சொல்லில் விளையும் சுகம்
By அருணன் கபிலன் | Published on : 13th April 2017 01:36 AM |
இன்று கணினியும், செல்லிடப்பேசியும் நமது அன்றாட வாழ்க்கையின் இன்றியமையாத கருவிகளாகி விட்டன. இந்தக் கருவிகள் நமக்கு அறிமுகமானபோதில், தமிழுக்கு இனிமேல் மதிப்பில்லை என்னும் வசைமொழியே உரத்து ஒலித்தது. ஆனால், இன்றைய நிலையே வேறு.
கணினிகளை விடவும் எல்லாச் செல்லிடப்பேசிகளிலும் வட்டார மொழித் தட்டச்சுப் பொறி செயல்பாட்டில் இருக்கிறது. தூய தமிழில் அழகான சொற்களால் குறுஞ்செய்தியை அனுப்புகிற மக்கள் கூட்டம் மிகுந்திருப்பது தமிழ்மொழி மிளிர்வின் இன்னொரு அடையாளம்.
எழுதும்போது நேர்ந்த எழுத்துப் பிழைகளைத் திருத்துதற்கு செல்லிடப்பேசியில் பிழைதிருத்தியும் தானியங்கிச் சொற்பதிவும் வசதியாக இடம் பெற்றிருக்கின்றன.
பிறமொழிச் சொற்களைக் கையாளப்புகு முன்னர் அதற்கு இணையான தமிழ்ச் சொல்லைத் தேடுவதற்குரிய மொழிமாற்றியை அவர்கள் உடனே பயன்படுத்தத் தொடங்குகிறார்கள். புதிய சொற்களை அறிந்து கொள்ளுகிறார்கள். பயன்பாட்டுக்கும் கொண்டு வருகிறார்கள்.
குறுஞ்செய்திகளில் மட்டுமின்றி, முகநூல், கட்செவி, அஞ்சல் (வாட்ஸ் அப்)முதலிய சமூக வலைதளங்களிலும் தமிழில் பரப்பப்படுகிற பரப்புரை வியக்க வைக்கிறது. அவர்கள் பயன்படுத்துகிற சொல்லாடல்களும், மேற்கோள்களும் சங்க இலக்கியங்களிலிருந்து தொடங்கிச் சமகால இலக்கியங்கள் வரைக்கும் தொட்டுச் செல்கின்றன.
இலக்கணங்கள் பேசுகின்றன. மொழிபெயர்ப்புத் தருகின்றன. விவாதங்களை முன்னெடுக்கின்றன. நயமான மறுப்புகளையும் விமர்சனங்களையும் முன்வைக்கின்றன.
பேசுகிறபோது பிறமொழிக் கலப்பில்லாமல் பேச இயலாதவர்களும் கொச்சைத் தமிழில் மட்டுமே பேசுகிறவர்களும்கூட செல்லிடப்பேசியின் வாயிலாக, குறுஞ்செய்தியிலும் முகநூலிலும், கட்செவி அஞ்சலிலும் முறையான - இலக்கணப் பிழையில்லாத தமிழைப் பகிர்வது வியப்பினை உருவாக்குகிறது.
இந்த ஐந்து ஆண்டுகளில் செல்லிடப்பேசியைப் பயன்படுத்துகிறவர்கள் நகர்ப்புறம் மட்டுமில்லாமல் கிராமப்புறங்களிலும் அதிகரித்திருக்கிறார்கள். அவர்களுக்குச் செல்லிடப்பேசியின் இயக்கம் என்பது மொழியினை அடிப்படையாக் கொண்டது என்பதை மறுத்துவிட முடியாது.
எண்ணை அழுத்தி அழைப்பினைச் செய்துவிட முடிந்த அவர்களுக்கு அந்த எண்ணைச் சேமிப்பதற்கான வழிமுறையும் அந்த எண்ணுக்குரியவரின் பெயரைப் பதிவிட வேண்டிய வழிமுறையும் எப்படித் தெரியும்?
செல்லிடப்பேசியில் தமிழ் பயன்பாட்டு மொழியான பின்னாலே அவர்களுக்கும் இப்போது மகிழ்ச்சி பிறந்திருக்கிறது. இதன்மூலம் செல்லிடப்பேசியைப் பயன்படுத்த அவர்கள் பிறரது உதவியை நாட வேண்டிய கட்டாயம் இல்லை.
பெரும்பாலும் புகைப்படங்களும் காணொளிக் காட்சிகளுமே பதியப் பெற்றுக் கொண்டிருந்த முகநூலிலும் கட்செவி அஞ்சல்களிலும் தற்போது நீண்ட நயமான கட்டுரை போல உரைகள் பதியப் பெறுகின்றன.
