (bribe money) from his subordinates.

“We are unable to accept the reasoning of the single judge… Once there is a serious allegation, certainly there is a cloud on the integrity of the officer. Morale and discipline of the department would be jeopardised if such persons are also included in the panel and promoted to higher posts,” the Division Bench said.

According to Special Government Pleader (SGP) A.K. Baskarapandian, the officer, K. Balasubramanian, was in possession of unaccounted money of Rs. 25,000 when sleuths from the Directorate of Vigilance and Anti-Corruption (DVAC) conducted a surprise check in his office on October 21, 2008.

The sleuths also seized ‘ mamool ’ money that had been brought by many Sub-Registrars to be given to the officer.

G.O. issued

Subsequently, a Government Order was issued on September 25, 2009 directing the Commissioner for Disciplinary Proceedings to enquire into the matter and a charge memo was issued in October 2010.

In the meantime, the officer filed a writ petition in the High Court seeking promotion and a single judge allowed the petition on April 9, 2011 on the ground of delay in issuing the charge memo and hence the Registration Department had chosen to file the present writ appeal.

The SGP also said that it was imperative to set aside the single judge’s order to promote the officer who was ultimately found guilty by the Commissioner for Disciplinary Proceedings and consequently removed from service by the State government.












“Once there is a serious allegation, certainly there is a cloud on the integrity of the officer”

Madras varsity teachers seek right to guide PhD students

• R. SUJATHA
• 
  

THE HINDU

Institution’s PhD brochure calls for two years’ experience for a PhD-holder to be given guide-ship

Around 100 assistant professors appointed in various departments of the University of Madras are awaiting permission to guide PhD scholars. These teachers have been appointed against permanent vacancies and were put on ‘probation’ for two years.

The appointments were made by the then Vice-Chancellor (VC) R. Thandavan and in the absence of a Vice-Chancellor at the university now, their wait could only get longer.

S. Elumalai, Head of the Department of Biotechnology, who was denied guide-ship, brought up his case at the Senate meeting recently, saying that though he had the requisite qualifications to be a research guide, his plea for being granted guide-ship was pending for two years.

He said he had guided students during his tenure as a college teacher which was counted as experience when the university appointed him.

Backing the demand, Syndicate member G. Ravindran said, “Guiding is the mainstay of research. A professor must guide, take up research activity and publish the findings.” If they cannot do research, how their performance can be assessed, he asked.

Senior professors said the university’s PhD brochure called for two years’ experience for a PhD-holder to be given guide-ship. “Anyone who has been appointed in the university is considered to be on probation for a certain period and there is nothing binding on either party during this period,” explained a retired professor, whose department appointed four assistant professors who do not have permission to guide research scholars.

Sources said when the new appointees had taken up the issue with Mr. Thandavan, he allowed them to guide MPhil students as the brochure was silent on guiding them.

In the meeting, the members sought a resolution to abolish the post of Dean Research, claiming that the official had failed to do his duty.








Confirming this, Registrar David Jawahar said the professors were frustrated with the delay and had moved such a resolution. “ The decision to abolish the statutory post would require a larger discussion,” he said.

Exam paper leakage: deal clinched at Vidhana Soudha

• IMRAN GOWHAR

THE HINDU 

The office of the Minister of State for Medical Education at the Vidhana Soudha was used to clinch the deal to secure the leaked chemistry question paper by the Minister’s Officer on Special Duty (OSD), investigation by the Criminal Investigation Department (CID) has revealed.

The prime accused, Manjunath, during investigation, confessed that he had met the Minister’s OSD, Obalaraju, at the Minister’s office to finalise the deal after he was contacted, sources said.

Sources added that Obalaraju used the office landline phone on March 20 to contact Manjunath, and discuss with him how he would receive the question paper.

Some of the beneficiaries, including a small-screen actor who has been questioned, could be made approvers in the case. Shivakumar, a retired lecturer, who runs a chain of tutorials, is now emerging to be the key person who can lead the investigators to the source of the leak, sources said, adding that the call detail records of Manjunath had led them to Shivakumar, a key accused in the 2012 leak.

