கொலையாளிகள் ஆகும் குழந்தைகள்

வன்முறையில் ஊறிய சமூகத்தின் பிரதிபலிப்புதான் குழந்தைகளின் வன்முறைகள்!

ஆறு வயதுச் சிறுவன் தன் வகுப்பில் படிக்கும் ஆறு வயதுச் சிறுமியிடம் என்னென்ன பேசுவான்? தான் அணிந்து வந்திருக்கும் புத்தம் புதிய உடை பற்றி? அப்பா வாங்கித்தந்த புதிய பொம்மை குறித்து? இப்படித்தான் ஏதாவது பேசுவான் என்று நீங்கள் நினைத்தீர்களானால் மன்னிக்கவும், உங்கள் கணிப்பு தவறு.

அமெரிக்காவில் மவுன்ட் மாரீஸ் டவுன் ஷிப்பில் ஓர் ஆறு வயதுச் சிறுவன் தன் வகுப்பில் படிக்கும் தன் வயதுச் சிறுமியிடம் துப்பாக்கியால் பேசியிருக்கிறான்.

ஒரு வண்ணத்துப்பூச்சியைப் போலப் பாடித் திரிந்த காய்லா ரோலண்ட் எனும் அந்தச் சிறுமி சக மாணவனின் துப்பாக்கிச் சூட்டுக்குப் பலியாகி வகுப்பறையிலேயே துடிதுடித்து இறந்துபோனாள். உயிரைப் பறித்தவனும் உயிரை இழந்தவளும் மழலைகள்.

உன்னை எனக்குப் பிடிக்கவில்லை!

மற்றவர்களின் உயிரைப் பறிக்கும் அளவுக்கு ஒரு குழந்தை, கொலையாளியாக மாறிப்போனது எப்படி?

அந்தச் சிறுவன் அன்றைக்குப் பள்ளிக்கூடம் வரும் போதே ஒரு செமி ஆட்டோமேட்டிக் துப்பாக்கியையும் ஒரு கத்தியையும் கூடவே கொண்டுவந்திருந்தான். கத்தியைப் பார்த்துவிட்ட இன்னொரு குழந்தை ஆசிரியரிடம் முறையிட, ஆசிரியர் கத்தியைப் பிடுங்கி வைத்துக்கொண்டார். ஆனால், துப்பாக்கி யாருடைய கண்ணிலும் படவில்லை. கணினிப் பயிற்சிக்காக குழந்தைகள் வகுப்பு மாறிச் செல்லும் நேரம். காய்லா அந்தச் சிறுவனுக்கு முன்னால் சென்றுகொண்டிருந்தாள்.

அப்போது அந்தப் பொடியன் சொன்னான்: “உன்னை எனக்குப் பிடிக்கவில்லை.”

“அதற்காக..?” என்று அவள் கேட்டு முடிப்பதற்குள் அவன் துப்பாக்கியை எடுத்து அவளை நோக்கிச் சரமாரி யாகச் சுட்டான். காய்லாவின் வயிற்றைத் துளைத்தபடி குண்டுகள் பாய்ந்தன.

மருத்துவமனையில் சேர்க்கப்பட்ட காய்லா சிகிச்சை பலனளிக்காமல் இறந்துபோனாள்.

துப்பாக்கிக் குண்டுகள் வெடித்த உடனேயே பள்ளிக்கூடத் தலைமை ஆசிரியர் வகுப்பறைக் கதவு களை மூடும்படி உத்தரவிட்டார். அந்தச் சிறுவன் தப்பி ஓடுவதற்கோ ஒளிந்துகொள்ளவோ முயற்சி செய்ய வில்லை. அவனைத் தலைமை ஆசிரியரிடம் அழைத்து வந்தார்கள். பிறகு, போலீஸாரிடம் ஒப்படைத்தார்கள். இது நடந்தது 2000-ல்.

அந்தச் சிறுவனின் தந்தை டெட்ரிக் ஓவன்ஸ் பல ஆண்டுகள் சிறையில் இருந்தவர். போதை மருந்து களை வைத்திருந்ததாக போலீஸார் அவனைக் கைது செய்திருந்தார்கள். சிறுவனும் எட்டு வயதான அவனுடைய மூத்த சகோதரனும் தாய் டாமர்லாவுடன் தங்கியிருந்தார்கள். அவன் வைத்திருந்த துப்பாக்கி அவனுடைய தாய்மாமனுக்குச் சொந்தமானதாம். தாய் மாமனின் வயது என்ன தெரியுமா? 19.

போதைப் பழக்கத்துக்கு அடிமையான தந்தை. சோடா பாட்டில்களும் வயர்களும் சிதறிக்கிடக்கும் வீடு. உடைந்த கண்ணாடி ஜன்னல்கள். அவற்றின் மேல் ஒட்டப்பட்ட நீலத்தாள்கள். ஏறத்தாழ வெளிச்சமே இல்லாத அறை. இரண்டு சிறுவர்களும் படுத்துக் கொள்வதற்கு ஒரு சோபா. அந்தச் சிறுவன் ஒரு நரகத்தில் வாழ்ந்துகொண்டிருந்தான் என்கிறார்கள் அந்தப் பகுதி மக்கள். இப்போது சொல்லுங்கள்: காய்லா ரோலண்ட்டைக் கொன்றது யார்? அந்தச் சிறுவனா, அவன் வளர்ந்த சூழ்நிலையா?

இந்தியா விதிவிலக்கில்லை

இத்தகைய குற்றச் செயல்கள் அமெரிக்காவில் மட்டுமல்ல, இந்தியாவிலும் அரங்கேறத் தொடங்கி விட்டன. தமிழகத்தின் கிராமத்துப் பள்ளிக்கூடங்களில்கூட மாணவர்களிடையே வன்முறை மனோபாவம் மேலோங்கிக் காணப்படுகிறது. நோட்டுப் புத்தகத்தைக் கிழித்து விட்டதாக ஒரு மாணவன் இன்னொரு மாணவனைக் கொன்றதாகச் சில நாட்களுக்கு முன்பு செய்திகள் வெளியாகின. சென்னையில், வகுப்பு ஆசிரியை வீட்டுப் பாடம் எழுதாத ஒரு மாணவனைக் கண்டித்ததால் அந்த மாணவனால் குத்திக் கொல்லப்பட்ட செய்தி தமிழகத்தையே உலுக்கியது.

சில ஆண்டுகளுக்கு முன்பு நலகொண்டா மாவட்டத்தில் உள்ள கோடா கோடா கிராமத்தில் ஒரு மதரஸாவில் படித்துவந்தான் அப்துர் ரஹ்மான். வயது 7. இவனை அதே மதரஸாவைச் சேர்ந்த 12 வயது முதல் 14 வயது வரையுள்ள மூன்று மாணவர்கள் சேர்ந்து கொன்று ஒரு மரத்தில், தூக்கில் தொங்க விட்டார்கள். என்ன காரணம்? மாணவன் இறந்தால் மதரஸாவைப் பூட்டிவிடுவார்கள்; விடுமுறை கிடைக்கும் என்பதற்காக.

குழந்தைகள் இப்படி வழிகெட்டுப்போவதற்கும் குற்ற வாளிகள் ஆவதற்கும் மூத்த தலைமுறையினரைத் தவிர வேறு யாரைப் பொறுப்பாக்க முடியும்? இந்தக் கேள்விக்கு விடை சொல்ல வேண்டியவர்களும் அவர்கள்தாம்.

மரபணு காரணமா?

‘குழந்தைகளைக் கொலையாளிகளாய் மாற்றுவது எது?’ என்பதையே மனநல ஆய்வாளர்கள் இப்போது ஆராய்ந்துகொண்டிருக்கிறார்கள். பாரம்பரியமாகவே சிலரிடம் மரபணுக்கள் மூலம் ‘குற்ற வாசனை’ இருக்க வாய்ப்புண்டு என சில விஞ்ஞானிகள் கருத்து தெரிவித்துள்ளார்கள். ஆயினும் இந்தக் கருத்தை அறிவியல் உலகம் பரவலாக ஏற்றுக்கொள்ளவில்லை. சூழ்நிலைகள்தான் குற்றவாளிகளை உருவாக்குகின்றன என்ற தீர்மானத்தைத்தான் பெரும்பாலான மனநல ஆய்வாளர்கள் ஒப்புக்கொள்கிறார்கள். “கருப்பினத்தைச் சேர்ந்தவர்கள்தான் அதிகமாகக் குற்றச் செயல்களில் ஈடுபடுகிறார்கள்” என்பது போன்ற பாரபட்சமான- இன அடிப்படையிலான நிலைப்பாடுகளை யாரும் ஏற்றுக் கொள்வதில்லை.

அன்றாட வாழ்க்கையிலும் தொலைக்காட்சியிலும் திரைப்படங்களிலும் அதிக அளவில் இடம்பெறும் வன்செயல்கள், வீட்டில் பெற்றோர்களுக்கு இடை யிலான சண்டை சச்சரவுகள், தாய்-தந்தையரால் புறக்கணிக்கப்படுவதன் மூலம் உண்டாகும் உணர்வுக் கொந்தளிப்புகள், மோசமான சூழல்கள் போன்றவற்றால் உருவாகும் பிரச்சினைகள்தான் குழந்தைகளைக் குற்றவாளிகளாக ஆக்குகின்றன. இளம் பருவத்தில் தாய்-தந்தையரின் அரவணைப்போ, பாசமோ கிட்டாத குழந்தைகள் உடல் அளவிலும் மனத்தளவிலும் பெரிதும் பாதிக்கப்படுகிறார்கள். துயரங்களுக்கும் அச்சுறுத்தல்களுக்கும் கொடுமைகளுக்கும் தொடர்ந்து ஆளாகும் குழந்தைகளின் ஹார்மோன்களில் ஏற்படும் மாற்றங்களால் அந்தக் குழந்தைகள் சமுதாயத்தின் மீதும் சக உயிர்கள் மீதும் வெறுப்பும் குரோதமும் கொள்கின்றன. இத்தகைய குழந்தைகளிடம் ‘சமூகத்துக்கு எதிரான ஆளுமைச் சீர்குலைவுகள்’ காணப்படும். தொடக்கத்திலேயே கவனித்தால் இப்படிப்பட்ட குழந்தைகளின் உணர்வுகளை எளிதில் கண்டுபிடித்துவிடலாம்.

உயிருக்கு மதிப்பில்லை

2000-ல் தன்னுடைய தாய்-தந்தையரைக் கொன்று சக தோழர்கள் 24 பேர் மீதும் குண்டுமழை பொழிந்த 15 வயது கிப் பிங்கிள் தன்னுடைய வளர்ப்பு மிருகங்களைச் சித்திரவதை செய்து ரசிப்பவனாக இருந்தானாம். இதுபோன்ற குழந்தைகளின் மனசாட்சி நாளடைவில் மரத்துப்போய்விடும். திரைப்படங்களும் தொலைக்காட்சித் தொடர்களும் காமிக்ஸ் கதைகளும், கொலை செய்வதையும் பழிக்குப்பழி வாங்குவதையும் சிறப்பான செயல்களாகச் சித்தரிப்பதால் அவை அப்படியே குழந்தைகள் மனதில் தங்கி பெரிய பாதிப்பு களை ஏற்படுத்துகின்றன. தேசிய அளவிலும் சர்வதேச அளவிலும் நடத்தப்பட்ட பல ஆய்வுகள் இதனை நிரூபித்திருக்கின்றன. இப்படி வளரும் குழந்தைகளிடம் மனித உயிருக்கு எந்த மதிப்பும் இல்லை என்ற எண்ணம் தோன்றினால் அதில் வியப்படைய ஒன்றுமில்லை.

எண்பதுகளில் இருந்ததைவிட அமெரிக்காவில் குழந்தைக் கொலையாளிகளின் எண்ணிக்கை இப்போது இருமடங்காகிவிட்டது. பள்ளிக்கூட வாசல்களில் மெட்டல் டிடெக்டர்கள் வைக்கப்பட்டுள்ளன. முழுமை யான சோதனைகளுக்குப் பின்னர்தான் மாணவர்கள் வகுப்புக்குள் அனுமதிக்கப்படுகிறார்கள். கலாச்சார ஆக்கிரமிப்பின் காரணமாக நம் நாட்டுப் பள்ளிக் கூடங்களின் வாசல்களிலும் இனி மெட்டல் டிடெக்டர் வைக்கப்பட்டாலும் வியப்பதற்கில்லை!

- சிராஜுல் ஹஸன், மூத்த இதழாளர், ‘சமரசம்’ இதழின் முன்னாள் பொறுப்பாசிரியர்.

விலகாத அழிவின் நிழல்

டிசம்பர் 2, 1984. நள்ளிரவு. கடுங்குளிர். நாய்கள் ஓலமிடுகின்றன. ஊர் பாதித் தூக்கத்தில் எழுகிறது. மூச்சுத் திணறுகிறது. காற்றுக்காகக் கதவைத் திறந்து வெளியே வருபவர்கள் காற்றில் எரிச்சலை உணர்கிறார்கள். இன்னதென்று யோசிக்கும் முன் ‘யூனியன் கார்பைடு’ தொழிற்சாலையிலிருந்து அபாயச் சங்கு ஒலிக்கிறது. ஓடுகிறார்கள். சரிகிறார்கள். சாகிறார்கள். விடிந்தபோது வீதியெங்கும் மனிதப் பிணங்களின் எண்ணிக்கைக்கு இணையாக கால்நடைகள், பறவைகளின் உடல்கள். அன்று தொடங்கி போபால் மக்கள் போராடுகிறார்கள். கிட்டத்தட்ட 20 ஆயிரம் பேர் செத்திருக்கிறார்கள். 10 லட்சத்துக்கும் மேற்பட்டவர்கள் பாதிக்கப்பட்டிருக்கிறார்கள். பிறக்கும் ஒவ்வொரு 25-வது குழந்தையும் குறைபாடுடைய குழந்தையாகப் பிறக்கிறது. ஆலையைச் சுற்றியுள்ள 3 கி.மீ. பரப்பளவுக்கு நிலத்தடி நீர் நஞ்சாகியிருக்கிறது. இன்னமும் ‘யூனியன் கார்பைடு’ விட்டுச்சென்ற 350 டன் நச்சுக் கழிவு அகற்றப்படவில்லை.

*இந்தியாவில் தொழில் தொடங்க உரிமம் கோரி, யூனியன் கார்பைடு நிறுவனம் 1.1.1970-ல் விண்ணப்பித்தது. நீண்ட நாட்களாகக் கிடப்பில் போடப்பட்டிருந்த அந்த விண்ணப்பத்தின் மீது 31.10.1975-ல் திடீரென முடிவெடுக்கப்பட்டு ஒப்புதல் தரப்பட்டது. நெருக்கடி நிலை அறிவிப்பு அமலில் இருந்த காலம் அது.

*போபால் ‘யூனியன் கார்பைடு’ ஆலை மிக அபாயகரமான ரசாயனங்களைக் கையாள்வது அன்றைக்குப் பெரும்பான்மை மக்களுக்குத் தெரிந்திருக்கவில்லை. கொள்கலன் வெடித்து விஷ வாயு கசிந்தால், எப்படி எதிர்கொள்வது என்பது அங்குள்ள மருத்துவர்களுக்குக்கூடச் சொல்லப்பட்டிருக்கவில்லை.