அவை தான் அடைந்த அனுபவங்களையும், மற்றொரு சம்பவத்தின் விரிவுகளையும், ஒரு சமூகச் செயல்பாட்டின் விமர்சனத்தையும் அழகாக முன்வைக்கின்றன. அப்பதிவு அழகுடையதாக இருந்தால் உடனே அவை பலராலும் பகிரப் பெறுகின்றன. தொடர்ந்து வாசிப்புக்குள்ளாகுகின்றன.
மற்றொரு தளமாகிய தொலைக்காட்சிகளில் மொழியாளுமை மெல்ல மாற்றத்தை நோக்கி நகர்ந்து கொண்டிருக்கிறது. செய்திகள் வாசிக்கும்போது மட்டும்தான் உச்சரிப்பு, குரல் வளம் முதலியவை முந்தைய காலங்களில் தென்படும்.
இப்போது விளம்பரங்களில் கூட அவை மெருகேறுகின்றன. விழாக்களின் நேரடி வருணனை, நிகழ்ச்சித் தொகுப்பின் பின்னணி, இவற்றிலும் தனித்த சிறப்பான சொல்லாடல்கள் இடம் பெறுகின்றன.
இளஞ்சிறார்களைக் கொண்டு நடத்தப் பெறும் வேடிக்கை நிகழ்ச்சிகள், பாட்டுப் போட்டிகளிலும் கூடத் தமிழின் வளர்ச்சி நன்றாகவே புலப்படுகிறது.
நேர்காண்பவர் கேட்கும் கேள்விகளுக்கு மழலை மாறாமல் விடையளிக்கும் அந்தப் பிஞ்சுகளின் உள்ளத்திலிருந்து தமிழ் ஊற்றெப்பதைக் கேட்கும் போதில் காதில் தேன்வந்து பாய்ந்த உணர்வை அனுபவிக்க நேரிடுகிறது.
பாட்டுப் போட்டிகளில் பாடல்களைச் சற்றும் இசைமாறாமல் கூவுகிற அந்தச் சின்னக் குயில்களின் இசையின் பெருமையை வளமையை என்னென்பது?
இன்னொரு புறம் களத்தில் இருந்து கொண்டு சம்பவங்களைக் குறித்து நேர்காண்பவர் கேட்கும் வினாக்களுக்கு வட்டார வழக்கில் பதிலளிக்கிற கிராமத்துப் பெரியவரின் சொல்லாடல்கள் இன்னும் வளமையானவை.
அவை இட்டுக்கட்டியோ, மாதிரி செய்தோ பேசப்படுபவை அல்ல என்பதை அவருடைய இயல்பான தெளிவான உச்சரிப்புப் புலப்படுத்தி விடுகிறது.
அதிகாரிகளும், அரசியல்வாதிகளும்கூட மிக எளிமையாக, அதேநேரத்தில் தாம் கூற வந்த கருத்தை வலிமையாகத் தனக்கு முன்னால் நீட்டப் பெறுகிற ஒலிபெருக்கியில் சொல்கிறார்கள்.
குரல் கொஞ்சம் அவர்களுக்குத் தடுமாறினாலும் தமிழ் என்னவோ இன்னும் மிச்சமிருப்பதாய்த்தான் தோன்றுகிறது.
ஆயினும் சில வேளைகளில் குத்திக்காட்டுதலும், வன்முறை தூண்டும் வாசகங்களும், செவிகளுக்குள் நெருப்பினைக் கொட்டுகின்றன.
நாம் கற்றுக் கொண்டது நன்மையாக இருந்தால் நமக்குப் பின்னால் வரும் தலைமுறைக்கும் அது நன்மையாகவே சென்று சேரும். ஒருவேளை நமக்குத் தீமை கற்றுத் தரப்பெற்றிருந்தால் அதைச் சொல்லாலும் பயன்படுத்தாமல் விலக்கி விடுவதுதானே மேதமைப் பண்பு!
நாம் பேதையுரைகளை விலக்கி விட்டு மேதையுரைகளை எப்போது மொழியப் போகிறோம்? அறிவியல் வளர்ச்சிக்கு இணையாக அறிவும் வளர வேண்டாமா?
தொழில் நுட்பங்களுக்கும் மேலாக நமது பொறி நுட்பங்கள் மேம்பட வேண்டாமா? கருவிகளை விட உயர்வாக நமது கருத்து நிற்க வேண்டாமா?
இன்றைய பொழுதுகளில் சொல் விளைகிறது. சொல்லினால் விளையும் சுகத்தை வருங்காலத்தில் மெதுவாகத்தான் அனுபவிக்க முடியும் போலும். சொல்லில் விளையும் சுகத்தை அனுபவிக்கக் காத்திருப்போம்.