Sources said the arrest of Shivakumar could lead them to the officers in the Department of Pre-University Education (DPUE), who may be connected to the leakage. Sources also said that Shivakumar had maintained a cordial relationship with a police officer whose name came up during the lottery scam recently.

The CID officials have also taken in 14 persons, including a few DPUE officials, who were among the 40 suspended after the leakage of the re-exam, for further questioning.

Meanwhile, the three arrested — Obalaraju, Manjunath, and PWD official Rudrappa — were produced before the 7th Additional Metropolitan Magistrate by the CID. The court has extended police custody till April 13.













Shivakumar, a retired lecturer, is now emerging as the key person in the case

Rs 50 lakh for MBBS at Safdarjang medical college

Vishnu Sukumaran New Delhi, Apr 03, 2016, DHNS

The Delhi Police are probing into a complaint of Rs 50 lakh asked for an MBBS seat at Vardhman Mahavir Medical College, attached with south Delhi’s Safdarjang Hospital. The seat was promised under Nominee of Government of India (NGOI) quota.

Manoj Aggarwal, a homeopathic doctor from west Delhi’s Naraina, paid the amount for his son’s admission. He and his son were told to come at Safdarjang Hospital, where they were made to fill an application form.

They were also introduced to a doctor, Dwarka-resident Virender Kumar. It was claimed that the admission would be provided through Kumar, an officer with the Medical Council of India (MCI).

Aggarwal, who practises at the DDA Shopping Complex in Naraina, also made a payment at the parking lot of the hospital. But no seat was provided to his son till date.

In his statement, the victim told the police that he was duped after receiving a bulk text message sent on his mobile phone from ‘DZ-JSSEDU’.

A man named Anil Kumar Rathore was offering direct admission in MBBS. He claimed to be from Laxmi Nagar-based JSS International Education Services, police said.

Rathore claimed that the firm had vast experience in medical admission and providing consultation to thousands of medical aspirants. He also said that he provided admission in reserved quota.

“Out of my curiosity, I called on his mobile number and asked from where he got my mobile number. He replied that he can get my son’s admission in MBBS,” Aggarwal stated in his complaint.

In the beginning, Aggarwal was not satisfied with Rathore’s reply. But Rathore kept on telling him different stories for his satisfaction. “My son completed his class XII last year and was keen to get admission in MBBS. I asked him if he can get my son’s admission in a government medical college,” the complainant added.

Rathore assured that he would get it done in Vardhman Mahavir Medical College under NGOI quota.

A case under section 120-B (criminal conspiracy) and 420 (cheating) of the Indian Penal Code has been filed with crime branch police station. A team is looking into the case, but no arrests have been made so far.

எம்ஜிஆர் 100 | 37 - ‘‘நான் பெறாத அந்தப் புள்ள நீதாம்பா’’!

எம்ஜிஆர் 100 | 37 - ‘‘நான் பெறாத அந்தப் புள்ள நீதாம்பா’’!

தொகுப்பு: ஸ்ரீதர் சுவாமிநாதன்
M.G.R. நடித்து வெளியாகி பெருவெற்றி பெற்று, அதன் பிறகு வெளியான பல படங்கள் அதே ஃபார்முலாவை பின்பற்றும் அளவுக்கு தமிழ் சினிமாவை புரட்டிப் போட்ட படம் ‘எங்க வீட்டுப் பிள்ளை’. இது வெறும் படத்தின் பெயர் மட்டுமல்ல; இந்தப் பெயரை சொல்லி உரிமை கொண்டாடும் அளவுக்கு மக்களின் நம்பிக்கையைப் பெற்றவராக எம்.ஜி.ஆர். விளங்கினார்.