*சம்பவம் முடிந்து நான்காவது நாள் ‘யூனியன் கார்பைடு’ நிறுவனத் தலைவர் வாரன் ஆண்டர்சன் போபால் வந்தார். மத்தியப் பிரதேச அரசு அவரையும் அவருடைய இந்திய சகாக்களையும் கைதுசெய்தது. அவருடைய ஆலையின் விருந்தினர் மாளிகையிலேயே அவர் தங்கவைக்கப்பட்டார். அடுத்த சில மணிநேரங்களில் ஆண்டர்சனை விடுவித்தார் முதல்வர் அர்ஜுன் சிங். அரசு விமானத்திலேயே டெல்லிக்கு அனுப்பி, அங்கிருந்து அமெரிக்கா செல்ல வழிவகுத்தார். அன்றைய தினம் மத்தியப் பிரதேசத்தில்தான் சாகர் என்ற ஊரில் இருந்தார் வெளியுறவுத் துறையைத் தன்வசம் வைத்திருந்த பிரதமர் ராஜீவ் காந்தி. ஆனால், ஆண்டர்சன் விவகாரம் அவருக்குத் தெரியாது எனச் சாதித்தனர் காங்கிரஸ் தலைவர்கள். இது தொடர்பான பதிவுகளே வெளியுறவுத் துறையிடம் இல்லை என்று பின்னாளில் அறிவித்தது அரசு.

*அமெரிக்க நீதிமன்றங்களை நாட ஆரம்பித்தார்கள் போபால் மக்கள். அமெரிக்காவில் இந்த வழக்கை நடத்தினால், பெரும் தொகையை இழப்பீடாகத் தர வேண்டியிருக்கும்; இந்தியாவிலேயே வைத்து முடித்துவிடலாம் என்று ‘யூனியன் கார்பைடு’ நிறுவனத்துக்கு ஆலோசனை சொன்னவர்கள் இந்தியாவின் புகழ்பெற்ற வழக்கறிஞர்கள். பல ஊடகங்களும் விலைபோயின. ஆலை நிர்வாகத்தின் அலட்சியத்தால் நடந்த இந்தச் சம்பவத்தை, தொழிலாளர்களின் சதியால் நடந்தது என்றெல்லாம்கூட எழுதின.

*இந்தியாவில் வழக்கு விசாரணை நடக்க ஆரம்பித்த பின், முதலில் இழப்பீடாக 300 கோடி டாலர்களைக் கேட்ட இந்திய அரசு, ஒருகட்டத்தில் அமெரிக்க நெருக்கடிக்கு உடன்பட்டு, 47 கோடி டாலர்களுக்குச் சம்மதித்தது. இதையும் பெற மக்கள் 20 ஆண்டுகள் போராட வேண்டியிருந்தது. உச்ச நீதிமன்றம் இறுதிக் கெடு விதிக்க வேண்டியிருந்தது. இடைப்பட்ட காலத்திலேயே ‘யூனியன் கார்பைடு’ நிறுவனத்தைக் கையகப்படுத்தியது ‘டௌ’ நிறுவனம். உலகின் மோசமான தொழிற்சாலைப் பேரழிவான இந்த வழக்கில் 26 ஆண்டுகளுக்குப் பின் தீர்ப்பளித்தது நம்முடைய நீதிமன்றம். குற்றவாளிகளுக்கு அளிக்கப்பட்ட தண்டனை: 2 ஆண்டு சிறை, ரூ. 1.01 லட்சம் அபராதம். இத்தனை அனுபவங்களுக்குப் பின்னரும், சர்வதேச நிர்ப்பந்தங்களால் மக்கள் பாதிப்படையும் வகையில் அணுசக்தி இழப்பீட்டு மசோதாவை நிறைவேற்றியது மன்மோகன் சிங் அரசு.

*‘யூனியன் கார்பைடு’ நிறுவனத்தின் சார்பிலும் ‘டௌ’ நிறுவனம் சார்பிலும் செயல்பட இங்கு பலருக்கும் எந்தத் தயக்கமும் இருக்கவில்லை. நியூயார்க் மாவட்ட நீதிமன்றத்தில் ‘யூனியன் கார்பைடு’ சார்பில் ஆஜரானவர் நானி பால்கிவாலா. ‘டைம்’ இதழுக்கு 1984-ல் அளித்த பேட்டியின்போது, “இந்தியாவில், ‘யூனியன் கார்பைடு’ நிறுவனத்துக்கு எதிராக வழக்கு தொடரப்பட்டால், அடுத்த நூற்றாண்டில்தான் தீர்ப்பு வரும்” என்று சொன்னார். காங்கிரஸ் செய்தித் தொடர்பாளரான அபிஷேக் மனு சிங்வி, பாஜகவின் இன்றைய நிதி அமைச்சர் அருண் ஜேட்லி இருவருமே ‘டௌ’ நிறுவனத்துக்குச் சட்ட ஆலோசனை வழங்கியவர்கள். 2008-ல் பாஜக ‘டௌ’ நிறுவனத்திடமிருந்து நன்கொடையைப் பெற்றது.

*போபால் மக்கள் நீண்ட காலமாகப் போராடினார்கள், வாரன் ஆண்டர்சனைக் கைதுசெய்து இந்தியாவுக்குக் கொண்டுவர வேண்டும் என்று. பிழைப்புக்காக ஸ்வீடனிலிருந்து அமெரிக் காவுக்கு வந்த ஒரு தச்சுத் தொழிலாளியின் மகன். ‘யூனியன் கார்பைடு’ நிறுவனத்தில் ஒரு விற்பனையாளராகத் தன் வாழ்க்கையைத் தொடங்கியவர். நாசகார ரசாயனத் தொழிற்சாலைகளால் விளையும் ஆபத்தை எப்படி எதிர்கொள்வது என்று ஏகாதிபத்திய நாடுகள் யோசித்த நாட்களில், அமெரிக்கா, ஐரோப்பாவைத் தாண்டி ‘யூனியன் கார்பைடு’ நிறுவனச் செயல்பாடுகளை மூன்றாம் உலக நாடுகளான லத்தீன் அமெரிக்க நாடுகள், ஆப்பிரிக்க நாடுகள், ஆசிய நாடுகளுக்குக் கொண்டுசென்றவர். ஏகாதிபத்திய சேவையாலேயே பின்னாளில் அந்நிறுவனத்தின் தலைவராக உயர்ந்தவர். கடந்த செப்.29 அன்று இறந்தார்.

*பேரழிவின் பாதிப்பிலிருந்து இன்னும் வெளியேற முடியாமல் தவிக்கும் போபால் மக்கள் நவீன சிகிச்சைக்கும் தொடர் சிகிச்சைக்கும்கூட போதிய உதவியில்லாமல் பரிதவிக்கிறார்கள். அந்தக் கழிவுகளை எப்படி அகற்றுவது என்று நம் அரசுக்கு இன்னும் தெரியவில்லை. இதற்கென ரூ. 25 கோடி நிதி ஒதுக்கி ஜெர்மனியைச் சேர்ந்த ‘ஜி.ஐ.எஸ்.’ நிறுவனத்திடம் கழிவகற்றும் பணியை ஒப்படைத்தது. ஆனால், கழிவுகளை அகற்றுவதில் உள்ள சவால்கள், விபத்து அபாயம், அதற்குப் பொறுப்பேற்கும் சுமை உள்ளிட்ட விஷயங்களை யோசித்த அந்த நிறுவனமும் பின்வாங்கிவிட்டது. கழிவு நிலத்தையும் நீரையும் நஞ்சாக்கி மனிதர்களை முடக்கிக்கொண்டிருக்கிறது. துரோங்கள் தொடர்கின்றன. நாம் வேடிக்கை பார்க்கிறோம்.

- சமஸ், தொடர்புக்கு: samas@thehindutamil.co.in

மரணத்தின் கோரத் தாண்டவம் நிகழ்ந்தபோது...

என்ன காரணம்?
1984, டிசம்பர்-2 அதிகாலை அந்தக் கொடிய விபத்து நடந்த தருணத்தில் யூனியன் கார்பைடு தொழிற்சாலையில் இருந்த மொத்த மீத்தைல் ஐசோசயனைடின் அளவு 63 டன். 610, 611, 619 ஆகிய எண்கள் இடப்பட்ட கலன்களில் மொத்த மீத்தைல் ஐசோசயனைடும் வைக்கப்பட்டிருந்தன. விதிமுறைப்படி, இந்தக் கொள்கலன்களெல்லாம் பாதிக்கு மேல் நிரப்பப்படக் கூடாது. ஏதாவது வேதிவினை நிகழ்ந்தால் அதைத் தடுப்பதற்கான வேதிப்பொருளைச் செலுத்துவதற்காகத்தான் அப்படி ஒரு விதிமுறை. ஆனால், 610 என்ற கலனில் 42 டன் மீத்தைல் ஐசோசயனைடு வைக்கப்பட்டிருந்தது. கிட்டத்தட்ட அந்தக் கலனின் முழுக் கொள்ளளவு இது. அப்பட்டமாக எல்லாம் மீறப்பட்டன என்பதற்கு ஓர் உதாரணம் இது. பல முன்னெச்சரிக்கை நடவடிக்கைகளையும் சிக்கன நடவடிக்கை என்று சொல்லி முன்னரே கைவிட்டிருந்தார்கள்.

ஊழியர்களின் அறியாமை, நிர்வாகத்தின் பொறுப்பற்றதனம், அரசின் அலட்சியம் எல்லாம் சேர்ந்து இந்தப் பேரழிவை நிகழ்த்தியது.

மரணத்தின் திசை

போபாலின் ஹமீதியா மருத்துவமனையில் மருத்துவர்கள் பிரேதப் பரிசோதனை நிகழ்த்தியபோது தெரிந்த அறிகுறிகள் சுட்டிக்காட்டிய திசை ஒன்றுதான்: ஹைட்ரோசயனைடு அமிலம். அந்த அமிலத்துக்கு ஒரு எதிர்மருந்து இருக்கிறது: சோடியம் தையோசல்ஃபேட். இந்தக் கண்டுபிடிப்பை பெரிய டாக்டரிடம் தெரிவித்தபோது அவர் நம்பவில்லை. ஹைட்ரோசயனைடுக்கு இங்கே என்ன வேலை என்பதுதான் அதற்குக் காரணம். உயர் வெப்பநிலையில் மீத்தைல் ஐசோசயனைடிலிருந்து ஹைட்ரோசயனைடு அமிலம் உருவாகக் கூடும் என்பது அந்த பெரிய டாக்டருக்குத் தெரியவில்லை. அவருக்குத் தெரிந்திருந்தால் ஏராளமானோரை உடனடியாகக் காப்பாற்றியிருந்திருக்கலாம்.

இறப்பிலும் ஆதாயம் தேடி…

முன்வாசலில் யூனியன் கார்பைடு நிறுவனத்தை அனுப்பி போபால்வாசிகளைக் கொன்ற அமெரிக்கா, பின்வாசல் வழியாக வேறு சிலரையும் அனுப்பியது: அமெரிக்க வழக்கறிஞர்கள்! பாதிக்கப்பட்ட மக்களைச் சந்தித்து அவர்கள் இப்படியெல்லாம் பேசினார்கள்: “யூனியன் கார்பைடு நிறுவனத்தைச் சும்மா விடக் கூடாது. நாங்கள் உங்களுக்காகவே வந்திருக்கிறோம். அமெரிக்காவில் அந்த நிறுவனத்துக்கு எதிராக வழக்கு தொடுத்து, உங்களுக்கு உரிய நிவாரணம் வாங்கித்தருகிறோம். சாதாரணத் தொகையல்ல: ஆளுக்கு ரூ. 10 லட்சம். மொத்தத் தொகையில் மூன்றில் ஒரு பங்கு மட்டுமே எங்கள் கட்டணம்.”

உண்மையான வில்லன்

உண்மையான வில்லன் மீத்தைல் ஐசோசயனைடு அல்ல, ஹைட்ரோசயனைடு அமிலம்தான். போபால் பேரழிவில் பெரும்பாலான மரணங்களுக்கும் பாதிப்புகளுக்கும் காரணம் அதுதான். உயர் வெப்பநிலையில் மீத்தைல் ஐசோசயனைடு பல்வேறு வாயுக்களாகப் பிரிகிறது. அதில் ஒன்றுதான் ஹைட்ரோசயனைடு அமிலம்.

கடவுளைச் சந்திக்கும்போது…

பேரழிவுக்கு மத்தியில்தான் மனிதர்களின் உன்னத குணங்களும் அற்ப குணங்களும் வெளிப்படும் என்பது உண்மை. ஒரு முஸ்லிம் பெண்ணின் பிரேதத்தை மீட்புப் பணியினர் எடுத்துச் செல்ல முயன்றபோது இந்துப் பெண் ஒருவர் அவர்களைத் தடுத்து நிறுத்தினார். தன் கையிலுள்ள வளையல்கள் உள்ளிட்ட அணிகலன்களை அந்த முஸ்லிம் பெண்ணுக்குச் சூட்டிவிட்டுச் சொல்லியிருக்கிறார்: “இந்தப் பெண் என்னுடைய தோழி. கடவுளைச் சந்திக்கும்போது அவள் அழகாக இருக்க வேண்டும்.”

நடைப்பிணமான நாயகன்

நூற்றுக் கணக்கானோரின் உயிர்களைக் காப்பாற்றிய ஸ்டேஷன் மாஸ்டர் வி.கே. சர்மாவின் நிலை மிகவும் பரிதாபத்துக்குரியது. மருத்துவமனையில் பிணங்களைப் புகைப்படம் எடுத்துக்கொண்டிருந்த புகைப்படக்காரர் ஒரு உடலிலிருந்து சிறு அசைவு தென்பட்டதைப் பார்த்து உடனடியாக டாக்டரிடம் தெரிவிக்க, இறந்துகொண்டிருந்த அந்த உயிரை டாக்டர் காப்பாற்றினார். அது வேறு யாருமல்ல. வி.கே. சர்மாதான். உயிர்பிழைத்தாலும் வி.கே. சர்மா நடைப்பிணம் போன்றுதான் தற்போது வாழ்ந்துகொண்டிருக்கிறார். தன் உயிரையும் பொருட்படுத்தாமல் நூற்றுக் கணக்கானோரைக் காப்பாற்றிய அவருக்கு இந்திய அரசு கொடுத்த நிவாரணத் தொகை எவ்வளவு தெரியுமா? 35,000 ரூபாய்தான்.

உயிரைக் காப்பாற்றிய ஈரத் துண்டு

ஈரத் துண்டு எத்தனை பேர் உயிரை அப்போது காப்பாற்றியது தெரியுமா? பிறருடைய உயிரைக் காப்பாற்றச் சென்றவர்கள்கூட ஈரத் துண்டை முகத்தில் பொத்திக்கொண்டுதான் சென்றார்கள். வலுகுறைப்பானாகத் திறம்படச் செயல்பட்டது ஈரத் துண்டு. பிழைத்தவர்களில் பலரும் கும்பிடும் தெய்வங்களுள் ஈரத் துண்டும் ஒன்று.