By அருணன் கபிலன் | Published on : 13th April 2017 01:36 AM |
இன்று கணினியும், செல்லிடப்பேசியும் நமது அன்றாட வாழ்க்கையின் இன்றியமையாத கருவிகளாகி விட்டன. இந்தக் கருவிகள் நமக்கு அறிமுகமானபோதில், தமிழுக்கு இனிமேல் மதிப்பில்லை என்னும் வசைமொழியே உரத்து ஒலித்தது. ஆனால், இன்றைய நிலையே வேறு.
கணினிகளை விடவும் எல்லாச் செல்லிடப்பேசிகளிலும் வட்டார மொழித் தட்டச்சுப் பொறி செயல்பாட்டில் இருக்கிறது. தூய தமிழில் அழகான சொற்களால் குறுஞ்செய்தியை அனுப்புகிற மக்கள் கூட்டம் மிகுந்திருப்பது தமிழ்மொழி மிளிர்வின் இன்னொரு அடையாளம்.
எழுதும்போது நேர்ந்த எழுத்துப் பிழைகளைத் திருத்துதற்கு செல்லிடப்பேசியில் பிழைதிருத்தியும் தானியங்கிச் சொற்பதிவும் வசதியாக இடம் பெற்றிருக்கின்றன.
பிறமொழிச் சொற்களைக் கையாளப்புகு முன்னர் அதற்கு இணையான தமிழ்ச் சொல்லைத் தேடுவதற்குரிய மொழிமாற்றியை அவர்கள் உடனே பயன்படுத்தத் தொடங்குகிறார்கள். புதிய சொற்களை அறிந்து கொள்ளுகிறார்கள். பயன்பாட்டுக்கும் கொண்டு வருகிறார்கள்.
குறுஞ்செய்திகளில் மட்டுமின்றி, முகநூல், கட்செவி, அஞ்சல் (வாட்ஸ் அப்)முதலிய சமூக வலைதளங்களிலும் தமிழில் பரப்பப்படுகிற பரப்புரை வியக்க வைக்கிறது. அவர்கள் பயன்படுத்துகிற சொல்லாடல்களும், மேற்கோள்களும் சங்க இலக்கியங்களிலிருந்து தொடங்கிச் சமகால இலக்கியங்கள் வரைக்கும் தொட்டுச் செல்கின்றன.
இலக்கணங்கள் பேசுகின்றன. மொழிபெயர்ப்புத் தருகின்றன. விவாதங்களை முன்னெடுக்கின்றன. நயமான மறுப்புகளையும் விமர்சனங்களையும் முன்வைக்கின்றன.
பேசுகிறபோது பிறமொழிக் கலப்பில்லாமல் பேச இயலாதவர்களும் கொச்சைத் தமிழில் மட்டுமே பேசுகிறவர்களும்கூட செல்லிடப்பேசியின் வாயிலாக, குறுஞ்செய்தியிலும் முகநூலிலும், கட்செவி அஞ்சலிலும் முறையான - இலக்கணப் பிழையில்லாத தமிழைப் பகிர்வது வியப்பினை உருவாக்குகிறது.
இந்த ஐந்து ஆண்டுகளில் செல்லிடப்பேசியைப் பயன்படுத்துகிறவர்கள் நகர்ப்புறம் மட்டுமில்லாமல் கிராமப்புறங்களிலும் அதிகரித்திருக்கிறார்கள். அவர்களுக்குச் செல்லிடப்பேசியின் இயக்கம் என்பது மொழியினை அடிப்படையாக் கொண்டது என்பதை மறுத்துவிட முடியாது.
எண்ணை அழுத்தி அழைப்பினைச் செய்துவிட முடிந்த அவர்களுக்கு அந்த எண்ணைச் சேமிப்பதற்கான வழிமுறையும் அந்த எண்ணுக்குரியவரின் பெயரைப் பதிவிட வேண்டிய வழிமுறையும் எப்படித் தெரியும்?
செல்லிடப்பேசியில் தமிழ் பயன்பாட்டு மொழியான பின்னாலே அவர்களுக்கும் இப்போது மகிழ்ச்சி பிறந்திருக்கிறது. இதன்மூலம் செல்லிடப்பேசியைப் பயன்படுத்த அவர்கள் பிறரது உதவியை நாட வேண்டிய கட்டாயம் இல்லை.
பெரும்பாலும் புகைப்படங்களும் காணொளிக் காட்சிகளுமே பதியப் பெற்றுக் கொண்டிருந்த முகநூலிலும் கட்செவி அஞ்சல்களிலும் தற்போது நீண்ட நயமான கட்டுரை போல உரைகள் பதியப் பெறுகின்றன.