நெல்லை மாவட்டம் பாளையங் கோட்டையில் எம்.ஜி.ஆரின் தீவிர ரசிகரான பஸ் டிரைவர் ஒருவருக்கு விபத்து ஏற்பட்டது. காலில் பலத்த காயம். அறுவை சிகிச்சை செய்து காலை எடுக்காவிட்டால் உயிரே பறி போகும் அபாயம். ‘பிறருக்கு பாரமாக இருப்பதை விட சாவதே மேல்’ என்ற எண்ணத்தில் அறுவை சிகிச்சைக்கு டிரை வர் மறுத்தார். பெற்ற மனம் கேட் குமா? மகனைக் காப்பாற்றத் துடித்தார் தாய். ஆனால், அவர் என்ன சொல்லியும் மகன் கேட்கவில்லை. ‘காலை இழந்து வாழ்வதை விட சாவதே மேல்’ என்று உறுதியாகக் கூறிவிட்டார்.

எம்.ஜி.ஆர். ரசிகனான தன் மகன் அவர் சொன்னால் கேட்பான் என்ற நம் பிக்கை பிறந்தது அந்தத் தாய்க்கு. எம்.ஜி.ஆரை சந்தித்து தன் மகனின் நிலையைக் கூறி அவரைக் காப்பாற்றும் படி கேட்டுக் கொண்டார். அந்த தாயின் வேண்டுகோளை ஏற்று மருத் துவமனைக்கே எம்.ஜி.ஆர் சென்று தனது ரசிகரை சந்தித்து ஆறுதலும் தைரியமும் கூறினார்.

சூரியனைக் கண்ட பனி போல டிரைவ ரின் கவலையும் அச்சமும் மிச்சமில்லா மல் பறந்தன. அறுவை சிகிச்சைக்கு சம் மதித்தார். பாதிக்கப்பட்ட கால் அகற்றப் பட்டு டிரைவர் உயிர் பிழைத்தார். எம்.ஜி.ஆரின் செலவிலேயே அவருக்கு செயற்கைக் கால் பொருத்தப்பட்டது. பின்னர், அவர் கடை வைத்து நடத்தவும் எம்.ஜி.ஆர். உதவி செய்தார். டிரைவராக இருந்தவர் முதலாளியாகிவிட்டார்.

நல்ல நிலைமைக்கு வந்தவுடன் தாயும் மகனும் எம்.ஜி.ஆரை நேரில் சந்தித்து நன்றி சொல்ல விரும்பினர். தங்கள் விருப் பத்தை எம்.ஜி.ஆருக்கு தெரியப்படுத்தி சந்திக்க அனுமதி கோரினர். அதற்கு எம்.ஜி.ஆர். அளித்த பதில் இது...

‘‘தன் மகன்களில் ஒருவனாக கருதித்தான் என்னைத் தேடி அந்த அன்னை வந்தார். டிரைவரை நானும் என் சகோதரனாக நினைத்துத்தான் உதவி செய்தேன். தாயாக, தம்பியாக எப்போது வேண்டுமானாலும் அவர்கள் என்னைப் பார்க்க வரலாம். நன்றி சொல்வதற்கு என்று வந்தால் நான் அந்நியனாகி விடுவேன். வயது முதிர்ந்த தாயை அந்த சகோதரர் நன்றாக கவனித்துக் கொண்டாலே போதும். அதுவே என்னைப் பார்ப்பதற்கு சமம்.’’

‘ஆனந்த ஜோதி’ திரைப்படத்தில் இடம் பெற்ற, ‘ஒருதாய் மக்கள் நாமென் போம், ஒன்றே எங்கள் குலமென்போம்...’ பாடலுக்கு எம்.ஜி.ஆர். வெறுமனே வாயசைத்து விட்டுப் போனவர் அல்ல, அதன்படியே வாழ்ந்தவர்.