அதீத மூச்சு ஆபத்தே

விஷவாயு கோரத்தாண்டவம் ஆடிக்கொண்டிருந்தபோது அதிகம் பாதிக்கப்பட்டவர்கள் தப்பிச்செல்ல முயன்றவர்கள்தான். வேகமாக ஓடியபோது அதிகக் காற்றை உள்ளிழுக்க நேர்ந்ததால் விரைவாக அவர்களுக்கு மரணம் ஏற்பட்டது. அவர்களோடு ஒப்பிட்டால், வீடுகளில் ஒடுங்கி இருந்தவர்களுக்கு ஏற்பட்ட பாதிப்பு சற்றுக் குறைவே.

நாயகன்

போபால் ஸ்டேஷன் மாஸ்டர் வி.கே. சர்மாதான் உண்மையான ‘நாயகன்’. விஷவாயுவின் அசுரத் தாக்குதலுக்கு மத்தியில் அந்த ஸ்டேஷனை நெருங்கிக்கொண்டிருந்த கோரக்பூர் ரயிலின் பயணிகளை எப்படியாவது காப்பாற்ற வேண்டுமே! லாந்தர்களுடன் அவர் அனுப்பிய ஆட்களாலும் ரயிலைத் தடுத்து நிறுத்த முடியவில்லை. பிளாட்ஃபாரத்தை நோக்கி ரயில் வந்துகொண்டிருப்பதைப் பார்த்த சர்மாவுக்குப் பகீரென்றிருந்தது. உடனடியாக ஒலிபெருக்கியில் உருது, இந்தியில் எச்சரிக்கை அறிவிப்பு கொடுத்தார். மேலிட ஆணை இல்லாமல் ரயிலை உடனடியாகக் கிளம்பாமல் ஓட்டுநர் காத்திருந்தார். முகத்தில் பொத்திய ஈரத் துணியுடன் பிணக் குவியல்களைத் தாண்டி வேகமாக ஓடிய சர்மா, ஓட்டுநரிடம் அவசரஅவசரமாகத் தகவல்களைத் தெரிவிக்கவும், ரயில் உடனடியாகப் புறப்பட்டது.

எல்லாம் இழந்த பின்னும்…

சஜீதா பானுவின் நிலைதான் இன்னும் மோசம். போபால் பேரழிவுக்கு இரண்டு ஆண்டுகளுக்கு முன்னால், யூனியன் கார்பைடு கம்பெனியில் ஏற்பட்ட வாயுக் கசிவில் அவள் தன்னுடைய கணவர் முகம்மது அஷ்ரஃபை இழந்திருந்தார். அதாவது, அந்த விஷவாயுவின் முதல் பலியே அஷ்ரஃப்தான். போபால் பேரழிவின்போது தன்னுடைய குழந்தை ஒன்றையும் சஜீதா இழந்தார். இருந்தும், இன்று வரை அவருக்கு உரிய நிவாரணம் கிடைக்கவில்லை.

மரணத்தின் பால்

அந்தப் பேரழிவின்போது பலரையும் காப்பாற்றிய டாக்டர் சர்க்காரால் அதற்குப் பிறகு ஒருபோதும் அந்தக் காட்சியை மறந்திருக்க முடியாது. போபால் ரயில்வே பிளாட்ஃபாரத்தில் பிணக் குவியல்களுக்கு மத்தியில் ஏதோ அசைவைக் கண்டிருக்கிறார். அருகே வந்து பார்த்தார்: இறந்துகிடந்த தன் தாயின் உயிரற்ற மார்பை ஒரு குழந்தை சப்பிக்கொண்டிருந்தது!

- ஆசை,

தொடர்புக்கு: asaithambi.d@thehindutamil.co.in

NO WATER TO DRINK, LIQUOR FLOWS FREELY, SAYS JUDGE

Chennai: Observing that even drinking water is scarce in most parts of our country but the other water (alcohol) flows aplenty in every nook and corner of the nation in which families are drowning, the Madras high court has asked the Central and State governments as to why they have not considered implementation of total prohibition to protect the people from the evils of liquor.

Suo motu impleading the Union government, TN government, Tasmac and DGP as respondents in the appeals, which sought enhancement of compensation awarded to the dependents of two who died in an accident due to drunken driving in the city in 2011, Justice N Kirubakaran posed 16 queries and directed the counsels for impleaded respondents to get their response by December 11.

“There are more chances for the people to consume alcohol in view of availability of liquor very easily in liquor shops and bars throughout India, except Gujarat, and drive vehicles. When the governments themselves open up liquor shops and simultaneously have established bars to allow the people to consume liquor, such course paves way for drunken driving causing more accidents resulting in loss of lives, disablement of many human beings, damage to the properties etc., attracting various provisions of IPC and Motor Vehicles Act,” Justice Kirubakaran observed.

It was the bounden duty of the governments to eradicate the evil of drinking by total prohibition which will be in the interest of the citizens, families and consequently, the society, the judge added.The judge said after all the father of our nation was against liquor and he said “Drugs and Drink are the two arms of the devil with which he strikes his helpless slaves into stupefaction and intoxication”.

There were dangerous consequences of drinking including commission of many crimes. Families were shattered because of drinking. Health, wealth and peace of mind were lost due to alcohol, and mostly sufferers were women and children and they were affected physically, psychologically and economically.

MED SCAM: MCI SUMMONS OFFICIALS

Satesman News Service 

KOLKATA, 29 NOV: The Medical Council of India (MCI), which is carrying out a probe into the alleged fudging of marks in the West Bengal Joint Entrance Examination (medical), has asked the Director of Medical Education (DME) and the chairman of the Joint Entrance Board to appear before the MCI's Delhi office on 4 December with all documents.
A highly-placed source in the MCI said that if state government officials fail to turn up with the documents it would take up the issue seriously. The decision has been taken as the state government was allegedly not cooperating with the MCI in its investigation and not providing the documents.
The MCI had earlier written to the state government seeking the documents relating to the procedure of the examination, the method of distribution of marks and the original answer papers of all the candidates. But the state government was reluctant to provide the documents. Senior officials of both the state health department and the joint entrance board have been saying that they have not received any letter from the MCI.
The Statesman broke the news about the fudging of marks in the medical entrance examination on 20-21 November giving all the details on how the two state government departments allegedly increased the marks of the candidates who failed to secure the minimum eligibility marks in the examination and ensured their admission in various medical colleges.
Quoting a source in the MCI, The Statesman had earlier reported that the Central regulating authority will look into the database of the marks of the students that are available with the JEE board. OMR (optical mark recognition) sheets and response sheets of all the candidates will also be looked into. If the investigation proves that the numbers which were sent to the MCI by the medical colleges were fudged, strong action will be taken against those who are involved in the scam.
The state government's decision to increase the marks of as many as 677 students under the general and reserve category who are studying medical after failing to secure the minimum eligibility marks might jeopardise the future of these candidates.

Editorial: Off Your Marks, page 6

STUDENTS PANIC AS LEOPARD VISITS SCHOOL

தண்டனை தேவை By ஆர். வேல்முருகன்

கும்பகோணத்தில் தனியார் பள்ளியொன்றில் ஏற்பட்ட தீ விபத்தில் சுமார் நூறு குழந்தைகள் உயிரிழந்ததால் தமிழகம் முழுவதும் உள்ள பள்ளிக் குழந்தைகளுக்கு சிறிதாவது பாதுகாப்பு கிடைத்தது.

இதேபோல பல சம்பவங்களைச் சொல்ல முடியும். ஒவ்வொரு சம்பவத்திலும் ஏற்பட்ட தவறை உணர்ந்து, அதே தவறை மீண்டும் செய்யாமல் இருக்கிறோமா என்பதை யோசித்துப் பார்க்க வேண்டும்.

தருமபுரி, சேலம் அரசு மருத்துவமனைகளில் அண்மையில் பச்சிளம் குழந்தைகள் உயிரிழந்துள்ளன.

இதற்கு மருத்துவர்கள் மற்றும் செவிலியர்கள் காரணமில்லை என்று சுகாதாரத் துறை அமைச்சரே வக்காலத்து வாங்க வேண்டிய கட்டாயம் ஏற்பட்டுள்ளது. இதற்காக அவர் பல்வேறு புள்ளி விவரங்களையும் சுட்டிக் காட்டியுள்ளார்.

இந்தப் புள்ளி விவரங்களால் யாருக்கு என்ன பயன்? எத்தனைக் குழந்தைகளின் உயிர் மோசமான நிலையில் இருந்து காப்பாற்றப்பட்டுள்ளது என்பதை அமைச்சரோ, துறைச் செயலரோ அல்லது மருத்துவர்களோ சொல்லவில்லையே.

அரசு மருத்துவர்களுக்கு ஆதரவாக பத்திரிகைச் செய்தி வெளியிட்ட மருத்துவர் சங்கத்தினர் கூட எத்தனை குழந்தைகள் காப்பாற்றப்பட்டன என்பதைச் சொல்லவில்லை.

தருமபுரி மாவட்டத்தில் பெண்களுக்குச் சிறு வயதில் திருமணம் என்பதும் பெண் குழந்தைகளென்று தெரிந்தால் கர்ப்பத்திலேயே கொல்லப்படுவதும் மிகவும் சாதாரணமாக நடந்த, நடந்து கொண்டிருந்த சம்பவங்கள்தான். இப்போதும் ஆங்காங்கே நடந்து கொண்டுதான் இருக்கிறது.

தருமபுரி மாவட்டத்தைப் பொருத்தவரையில் கிராமங்கள் அதிகம் உள்ளன. படிப்பறிவு குறைந்த மக்கள் அதிகம்.

தமிழக அரசு இந்த மக்களுக்கும் சேர்த்துத்தான் கிராம சுகாதார செவிலியர்களைப் பணிக்கு அமர்த்தியுள்ளது.

கர்ப்பம் தரித்த நாள் முதல் அவர்களுக்குத் தேவையான உணவு, மருத்துவரிடம் செல்ல வேண்டிய நாள் ஆகியவற்றை கிராம சுகாதார செவிலியர்கள் கண்காணிக்க வேண்டும்.

கர்ப்பம் தரித்திருந்தால் அரசு ஆரம்ப சுகாதார நிலையங்களிலோ உடல் நிலை மோசமாக இருந்திருந்தால் மருத்துவக் கல்லூரி மருத்துவமனைகளுக்கோ அழைத்துச் சென்றிருக்கலாம்.

ஆனால், அவ்வாறெல்லாம் நடைபெற்றதாகத் தெரியவில்லை. மேலும், தேவைப்பட்டால் காப்பீட்டுத் திட்டத்தின் மூலம் அப் பெண்களுக்கும் உதவியிருக்க முடியும்.

தருமபுரி அரசு மருத்துவமனையில் பச்சிளம் குழந்தைகளுக்கான தனி வார்டு உள்ளது. இதில் சேர்க்கப்பட்ட குழந்தைகள்தான் உயிரிழந்துள்ளன.

தருமபுரியை விட முன்னேறிய சேலத்தில் உள்ள அரசு மருத்துவமனையிலும் இரு குழந்தைகள் உயிரிழந்துள்ளன.

பொதுவாக எந்த அரசு மருத்துவமனையென்றாலும் ஏழை, எளிய மக்கள்தான் சிச்சைக்காக வருகின்றனர்.

பெரும்பாலான அரசு மருத்துவமனைகளில் பிறந்த குழந்தை ஆணென்றாலும் பெண்ணென்றாலும் அதற்கெனத் தனியாக செவிலியர்களுக்குக் கப்பம் கட்டினால் மட்டுமே பெற்றவர்களுக்குத் தகவல் கிடைக்கும்.

அரசு மருத்துவமனைகளில் பணி புரிந்துகொண்டே தனியார் மருத்துவமனைகளில் ஆலோசகர்களாகப் பணிபுரியும் மருத்துவர்கள் ஏராளமானவர்கள்.

தனியார் மருத்துவமனைகளில் பிறந்த பச்சிளம் குழந்தைகளுக்கும் பல்வேறு சிக்கலான அறுவை சிகிச்சைகள் சிறப்பாக நடைபெற்று உயிர்கள் காப்பாற்றப்படுகின்றன.

தருமபுரி அரசு மருத்துவமனையிலேயே பச்சிளம் குழந்தையின் சிறுகுடலில் இருந்த ஓட்டைகளை அடைத்து அந்த உயிரை மருத்துவர்கள் காப்பாற்றியுள்ளனர்.

திறமை மிகுந்த மருத்துவர்களின் உதவியோடு குழந்தைகள் காப்பாற்றப்படுவதை மறுப்பதற்கில்லை. பின் எப்படி நிகழ்ந்தது இந்த குழந்தைகளின் மரணம்?

மருத்துவர்களையும் செவிலியர்களையும் காப்பாற்றுவதற்கும் எதிர்க்கட்சிகளைச் சமாளிப்பதற்கும் வேண்டுமானால் வெற்றுப் புள்ளி விவரங்கள் பயன்படலாம்.

ஆனால், எதிர்காலத்தைக் கண்களில் சுமந்தபடி தாய்மைப் பேறடையும் பெண்களுக்கும் தங்களுக்கு வாரிசு கிடைக்கும் மகிழ்ச்சியில் திளைக்கும் கணவனுக்கும் அவர்களின் குடும்பத்தினருக்கும் அது எவ்வளவு பெரிய பேரிழப்பு?

அரசு இந்த விஷயத்தில் யார் மீது தவறு எனக் கண்டறிந்து அவர்கள் மீது கடும் நடவடிக்கை எடுக்க வேண்டும்.

இல்லையெனில், இது போன்ற சம்பவங்கள் தொடர்கதையாவதைத் தவிர்க்க இயலாது!

Source: Dinamani 4.12.2014 

வரவேற்கத்தக்க மாற்றங்கள்!

பிரதமர் நரேந்திர மோடி அறிமுகப்படுத்தியிருக்கும் சில அதிரடித் திட்டங்களில் முதியோருக்கு வரப்பிரசாதமாக அமையப்போகும் "ஜீவன் பிரமாண்' எனப்படும் கணினி வழி இருத்தல் தற்சான்றை தானே வழங்கும் நடைமுறையும் ஒன்று. நவம்பர் மாதம் அறிமுகம் செய்யப்பட்ட இத்திட்டத்தால், நாடு முழுவதிலும் ஓய்வூதியம் பெறும் ஒரு கோடி முதியோர் பயனடைவர்.

மத்திய அரசில் பணியாற்றி ஓய்வு பெற்ற 50 லட்சம் பேர் தற்போது ஓய்வூதியம் பெறுகின்றனர். இதற்கு இணையாக மாநில அரசின் ஓய்வு பெற்ற ஊழியர்களும், பொதுத் துறை நிறுவனம் மற்றும் தனியார் நிறுவனங்களில் பணியாற்றி ஓய்வூதியம் பெறுவோருமாக சுமார் 75 லட்சம் பேர் உள்ளனர். இவர்கள் நீங்கலாக, ராணுவ வீரர்கள் சுமார் 25 லட்சம் பேர் ஓய்வூதியம் பெறுகின்றனர். இவர்கள் அனைவருக்கும் இந்த "ஜீவன் பிரமாண்' நடைமுறை மிகவும் பயனுள்ளதாக இருக்கும்.