அவை தான் அடைந்த அனுபவங்களையும், மற்றொரு சம்பவத்தின் விரிவுகளையும், ஒரு சமூகச் செயல்பாட்டின் விமர்சனத்தையும் அழகாக முன்வைக்கின்றன. அப்பதிவு அழகுடையதாக இருந்தால் உடனே அவை பலராலும் பகிரப் பெறுகின்றன. தொடர்ந்து வாசிப்புக்குள்ளாகுகின்றன.
மற்றொரு தளமாகிய தொலைக்காட்சிகளில் மொழியாளுமை மெல்ல மாற்றத்தை நோக்கி நகர்ந்து கொண்டிருக்கிறது. செய்திகள் வாசிக்கும்போது மட்டும்தான் உச்சரிப்பு, குரல் வளம் முதலியவை முந்தைய காலங்களில் தென்படும்.
இப்போது விளம்பரங்களில் கூட அவை மெருகேறுகின்றன. விழாக்களின் நேரடி வருணனை, நிகழ்ச்சித் தொகுப்பின் பின்னணி, இவற்றிலும் தனித்த சிறப்பான சொல்லாடல்கள் இடம் பெறுகின்றன.
இளஞ்சிறார்களைக் கொண்டு நடத்தப் பெறும் வேடிக்கை நிகழ்ச்சிகள், பாட்டுப் போட்டிகளிலும் கூடத் தமிழின் வளர்ச்சி நன்றாகவே புலப்படுகிறது.
நேர்காண்பவர் கேட்கும் கேள்விகளுக்கு மழலை மாறாமல் விடையளிக்கும் அந்தப் பிஞ்சுகளின் உள்ளத்திலிருந்து தமிழ் ஊற்றெப்பதைக் கேட்கும் போதில் காதில் தேன்வந்து பாய்ந்த உணர்வை அனுபவிக்க நேரிடுகிறது.
பாட்டுப் போட்டிகளில் பாடல்களைச் சற்றும் இசைமாறாமல் கூவுகிற அந்தச் சின்னக் குயில்களின் இசையின் பெருமையை வளமையை என்னென்பது?
இன்னொரு புறம் களத்தில் இருந்து கொண்டு சம்பவங்களைக் குறித்து நேர்காண்பவர் கேட்கும் வினாக்களுக்கு வட்டார வழக்கில் பதிலளிக்கிற கிராமத்துப் பெரியவரின் சொல்லாடல்கள் இன்னும் வளமையானவை.
அவை இட்டுக்கட்டியோ, மாதிரி செய்தோ பேசப்படுபவை அல்ல என்பதை அவருடைய இயல்பான தெளிவான உச்சரிப்புப் புலப்படுத்தி விடுகிறது.
அதிகாரிகளும், அரசியல்வாதிகளும்கூட மிக எளிமையாக, அதேநேரத்தில் தாம் கூற வந்த கருத்தை வலிமையாகத் தனக்கு முன்னால் நீட்டப் பெறுகிற ஒலிபெருக்கியில் சொல்கிறார்கள்.
குரல் கொஞ்சம் அவர்களுக்குத் தடுமாறினாலும் தமிழ் என்னவோ இன்னும் மிச்சமிருப்பதாய்த்தான் தோன்றுகிறது.
ஆயினும் சில வேளைகளில் குத்திக்காட்டுதலும், வன்முறை தூண்டும் வாசகங்களும், செவிகளுக்குள் நெருப்பினைக் கொட்டுகின்றன.
நாம் கற்றுக் கொண்டது நன்மையாக இருந்தால் நமக்குப் பின்னால் வரும் தலைமுறைக்கும் அது நன்மையாகவே சென்று சேரும். ஒருவேளை நமக்குத் தீமை கற்றுத் தரப்பெற்றிருந்தால் அதைச் சொல்லாலும் பயன்படுத்தாமல் விலக்கி விடுவதுதானே மேதமைப் பண்பு!
நாம் பேதையுரைகளை விலக்கி விட்டு மேதையுரைகளை எப்போது மொழியப் போகிறோம்? அறிவியல் வளர்ச்சிக்கு இணையாக அறிவும் வளர வேண்டாமா?
தொழில் நுட்பங்களுக்கும் மேலாக நமது பொறி நுட்பங்கள் மேம்பட வேண்டாமா? கருவிகளை விட உயர்வாக நமது கருத்து நிற்க வேண்டாமா?
இன்றைய பொழுதுகளில் சொல் விளைகிறது. சொல்லினால் விளையும் சுகத்தை வருங்காலத்தில் மெதுவாகத்தான் அனுபவிக்க முடியும் போலும். சொல்லில் விளையும் சுகத்தை அனுபவிக்கக் காத்திருப்போம்.
No comments:
Post a Comment