1967-ம் ஆண்டு சட்டப் பேரவைத் தேர்தலில் பரங்கிமலைத் தொகுதியில் எம்.ஜி.ஆர். போட்டியிட்டார். துப்பாக்கி யால் சுடப்படுவதற்கு முன் அங்கு பிரச்சாரத்துக்கு சென்றிருந்தார். எம்.ஜி.ஆரை பார்த்த ஒரு மூதாட்டி அன்புடன் அவருக்கு சோடா வாங்கிக் கொடுத்தார். அவரை எம்.ஜி.ஆர். நெகிழ்ச்சியுடன் அணைத்துக் கொண்ட அந்தப் புகைப்படம் மிகவும் பிரபலம். தேர்தல் பிரசார சுவரொட்டிகளில் அந்தப் படம் முக்கிய இடம் பிடித்தது.

எம்.ஜி.ஆர்., ஜெயலலிதா நடித்த ‘மாட்டுக்கார வேலன்’ படத்தில் இடம் பெற்ற ‘பூவைத்த பூவைக்கு பூக்கள் சொந்தமா?...’ பாடல் காட்சி மதுரை வைகை அணையில் படமாக்கப்பட்டது. ஆயிரக்கணக்கானோர் எம்.ஜி.ஆரை பார்க்கத் திரண்டனர். மக்கள் தாகத்தில் தவிக்கக் கூடாது என்று 2 லாரிகளில் தண்ணீரும் மோரும் கொண்டு வரச் சொல்லி திரண்டிருந்த மக்களுக்கு கொடுக்க எம்.ஜி.ஆர். ஏற்பாடு செய்தார்.

பயங்கர கூட்டம், எந்தப் பக்கம் திரும் பினாலும் மக்கள் தலைகள். பலத்த போலீஸ் பாதுகாப்பு போடப்பட்டிருந்தது. எம்.ஜி.ஆரை பார்க்க வேண்டும் என்ற ஆவலில் போலீஸாருக்கு டிமிக்கி கொடுத்துவிட்டு ஒரு மூதாட்டி எம்.ஜி.ஆர். இருக்கும் இடத்துக்கே வந்துவிட்டார். அவரிடம் பரிவோடு பேசிய எம்.ஜி.ஆர்., அவரது குடும்பம் குறித்து விசாரித்தார்.

‘‘உங்களுக்கு பிள்ளைகள் இருக் காங்களாம்மா?’’

‘‘இருக்காங்கப்பா’’ என்று பதிலளித்த மூதாட்டியிடம், ‘‘என்ன பண்றாங்க?’’ என்று அடுத்த கேள்வியை கேட்டார் எம்.ஜி.ஆர்.

‘‘ஒரு புள்ள பட்டாளத்துல இருக்கு. இன்னொரு புள்ள சினிமாவுல இருக்கு’’

மூதாட்டியின் இந்த பதிலால் எம்.ஜி.ஆருக்கு வியப்பு. சினிமாவில் இருக்கிறார் என்றால் நிச்சயம் தனக்குத் தெரிந்திருக்கும் என்று எண்ணியபடியே கேட்டார்… ‘‘சினிமாவில் இருக்கும் பிள்ளையின் பெயர் என்ன?’’

‘‘நான் பெறாத அந்தப் புள்ள நீதாம்பா’’

பதிலளித்த அந்தத் தாயின் கண்கள் மட்டுமல்ல; அவரை அணைத்துக் கொண்ட எம்.ஜி.ஆரின் கண்களும் பனித்தன.

- தொடரும்...

படங்கள் உதவி : ஞானம், செல்வகுமார்

இலவச தொலைக்காட்சிப் பெட்டி வழங்கும் திட்டத்தை முதலில் அறிமுகப்படுத்தியது எம்.ஜி.ஆர்.தான். அவர் முதல்வராக இருந்தபோது குடிசைவாழ் மக்களுக்கு இலவச தொலைக்காட்சிப் பெட்டி வழங்கும் திட்டத்தை தொடங்கினார். அதன் ஒரு பகுதியாக 2-7-1985 அன்று சென்னை துறைமுகம் பகுதியில் குடிசைவாசிகளுக்கு இலவச தொலைக்காட்சிப் பெட்டி வழங்கப்பட்டது.

எம்ஜிஆர் 100 | 36 - M.G.R. ஆத்திகரா? நாத்திகரா?