தற்போதுள்ள நடைமுறைப்படி, ஓய்வூதியம் பெறுவோர் அனைவரும், ஓய்வூதியம் வழங்கும் வங்கிகளுக்கு நேரடியாக வந்து, தாங்கள் உயிருடன் இருக்கின்றோம் என்பதை உறுதிப்படுத்த வேண்டியிருக்கிறது. ஒவ்வொரு ஆண்டும் நவம்பர் மாதம் இந்தக் கடமையைச் செய்யாவிட்டால், அடுத்து வரும் ஜனவரி முதல் ஓய்வூதியம் நிறுத்தப்பட்டுவிடும். ஆகவே, ஓய்வூதியம் பெறுவோர் நேரடியாக வங்கிக்கு வந்து, தங்கள் இருத்தலை நிரூபிக்க வேண்டிய தேவை இருக்கிறது.

பல முதியோருக்கு அவர்கள் சேமிப்புக் கணக்கு செயல்பாட்டில் உள்ள வங்கிக் கிளைக்கு நேரடியாக வருவது சிரமமானது. முதுமையும் நோயும் முக்கியக் காரணம். சிலரால் துணை இல்லாமல் வருவது சாத்தியமே இல்லை. பெரும்பாலோர் பணி ஓய்வுக்குப் பிறகு மகன் அல்லது மகளைச் சார்ந்து வாழ்வதால் அவர்கள் செல்லும் ஊர்களுக்குத் தாங்களும் சென்றாக வேண்டிய கட்டாயத்தில் இருப்பவர்கள். இந்த இருத்தல் சான்றுக்காக மட்டுமே வங்கிக் கிளைக்கு வந்து செல்வது, உடல், மனம் இரண்டையும் சோர்வடையச் செய்யும் என்பது சொல்லித் தெரிய வேண்டியதில்லை. தற்போது இந்த சிரமத்தைப் பிரதமர் இல்லாமல் செய்திருக்கிறார்.

இந்த நடைமுறை ஆதார் அடையாள அட்டையுடன் இணைந்தது. விரல் ரேகை, கண்பாவை போன்ற உயிர்மை அடையாளங்கள் (ஆண்ர் ம்ங்ற்ழ்ண்ஸ்ரீ) மூலம் ஒருவரது இருத்தலை கணினி வழியாக உறுதி செய்ய வல்லது. தற்போது நவீன செல்போன்கள் புழக்கத்தில் இருப்பதாலும், கணினி மையங்கள் பலவற்றிலும் இதற்கான சாதனங்கள் பொருத்தப்பட்டுள்ளதாலும் இந்த நடைமுறை எளிதாக இருக்கும். முதியோருக்கு அதிக சிரமங்களைத் தராது.

ஆதார் அட்டைக்குப் பதிவு செய்யப்படும் வேளையில், அனைத்து விரல்களின் ரேகை, கண்பாவை போன்ற உயிர்மை அடையாளங்கள் பதிவு செய்யப்படுவதால், ஒவ்வோர் ஆண்டும் கணினி வழியாக இவற்றை உறுதிப்படுத்துவது எளிது. அலுவலகங்களில் வருகைப் பதிவேடு, திருப்பதி கோயிலில் வழிபாட்டு முன்பதிவு போன்றவற்றில் உயிர்மை அடையாளம் எவ்வாறு மிக இயல்பாக உள்ளதோ, அதேபோன்றதுதான் கணினி வழியாக இருத்தல் தற்சான்று வழங்குவதும்! விரைவில் ஏ.டி.எம். மையங்களில் ரகசிய எண்களுக்குப் பதிலாக உயிர்மை அளவுகோல் பயன்படுத்தப்படும் நிலை உருவாகும் என எதிர்பார்க்கலாம். ஆகவே, இந்த நடைமுறை முதியோருக்குச் சிரமங்களைக் குறைக்கும் என்பதில் சந்தேகம் இல்லை.

சென்ற அக்டோபர் மாதம், வருங்கால வைப்புநிதி தொடர்பான இன்னொரு நல்ல மாற்றத்தையும் பிரதமர் நரேந்திர மோடி அறிமுகம் செய்தார். யுனிவர்சல் அக்கவுன்ட் நம்பர் (யு.ஏ.என்.) எனப்படும் ஒரேயொரு வருங்கால வைப்புக் கணக்கு எண் திட்டம்! இது சற்றொப்ப நான்கு கோடிப் பேருக்கு நன்மை பயக்கும்.

தற்போதைய நடைமுறைப்படி, ஓர் ஊழியர் வேறு வேறு நிறுவனங்களுக்கு மாறிச் செல்லும்போது, ஒவ்வொரு நிறுவனத்திலும் அவருடைய பி.எப். கணக்கு எண், புதிய நிறுவனத்தின் மூலம் புதிதாக வழங்கப்படும். முந்தைய நிறுவனத்தில் பணியாற்றிய காலத்துக்கான பி.எப். தொகையை வரவு வைக்க, பல படிவங்களைப் பூர்த்தி செய்து அளிக்க வேண்டும். இந்தப் படிவங்களில் சிலவற்றை முந்தைய நிறுவனம் பூர்த்தி செய்து, செலுத்திய தொகையை உறுதிப்படுத்தாமல் வரவு வைத்தல் சாத்தியமில்லை.

வெளியேறிவிட்ட ஊழியர் மீது முந்தைய நிறுவனம் கரிசனம் காட்டாது. இதனால், தனியார் நிறுவன ஊழியர்கள் நிறைய சிரமங்களை எதிர்கொண்டனர். இப்போது ஒருவர் தனக்கான ஒரேயொரு பி.எப். கணக்கு எண் (யு.ஏ.என்.) வைத்திருந்தால் போதும். எந்த நிறுவனத்தில் பணியாற்றினாலும் இந்தக் கணக்கில் பி.எப். தொகையை வரவு வைக்க முடியும். வரவேற்கத் தக்க மாற்றங்கள்!

வெளிநாட்டு வங்கிகளில் கருப்பு பணம் வைத்திருப்பவர்கள் மீது மார்ச் மாதத்திற்குள் நடவடிக்கை வருமான வரித்துறைக்கு சுப்ரீம் கோர்ட்டு உத்தரவு

வெளிநாட்டு வங்கிகளில் கருப்பு பணத்தை வைத்திருப்பதாக ஒப்புதல் அளித்தவர்கள் மீது மார்ச் 31–ந் தேதிக்குள் வருமான வரித்துறை நடவடிக்கை எடுக்க வேண்டும் என்று சுப்ரீம் கோர்ட்டு உத்தரவு பிறப்பித்துள்ளது.

இந்தியர்களின் கருப்பு பணம்

சுவிட்சர்லாந்து உள்ளிட்ட ஐரோப்பிய நாடுகள் பலவற்றில் இந்தியாவை சேர்ந்த தொழில் அதிபர்கள் கருப்பு பணத்தை பதுக்கி வைத்துள்ளனர் என்றும், அவர்கள் முறைகேடாக பதுக்கி வைத்துள்ள பணத்தை மீட்டு இந்தியாவுக்கு கொண்டுவர நடவடிக்கை எடுக்க வேண்டும் என்றும் மூத்த வக்கீலான ராம்ஜெத்மலானி சுப்ரீம் கோர்ட்டில் பொதுநல வழக்கு தொடர்ந்தார்.

இந்த வழக்கின் அடிப்படையில் கருப்பு பணத்தை மீட்பது தொடர்பாக மத்திய அரசு உயர்மட்ட கமிட்டி அமைத்து விசாரணை நடத்தி வருகிறது. ஏற்கனவே மத்திய அரசு 16 பக்கங்கள் அடங்கிய பிரமாண பத்திரம் ஒன்றை சுப்ரீம் கோர்ட்டில் கடந்த அக்டோபர் மாத இறுதியில் தாக்கல் செய்திருந்தது.

தப்பிக்க வாய்ப்புள்ளது

அதில் வெளிநாட்டு வங்கிகளில் கருப்பு பணத்தை பதுக்கி வைத்துள்ளதாக தாபர் இந்தியா குழுமத்தின் முன்னாள் இயக்குனரான பிரதீப் பர்மன், கோவாவை சேர்ந்த சுரங்க நிறுவன அதிபரான ராதா சதீஷ் டிம்லோ, குஜராத்தை சேர்ந்த பிரபல தங்க வியாபாரி சிமன்லால் லோகியா உள்பட 627 பேரின் பெயர்கள் இடம்பெற்று இருந்தன.

இந்த வழக்கின் மீதான விசாரணை நேற்று சுப்ரீம் கோர்ட்டில் தலைமை நீதிபதி எச்.எல்.தத்து, நீதிபதிகள் மதன் பி.லோகுர் மற்றும் ஏ.கே.சிக்ரி ஆகியோர் அடங்கிய அமர்வு முன்பு நடைபெற்றது. மனுதாரரான ராம்ஜெத்மலானி வருகிற மார்ச் மாதத்திற்குள் வெளிநாடுகளில் கருப்பு பணத்தை வைத்துள்ளதாக ஒப்புக்கொண்டவர்கள் மீது வருமான வரித்துறை நடவடிக்கை எடுத்து அந்த பணத்தை மீட்காவிட்டால் அவர்கள் தப்பித்துக்கொள்ள வாய்ப்பு இருக்கிறது என்று சுட்டிக்காட்டினார்.

மார்ச்சுக்குள் நடவடிக்கை

இதற்கு அரசுத்தரப்பில் ஆஜரான அட்டார்னி ஜெனரல் முகுல்ரோகத்கி, அரசாங்கத்திடம் இந்த விஷயம் குறித்து அனைத்து தகவல்களும் இருக்கிறது என்றும், மார்ச் மாதத்திற்குள் அனைத்து நடவடிக்கைகளும் எடுக்கப்படும் என்றும் தெரிவித்தார்,

இதற்கு நீதிபதிகள் உரிய காலத்துக்குள் வருமான வரித்துறை நடவடிக்கை எடுத்து முடிக்கவில்லை என்றால் அரசாங்கம் இதுகுறித்து சட்டரீதியாக அறிவிப்பு வெளியிட வேண்டும் அல்லது அந்த நடவடிக்கையை எடுப்பதற்கான காலக்கெடுவை நீட்டித்து உத்தரவு பிறப்பிக்க வேண்டும் என்றும் அறிவுறுத்தினார்கள்.

துயரமான அம்சம்

ராம்ஜெத்மலானி, சிறப்பு புலனாய்வுக்குழுவில் பங்கேற்கும் சொலிசிட்டர் ஜெனரல் ரஞ்சித்குமார் இந்த விசாரணையில் ஆஜரானது விசாரணை நடைமுறைக்கு எதிரானது என தனது எதிர்ப்பை தெரிவித்தார். அதற்கு சொலிசிட்டர் ஜெனரல் சிறப்பு புலனாய்வுக்குழு தான் விசாரணையில் ஆஜராவதற்கு அங்கீகாரம் வழங்கியுள்ளது என்றும் அதன் அடிப்படையில் ஆஜராகி உள்ளதாகவும் கூறினார்.

விசாரணையின் இறுதியில் வக்கீல் ராம்ஜெத்மலானி, தான் கருப்பு பணத்தை மீண்டும் இந்தியாவுக்கு கொண்டுவருவதில் அரசாங்கத்துக்கு உதவி செய்ய முயற்சிப்பதாகவும், ஆனால் அரசாங்கத்துக்கு எதிரான அணியில் இப்போது உட்கார்ந்திருப்பதாகவும் அதுதான் இந்த அரசாங்கத்தின் துயரமான அம்சம் என்றும் கூறினார்.

இந்த வழக்கின் மீதான விசாரணையை ஜனவரி 20–ந் தேதிக்கு நீதிபதிகள் ஒத்திவைத்தனர்.

NURSING DEGREE FROM FOUR INDIAN BODIES VALID IN SINGAPORE

NEW DELHI: Singapore has agreed to recognise degrees from four nursing institutions in India, a development that comes after nearly a decade of intense negotiations between the two countries and promises to widen overseas employment opportunities for Indian nurses.

India is close to signing a mutual recognition agreement (MRA) for nurses with Singapore under the comprehensive free trade pact signed in 2005, even as talks continue with other FTA partners such as Japan and Korea, officials said.

Nursing degrees awarded by Delhi ­based All India Institute of Medical Sciences, Manipal College of Nursing, Christian Medical College (Vellore) and College of Nursing, Trivandrum will be recognised by the Southeast Asian nation, one of the officials said.

"Singapore has agreed to recognise degrees four of our institutes. Just a few more approvals are required for the MRA to be finally inked. This will open avenues for our nurses to go and practise in Singapore at competitive packages," said the official, requesting
anonymity.

The MRA for nursing with Singapore had met a roadblock after the Indian Nursing Council insisted that every nurse trained at any of the country's recognised institutions should be eligible to practise in Singapore.

"The idea is to start with some and then scale them up," said the official.The MRA is aimed at enabling professionals in India and Singapore to offer services in each other's territory as the pact will give recognition to their degrees in both the countries. It will open up a safer avenue for Indian nurses, who also end up in countries like Iraq facing severe security threats. In July, 46 Indian nurses were rescued by the government.

India and Singapore had signed a comprehensive economic cooperation agreement ( CECA) in 2005, cutting customs duties on goods,but progress is still awaited on movement of professionals.

The government is also negotiating MRAs for other professions including chartered accountancy, architecture, medicine and dentistry with Singapore.

India is making efforts to expand the scope of its services exports, beyond information technology. Services sector is a primary driver of the Indian economy, clocking exports of $151 billion in 2013 ­14 compared to $312 billion worth of merchandise shipments.

Although India has similar comprehensive pacts with Japan and South Korea, there has been no progress on the services front with these countries. "It is a challenge, it require reforms before it can happen. Services trade is a slow process," the official added.

Experts hailed the progress in agreement on nursing.

"If the government has reached till here, it is a big positive step in the right direction. Let us be clear that singing an MRA is not easy and requires synergy of standards and matching of qualification, which requires a lot of goodwill," said Arpita Mukherjee, professor, Icrier. "It will be very good for the nurses and it may also lead to easier access of Indian nurses to other Western nations with which Singapore has an MRA, like the United States," she said.

CME: Medical council makes 30-min ethics sessions mandatory

Continuing medical education (CME) programmes to upgrade professional skills now comes with a rider. Every CME programme will include a half-hour session on ethical conduct. Not only that, the Maharashtra Medical Council (MMC) on Wednesday gave

a strong push to introduce ethics as a subject in MBBS curriculum.

“Students are taught to diagnose and treat patients as part of the MBBS curriculum. We want to reinforce that he/she has several roles to play in the world of medicine,” Dr Kishore Taori, President of MMC told The Indian Express.

“As per the code of medical ethics of the Medical Council of India (MCI) — reward or financial gain is a subordinate consideration and we want to stress professional conduct, etiquette and ethics by doctors,” he said.