T

தொகுப்பு: ஸ்ரீதர் சுவாமிநாதன்

M.G.R. ஆத்திகரா? நாத்திகரா? இந்தக் கேள்வி குறித்து அந்தக் காலத்தில் திண்ணைகளில் பட்டிமன்றமே நடக்கும். கடவுள் நம்பிக்கை என்பது ஒவ்வொருவரின் தனிப்பட்ட விஷயம் என்றாலும் லட்சக்கணக்கானோர் பின்பற்றக் கூடிய ஒருவரின் தனிப்பட்ட நம்பிக்கை விவாதிக்கப்படுவது இயல்புதான். அதுவும் எம்.ஜி.ஆர். திமுகவில் இருந்தவர் என்னும்போது இந்தக் கேள்வியின் வீரியம் கூடியது.

திமுக ஒரு ‘நாத்திகக் கட்சி' என்று அந்தக் காலத்தில் மட்டுமல்ல; இப் போதும் கூட தவறான கருத்து சில ரிடம் இருக்கிறது. பேரறிஞர் அண்ணா வைப் பொறுத்தவரை தனிப்பட்ட முறை யில் அவர் நாத்திகர். ஆனால், அவர் தொடங்கிய திமுக ‘நாத்திகக் கட்சி' என்று அவர் அறிவித்தது இல்லை. 1953-ல் தந்தை பெரியார் ‘பிள்ளையார் சிலை உடைப்பு போராட்டம்’ அறிவித்தார். அப்போது, அந்தப் போராட்டம் குறித்து அண்ணாவிடம் கேட்கப்பட்டது. அவர் அதற்கு ‘‘நாங்கள் பிள்ளையாரையும் உடைக்க மாட்டோம். பிள்ளையாருக்குத் தேங்காயும் உடைக்க மாட்டோம்’’ என்று பதிலளித்தார்.

எம்.ஜி.ஆர். ஆரம்பத்தில் காங்கிரஸ் ஆதரவாளராக இருந்தபோது கழுத்தில் மணிமாலையுடன் நெற்றியில் திருநீறு அணிந்து இருப்பார். அண்ணாவின் கொள்கைகளால் ஈர்க்கப்பட்டு திமுகவில் சேர்ந்த பிறகு மதச் சின்னங்களை அணிவ தில்லை. மேலும், திமுகவில் சேர்ந்த பிறகு புராண, பக்திப் படங்களில் நடிப்பதை தவிர்த்தார். இதனால், தேடி வந்த பல பட வாய்ப்புகளை நிராகரித்தார்

ஆண்டவனின் பெயரால் மூடநம்பிக் கையைப் பரப்புவதும் மக்களை ஏமாற்று வதுமான காரியங்கள் கூடாது என்றுதான் எம்.ஜி.ஆர். கருதினாரே தவிர, கடவுள் மறுப்பு கொள்கையை அவர் பிரச்சாரம் செய்தது இல்லை. ‘கோயில் கூடாது என் பது அல்ல; கோயில் கொடியவர்களின் கூடாரமாக மாறிவிடக் கூடாது’ என்பது தானே திராவிட இயக்கத்தின் நோக்கம்.

எந்த மதத்தினரின் நம்பிக்கைகளை யும் எம்.ஜி.ஆர். புண்படுத்தியதும் இல்லை. தனக்கு கடவுள் நம்பிக்கை உண்டு என்பதை அவர் மறுத்ததும் இல்லை. நாடகக் கம்பெனி யில் நடித்துக் கொண்டிருந்தபோது திருப்பதி சென்று வெங்கடாஜலபதியை தரிசித்திருக்கிறார். ‘மர்மயோகி’ படம் வெளியானபோது இரண்டாவது முறையாக திருப்பதி போய்வந்ததை எம்.ஜி.ஆரே கூறியிருக்கிறார்.