The code has been in existence for some years but there is a need to reinforce it and MMC at its executive committee meeting on Wednesday decided to make it compulsory for CMEs to set aside a half-hour session on ethical conduct. It may be recalled that it was mandatory for doctors and medical associations to participate and organize CMEs to gain credit points for renewal of registrations after every five years.

“Apart from learning about new modalities of treatment and getting exposure to recent advances in various branches of medicine, doctors will have to undergo sessions on ethical conduct as part of the CMEs,” Taori added. “The aim is to revert to our original objective outlined in the code of ethics to render services with full respect for the dignity of the profession.”

Physicians should command confidence of patients and for that, a course in communication skills has been introduced in the MBBS curriculum, Dr Arun Jhamkar, Vice-Chancellor of the Maharashtra University of Health Sciences told The Indian Express. “We floated the concept of reinforcing values in medical education by organising a four-day course on yogic practice and meditation.”

While the University of Sydney has decided to emulate this concept, Jhamkar was surprised at objections raised by some groups.
“However, we will continue efforts to introduce modules on professional ethics and conduct in MBBS curriculum,” Jhamkar said.
A meeting of the academic council on November 25 will decide, he added.

- See more at: http://indianexpress.com/article/cities/pune/cme-medical-council-makes-30-min-ethics-sessions-mandatory/#sthash.wM8GKnHc.dpuf

போபால் விபத்து - நடந்ததும் நடப்பதும்!

முப்பது ஆண்டுகளுக்கு முன்னால் இதே நாள் காலையில் தினசரிகளைப் படித்த, வானொலி செய்தியைக் கேட்ட, தொலைக்காட்சியில் பார்த்த உலகத்தினர் அனைவரையும் அதிர்ச்சியில் உறைய வைத்த சோகப் பொழுது அது. ஹிரோஷிமா - நாகசாகி அணுகுண்டு தாக்குதலுக்குப் பிறகு, உலகமே அதிர்ந்த துயரம் முப்பதாண்டுகளுக்கு முன்னால் இதே நாளில்தான் நிகழ்ந்தது.

1984ஆம் ஆண்டு டிசம்பர் மாதம் 2ஆம் தேதி நள்ளிரவு நேரம். மத்தியப் பிரதேசத் தலைநகர் போபாலில் உள்ள யூனியன் கார்பைட் நிறுவனத்தின் பூச்சிமருந்துத் தயாரிப்புத் தொழிற்சாலையில் வழக்கமான பராமரிப்புப் பணிகள் நடந்து கொண்டிருந்தன. துருப் பிடித்த குழாய்கள், கசிந்து கொண்டிருந்த அடைப்புத் தடுக்குகள் (வால்வ்) ஆகியவை காரணமா என்று தெரியவில்லை. குழாய் உடைந்து தண்ணீர் அங்கிருந்த ரசாயனம் தேக்கி வைத்திருந்த தொட்டி ஒன்றில் பாயத் தொடங்கியது.

இ - 610 (E-610) எண்ணுள்ள அந்தத் தொட்டியில் 60 டன் மீதைல் ஐசோ சயனேட் (எம்.ஐ.சி) என்கிற உயிர்க்கொல்லி ரசாயனம் தேக்கி வைக்கப்பட்டிருந்தது. இது எந்த அளவுக்கு விஷத்தன்மையுடையது என்றால், அந்த ஆலையில் பணிபுரியும் தொழிலாளி, தினந்தோறும் பத்து லட்சத்தில் 0.002 பங்குக்கு அதிகமாக அந்த ரசாயனக் கலவையின் நெடிகூடப் படாமல் பார்த்துக் கொள்ள வேண்டும் என்கிற அளவுக்கு அதி ஆபத்தான ரசாயனம்.

இந்த மீதைல் ஐசோ சயனேட்டில் தண்ணீர் கலந்ததும், அதனால் உருவான வெப்பத்தாலும், அழுத்தத்தாலும் எம்.ஐ.சி., ஹைட்ரஜன் சயனைட், மோனோமீதைல் அமைன், கார்பன் மோனோ ஆக்சைட் தொடங்கிய 16 ரசாயன வாயுக்கள் புகைமண்டலமாக எழுந்தன. ஏறத்தாழ 40 டன் விஷவாயு உற்பத்தியாகி அடுத்த சில வினாடிகளில் சுற்றிலும் புகைமண்டலமாகப் பரவத் தொடங்கியது.

எந்தவொரு ஆபத்தான ரசாயனத் தொழிற்சாலையிலும் பாதுகாப்பு ஏற்பாடுகள் இருக்க வேண்டுமல்லவா? ஆபத்து நிறைந்த யூனியன் கார்பைடின் போபால் பூச்சிமருந்துத் தயாரிப்பு நிறுவனத்தின் பாதுகாப்புக் கருவிகள் இந்த அளவிலான வெப்பத்தையும், அழுத்தத்தையும் எதிர்கொள்ளும் அளவில் அமைக்கப்பட்டிருக்கவில்லை. அங்கே அமைக்கப்பட்டிருந்த பாதுகாப்பு உபகரணங்களும் செயல்பாட்டில் இருக்கவில்லை அல்லது சரியாக வேலை செய்யவில்லை அல்லது பராமரிப்பில் இருந்தன.

பிறகென்ன? புகைமண்டலம் மேலெழுந்து அந்தத் தொழிற்சாலையை அப்படியே சூழ்ந்து கொண்டுவிட்டது. இரவு நேரக் காற்றின் துணையுடன் தொழிற்சாலைக்கு அருகில் இருந்த போபால் நகரப் பகுதிகளையும் தனது மரணப் பிடியில் சிக்க வைக்கும் அடுத்த கட்டத்திற்கு நகர்ந்தது விஷவாயு. சில நிமிடங்களில் ஆழ்ந்த உறக்கத்தில் இருந்த ஐந்து லட்சத்திற்கும் அதிகமானவர்களின் நுரையீரல்களில் நுழைந்து மரண தாண்டவமாடத் தொடங்கிவிட்டிருந்தது அந்த உயிர்க்கொல்லி ரசாயன வாயு.

இருபது, முப்பது அடிகளுக்கு ஒன்றும் தெரியாத அளவுக்குப் புகைமண்டலமாகக் காட்சி அளித்தது. அதிகாலை ஒரு மணி அளவில் போபால் நகரின் பல பகுதிகள் ஒரு விஷவாயுக் கொலைக்களனாகக் (Gas chamber) காட்சி அளித்தன.

அந்தத் தொழிற்சாலையே புகைமண்டலத்தால் சூழப்பட்டிருக்கிறது. உடனடியாக, எச்சரிக்கை ஒலிப்பான் ஒலித்திருக்க வேண்டுமா இல்லையா? ஒலிக்கவில்லை என்பதல்ல உண்மை. அது அணைக்கப்பட்டுக் கிடந்தது என்பதுதான் கொடுமை. அதனால் விஷவாயு போபால் நகர மக்களின் நுரையீரல்களில் நுழைந்து, கண்கள் எரியத் தொடங்கியபோதுதான் எங்கேயோ விஷவாயுக் கசிவு ஏற்பட்டிருக்கிறது என்பதே மக்களுக்குத் தெரியத் தொடங்கியது.

அதிகாலை ஒரு மணி அளவில், மூச்சுத் திணறலுடனும், இருமலுடனும் போபால் நகர மக்கள் திடுக்கிட்டு எழுந்து பார்த்தால் எங்கும் புகைமண்டலம். அருகில் இருப்பவர்களைக்கூடச் சரியாக அடையாளம் காண முடியவில்லை. கண்களில் எரியும் கொள்ளியைச் சொருகியதுபோல எரிச்சல். அங்குமிங்கும் மக்கள் ஓடத் தொடங்கினார்கள். புகைமண்டலத்திலிருந்து விடுபட்டால் போதும் என்கிற பயத்திலும், பீதியிலும் அலறி அடித்துக்கொண்டு ஓடியவர்களில் பலர் தடுக்கி விழுந்து இறந்துபோன சோகக் கதைகள் ஏராளம்.

அதற்குப் பிறகு அங்கே ஏற்பட்ட கலவரச் சூழலில் பெற்றோரிடமிருந்து பிரிந்து சென்ற குழந்தைகள் பலர். அங்குமிங்கும் பரபரப்பில் ஓடுபவர்களால் மிதிபட்டு இறந்த குழந்தைகளும், முதியவர்களும் கணக்கிலடங்கார்.

விஷவாயுவைச் சுவாசித்த அடுத்த சில வினாடிகளில் பலருக்கும் அவர்களது கழிவு உறுப்புகள் மீதிருந்த கட்டுப்பாடு தளர்ந்தது. அவர்களையறியாமலே சிறுநீரும், மலமும் போகத் தொடங்கின. புகைமண்டலத்தில் கழிவறையைத் தேடிச் செல்லும் நிலையிலும் அவர்கள் இல்லை. இன்னும் பலர் கட்டுப்படுத்தவே முடியாமல் வாந்தியெடுக்கத் தொடங்கி விட்டிருந்தனர். விஷவாயுவின் குமட்டல் நெடியால் இருமலும் வாந்தியுமாக அவஸ்தைப்பட்டவர்கள் ஏராளம்.

பலர் விஷவாயுவின் தாக்குதலைத் தாங்கும் சக்தி இல்லாமல் விட்டில் பூச்சிகள்போல செத்து விழுந்தனர். ஏதோ நுரையீரல் தீப்பிடித்து எரிவதுபோலவும், வெடித்துவிடும் போன்றதுமான உணர்வுடன் மடிந்து விழுந்தவர்கள் ஏராளம். விஷவாயுவின் தாக்கத்தால் நுரையீரலில் நீர் நிறைந்து, மூச்சுத்திணறல் ஏற்பட்டு இறந்தவர்கள் பலர். பலருடைய மரண வாக்குமூலங்களும், பிரேதப் பரிசோதனைகளும் தெரிவிக்கும் தகவல்கள் இவை.

நூற்றுக்கணக்கில் தொடங்கி, ஆயிரக்கணக்கானோர் உயிருடன் போராடிக்கொண்டு மருத்துவமனைகளில் சேர்க்கப்பட்டபோது அவர்களுக்கு என்ன சிகிச்சை தருவது என்றுகூடத் தெரியாமல் விழித்தனர் அரசு மருத்துவர்கள். எந்தவிதமான விஷவாயு தாக்கியிருக்கிறது என்பது தெரியாததால், அதற்கு மாற்று மருந்து என்ன என்பதை அவர்களால் கண்டறியவோ, ஊகிக்கவோ முடியவில்லை. யூனியன் கார்பைட் நிறுவனத்தின் மருத்துவ அதிகாரியைத் தொடர்புகொண்டு கேட்டால், அவர் சொன்ன விசித்திரமான பதில் என்ன தெரியுமா?

""கண்ணீர்ப் புகைக் குண்டு வெளிப்படுத்தும் புகை போன்றதுதான் இதுவும். அதனால் கண்களைத் தண்ணீர் விட்டுக் கழுவினாலே போதும். எரிச்சல் நின்றுவிடும்!'' என்பதுதான் நிர்வாகத்தின் வழிகாட்டுதல்படி அவர் அரசு மருத்துவமனை மருத்துவர்களுக்குச் சொன்ன பதில். போபால் நகரில் பணக்காரர்கள் குடியிருக்கும் பகுதியில் பத்திரமாக வசித்து வந்த தொழிற்சாலை மருத்துவர் சம்பவம் நடந்த இடத்துப் பக்கம் தலைகாட்டக்கூட இல்லை.

மருத்துவமனைகளின் பிண அறைகள் இறந்தவர்களின் சடலத்தால் நிறைந்து வழிந்து கொண்டிருந்தன. வீட்டுக்கு வீடு, தெருவுக்குத் தெரு ஆங்காங்கே மனிதச் சடலங்கள். அடுத்த மூன்று நாள்களும், மூன்று இரவுகளும் தொடர்ச்சியாக சடலங்கள் குவிக்கப்பட்டு எரிக்கப்பட்டு வந்தன. போபாலின் பல்வேறு இடங்களில் இதுபோல கூட்டாக எரியூட்டு நடந்தவண்ணம் இருந்தது.

விஷவாயு தாக்கியதால் உடனடியாக மரணமடைந்தவர்களின் எண்ணிக்கை எவ்வளவு என்கிற நிஜமான கணக்கு கிடைக்கவே போவதில்லை. முதல் நாளில் மட்டுமே விஷவாயுவால் தாக்கப்பட்டு ஏறத்தாழ 8,000 பேர் உடனடியாக மரணத்தைத் தழுவியிருக்கக் கூடும் என்பது சில தன்னார்வ அமைப்புகளின் கருத்து.

இந்திய மருத்துவ ஆராய்ச்சிக் கழகம் (ஐ.சி.எம்.ஆர்) என்கிற அரசு ஆய்வு நிறுவனத்தின் கூற்றுப்படி, அந்த முதல் நாள் இரவில் மட்டும் யூனியன் கார்பைட் தொழிற்சாலையைச் சுற்றிலும் வசிக்கும் ஏறத்தாழ 5.20 லட்சம் பேர்களின் ரத்தக்குழாய்களில் விஷவாயு நச்சு கலந்து அவர்களது அனைத்து உறுப்புகளிலும் பாதிப்பை ஏற்படுத்தியிருக்கிறது.

வீட்டு உபயோக காஸ் சிலிண்டருக்கு மானியம் ரத்து: ஜன., மாதம் தமிழகத்தில் அமலாக வாய்ப்பு?

சென்னை: காஸ் ஏஜன்சிகளில், 'ஆதார்' அட்டையை உடனடியாக பதிவு செய்ய எண்ணெய் நிறுவனங்கள் உத்தரவிட்டுள்ளதால், வீட்டு உபயோக, காஸ் சிலிண்டருக்கான மானியம், ஜன., மாதத்தில் ரத்து செய்யப்படும் என, தெரிகிறது.

பொதுத்துறையைச் சேர்ந்த இந்தியன் ஆயில், பாரத் பெட்ரோலியம், இந்துஸ்தான் பெட்ரோலியம் ஆகிய எண்ணெய் நிறுவனங்கள், வீடு மற்றும் வர்த்தக பயன்பாட்டுக்கு என, இரண்டு வகை சமையல் காஸ் சிலிண்டர்களை வினியோகம் செய்கின்றன. சர்வதேச சந்தையில், கச்சா எண்ணெய் விலை நிலவரத்திற்கு ஏற்ப, மாதந்தோறும், வர்த்தக பயன்பாட்டு சிலிண்டர் விலையில், மாற்றம் செய்யப்படுகிறது. தற்போது, மானியத்துடன் கூடிய, வீட்டு சிலிண்டர், 404.50 ரூபாய்; மானியம் அல்லாதது, 749.50 ரூபாய்; வர்த்தக பயன்பாடு, 1,465 ரூபாய்க்கு விற்கப்படுகிறது. இந்நிலையில், 'வீட்டு சிலிண்டர் வாடிக்கையாளர்கள், தங்கள், 'ஆதார்' அட்டை எண்; வங்கி கணக்கு எண்களை, தங்கள் காஸ் ஏஜன்சியிடம் பதிவு செய்ய வேண்டும். 'ஆதார்' அட்டை இல்லாதவர், வங்கி கணக்கு எண்ணை தெரிவிக்க வேண்டும். 'ஆதார்' இல்லாமல், வங்கி கணக்கு எண் தருபவர்கள், மூன்று மாதங்களில், 'ஆதார்' அட்டை பெற்று, அந்த எண்ணை, காஸ் ஏஜன்சிகளுக்கு தர வேண்டும்' என, எண்ணெய் நிறுவனங்கள் காஸ் ஏஜன்சிகளுக்கு உத்தரவிட்டுள்ளது.

தற்போது, காஸ் ஏஜன்சிகளில், 'ஆதார்' எண் பதிவுக்கான விண்ணப்பம் வழங்கப்பட்டு வருகிறது. பூர்த்தி செய்யப்பட்ட விண்ணப்பத்தை, ஏஜன்சியிடம் வழங்க வேண்டும்.பின், ஏஜன்சி வழங்கும் விண்ணப்பத்தை, வங்கியில், கொடுத்து பதிவு செய்ய வேண்டும். இவ்வாறு, பதிவு செய்யப்பட்ட பின், வீட்டு சிலிண்டருக்கான மானியம் சம்பந்தப்பட்ட வாடிக்கையாளர் வங்கி கணக்கில் வரவு வைக்கப்பட இருக்கிறது.பின், வாடிக்கையாளர்கள், சிலிண்டருக்கான முழு பணத்தை கொடுத்து, ஏஜன்சிகளிடம், சிலிண்டர் பெற வேண்டும். காஸ் ஏஜன்சிகள், வாடிக்கையாளரின், 'ஆதார்' அல்லது வங்கி கணக்கு எண் பதிவை, உடனடியாக துவக்கி, இம்மாதத்திற்குள் முடிக்குமாறு எண்ணெய் நிறுவனங்கள் அறிவுறுத்தியுள்ளன. இதையடுத்து, 'ஆதார்' எண் பதிவு செய்யும் பணியை, காஸ் ஏஜன்சிகள், நேற்று, முதல் துவக்கின. இதனால், வரும் ஜன., முதல், வீட்டு சிலிண்டருக்கான மானியத்தை, அரசு, ரத்து செய்து, வாடிக்கையாளர் வங்கி கணக்கில், வரவு வைக்க வாய்ப்புள்ளதாக, காஸ் ஏஜன்சி வட்டாரங்கள் தெரிவிக்கின்றன.

05.12.2014 TAMIL NADU TEACHERS EDUCATION UNIVERSITY CONVOCATION

மிரட்டும் 'லிங்கா' டிக்கெட் விலை!

தமிழகத்தின் ஹாட் டாக் இப்போது 'லிங்கா' தான். இன்னும் சில தினங்களில் வெளியாக இருக்கும் 'லிங்கா' திரைப்படத்தின் ஆடியோவின் உரிமை இத்தனை கோடி.. வெளிநாட்டு உரிமை இத்தனை கோடி... தொலைக்காட்சி உரிமை இத்தனை என கோடி...என இந்த படத்தின் வியாபாரங்கள் மக்களிடம் முக்கிய விவாதப் பொருளாகி உள்ளது.

வரலாறு காணாத அளவுக்கு 'லிங்கா' படம் விற்றுவிட்டதாக சுவாரஸ்யத்துடன் பேசிவருகின்றோம். ஆனால் அது கடைசியில் படம் பார்க்க செல்பவர்களின் தலையில்தான் விடியும் என்பதை வசதியாய் மறந்து விட்டோம்.

'லிங்கா' படத்தின் இந்த விற்பனை நம்மை எப்படி பாதிக்கும்? என்பதை பார்க்கலாம்.

வெளியீட்டு தேதியை அறிவித்துவிட்டாலே விறுவிறுப்பு தானாக தொற்றிக்கொள்ளும். டிசம்பர் 12-ம் தேதி ‘லிங்கா' படத்தின் வெளியீடு உறுதியாகிவிட்டதால் பணிகள் படு தீவிரமாக நடைபெற்று வருகின்றன. படம் தணிக்கை செய்யப்பட்டு ‘யு’ சான்றிதழும் கிடைத்துவிட்டது. பின்னணி இசை, கிராபிக்ஸ் என பல்வேறு இடங்களில் வேலைகள் நடைபெற்று வருகின்றன. இதற்கிடையில் ‘லிங்கா' குறித்து சேகரித்த சிறப்புத் தகவல் துளிகள் இவை...

விற்பனையில் இதுவரை இல்லாத சாதனை

ஒரு படத்தின் வணிக ரீதியிலான வெற்றி, தோல்வி என்பது, இப்போதெல்லாம் ரசிகர்களால் நிர்ணயிக்கப்படுவதில்லை. அது அந்தக்காலம். படம் வெளியாவதற்கு முன்னரே வேறு பல வழிகளில் முழு செலவையும் தாண்டி லாபம் பார்த்து விடலாம் என்பதுதான் இன்றைய நிலை. இதன் உச்சம் தான் 'லிங்கா'. படத்தின் ஆடியோ உரிமை, வெளியீட்டு உரிமை, வெளிநாட்டுக்கான உரிமைகள், சாட்டிலைட் உரிமை என படத்தின் உரிமைகள் கிட்டத்தட்ட 200 கோடி வரை விற்பனையாகிவிட்டதாக வெளிப்படையாகவே பேசத்துவங்கிவிட்டனர் திரைத்துறையினர். கூட்டி கழித்து பார்த்தால் எப்படியும் சில நூறு கோடிகளை எட்டிவிடும் என்பது தான் 'லிங்கா' வின் கணக்கு.



இவ்வளவு பெரிய தொகைகளுக்கு படத்தின் உரிமைகள் விலைபோனது 'லிங்கா'வுக்குத்தான். ரஜினியின் முந்தைய படங்கள் கூட ரிலீசுக்கு முன் இவ்வளவு பெரிய தொகைக்கு விற்பனையாகவில்லை.

படத்தின் விற்பனைத் தொகை ஒரு சாதனை என்றால், மற்றொரு சாதனை படம் வெளியாகும் தியேட்டர்களின் எண்ணிக்கை. கிட்டத்தட்ட 5 ஆயிரம் திரையரங்குகளில் 'லிங்கா' வின் படத்தை வெளியிட திட்டமிடப்பட்டுள்ளதாம். இந்த அளவை யாரும் நெருங்கியது கூட இல்லை.

தமிழகத்தில் '700 தியேட்டர்கள் லட்சியம். 600 தியேட்டர்கள் நிச்சயம்' என்ற முழக்கத்துடன் களமிறங்கியுள்ளது படத்தரப்பு. வெளிநாடுகளில் 200 தியேட்டர்களிலும் வெளியாகிறதாம் 'லிங்கா'.



அள்ளிக் கொடுக்கப்படும் ஊதியம்

தமிழகத்தின் உச்ச நட்சத்திரமான ரஜினிகாந்த், மோஸ்ட் வான்டட் இசையமைப்பாளர் ஏ.ஆர்.ரகுமான், ஜனரஞ்சக இயக்குனர் கே.எஸ்.ரவிக்குமார் என உச்சத்தில் உள்ளவர்களை கொண்டு தயாராகியுள்ளது 'லிங்கா'. இப்படி உச்சத்தில் உள்ளவர்களுக்கு அள்ளித்தரும் ஊதியம்தான் 'லிங்கா'வின் படத்தின் தயாரிப்பு செலவை கடுமையாக உயர்த்தியுள்ளதாம். எனவே அதில் இருந்து லாபம் வைத்து படத்தின் உரிமைகள் விற்பனை செய்யப்படுகின்றன. எனவே சில நூறு கோடியில் இந்த படத்தை விற்பனை செய்ய வேண்டிய கட்டாயச் சூழல் ஏற்பட்டுள்ளது.

படத்தின் வெளியீட்டு உரிமை நூறு கோடியை கடக்கும் போது, அதற்கேற்ப ஒரே நாளில் ஆயிரத்துக்கும் அதிகமான தியேட்டர்களில் வெளியிட வேண்டிய நிர்பந்தம் வினியோகஸ்தர்களுக்கு ஏற்படுகிறது. அப்படித்தான் 'லிங்கா' படம் 5 ஆயிரம் திரையரங்குகளில் ரிலீசாக ஏற்பாடுகள் நடக்கின்றன. ரஜினி எனும் மூன்றெழுத்து மந்திரம் இந்த இமாலய விற்பனைக்கும், இத்தனை ஆயிரம் திரையரங்குகளில் 'லிங்கா' வெளியாகவும் காரணமாய் அமைந்து விட்டது.

வினியோகஸ்தர்களிடம் இருந்து தியேட்டர்களுக்கு

தமிழகம் முழுவதும் 2 நிறுவனங்கள் 'லிங்கா' படத்தை வெளியிடுகின்றன. கோவை ஏரியாவில் ஒரு நிறுவனமும், கோவையைத் தவிர தமிழகத்தின் மற்ற பகுதிகளில் ஒரு நிறுவனமும் 'லிங்கா' படத்தை வெளியிடுகிறது. ஒவ்வொரு ஏரியாவும் கோடிகளில் விற்பனையாகியுள்ளது. இதில் இருந்து குறிப்பிட்ட சதவீதம் லாபம் வைக்கப்பட்டு, தியேட்டர்களுக்கு விற்கப்படுகிறது. மினிமம் கியாரண்டி அடிப்படையில், ஒவ்வொரு தியேட்டர்களுக்கும் லட்சங்களில் இந்த படம் விற்பனை செய்யப்படுகிறது.



அதிக தியேட்டர்களில் வெளியானால்தான் போட்ட பணத்தை எடுக்க முடியும் என்பதால், தியேட்டர்களின் எண்ணிக்கை தாறுமாறாக உயர்த்தப்படுகிறது. அப்படித்தான் தமிழகத்தில் 650 தியேட்டர்களில் 'லிங்கா' வெளியாக ஏற்பாடுகள் நடந்து வருகிறது. தமிழகத்தில் இருக்கும் மொத்த திரையரங்குகளே 950 தான். இதில் புதிய படங்கள் வெளியிடும் திரையரங்குகள் 800க்கும் குறைவு. இதில் 650 தியேட்டர்களில் 'லிங்கா' வெளியாக வாய்ப்புகள் உள்ளன. அப்படியானால் 80 சதவீதத்துக்கும் அதிகமான தியேட்டர்களில் 'லிங்கா' தான் ஓடும்.

தியேட்டர்களுக்கு நெருக்கடி தரும் 'எம்.ஜி.'

தியேட்டர்களில் திரைப்படங்கள், 'டேர்ம்ஸ்' அடிப்படையில்தான் திரையிடப்பட்டு வருகின்றன. திரைப்படங்களை திரையிடுவதால் கிடைக்கும் வசூலை, சதவீத அடிப்படையில் தயாரிப்பு தரப்பும், தியேட்டர் உரிமையாளரும் பிரித்துக்கொள்வதுதான் டேர்ம்ஸ் முறை.

ஆனால் 'லிங்கா' இந்த முறையில் வெளியாகவில்லை. 'லிங்கா' படம் தியேட்டர்களுக்கு எம்.ஜி. முறையில், அதாவது மினிமம் கியாரண்டி அடிப்படையில் விற்கப்படுகிறது. மினிமம் கியாரண்டி அடிப்படையில் வெளியாவதுதான் தியேட்டர்களுக்கு சிக்கல். அப்படி என்ன சிக்கல் என்கிறீர்களா?

மினிமம் கியாரண்டி அடிப்படையில் வெளியாகும் படங்களுக்கு, அந்த படத்துக்கு வினியோகஸ்தர்கள் நிர்ணயிக்கும் தொகையை முன்கூட்டியே வழங்க வேண்டும். உதாரணத்துக்கு 'லிங்கா' படம் ஒரு தியேட்டருக்கு 20 லட்ச ரூபாய் நிர்ணயிக்கப்பட்டால், படம் வெளியாவதற்கு முன்னர் பணத் தை செலுத்தி, படத்தை பெற்றுக்கொள்ளலாம். அதன் பின்னர் அந்த தொகையை வசூல் செய்து கொள்ள வேண்டியது தியேட்டர்களின் பொறுப்பு.

மினிமம் கியாரண்டி அடிப்படையில் வாங்கும் இந்த படம், வாங்கிய விலை அளவுக்கு வசூலாகாவிட்டால், அதற்கு தயாரிப்பு நிறுவனங்களோ, வினியோகஸ்தர்களோ பொறுப்பாக மாட்டார்கள். அதனால் விற்ற தொகையை வசூலிக்க வேண்டியது தியேட்டர்களின் பொறுப்பாக மாறுகிறது.

கடைசியில் நமது தலையில்

80 சதவீதத்தும் அதிகமான தியேட்டர்களில் 'லிங்கா' தான் ஓடும் என்பதால், லட்சங்களில் வாங்கப்படும் படத்தை, தியேட்டர்களில் போட்ட சில தினங்களில் முழு வசூலையும் எடுக்க வேண்டிய கட்டாயம் தியேட்டர்களுக்கு. அதிக பட்சம் திரையிடப்பட்ட ஒரு வாரத்தில் இந்த பணத்தை எடுக்க வேண்டியது அந்த தியேட்டரின் பொறுப்பு. மிக பெரும்பாலான தியேட்டர்களில் 'லிங்கா' தான் ஓடும் என்பதால், எவ்வளவு சீக்கிரம் பணத்தை எடுக்கிறோமோ அவ்வளவுக்கு அவ்வளவு தியேட்டர் உரிமையாளர்களுக்கு நல்லது. இதனால் படத்தின் டிக்கெட் விலையை கடுமையாக உயர்த்தினால் மட்டுமே லாபம் கிடைக்கும். இல்லாவிட்டால் தியேட்டர்களுக்கு நஷ்டம் தான்.

குறிப்பாக 20 லட்சத்துக்கு கொடுத்து 'லிங்கா' திரைப்படத்தை வாங்கினால், குறைந்த பட்சம் ரூ.200 முதல் ரூ.300 வரை டிக்கெட் விலையை நிர்ணயிக்க வேண்டும். 600 பேர் அமரக்கூடிய தியேட்டரில் சராசரியாக டிக்கெட் விலை ரூ.200 என்றால், ஒரு நாளில் 4 காட்சிகளில் 4.80 லட்சத்தை எடுக்க முடியும். படம் வெளியாகி முதல் நான்கு நாட்கள் ஹவுஸ்புல்லாக ஓட்டி விட்டால், போட்ட தொகையை எடுத்து விடலாம் என்பதுதான் நிலைமை.

எனவே கடைசியில் பார்வையாளர்களாகிய நம்மிடம்தான் அடித்து பிடுங்குகின்றனர். ஹீரோ சம்பளத்தில் துவங்கி, தயாரிப்பாளர், வினியோகஸ்தர், தியேட்டர் உரிமையாளர்கள் என எல்லோருடையா லாபமும் ஒட்டுமொத்த சுமையாய் மாறி, டிக்கெட் விலையாக நமது தலையில்தான் விடிகிறது.