துப்பாக்கிச் சூடு சம்பவத்துக்குப் பின் மருத்துவமனையில் சிகிச்சை பெற்று வந்தபோது, அவரது நண்பரும் தீவிர முருக பக்தருமான சாண்டோ சின்னப்பா தேவர், தினமும் கோயிலில் எம்.ஜி.ஆர். பெயருக்கு அர்ச்சனை செய்து மருத்துவமனை சென்று பிர சாதம் கொடுப்பார்.

பின்னர், குணமாகி ‘விவசாயி’ படப் பிடிப்பின்போது மருதமலை சென்று முருகன் கோயிலில் சின்னப்பா தேவரால் அமைக்கப்பட்டிருந்த மின் விளக்கு வசதியையும் எம்.ஜி.ஆர். தொடங்கி வைத் தார். ‘தனிப்பிறவி’ படத்தில் ஜெய லலிதா பாடும் பாடல் காட்சியில் எம்.ஜி.ஆர். முருகன் வேடத்தில் தோன்றுவார். அது ஜெயலலிதா காணும் கனவுக் காட்சி. ‘உழைக்கும் கரங் கள்’ படத்தில் சிலை திருட்டை தடுப்பதற் காக சிவன் போல வேடம் அணிந்து வந்து வில்லன்களை விரட்டுவார்.

‘பொம்மை’ இதழின் இரண்டா வது ஆண்டு மலருக் காக, எம்.ஜி.ஆரை ஜெயலலிதா பேட்டி கண்டார். அந்தப் பேட்டியில் ‘‘உங் களுக்கு கடவுள் நம் பிக்கை உண்டா?’’ என்ற ஜெயலலிதா வின் கேள்விக்கு கொஞ்சமும் தயங் காமல் ‘‘நிச்சயமாக உண்டு’’ என்று எம்.ஜி.ஆர். பதி லளித்தார். தனது கடவுள் நம்பிக் கையை அவர் மூடி மறைத்ததே இல்லை. அதற்காக, பரிவாரங் கள் புடைசூழ, சகல மரியாதைகளுடன் ஆர்ப்பாட்டமாக அவர் கோயிலுக்குச் சென்றதில்லை.

பின்னாளில், படப் பிடிப்புக்காக கர் நாடகா சென்றிருந்த போது, இயக்குநர் சங்கர் அவரை கொல்லூர் மூகாம்பிகை கோயிலுக்கு அழைத்துச் சென்றார். அதன் பிறகு பலமுறை மூகாம்பிகை கோயி லுக்குப் போய் தரிசித்திருக்கிறார். ‘‘மூகாம்பிகை வடிவில் என் தாயை பார்க்கிறேன்’’ என்று எம்.ஜி.ஆர். கூறியிருக்கிறார்.

எம்.ஜி.ஆர். நடித்த ‘நம்நாடு’ படத்துக் காக ‘ஆனந்த விகடன்’ இதழில் அவரது சிறப்பு பேட்டி வெளியானது. அந் தப் பேட்டியில் எம்.ஜி.ஆரின் கருத்துகள் கடவுள் நம்பிக்கை பற்றிய அவரது தெளிவான சிந்தனையைக் காட்டியது.

அந்தப் பேட்டியில், ‘‘பக்தி பரிசுத்த மானது. பக்தன் பரிசுத்தமானவன். முன்பெல்லாம் மக்கள் கடவுளை தங்கள் மனதில் வைத்திருந்தார்கள். இப்போதோ, கடவுள் கோயில்களில் இருப்பதாகத்தான் நினைக்கிறார்கள். இதனால்தான் பிரச்சினைகளே வந்தன’’ என்று எம்.ஜி.ஆர். கூறியிருந்தார்.

1977-ம் ஆண்டு எம்.ஜி.ஆர். முதல்வரானதும் வித்தியாசமான முறையில், ‘பொம்மை’ இதழுக்காக அவரை நடிகை லதா பேட்டி கண்டார். ‘‘காஞ்சிப் பெரியவரை சமீபத்தில் தரிசித்துப் பேசினீர்களா?’’ என்று லதா ஒரு கேள்வி கேட்டார்.

அதற்கு பதிலளித்த எம்.ஜி.ஆர்., ‘‘ஒரு நல்ல துறவியை, பற்றில்லாத மனத்தினரை, பிறருக்காக வாழ்வதே மாந்தர் கடமை என்ற தத்துவத்தின் ஒட்டுமொத்த உருவமாக காட்சியளித்த ஒரு பெரியவரை நான் கண்டேன்’’ என்று பரமாச்சாரியாரைப் பற்றி கூறினார்.

எம்.ஜி.ஆர். ஒருபோதும் தன்னை நாத்திகராகக் காட்டிக் கொண்டது இல்லை.

எல்லோரையும் தனது சொந்தங் களாகக் கருதிய எம்.ஜி.ஆர். நடித்த ‘தொழிலாளி’ படத்தில் அவர் பாடி நடித்த அருமையான பாடல் இது…

‘ஆண்டவன் உலகத்தின் முதலாளி

அவனுக்கு நானொரு தொழிலாளி

அன்னை உலகின் மடியின் மேலே

அனைவரும் எனது கூட்டாளி…’

- தொடரும்...

படங்கள் உதவி : ஞானம், செல்வகுமார்

தனது தலைவரான அண்ணாவுக்கு தலைவராக விளங்கிய தந்தை பெரியார் மீது எம்.ஜி.ஆருக்கு மிகுந்த மதிப்பு உண்டு. 1978-79ல் எம்.ஜி.ஆர்.ஆட்சியில் பெரியார் நூற்றாண்டு விழா சிறப்பாக கொண்டாடப்பட்டது. ஒவ்வொரு மாவட்டத்திலும் பெரியார் நினைவுத் தூண் எழுப்பப்பட்டது.

பெரியாரின் பொன்மொழிகள் நூல் வடிவில் கொண்டுவரப்பட்டன. அவரது வாழ்க்கை வரலாறு மாவட்ட தலைநகரங்களில் ஒளி-ஒலி காட்சியாக நடத்தப்பட்டது. பெரியாரின் எழுத்துச் சீர்திருத்தத்தை எம்.ஜி.ஆர். அமல்படுத்தினார். 1979-ம் ஆண்டு பெரியார் பிறந்த நாளில் ஈரோட்டை தலைநகராகக் கொண்டு பெரியார் மாவட்டத்தை உருவாக்கினார். இருவருக்குமே டிசம்பர் 24-ம் தேதிதான் நினைவு நாள்!

குறள் இனிது: ஆராயாத தேர்வு... தீராத தொல்லை!

சோம.வீரப்பன்
எனக்குத் தெரிந்த ஒருவர் வங்கி பயிற்சிக் கல்லூரியில் பயிற்சியாளராக நியமிக்கப்பட்டார். அதற்கு இரு காரணங்கள். ஒன்று அவருக்கு பேசிக்கொண்டே இருப்பது பிடிக்கும்! இரண்டு அவரால் வங்கியின் கிளைகளில், களத்தில் தாக்குப்பிடிக்க முடியவில்லை! அவர் பெயர் குமார் என்றே வைத்துக்கொள்ளுங்களேன்.

இம்மாதிரியான பயிற்சிகளின் நோக்கம் என்ன? வங்கியின் சேவைகள் குறித்த அறிவை வளர்ப்பது; வாடிக்கையாளர்களைக் கவரும்படி பேசுவது, பணியாளர்களிடம் வேலை வாங்குவது போன்ற திறமைகளை மேம்படுத்துவது என்பவை மட்டுமில்லையே? பயிற்சி பெறுபவரின் அணுகுமுறையை (attitude) நல்வழிப்படுத்துவதும் தானே? அதாவது பணி செய்யும் நிறுவனத்தின் மீதான நல்லெண்ணத்தை, அக்கறையை அதிகரிப்பது, நிர்வாகத்தின்மேல் நம்பிக்கையைக் கூட்டுவது,வாடிக்கையாளர்களின் முக்கியத்துவத்தை உணர்த்துவது போன்றவையும் தானே?