இத்தனை திரையரங்குகளில் வெளியாவது ஏன்?

இவ்வளவு சிரமத்துகிடையே 'லிங்கா' படத்தை அதிக விலை கொடுத்து வாங்க வேண்டியது ஏன்? என நீங்கள் கேட்கலாம். அதற்கும் காரணம் இருக்கிறது. ரஜினியின் படங்களுக்கு ரசிகர்களிடம் நல்ல வரவேற்பு என்பது கடந்த 20 ஆண்டுகளுக்கும் மேலாகவே தொடர்ந்து வருகிறது. ஓரிரு படங்களை தவிர படத்தைப் பற்றிய எந்த விமர்சனமும் படம் பார்க்க வரும் ரசிகர்களின் எண்ணிக்கையை குறைத்ததில்லை.

'லிங்கா'வுக்கு இதையெல்லாம் கடந்து ஒரு மிகப்பெரிய எதிர்பார்ப்பு உள்ளது. எனவே படத்தை வெளியிட்டால் அதிகபட்சம் முதல் ஒரு வாரத்தில் பணத்தை எடுத்து விடலாம். அதன் பின்னர் வருவதெல்லாம் லாபம் என்பது தியேட்டர் உரிமையாளர்களின் கணக்கு.

அடுத்து 'லிங்கா' வெளியாகும் டிசம்பர் 12 முதல் கிட்டத்தட்ட பொங்கல் பண்டிகை வரை வேறு எந்த படங்களும் வெளியாகவில்லை. அப்படி வெளியானால் அதை வினியோகிக்கவும், திரையிடவும் யாரும் இல்லை. எனவே லிங்காவை வெளியிட்டு லாபம் பார்ப்பது ஒன்றுதான் தியேட்டர் உரிமையாளர்களுக்கு வழி.

டிசம்பர் 12 முதல் ஜனவரி இரண்டாவது வாரம் வரை கிட்டத்தட்ட ஒரு மாதம் நீங்கள் விரும்பினாலும் 'லிங்கா'வை தவிர வேறு படங்களை பார்க்க முடியாது. அந்த அளவுக்கு தமிழகத்தில் மட்டும் 650 முதல் 700 தியேட்டர்களில் 'லிங்கா'தான் ஓடுமாம். வார வாரம் படத்துக்கு போகிறவர்கள், வார வாரம் 'லிங்கா'வை தான் தரிசிக்க முடியும். வேறு எந்த படங்களுக்கும் ஜனவரி வரை இடமில்லை.

ரூ.300க்கு விற்றாலும் ஆச்சரியமில்லை

'லிங்கா' திரைப்படத்தின் டிக்கெட் விலை குறைந்த பட்சம் ரூ.150ல் துவங்கி ரூ.300 வரை விற்கப்படும் என்கிறார்கள் திரைத்துறையினர். தமிழகத்தை பொறுத்தவரை சாதாரண தியேட்டரில் ஒரு திரைப்படத்தை வெளியிட்டால் குறைந்த பட்சமாக வகுப்பு வாரியாக ரூ10, ரூ.30, ரூ.50 என டிக்கெட் விலையை நிர்ணயிக்கலாம் என்பது விதி. ஆனால் லிங்கா வெளியாகி ஒரு சில தினங்களுக்கு எல்லா வகுப்புகளுக்கும் ரூ.150 முதல் ரூ.200 வரை டிக்கெட் விலை இருக்கும் என சொல்லப்படுகிறது. ஏற்கனவே எந்திரன் பட வெளியீட்டின் போது இதுதான் நடந்தது. ரூ.150, ரூ.200க்கு டிக்கெட் விற்கப்பட்டாலும் கொடுக்கப்பட்ட டிக்கெட்டில் ரூ.50 என்று தான் இருக்கும். இல்லாவிட்டால் டிக்கெட்டில் விலையே இருக்காது.

பல தியேட்டர்களை கொண்ட மல்டி பிளக்ஸ்கள் டிக்கெட் விலை யை உயர்த்த செய்யும் வித்தைகள் புது விதம். மல்டிபிளக்ஸ்களில் ஒரு டிக்கெட் விலை ரூ.85 முதல் ரூ.120 வரை விற்கலாம் என்கி றது சட்ட விதி. ஆனால் ஆன்லைனில் டிக்கெட் விற்பனை செய் வதன் மூலம் ரூ.200 வரை விற்க முடியும். கூடுதலாக பெறும் பணத்துக்கு, சிறிய குளிர்பான பாட்டிலோ அல்லது சிறிய பாப்கார்ன் பொட்டலமோ வழங்கப்படும். இது 100 ரூபாயா? என நீங்கள் கேட்க முடியாது. இந்த குளிர்பானத்தையோ, பாப்கார்னையோ மறுக்கும் வாய்ப்பு உங்களுக்கு வழங்கப்படாது.

நடிகரின் சம்பளத்தால் தயாரிப்பு செலவு கூடுகிறது. தயாரிப்பு செலவு அதிகரிப்பதால், கூடுதல் விலைக்கு விற்க வேண்டியுள் ளது. கூடுதல் விலைக்கு பெறுவதால் தியேட்டர்களுக்கு அதிக விலைக்கு விற்க வேண்டியது கட்டாயமாகிறது. அதிக விலைக்கு படத்தை பெறுவதால் டிக்கெட் விலையை உயர்த்த வேண்டிய சூழல் ஏற்படுகிறது. எல்லோரும் லாபம் பார்க்க கூடுதல் விலைக்கு விற்கின்றனர். ஆனால் இதில் எந்த சம்பந்தமும் இல்லாத ஒரு 3 மணிநேரம் நமது பொழுதை போக்க தியேட்டருக்குள் நுழையும் நாம் மட்டும், ஏன் வழக்கத்துக்கு மாறாக இது போன்ற சில படங்களுக்கு மட்டும் அநியாய விலை கொடுக்க வேண்டும். ரசிகர்கள் இதில் எல்லாம் கணக்கா பார்க்கிறார்கள் என்ற குருட்டு தைரியம்தான் இத்தனை பேரையும் இப்படி கூடுதல் விலைக்கு விற்க வைக்கிறது?.

ஆனால் இதைப்பற்றி எல்லாம் நமக்கென்ன கவலை?

"அட 'லிங்கா' படத்துக்கு டிக்கெட் புக் பண்ணியாச்சாப்பா? எவ்வளவா இருந்தாலும் பரவாயில்லை. ரெண்டு டிக்கெட் புக் பண்ணிரு. தலைவர் படத்த முதல் நாள் முதல் ஷோ பார்க்கனும்ல! "

-ச.ஜெ.ரவி

ALL INDIA PRE-MEDICAL / PRE-DENTAL ENTRANCE TEST AIPMT - 2015 CENTRAL BOARD OF SECONDARY EDUCATION

DATE OF ENTRANCE TEST

AIPMT - 2015 
03-05-2015 (SUNDAY) 10:00 am (IST)

In compliance with the directives of the Hon'ble Supreme Court of India, the Central Board of Secondary Education, Delhi would be conducting the All India Pre-Medical/Pre-Dental Entrance Test, for the academic session 2015-16. This entrance test is being conducted for the 15% merit positions in the Medical/Dental Colleges of India as specified in the directives of the Supreme Court and will be governed by the rules and regulations specified for the same by the Ministry of Health and Family Welfare, Government of India from time to time.

There are also State Governments/Universities/Institutions voluntarily participating in the All India Pre-Medical/Pre-Dental Entrance Test - 2015 for using its merit list for admission in the Medical Colleges/Dental Colleges against seats under their control.

The responsibility of the CBSE is limited to the conduct of the entrance test, declaration of result and providing merit list to the DGHS and participating States/Universities/Institutions.

The counselling for successful candidates under 15% All India Quota seats is conducted by the DGHS and the Counselling for admission in seats under the control of other participating States/Universities/Institutions shall be conducted by their respective Authorities.

UGC hikes basic fellowship amount, scholarships

The University Grants Commission late on Monday revised fellowship and scholarship amounts for scholars of various schemes under the Ministry of Human Resource Development.

“The Expert Committee for bringing parity among all existing Fellowship and Scholarship Schemes of UGC, in its meeting held on November 17, has recommended revised rates of fellowships/scholarships amount for scholars under various schemes,” it said in a notice on its website.

The revised rates for 15 such schemes are applicable with effect from December 1.

Emeritus Fellowship has been hiked from ₹20,000 to ₹31,000 per month. Similarly, BSR-Faculty fellowship has been raised from ₹30,000 to ₹46,500 per month. Also, Swami Vivekananda Single Girl Child Scholarship for Research in Social Science has been brought up from ₹8,000 in first two years and ₹10,000 for third and fourth year to ₹12,400 and ₹15,500 respectively.

Tainted doc did MBBS in 14yrs, with 17.4% marks

Lucknow: It took 10 years extra for admission racket accused Dr K P Singh to complete his four-and-half-year MBBS course. As per marksheets available at King George's Medical University, the doctor took more than one attempt to clear 10 papers out of 13. He could clear all the papers in 35 attempts.

Dr K P Singh completed his intermediate with second division in the year 1979 from Mangal Prasad Intercollege of Bampurin, Allahabad and got admission to the MBBS course at King George's Medical University in 1980 under the ST/SC quota.

As per marksheets available with KGMU, it was in 1994 that he finally cleared MBBS with 52.4 % marks.

Dr Singh, a senior faculty member of microbiology department in KGMU, scored mere 1% in Anatomy and 2% in Physiology in 1981. It took him another two years to pass the first professional MBBS exam.

In 1985, he again scored 6% in Forensic Medicine, 7% in Pharmacology and Therapeutics and only 8% in Social and preventive medicine. It took him six years to clear the three papers of second professional MBBS exam.

For the final professional MBBS exam, it took him another three years to clear four papers of Medicine, Surgery, Opthalmology and Obstetrics and Gynaecology subjects.

Dr KP Singh's index was 17.4% after 14 years, stated the marksheet.

"Interestingly, the doctor accused in the multi-million rupee admission racket did his internship with the prestigious Hindu Rao hospital in New Delhi in 1995 and cleared his MD in the year 2000," said Chowk SHO Indra Prakash Singh. Dr K P Singh joined KGMU as faculty member in 2003.

Source: Times of India..Lucknow Edition

ஆறு மாத கால அசுர சாதனை!

உற்பத்தித் திறன், முதலீடுகளை ஈர்ப்பதற்கான சூழல், ஏற்றுமதி ஆகியவற்றில் மற்ற நாடுகளைவிட இந்தியா பின்தங்கியுள்ளது. இந்நிலை மாற வேண்டுமானால், வெளிப்படைத்தன்மை கொண்ட திறமையான மத்திய அரசு வேண்டும்.

திறமை, வெளிப்படையான நிர்வாகம் மூலமே நாட்டு மக்கள் ஆரோக்கியமாகவும், பாதுகாப்பாகவும் வாழ்வதற்கான சூழலை உருவாக்க முடியும்.

நெடுஞ்சாலைகள், மேம்பாலங்கள், அதிவேக ரயில்கள், மருத்துவ வசதிகள், தடையில்லா மின்சாரம், மனித வளம், விவசாயத்தில் வளர்ச்சி ஆகிய அடிப்படை கட்டமைப்புகள் வலுவாக இருந்தால்தான், ஒரு நாடு அனைத்துத் துறைகளிலும் வளர்ச்சிபெறும்.

விண்வெளி ஆராய்ச்சியிலும், ராணுவத்திலும் இந்தியா வளர்ச்சி பெற வேண்டும். எவ்வளவுதான் முன்னேறிய நாடாக இருந்தாலும் நாட்டின் பாதுகாப்புக்கு அச்சுறுத்தல் இருந்தால் மக்கள் நிம்மதியாக வாழ முடியாது.

மோடி, பிரதமர் பதவியில் ஆறு மாதங்களை நிறைவு செய்துவிட்டார். இந்த ஆறு மாதங்களில் அவரது செயல்பாடுகள் ஒவ்வொரு இந்தியனும் பெருமைப்படும் விதத்தில் அமைந்துள்ளன. பதவியேற்பு விழாவுக்கு பாகிஸ்தான், வங்கதேசம், இலங்கை உள்ளிட்ட சார்க் நாடுகளின் தலைவர்களுக்கு அழைப்பு விடுத்ததில் அவரது ராஜதந்திரம் வெளிப்பட்டது.

அண்டை நாடுகளுடன் மட்டுமல்ல, உலக நாடுகளுடனும் உறவை மேம்படுத்த மோடி எடுத்து வரும் முயற்சிகள் நம்மை வியக்க வைக்கின்றன. கடந்த ஆறு மாதங்களில் பூடான், நேபாளம், பிரேசில், அமெரிக்கா, ஜப்பான், மியான்மர், ஆஸ்திரேலியா என பல நாடுகளுக்கு சுற்றுப்பயணம் செய்து, உலக அரங்கில் இந்தியாவின் மதிப்பை உயரச் செய்துள்ளார்.

வெளிநாட்டுப் பயணங்களின்போது அந்தந்த நாட்டுத் தலைவர்களை மட்டுமே சந்திக்காமல், தொழிலதிபர்கள், இந்திய வம்சாவளியினர் என பல தரப்பினரையும் சந்தித்து அவர்களுக்கு இந்தியாவின் மீது நம்பிக்கையை ஏற்படுத்தி வருகிறார்.

பல நாடுகளின் நாடாளுமன்றங்கள், கூட்டங்களில் உரையாற்றிய மோடி, இந்தியாவில் குவிந்துள்ள வாய்ப்புகளை எடுத்துக் கூறி முதலீட்டாளர்களுக்கு அழைப்பு

விடுத்தது உலகத் தலைவர்களை வியக்க வைத்துள்ளது. மோடியின் பேச்சிலிருந்த அடக்கமும், எளிமையும் இந்தியாவின் பாரம்பரியத்தை வெளிப்படுத்தின.

பிரதமர் எதற்காக வெளிநாடுகளுக்குச் செல்ல வேண்டும்? பதவியேற்றது முதல் வெளிநாட்டுப் பயணத்திலேயே பிரதமர் இருக்கிறார் என்றெல்லாம் முழு விவரங்களையும் அறியாதவர்கள் பேசிக் கொண்டிருக்கிறார்கள்.

125 கோடி மக்களைக் கொண்ட நம் நாட்டில் அடிப்படைக் கட்டமைப்புகளை ஏற்படுத்தவும், வேலைவாய்ப்புகளை உருவாக்கவும் நம்மால் கற்பனை செய்து பார்க்க முடியாத அளவுக்கு முதலீடு தேவைப்படுகிறது.

கிராம ஊராட்சி முதல் மத்திய அரசு வரை பற்றாக்குறை நிதிநிலை அறிக்கை தாக்கல் செய்யும் நமது நாட்டில் தேவையான நிதியை ஒதுக்க முடியாது. உள்நாட்டு

வரிகள், உலக வங்கி உள்ளிட்ட சர்வதேச நிதியங்களிடம் கடன் பெறுவது, உள்நாட்டில் தனியார் முதலீடுகளை ஈர்ப்பது, அன்னிய முதலீடு ஆகிய நான்கு வழிகளில் நமக்குத் தேவையான நிதியைப் பெறலாம்.