அப்படியானால், பயிற்சி பெற்று திரும்புபவர் பயிற்சிக்கு முன்பு இருந்ததைக் காட்டிலும் அதிக உற்சாகத்துடனும் உத்வேகத்துடனும் இருக்க வேண்டுமில்லையா?

ஆனால் குமாரிடம் பயின்றவர்கள் ஏதோ சில புதிய கலைச்சொற்களைக் (jargons) கற்று வந்தார்களே தவிர, வங்கியின்பால் இருந்த ஈர்ப்பு முன்பிருந்ததைக் காட்டிலும் வெகுவாகக் குறைந்தே காணப்பட்டது. காரணம், அவர் வங்கியின் பாரம்பரியத்தை, அது பல சவால்களை எதிர்கொண்டு மீண்டது போன்றவற்றைச் சொல்லாமல், போட்டி அதிகமாகி விட்டதாகவும் எதிர்காலம் அச்சுறுத்துவதாகவும் கூறித் தம் வங்கியைத் தாழ்த்தியே பேசுவார்.

உணவு வேளைகளிலோ, வங்கியின் உயரதிகாரிகள் என்ன உங்களை எல்லாம் விட அனுபவசாலிகளா? சும்மா காக்கா பிடித்து மேலே போய் நம்மையே அதிகாரம் பண்ணுகிறார்கள்' என்கிற ரீதியில் பேசுவார்! விளைவு? ஒவ்வொரு வாரமும் பயிற்சிக்கு வரும் சுமார் 50 பேர் மனதில் விஷம் விதைக்கப்பட்டது! சொந்த செலவில் சூனியம் வைத்துக்கொண்ட கதையாகி விட்டது வங்கிக்கு. பயிற்சி பெற்றுத் திரும்பியவர்கள் தங்கள் பங்கிற்குத் தத்தம் அலுவலகங்களில் இம்மாதிரியான தவறான கருத்துகளைப் பரப்பலானார்கள். தேவையின்றி வங்கியின்பால் கசப்புணர்ச்சியே பரவியது!

ஒருவரைச் சரியாக ஆராயாமல் பணியமர்த்தினால், அது வழிவழியாகத் துன்பத்தைத் தரும் என்கிறது குறள். பணியின் முக்கியத்துவத்தை உணர்ந்து, பணியாளரின் திறமையையும் குணத்தையும் ஆராய்ந்து பார்க்காமல் வேலை கொடுத்தால் யாருக்கும் இதே கதிதான்! யோசித்துப் பாருங்கள். மற்றவர் தவறுகளை கண்டுபிடித்துச் சொல்ல வேண்டிய ஆய்வுத் துறையில் பணியமர்த்தப்பட்டவரே சரியில்லையெனில் என்னவாகும் ? விளம்பரங்கள் மக்கள் மனதில் தாக்கத்தை ஏற்படுத்துவதால், சில நிறுவனங்களின் முதன்மை அதிகாரிகள் அத்துறையைத் தங்கள் கட்டுப்பாட்டிலேயே வைத்திருப்பார்கள்.

நம் நாட்டில் பிரதம மந்திரிகள் மாறினாலும் அணுசக்தி, விண்வெளி இலாகாக்கள் பிரதமரை விட்டு மாறுகின்றனவா? நம்பிக்கைக்குரிய விஞ்ஞானிகள் இருப்பதனால் தான் இஸ்ரோ ஒரே சமயத்தில் 22 செயற்கைக்கோள்களை விண்ணில் விரைவில் ஏவவுள்ளது தம்பி!

பணக்காரர்கள் இறந்தபின் கோடிக்ணக்கான சொத்துக்கள் அவர்களது பணியாளர்கள் பெயரிலேயே உயில் எழுதி வைக்கப்பட்டிருப்பது தெரியவரும் காலமிது! தீர விசாரித்தே பணியமர்த்துங்கள் அண்ணே!!
தேரான் பிறனைத் தெளிந்தான் வழிமுறை
தீரா இடும்பை தரும் (குறள் 508)

- somaiah.veerappan@gmail.com