சுமார் 60 கோடி இளைஞர்களைக் கொண்ட நம் நாட்டில், அனைவருக்கும் வேலைவாய்ப்புகளை உருவாக்க வேண்டியது மத்திய அரசின் தலையாய கடமையாகும்.

இந்த இக்கட்டான நேரத்தில் அன்னிய முதலீடு இல்லாமல் அனைவருக்கும் வேலைவாய்ப்பு என்பது சாத்தியமல்ல.

இதனை உணர்ந்துதான் "மேக் இன் இந்தியா' (இந்தியாவில் உற்பத்தி செய்யுங்கள்) என்ற திட்டத்தை மோடி கொண்டுவந்துள்ளார். பிரதமரின் முயற்சிக்கு பலன் கிடைக்கத் தொடங்கியுள்ளது. இந்தியப் பயணம் மேற்கொண்ட சீன அதிபர் ஜீ ஜின்பிங், மோடியின் சொந்த மாநிலமான குஜராத்துக்குச் சென்று ரூ. 2.42 லட்சம் கோடி முதலீடு செய்ய உறுதி அளித்துள்ளார்.

ஜப்பான் வரலாற்றில் முதல் முறையாக தலைநகர் டோக்கியாவுக்கு வெளியே பழமையான கியாட்டோ நகரில் பிரதமர் மோடிக்கு விருந்தளித்தார் அந்நாட்டு அதிபர். இப்படிப்பட்ட மரியாதை இதுவரை எந்த ஒரு இந்தியப் பிரதமருக்கும் கிடைத்ததில்லை. ஜப்பானும் நமது நாட்டில் லட்சக்கணக்கான கோடி ரூபாயை முதலீடு செய்ய ஒப்புக் கொண்டுள்ளது.

அதுபோல, பிரதமர் தனது வெளிநாட்டுப் பயணங்களின்போது ரஷியா, மலேசியா, ஆஸ்திரேலியா, அமெரிக்கா என பலநாட்டுத் தலைவர்களைச் சந்தித்து இந்தியாவில் உள்ள வாய்ப்புகளை எடுத்துக்கூறி முதலீடு செய்ய அழைப்பு விடுத்தார்.

அமெரிக்காவின் நியூயார்க் நகரில் இந்தியர்களிடம் மோடி ஆற்றிய உரை அவருக்கு நட்சத்திர அந்தஸ்தைப் பெற்றுத் தந்துள்ளது. அவரை அமெரிக்கப் பத்திரிகைகள் "தி வேர்ல்ட் ராக் ஸ்டார்' என வர்ணித்து எழுதின.

பிரதமர் மோடியின் வெளிநாட்டுப் பயணங்கள் குறித்து நாடு முழுவதும் ஊடகங்களிலும், பொதுத் தளங்களிலும் விவாதங்கள் நடந்து வருகின்றன. கடுமையான எதிர் விமர்சனங்களும் வந்துள்ளன. பல்வேறு அரசியல் கட்சிகள், கொள்கைகள் இருக்கும் நம் நாட்டில், மாறுபட்ட கருத்துகள் இருப்பது இயல்பானதுதான்.

மாறுபட்ட கருத்துகள் இருப்பதை தவறு எனக் கூற முடியாது.

அதே நேரத்தில், ஒரு உண்மையை நாம் ஏற்றுக் கொண்டே ஆக வேண்டும். மோடி நமது பிரதமர் என்பதை மறுக்கவோ, ஒதுக்கவோ முடியாது. நரேந்திர மோடியை பாஜகவின் பிரதமராக நாம் பார்க்கக்கூடாது.

அவர் இந்தியாவின் பிரதமர். அரசியல் என்பது தேர்தல் நேரத்தில் மட்டுமே இருக்க வேண்டும். தவறுகள், கொள்கை முரண்பாடுகள் இருந்தால் மட்டுமே விமர்சிக்க வேண்டும்.

கடந்த ஆறு மாத கால ஆட்சியில், "தூய்மை இந்தியா', "மேக் இன் இந்தியா', "100 நவீன நகரங்கள்', "அனைவருக்கும் வங்கிக் கணக்கு' உள்ளிட்ட திட்டங்கள் மக்களிடம் பெரும் வரவேற்பைப் பெற்றுள்ளன. தூய்மை இந்தியா திட்டம் அனைத்துத் தரப்பினரிடமும் விழிப்புணர்வை ஏற்படுத்தி வருவதைப் பார்க்கும்போது மகிழ்ச்சியாக உள்ளது.

தமிழக மீனவர்கள் ஐந்து பேருக்கு இலங்கையில் மரண தண்டனை விதிக்கப்பட்டது தமிழகத்தில் பெரும் கொந்தளிப்பை ஏற்படுத்தியது. மீனவர்களும், பொதுமக்களும் போராட, வழக்கு செலவுக்காக தமிழக அரசு ரூ.20 லட்சம் கொடுத்தது.

பிரதமர் மோடியும் இலங்கை அதிபர் ராஜபட்சவுடன் பேசினார். இதனைத் தொடர்ந்து ஐந்து மீனவர்களும் விடுதலை செய்யப்பட்டனர். இவ்வளவும் செய்துவிட்டு, இதற்கு நான் தான் காரணம் என ஆர்ப்பாட்ட அரசியல் செய்யாமல் தனது கடமை என அமைதியாக இருக்கிறார் மோடி.

நமது முதல் பிரதமர் ஜவாஹர்லால் நேரு இந்தியாவின் ஏழ்மையைப் போக்க நீர்ப் பாசனத் திட்டங்கள், அணைக்கட்டுகள், இரும்பு உருக்காலைகள், நிலக்கரிச் சுரங்கங்கள், ரயில் பெட்டி தொழிற்சாலை, ஆயுதத் தொழிற்சாலை என அடிப்படை கட்டமைப்புகளை உருவாக்கினார்.

இரண்டாவது பிரதமர் லால்பகதூர் சாஸ்திரி "ஜெய் ஜவான்', "ஜெய் கிசான்' என முழக்கமிட்டு ராணுவ வீரருக்கு நிகராக விவசாயிக்கு மரியாதை அளித்தார்.

வங்கிகளை தேசியமயமாக்கி, பாகிஸ்தான் போரில் வென்று வங்கதேசத்தை உருவாக்கி, முதல் அணுகுண்டை சோதனை செய்து இரும்புப் பெண்மணியாகத் திகழ்ந்தார் நமது மூன்றாவது பிரதமர் இந்திரா காந்தி.

இந்திராவுக்கு அடுத்து பிரதமரான ராஜீவ் காந்தி, இன்றைய நவீன தொலைத் தொடர்பு, கணினி யுகத்துக்கு அடித்தளமிட்டார். தங்கத்தை அடகு வைக்கும் ளவுக்கு பாதாளத்தில் இருந்த இந்தியப் பொருளாதாரத்தை மீட்டெடுத்தவர் நரசிம்ம ராவ்.

"தங்க நாற்கரச் சாலை' திட்டத்தின் மூலம் இந்தியாவை இணைத்து தகவல் தொழில்நுட்பத் துறையில் இந்தியா சாதனைப் படைக்க வித்திட்டார் வாஜ்பாய்.

இவர்களின் வரிசையில் 15-ஆவது பிரதமராகப் பதவியேற்றுள்ள மோடியும் தனது சாதனைப் பயணத்தை தொடங்கியுள்ளார். எல்லைப் பிரச்னை இருந்தாலும் சீனாவுடன் நல்லுறவு, அதிவேக ரயில் திட்டத்துக்கு தொழில்நுட்ப உதவியைப் பெறுதல் என தயக்கமின்றி இந்தியாவின் நலன் ஒன்றையே இலக்காகக் கொண்டு பயணத்தை தொடங்கியுள்ள மோடிக்கு நாட்டு மக்கள் அனைவரும் தோள் கொடுக்க வேண்டும்; துணை நிற்க வேண்டும். அப்போது தான் நமது நாடு வல்லரசாக மாறும்.

இன்று உலக நாடுகள் மத்தியில் இந்தியாவுக்கு ஒரு தனி மரியாதை உருவாகிக் கொண்டிருக்கிறது. இதற்கு பிரதமர் நரேந்திர மோடியின் செயல்பாடுகளே காரணம் என்பதை யாரும் மறுக்க முடியாது.

புல்லட் ரெயிலோடு, வசதிகளும் வேண்டும்

ஜப்பானில் புல்லட் ரெயில் எவ்வளவு வேகமாக செல்கிறது, சீனாவில் பெய்ஜிங் நகருக்கும், ஷாங்காய் நகருக்கும் இடையில் உள்ள 1,318 கிலோமீட்டர் தூரத்தை 5 மணி 30 நிமிடங்களில் சென்றுவிடமுடிகிறது. இந்த வசதிகள் மட்டுமல்லாமல், அங்குள்ள ரெயில்களில் வேகத்தோடு, ரெயில் முழுவதும் மட்டுமல்ல, பிளாட்பாரம், ரெயில்பாதை எங்கும் ஒரு குப்பைகூட இல்லாமல் பளிச்சென்று இருக்கிறது, அதுபோல இந்தியாவுக்கு என்று வருமோ? என்பதுதான் மக்களின் இப்போதைய கனவு. 

ரெயில்வே பட்ஜெட்டில் சென்னை–டெல்லி இடையே புல்லட் ரெயில், சென்னை–மைசூரு இடையே இப்போது ஓடும் ரெயிலின் வேகம் அதிகரித்தல் போன்ற அறிவிப்புகள் வெளியிடப்பட்டன. இந்த அறிவிப்புகளெல்லாம் காற்றிலே கலந்த கீதமாகிவிடாமல், அதை நிறைவேற்றுவதற்கான ஆரம்பக்கட்ட பணிகளை மத்திய அரசாங்கம் தொடங்கியுள்ளது மிகவும் வரவேற்புக்குரியதாகும். சீன அதிபர் ஜீ ஜின்பிங் கடந்த செப்டம்பர் மாதத்தில் டெல்லி வந்திருந்தார். அப்போது ஒரு ஒப்பந்தம் கையெழுத்தானது. இதன்படி, இந்தியாவில் புல்லட் ரெயில் சேவை தொடங்க சீனா ஒத்துழைப்பு அளிக்கும் என்றும், இதற்கான சாத்தியக்கூறு ஆய்வை சீனா இலவசமாக செய்துகொடுக்கும் என்று கூறப்பட்டது. இந்த சாத்தியக்கூறை ஆராயவும் தொழில்நுட்ப ஆலோசனைகளைப்பெறவும், ரெயில்வேயின் உயர் அதிகாரிகள் குழு கடந்தவாரம் சீனா சென்று, அங்குள்ள அதிவேக ரெயில் கார்ப்பரேஷன் அதிகாரிகளுடன் ஆலோசனை நடத்தினர். இதன்படி, 1,754 கிலோமீட்டர் தூரம் உள்ள சென்னையில் இருந்து டெல்லியை இந்த புல்லட் ரெயில் 300 கிலோமீட்டர் வேகத்தில் 6 மணி நேரத்தில் சென்றடையும். இதற்கு 2 லட்சம் கோடி ரூபாய் செலவாகும். இந்த திட்டம் நிறைவேற்றப்பட்டால், உலகிலேயே சீனாவுக்கு அடுத்து 2–வது நீள புல்லட் ரெயில் வழித்தடம் இந்தியாவில்தான் இருக்கிறது என்ற பெருமையை பெறுவோம்.

இந்தியாவில் இருந்து அதிகாரிகள் குழு சீனா சென்றிருந்த அதே நேரத்தில், சீனாவில் இருந்து அதிகாரிகள் குழு சென்னை வந்தது. இந்த குழு சென்னையில் இருந்து மைசூருக்கு செல்லும் ரெயிலின் வேகத்தை மணிக்கு 160 கிலோ மீட்டர் வேகத்தில் செல்லும் வகையில் அதிகரிக்கவும், சதாப்தி ரெயிலின் வேகத்தை மணிக்கு 250 கிலோ மீட்டர் என்ற வகையில் அதிகரிக்கலாமா? என்பது குறித்து ஆய்வு செய்தது. நிச்சயமாக இதையெல்லாம் நிறைவேற்றியே தீருவார்கள். ஆனால், இந்த திட்டங்களெல்லாம் நிறைவேற நிச்சயமாக சிலஆண்டுகள் ஆகும் என்றாலும், இதை நிறைவேற்ற மத்திய அரசாங்கம் எடுக்கும் அதிவேக நடவடிக்கை, மக்களுக்கு மகிழ்ச்சியைத்தருகிறது.

இதேவேகத்தை தற்போது ரெயிலில் பயணம் செய்யும் மக்களுக்கு வசதிகள் அளிப்பதிலும் காட்ட வேண்டும். ரெயில் நிலையங்களிலும், ரெயில்களிலும் பயணிகளுக்கு வசதிகள் இல்லை என்பதை பிரதமர் நரேந்திரமோடியே பட்டவர்த்தனமாக தெரிவித்துவிட்டார். சுதந்திரம் அடைந்து 67 ஆண்டுகள் ஆகியும் இதுவரை ரெயிலையே பார்த்திராத மேகாலயா மாநிலத்தில் ரெயில்பாதையை தொடங்கிவைத்தபோது, ரெயில்வே வசதிகளைப் பொருத்தமட்டில், 100 ஆண்டுகளுக்கு முன்பு உள்ள வசதிகளே இன்னமும் இருக்கிறது என்று கூறிவிட்டார். பிரதமரே சொல்லிவிட்டார், இதற்குமேல் வேறு யார் சொல்லவேண்டும்?. சீனாவில் உள்ள புல்லட் ரெயில்போல, அங்குள்ள ரெயில்களிலும், ரெயில் நிலையங்களிலும் உள்ள சுத்தமான நிலை, பயணிகளுக்கு உள்ள வசதிகள், உணவு வசதிகளை இந்தியாவிலும் அளிக்க கூடுதல் நிதியும் தேவையில்லை, காலஅவகாசமும் தேவையில்லை. ஏற்கனவே உயர் அதிகாரிகள் மக்களோடு மக்களாய் பயணம் செய்து, அவர்கள் குறைகளைக்கேட்டு நிவர்த்தி செய்யவேண்டும் என்று உத்தரவிடப்பட்டுள்ளது. அதை இன்னும் யாரும் கடைப்பிடிக்கவில்லை. பிரதமரின் ‘தூய்மை இந்தியா’ திட்டத்தின் தொடக்கவிழாவின்போது மட்டும் ரெயில் நிலையங்களை சுத்தம் செய்தனர். அந்த ஒரு நாளோடு நின்றுவிட்டது. ஒவ்வொரு அதிகாரியும், ஒரு ரெயில் நிலையத்தை தத்து எடுக்கவேண்டும் என்பதும் நிறைவேற்றப்படவில்லை. புல்லட் ரெயில் வேகத்தில் பிரதமர் கூறியதுபோல, பயணிகளுக்கு பாதுகாப்பும், வசதிகளும், சுத்தம் உள்பட உணவு வசதிகளும் முதலில் அளிக்கப்படவேண்டும்.